eilander schreef:DDD schreef:@Delftenaar:
Dat komt vermoedelijk ook door een gebrek aan intelligentie en tijd. Om een Bijbeltekst goed toe te passen, moet je creatief zijn en er de tijd voor hebben om iets zinnigs daarover te zeggen. Over het algemeen komen GG-predikanten zeker bij de verhalende geschiedenissen weinig verder dan een soort kinderbijbelvertelling voor grote mensen met wat bevindelijke toepassingen. En als je dan ook nog eens langer dan drie kwartier moet praten, dan rest er weinig anders dan om je te oefenen zo min mogelijk te zeggen in zo veel mogelijk tijd. En dat is een vaardigheid die je in de opleiding bij de PThU niet leert.
Zit je zondag aan zondag onder zo'n prediking?
Die opmerking van DDD is zo gek nog niet.
Ik heb eens een student horen uitleggen hoe de preekopbouw theoretisch moet zijn. Het is een soort piramide: het eerste punt dient zo lang mogelijk te worden 'gerekt'. Ongeveer een half uur. De volgende punten vullen het tweede halfuur.
Niet iedereen is een goede spreker en er wordt toch een preek van een uur verwacht. Dan krijg je dat.
(Misschien is dat een aspect dat op de PKN-school niet aan de orde komt)
Je merkt dat er een discrepantie geconstateerd wordt tussen de heiligheid van de preek en het handwerk waaruit zo'n preek tot stand komt.
Voor dat laatste is te weinig oog. Het is wel zo dat Gods Woord verkondigd wordt, maar er moet wel voor gewerkt worden.