Voorbijganger, ik kan het helemaal met je betoog eens zijn. Wel een kleine opmerking, je blijkt wantrouwen te hebben tegen de opvatting dat pastoraat niet 'dogmatisch correct' hoeft te zijn. De opmerking 'als er maar liefde is' deel ik geheel niet.
De reden voor die stelling is heel praktisch. Als ik een christen tegenkomt die zegt Christus te kennen, maar ik hoor hem nooit over wáárom hij nu zo blij is met Christus, kan je 2 dingen doen:
1) Dogmatisch handelen, i.e. hij kent Christus dus ik neem zijn bekering over
2) Pastoraal handelen, i.e. ik mis een kenmerk, dus ik roep op tot zelfonderzoek
Omgedraait gaat dit ook op, bij bekommerden, die erg met hun zonden zitten, wel hun momenten met Christus kennen, etc:
1) Dogmatisch gezien zou je kunnen zeggen: Mja, ze hebben Christus nog niet aangenomen, ik kan ze niet vertroosten
2) Pastoraal gezien zou je kunnen zeggen: heb maar moed, God geeft geloof waar geloof nodig is, God zal je niet begeven en verlaten. Zoek het maar bij Christus
Mijn stelling is daarom ook dat het nooit strijdig mag zijn, alleen maar strijdig mag lijken. Dogmatiek is ook helemaal niet bedoelt om bevindingen te beschrijven (bevindingen zijn momentopnamen), maar om de hele lijn van de Schrift weer te geven (totaalplaatje). Een stelling diet ik eerder al verdedigd hebt, lijkt me niet zinvol dat nogmaals te doen.
De levendmaking
Ergens in dit topic lees ik van Memento
Verder wil ik in de discussie over de prediking verwijzen naar de Grote Prediker. Deze verlokte toch ook de mensen? Hij appeleerde op de hang naar het leven van de mens door hem het eeuwige leven te beloven. Bij de b.v. de samaritaanse vrouw sprak Hij over het water wat nooit geen dorst meer zou geven? Wat moet dat aanlokkelijk geweest zijn voor zo'n vrouw die altijd maar gedoemd was om met water te sjouwen en dat op het heetst van de dag! Ik denk dat een preek zowel mag lokken als ook waarschuwen, een medaille heeft twee kanten.
Ook over het dogmatische in het pastorale zijn de meningen op het oog verschillend, Memento nuanceerde al met het woordje lijken In het pastorale moet de dogmatiek wel degelijk gelijk zijn maar hoeft niet altijd op de voorgrond te staan, pastoraat en dogmatiek gaan vaak zo slecht samen, verstaan elkaar niet altijd.
ben ik het wel mee eens maar is geloven ook niet een kwestie van de wil [let wel een door de Geest bewerkte wil, net zo goed als het het vertrouwen door de Geest is bewerkstelligd] Openbaring 22:17, Jesaja 30:15 en Matth.23:37 spreken hier duidelijk van de wil. Hierin bedoel ik dus dat eenkeuze alles te maken heeft met de wil.Oorspronkelijk gepost door memento
3) dat de essentie van het geloof niet de keuze, maar het vertrouwen is
Verder wil ik in de discussie over de prediking verwijzen naar de Grote Prediker. Deze verlokte toch ook de mensen? Hij appeleerde op de hang naar het leven van de mens door hem het eeuwige leven te beloven. Bij de b.v. de samaritaanse vrouw sprak Hij over het water wat nooit geen dorst meer zou geven? Wat moet dat aanlokkelijk geweest zijn voor zo'n vrouw die altijd maar gedoemd was om met water te sjouwen en dat op het heetst van de dag! Ik denk dat een preek zowel mag lokken als ook waarschuwen, een medaille heeft twee kanten.
Ook over het dogmatische in het pastorale zijn de meningen op het oog verschillend, Memento nuanceerde al met het woordje lijken In het pastorale moet de dogmatiek wel degelijk gelijk zijn maar hoeft niet altijd op de voorgrond te staan, pastoraat en dogmatiek gaan vaak zo slecht samen, verstaan elkaar niet altijd.
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Vetrouwen doe je ook met je wil hoor. Maar een keuze is iets wat in principe eenmalig is, ook al kan de keuze vernieuwd worden als je voor een tijdje bent teruggevallen in de zonde. Echter, vertrouwen is iets continu's.ben ik het wel mee eens maar is geloven ook niet een kwestie van de wil [let wel een door de Geest bewerkte wil, net zo goed als het het vertrouwen door de Geest is bewerkstelligd] Openbaring 22:17, Jesaja 30:15 en Matth.23:37 spreken hier duidelijk van de wil. Hierin bedoel ik dus dat eenkeuze alles te maken heeft met de wil.
