Bekeerd worden: jij en de zonde
Ik heb eigenlijk een heel moeilijke vraag: “Hoe word je bekeerd?â€
Bekering en zonde
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Soms zijn eenvoudige vragen het moeilijkst om te beantwoorden. Ach, wat is de mens toch diep gevallen, dat hij niet ziet dat het zijn eigen schuld is dat hij verloren ligt. Ja, stiekum word het God kwalijk genomen dat Hij niet reageerd op hun ernstige gebeden. Hoe vaak klinkt niet de klacht van ik bid al zolang, en er gebeurd maar niets. Ach, dat God ons maar bracht op de plaats waar we waarlijk zouden voelen dat het een wonder is als Hij nog naar ons om zou zien.
Ik denk dat het beste antwoord wat we kunnen geven is: ga leven alsof je bekeerd bent. Ik bedoel niet 'ga denken dat je bekeerd bent', maar ga doen alsof je bekeerd bent. Doe alles wat in je macht licht om heilig te leven. Alleen door te trachten de wet te houden komen we erachter dat we daartoe niet in staat zijn, uit en door onszelf.
En blijf volharden in ernstige smekingen aan Gods genadetroon. Ootmoedig, gemeend. Bedenk, o mens, wie je bent tegenover een groot en heilig God. De belofte blijft staan dat die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden (Spr 8:17) en wederom Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden (Luk 11:19)
[Aangepast op 30/6/2004 door memento]
Ik denk dat het beste antwoord wat we kunnen geven is: ga leven alsof je bekeerd bent. Ik bedoel niet 'ga denken dat je bekeerd bent', maar ga doen alsof je bekeerd bent. Doe alles wat in je macht licht om heilig te leven. Alleen door te trachten de wet te houden komen we erachter dat we daartoe niet in staat zijn, uit en door onszelf.
En blijf volharden in ernstige smekingen aan Gods genadetroon. Ootmoedig, gemeend. Bedenk, o mens, wie je bent tegenover een groot en heilig God. De belofte blijft staan dat die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden (Spr 8:17) en wederom Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden (Luk 11:19)
[Aangepast op 30/6/2004 door memento]
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Wat vind jij [Memento] nu van dit antwoord van Ds. Mulder. Het gaat er niet om dat er een pasklaar antwoord is, maar ik was het zeker niet met de beantwoorder eens.Oorspronkelijk gepost door mementoAls er een pasklaar antwoord op die vraag was, zou de vraag waarschijnlijk niet gesteld zijn...Oorspronkelijk gepost door Loyalus
Eerst een tegenvraag, vindt jij dat de belangrijkste vraag in dit stukje beantwoord is? [hoe wordt ik bekeerd]. Ds. Mulder draait aardig om de hete brij heen.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Is dit een eerlijk advies? Ik kan me zo voorstellen dat iemand die serieus met zaken van bekering en zonde bezig is, nu niet bepaald gemotiveerd wordt om iets te gaan doen, waarvan vooraf al vaststaat dat het op een mislukking zal uitlopen. En dat dan alleen om aan het patroon te voldoen van: eerst ontdekken dat je het zelf niet kan en dan ontdekken dat je Christus nodig hebt.(memento)
Ik denk dat het beste antwoord wat we kunnen geven is: ga leven alsof je bekeerd bent. Ik bedoel niet 'ga denken dat je bekeerd bent', maar ga doen alsof je bekeerd bent. Doe alles wat in je macht licht om heilig te leven. Alleen door te trachten de wet te houden komen we erachter dat we daartoe niet in staat zijn, uit en door onszelf.
Eerlijker zou zijn om er op te wijzen dat bekering een zaak van het hart is en dat het de liefde van Christus is, die ons hart verwarmd en ons hart naar hem doet verlangen. Er is geen enkel heil te verwachten of te ervaren van krampachtige pogingen om goed te leven buiten Christus en Zijn genade.
De oproep: kom tot Christus heeft zijn kracht niet verloren, omdat de mens niet kan komen. Die oproep (het Evangelie is een kracht tot de zaligheid) is in staat om het hart van mensen te raken. Wanneer men zich zo aangesproken voelt, voelt men een groet vrede en liefde voor de Heer van dit Evangelie. Het is de goede boodschap, die ons Hem doet navolgen. Alleen vanuit de ontmoeting met Jezus Christus kunnen wij werkelijk een goed, liefdevol en rechtvaardig leven leven.
Geen omwegen aanprijzen, alstublieft.
[Aangepast op 2/7/04 door gravo]
-
Christina
Bedankt Gravo. Daar ben ik het helemaal mee eens. Je eigen anders voordoen als je bent heet huichelarij en God is daar niet blij mee. Daarbij is het helemaal niet waar dat iemand aan het eind van zichzelf komt door de wet te betrachten. De rijke jongeling vond dat hij het goed deed, en Paulus zegt ook over zijn wetsbetrachting dat die onberispelijk was!! (Fil 3:5)Oorspronkelijk gepost door gravoAlleen vanuit de ontmoeting met Jezus Christus kunnen wij werkelijk een goed, liefdevol en rechtvaardig leven leven.(memento)
ga doen alsof je bekeerd bent.
Geen omwegen aanprijzen, alstublieft.
[Aangepast op 2/7/04 door gravo]
1. Ik ben het met Mulder eens dat de zonden een beletsel vormen, menselijkerwijs gesprokenWat vind jij [Memento] nu van dit antwoord van Ds. Mulder. Het gaat er niet om dat er een pasklaar antwoord is, maar ik was het zeker niet met de beantwoorder eens.
2. Maar om eerlijk te zijn: Ik ben het niet eens met dat Mulder niet wijst op Christus, maar de vragenstelster terugleidt naar de uitverkiezing. Dit kweekt lijdelijkheid. Nee, kom tot Christus zoals je bent, dat is de boodschap. Maar anderszinds ook met dezelfde kracht geldt wat ik hieronder zal citeren van Spurgeon
Well, ik proef hier een zekere onwil tegen 'het patroon'. Ik zal Spurgeon citeren (Geloof, wat het is en waar het toe leidt, 2001 St. de Tabernakel, hoofdstuk 2, blz 15/16:Is dit een eerlijk advies? Ik kan me zo voorstellen dat iemand die serieus met zaken van bekering en zonde bezig is, nu niet bepaald gemotiveerd wordt om iets te gaan doen, waarvan vooraf al vaststaat dat het op een mislukking zal uitlopen. En dat dan alleen om aan het patroon te voldoen van: eerst ontdekken dat je het zelf niet kan en dan ontdekken dat je Christus nodig hebt.
Niemand komt tot Christus, tenzij de Geest hem trekt. En de Geest trekt mensen tot Christus door hen te sluiten onder de wet. En Hij overtuigd hen ervan dat zij verloren moeten gaan als zij niet tot Christus komen. Dan, puur onder de druk van de omstandigheden, gooien zij het over een andere boeg en vluchten in deze hemelse Haven. Redding door Christus is zo onaangenaam voor ons vleselijke verstand, zo tegenstrijdig met onze liefde voor menselijke verdienste, dat wij nooit Christus aan zullen nemen om voor ons alles in allen te zijn, als de Geest ons niet zou overtuigen, dat wij helemaal niets zijn en ons niet zou dwingen Christus aan te grijpen.
Maargoed, waarom zou ik dat advies geven:
1. Het voorkomt lijdelijkheid, die zo vaak optreed na het horen van de boodschap dat wij zelf niets kunnen. Zo van: 'ik kan niets goeds doen, dus ik probeer het ook maar niet'.
2. Het is onze plicht richting God om heilig te leven.
3. We hoeven geen bekering te verwachten als wij bewust en moedwillig, tegen beter weten in, doorleven in de zonde.
4. Vergeet niet dat ik de oproep tot een heilig leven niet los plaats, maar combineer met de oproep tot ootmoed, tot volharding in het smeken, en tot het pleiten op de beloften.
5. Vergeet niet dat de vragenstelster vroeg naar hoe ze bekeerd moest worden, niet hoe ze moest geloven.
Op de vraag hoe iemand bekeerd moet worden geef je het antwoord: 'leef alsof je bekeerd bent' Je geeft bovenstaande 4 argumenten daarvoor. Ik zal proberen hier tegenover een andere benadering te stellen:(memento)
Maargoed, waarom zou ik dat advies geven:
1. Het voorkomt lijdelijkheid, die zo vaak optreed na het horen van de boodschap dat wij zelf niets kunnen. Zo van: 'ik kan niets goeds doen, dus ik probeer het ook maar niet'.
2. Het is onze plicht richting God om heilig te leven.
3. We hoeven geen bekering te verwachten als wij bewust en moedwillig, tegen beter weten in, doorleven in de zonde.
4. Vergeet niet dat ik de oproep tot een heilig leven niet los plaats, maar combineer met de oproep tot ootmoed, tot volharding in het smeken, en tot het pleiten op de beloften.
Je wilt iemand iets laten proberen (leven alsof je bekeerd bent) om aan de lijdelijkheid te ontsnappen.
Echter, je haalt iemand dan wel uit het stilzitten, maar nadrukkelijk laat je toch iemand doen alsof. Je beveelt aan om een rol te spelen. Hiermee wordt het eigenlijke probleem niet opgelost: nl. hoe moet ik (écht) bekeerd worden.
Beter lijkt het mij om iemand op te roepen of hij/zij wil nagaan of dat verlangen om bekeerd te worden echt aanwezig is. Is er een diep gevoeld verlangen om een nieuw begin te maken? Een verlangen naar een leven dat getekend wordt door de liefde en de vreugde. Een verlangen naar een verzoend en verzoenend leven. Naar oprechte barmhartigheid en gerechtigheid. Kortom: een verlangen naar de nabijheid van de Meester? naar Christus zelf. Bekering is niet alleen een begrip, een onbereikbare grootheid, waar we alsmaar omheen moeten cirkelen en waardoor we uiteindelijk (uit arren moede) maar moeten doen alsof we bekeerd zijn. Het is veelmeer een praktijk van aangeraakt worden door de liefde van God en een daarmee verbonden diep verlangen om Hem te kennen en voor hem te leven. Bekering gebeurt uit liefde.
Hoe moet ik bekeerd worden?
Dat zal ik je uitleggen, maar luister dan eerst eens naar de boodschap dat je bijzonder bemind wordt door God, dat Hij alles in het werk stelt om je terug te winnen, om je te verlossen, om je een nieuw vreugdevol leven te geven, in ruil voor al je huidige armelijke pogingen. Bekering is geen schakelaar aan/uit. Het is een onvermijdelijke reaktie op een lieflijke en welgemeende nodiging. Ik zie bekering dus als beloofde vrucht op een nodigende prediking, niet als een inhoudsloos, los van de prediking staande gebeurtenis. Je wordt niet zomaar, ineens, ergens, zonder dat je er erg in hebt, zonder enige kennis of verkondiging, middenin andere bezigheden 'bekeerd'. Het werkwoord waarvan bekering is afgeleid is volgens mij ook niet 'bekeerd worden', maar 'zich bekeren'. Het passieve zit meer in het feit dat de boodschap gebracht moet worden. Bekeren is 'op zo'n grote zaligheid acht slaan'. Het beste advies is dus: als je werkelijk aangetrokken wordt tot een nieuw leven, luister dan aandachtig en wees vooral alert op die woorden, waaruit blijkt dat ook jij wordt bemind door God. Dat ook jij niet afgeschreven wordt, maar dat er ook op jou gewacht wordt, zoals de Vader op de verloren zoon wachtte. En laat alle woorden, waaruit blijkt, dat je er niet bij hoort van je af glijden. Wees er van verzekerd dat alle uitsluitingspraktijken door Jezus zelf zijn veroordeeld. (denk aan de kinderen, die door de discipelen (!) werden tegengehouden. Wil je bekeerd worden, keer je dan vol verlangen en verwachting naar die woorden van de Heiland, die zoet zijn, liefelijk en troostrijk. Mocht iemand je aanvallen: pleit dan zoals de vrouw pleitte bij de onrechtvaardige rechter of zoals de vrouw die wijst op de brokjes, die van de tafel vallen. Die diepe, niet aflatende zoektocht, het aanraken van de zoom van zijn kleed, is voldoende. Aleen die beweging al is de bekering zelf. En geloof. En vernieuwing van het leven. En opnieuw geboren worden.
Dit is niet echt wat ik bedoel. Vraag maar aan een willekeurig iemand: doe jij wel eens iets waarvan je denkt dat je dat niet meer zou kunnen doen als je een kind van God zou zijn. En een ieder zal antwoorden: ja (zelfs Gods kinderen). Want wie is er zonder zonden, wie is er volmaakt? Well, dan is mijn oproep tegen zo iemand: stop met het doen van die dingen waarvan je weet dat ze zonden zijn. Ik bedoel niet dat hij moet gaan spelen dat hij heilig is, nee, ik roep hem op om écht heilig te leven. Gods wet beveelt ons ieder heilig te leven. En zolang wij niet in Christus zijn, zijn wij onder de wet. Ja, sterker nog, zolang wij niet volmaakt die wet houden, zijn wij onder die gruwelijke vloek van de wet. En weet je, iemand die echt oprecht komt met de hartevraag: hoe word ik bekeerd, die doét er al alles aan om heilig te leven.Je wilt iemand iets laten proberen (leven alsof je bekeerd bent) om aan de lijdelijkheid te ontsnappen.
Echter, je haalt iemand dan wel uit het stilzitten, maar nadrukkelijk laat je toch iemand doen alsof. Je beveelt aan om een rol te spelen. Hiermee wordt het eigenlijke probleem niet opgelost: nl. hoe moet ik (écht) bekeerd worden.
Waar het mij vooral om gaat is een praktisch advies. Het is zo makkelijk om mooie woorden te zeggen, die dogmatisch 100% kloppen. Tuurlijk moeten we kijken of er een verlangen aanwezig is, etc. Maar dat is niet praktisch, op basis daarvan kan en mag je geen advies geven. Laten we gewoon simpelweg proberen TOE TE PASSEN wat we dogmatisch zo mooi leren, nl. de ontdekkingen van de wet, en de redding van het evangelie. Bekering is geen wéten alleen (want dan zou het met de meeste refo-jeugd wel snor zitten), maar het gaat om het beleven van die waarheid. Zolang we de wet horen, maar nooit leven, ach, wat hoop is er dan dat we ooit het evangelie wat we zo vaak horen zullen gaan (be)leven? M.i. is het proberen te leven naar Gods wet dus een essentieel kenmerk van iemand die écht verlangd naar bekering.
[Aangepast op 9/7/2004 door memento]
-
hijwel