Daar ben ik het wel mee eens eigenlijk. Ik zie dat ook in ons gezin, met opgroeiende kinderen. Die stellen ook regelmatig best lastige vragen; meestal op dogmatisch gebied, maar ook wel over de geschiedenissen in de Bijbel. Niet altijd weet ik een antwoord, maar ik stimuleer dat altijd wel. 'Gods Woord kan het wel lijden' heb ik pas nog gezegd.modesto schreef:Je hoeft het niet met Prof. Van den Brinks visie eens te zijn, maar hij heeft wel gelijk dat het stellen van moeilijke vragen leidt tot een beter lezen van de Bijbel, en, daaruit voortvloeiend, een beter begrip van de Bijbel. En voor mij persoonlijk als Christen valt het stellen van moeilijke vragen onder Gods eigen gebod dat ik Hem liefhebbe met geheel mijn verstand. Maar ook daar kun je anders tegenaan kijken.
Wat prof. Van den Brink doet, is m.i. wel iets anders. Hij komt tot die vragen omdat hij wetenschappelijke gegevens probeert te rijmen met de Bijbel. Naar mijn mening zijn daar op z'n minst wel grenzen aan. Bijvoorbeeld dat je op moet passen dat je de wetenschappelijke gegevens de boventoon gaan voeren; dat je zó lang gaat kauwen op een bijbelgedeelte dat het mogelijk toch wel in te passen is. Dat is de verkeerde volgorde.
Misschien wel mijn belangrijkste bezwaar tegen dit alles is: prof. Van den Brink heeft (zo zei dr. Paul dat onlangs) een enorme denkkracht. Ik geloof dat zonder meer. Daarom kan hij uitstekend een dergelijke exercitie doen: kijken of, en zo ja hoe je de Bijbel kunt geloven van kaft tot kaft als je tegelijkertijd de evolutietheorie omarmt. Terwijl hijzelf dat laatste niet doet.
Maar je ziet dat veel anderen dit qua denkkracht helemaal niet kunnen volgen (ik ook niet). En dan krijg je dus aan de ene kant dat mensen prof. vd Brink zien als een grote bedreiging, want hij is een verdediger van de evolutietheorie - en dat is niet helemaal juist.
En aan de andere kant mensen die het een verademing vinden, want je hoeft de Bijbel niet meer letterlijk te nemen - dat is ook te kort door de bocht.
Dat prof. Van den Brink een dergelijke afgeleide ontwikkeling, of noem het op z'n minst onrust, zich niet heeft gerealiseerd, vind ik een groot bezwaar. Hij heeft dit niet onder een besloten groep theologen van soortgelijke denkkracht gedeeld, maar met de hele christelijke achterban. Dat vooral vind ik treurig.