Mja, maar hij wees haar tegelijkertijd heel erg persoonlijk en scherp op haar zonden. Laten we streven naar evenwicht..Verder wil ik in de discussie over de prediking verwijzen naar de Grote Prediker. Deze verlokte toch ook de mensen? Hij appeleerde op de hang naar het leven van de mens door hem het eeuwige leven te beloven. Bij de b.v. de samaritaanse vrouw sprak Hij over het water wat nooit geen dorst meer zou geven? Wat moet dat aanlokkelijk geweest zijn voor zo'n vrouw die altijd maar gedoemd was om met water te sjouwen en dat op het heetst van de dag! Ik denk dat een preek zowel mag lokken als ook waarschuwen, een medaille heeft twee kanten.
Met het verwijzen naar de wil heb ik aan willen geven dat dit aspect vaak wordt vergeten. Men is zo huiverig voor het woordje wil, terwijl het er zeker bij betrokken is. En of een keus eenmalig is betwijfel ik. Oké dé keus maak je misschien eenmalig maar dat geldt ook voor het vertrouwen/geloven, daarna maak je voortdurend keuzes en moet je ook weer je vertrouwen uitspreken. Je moet het een niet van het ander scheiden.
Natuurlijk moeten we evenwichtig zijn, maar in sommige postings wordt een beetje onevenwichtig gedaan en alleen maar gewezen op de waarschuwende kant.
[Aangepast op 7/2/04 door Egbert]
Natuurlijk moeten we evenwichtig zijn, maar in sommige postings wordt een beetje onevenwichtig gedaan en alleen maar gewezen op de waarschuwende kant.
[Aangepast op 7/2/04 door Egbert]
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Ha, hier komt een nuancering om de hoek kijken, waar ik mee in kan stemmen. Maar een kanttekeningetje plaats ik er wel even bij, mijnheer Memento.Mijn stelling is daarom ook dat het nooit strijdig mag zijn, alleen maar strijdig mag lijken. Dogmatiek is ook helemaal niet bedoelt om bevindingen te beschrijven (bevindingen zijn momentopnamen), maar om de hele lijn van de Schrift weer te geven (totaalplaatje). Een stelling diet ik eerder al verdedigd hebt, lijkt me niet zinvol dat nogmaals te doen.
Ik verdedig namelijk vooral de stelling dat de dormatiek en de beleving overeen moeten komen. Dus niet dat het al zo is. Ik heb mijn redenen ook al ergens aangegeven, dat als je de beleving gaat dogmatiseren, je een onbijbels christendom legitimeert. Maar als je een dogmatiek beleeft, is dat niet anders dan normaal. Ook al lijkt de beleving de dogmatiek tegen te spreken.
Wel moet er de toevoeging bij, dat als je niet weet, in welke richting je iemand je moet leiden, je ook nooit pastoraal kan handelen. De splitsing tussen dogmatisch handelen en pastoraal handelen ziet er op het eerste gezicht wel aardig en correct uit, maar ondersteunen je betoog niet. Sterker, meen ik het te moeten gebruiken je tegen te spreken. Want, op welk grond concludeer jij dat iemand een kenmerk mis? Niets dan op basis van wat de dogmatiek verwoord, dat het geloof altijd de boetvaardigheid in zich omdraagt. Want dat is toch de reden, waarom iemand blij zal zijn, of niet.
En dan vervolgens, verwerk je die gegeven in het pastorale veldwerk. Zodat je krijgt: (1 en 2 tezamen) je neemt niet aan, maar tracht je de betreffende persoon te verdiepen door hem te wijzen op aspecten die ook bij het kennen van Jezus horen.
hartelijke groet
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Hoi theoloog,
Inderdaad kreeg je nog een voorzetje van me.
De opdracht van God aan Jonah en het zendingsbevel. Heeft dat nu parallellen? Deels. God sprak ooit door Mozes en Jesaja dat het heil niet tot Israël beperkt zou blijven. Eens zou de volheid van de tijd komen en het heil aan alle volken verkondigd worden. Dit gold niet ten tijde van de profeet Jonah. Toen waren alleen de Israëlieten kinderen van het verbond. Toch moest Jonah ook in Ninevé prediken. Hij moest prediken. Waarom, wel omdat de zonden voor Zijn aangezicht waren opgeklommen. Mogen we hier dan spreken van een wijdere strekking van het genadeverbond?
Zomaar wat opmerkingen / vragen.
Ik hoor wel van je.
Groeten,
Inderdaad kreeg je nog een voorzetje van me.
De opdracht van God aan Jonah en het zendingsbevel. Heeft dat nu parallellen? Deels. God sprak ooit door Mozes en Jesaja dat het heil niet tot Israël beperkt zou blijven. Eens zou de volheid van de tijd komen en het heil aan alle volken verkondigd worden. Dit gold niet ten tijde van de profeet Jonah. Toen waren alleen de Israëlieten kinderen van het verbond. Toch moest Jonah ook in Ninevé prediken. Hij moest prediken. Waarom, wel omdat de zonden voor Zijn aangezicht waren opgeklommen. Mogen we hier dan spreken van een wijdere strekking van het genadeverbond?
Zomaar wat opmerkingen / vragen.
Ik hoor wel van je.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini