Huisbezoek: hoe invullen?

[ZWP]

Hoe kun je het best 'huisbezoek' invullen?

Dan denk ik aan de volgende vragen:
1. Door wie (ouderlingen, predikant, diakenen, bezoekbroeders)?
2. In welke situatie (één keer per periode of incidenteel bij bijzondere omstandigheden)?
3. Welke onderwerpen aan de orde?
4. Invulling

Wat zijn (Bijbelse) richtlijnen? Hoe moet het (niet)?

[Dodo]

Bij ons: wijkouderling met bezoekbroeder, eens in de twee jaar. Gesprekken en lezen/bidden aan het eind.
Sommigen komen een uur en doen dan nog een huisbezoek, anderen trekken er de hele avond voor uit. Zelf vind ik een uur wel genoeg, het zijn niet mijn beste avonden meestal.
Gesprek meestal: hoe gaat het, hoe gaat het met de kinderen, hoe staat het met je geestelijk leven, heb je nog vragen.

[Mara]

1. Door wie (ouderlingen, predikant, diakenen, bezoekbroeders)?

In een grote(re) gemeente, 1 ouderling + 1 diaken. In een kleine(re) gemeente idem, of eventueel predikant + 1 ambtsbroeder.

In welke situatie (één keer per periode of incidenteel bij bijzondere omstandigheden)?

Eenmaal per jaar/eenmaal per anderhalf jaar.

Welke onderwerpen aan de orde?

Allereerst de gezinssituatie, zijn er zorgen w.b. werk, gezondheid, kinderen, familie. Daarna is het fijn als er over het persoonlijk geloofsleven gesproken kan worden en de situatie in de gemeente.
Meestal wordt er aan het einde gevraagd of er vragen of opmerkingen zijn.
De avond wordt afgesloten met het lezen van een bijbelgedeelte en een gebed.

Invulling

Dit dus.

Hoe moet het (niet)?

Ik heb weleens meegemaakt dat het helemaal niet goed verliep en het eindigde in hete hoofden, koude harten.
De predikant in kwestie ging echt buiten zijn boekje en dat was zeer pijnlijk.
De broeder die erbij was, (oudere man met zeer veel ervaring) heeft later contact met ons opgenomen en het is uitgepraat en vlak gemaakt.
Veel later bleek dat dit bij meer mensen was gebeurd, waardoor er zelfs mensen de gemeente verlieten.
Als er vragen en eisen gesteld worden die inbreuk hebben op de privésfeer, ga je te ver als ambtsbroeder en zo moet het m.i. niet zijn.
Maar over het algemeen zijn het prettig verlopende avonden, al wordt de spade niet altijd even diep gestoken.

wat ook niet moet, (maar dat is mijn persoonlijke mening) dat een ambtsbroeder bij een naast familielid op huisbezoek gaat.
Of dat vader en zoon, beiden in k.r. (ook niet wenselijk denk ik, maar het gebeurt soms) tezamen op huisbezoek gaan.

[Wandelende]

Ik waardeer het zoals de gang van zaken in onze gemeente is. Eens per jaar krijgen wij huisbezoek, wanneer de kerkenraad voltallig is dan is het gebruikelijk dat er twee ouderlingen komen. Zoals het hoort, vind ik. Een diaken heeft naar mijn mening een andere taak en daarom zou het streven moeten zijn om de taak van het geestelijke zoveel als mogelijk is bij de ouderlingen te laten.

Het huisbezoek duurt meestal tussen een uur en uur+kwartier. Naast belangstelling voor het huishouden en werk, behoort naar mijn mening het gesprek ook geestelijk toerustend te zijn. Geen praatje pot of een ‘monoloog’, maar een inhoudsvolle gedachtewisseling. Ik vind het fijn dat een gesprek voorbereid is, dus als men weet wat er een vorige keer is besproken of in welke situatie je zit, dat kan niet altijd, maar ik waardeer het als de kerkenraad laat zien dat ze wel hun best daarvoor doen. Tegelijkertijd is het mijn taak om het een gesprek te laten worden en niet zo snel mogelijk te spreken over een nieuwe drinkronde.

Daarnaast vind ik het ook goed als er een gesprek is bij een bijzondere situatie, denk aan ziekte, werkloosheid, geboorte, huwelijk, etc. Ook heb ik het welkomsgesprek in onze gemeente zeer gewaardeerd.

Echter, de beste gesprekkken met de kerkenraad vinden nogal eens in een informele setting plaats, zoals uit de dienst, of bij een gemeente-avond, of bij een zanguurtje, etc. Wederzijdse betrokkenheid.

[Herman]

Huisbezoek dient plaats te vinden vanuit de bijbelse opdracht. Dit staat in 1 Petrus 5 en Handelingen 20 vers 28: Weidt de kudde Gods die onder u is, hebbende opzicht daarover, niet uit bedwang, maar gewilliglijk.
Handelingen 20: 20 en 21 wijst op huisbezoek. Godsdienst is niet alleen iets voor de kerk, maar ook voor de huizen.

Om die reden kan je zeggen dat huisbezoek een onderzoek is naar de vrucht op de prediking. Dat wordt doorgaans gesteld. Liever spreek ik algemener. Namelijk met zachtmoedigheid onderwijs geven of vermanen. Het geestelijke is de eigenlijke reden om mee te leven. Dat moet dus aan de orde komen.

In de praktijk vind dat bij ons plaats door een koppel van ouderling en diaken. De opstelling is vragend, van algemeen steeds specifieker. Dat is ook de route die je moet nemen als je naar een vertrouwensband wil toegaan. Twee concrete vragen komen vrijwel altijd aan de orde. Wat is je plek in de gemeente en hoe verkeer je onder de prediking.

Regulier huisbezoek vind 1 keer in de twee jaar plaats. Daaromheen worden bijzondere momenten ook bezoek gebracht maar dan meer met het oog op de specifieke pastorale reden die er dan is.

Naast het reguliere is er in onze gemeente ook sprake van bezoektweetallen los van de ambten. Die bezoeken ouderen en eenzamen.

[Dodo]

@Herman: wat bedoel je met: wat is je plek in de gemeente?