Ik denk dat > 1000 pagina's lezen een beetje veel gevraagd is. Kun je beter hier even een nieuw topic openen. Dan hoor je het in een paar zinnen.Oorspronkelijk gepost door Pim
Een of andere dr. K van der Zwaag heeft er een boekje over geschreven! Een ideeetje om ff te lezen als je wilt weten wat er meer bedoeld wordt?
Toe eigenen van het heil.
-
Gerrie
-
england
Ik ben Marcel wel niet, en antwoord ook niet voor hem. Maar at ik denk i het volgende: alleen diegenen wiens wil veranderd, wiens verstand verlicht is etc zal het aannemen. Wij weten niet wie dat zijn. Aan ons is de opdracht om Christus aan te bieden aan een ieder die wil horen.
God weet wie er uitverkoren zijn, wij niet. Het is dus niet aan ons om dat te willen weten, of dat te regelen, zodat alleen de uitverkorenen het heil zullen horen. Wij moeten doen zoals ook de DL dat zeggen: het Evangelie prediken met bevel tot geloof en bekering, wetend dat een ieder die geroepen wordt dat welmenend en ernstig wordt geroepen.
Daarom, een gestolen Jezus kan dus niet. Wel een zich inbeelden de weldaden te bezitten. Maar geloven is geloven in Christus zelf, te weten in Hem te zijn, en in Hem ook al Zijn weldaden te bezitten. kijk maar naar HC vraag en antwoord 1.
Kan iemand Christus liefhebben uit zich zelf? volgens 1 Johannes niet: Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. Als je denkt Christus lief te kunnen hebben, te geloven etc, zonder in Christus te zijn stel je dus dat er nog wel een vermogen tot goed doen in de mens ligt. Of dat een zondaar Christus kan liefhebben uit zich zelf, en dan toch nog verloren kan gaan, want Christus had hem niet lief...
Is het niet een terug kijken? Je denkt dat je God liefhebt etc, maar als je kijkt zie je hoe God al die tijd aan je gewerkt heeft, en dat Hij de eerste stappen deed, en alle stappen, hoe Hij gewillig maakte, je hart overboog, je ogen opende om de rijke beloften in Zijn Woord te zien, en je leerde zien hoe die beloften nou ook voor jou golden. Toch? Want uit Hem ,en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen!
Maar wanneer geldt een belofte? Wanneer ben je vermoeid en belast? Ik ken iemand die daar jaren mee worstelde, en zich zelf nooit vermoeid en belast genoeg zag, en die teneinde raad aan een ouderling vroeg: wanneer mag ik nou tot Christus komen? Helaas kreeg hij geen antwoord...En het was niet totdat hij de puriteinen ging lezen dat hij begreep dat een ieder welkom is, zoals je bent, vermoeid en belast of niet!
Maar is het niet het genade alleen dat het zo moeilijk maakt? We willen wel een deel van het schip uit handen geven, maar alles...? Daarom denk dat dat hyperCalvinsm, RK, etc allemaal zo succesful zijn! Immers, je houdt dan zelf ook nog at vast, of het nou goede werken zijn, of zondekennis, een ernstig leven, het feit toch wel bij de bekommerden en van verre staanden te behoren etc.
Maar om te leren zien dat alles wat je deed, je bidden, je Bijbellezen, je kerkgang nou allemaal tot eigen eer was...Dat is een harde les! Maar hoe goed is het om nou alles in de ahnden van Christus te mogen geven, en het nou aan Hem over te laten! Te erkennen zonder Hem niets te zijn of te kunnen! Is het dat niet meer dan waard?! Maar oh onze trots, elke dag weer: Nou kan ik het zelf wel weer, ik zal het wel verder regelen..maar stil te moeten volgen... Is dat niet iets wat God moet werken? Wie kan dat uit zichzelf?!
Maar ook die gemeenschap met Christus, is dat niet iets dat ons geloof versterkt, en dat getuigenis in ons hart door de Hielge Geest? Die Geest die ons door Gods woord laat zien, en die met onze geest getuigt dat wij kinderen Gods zijn... Maar als men constant zo druk is met te kijken of het nou allemaal wel klopt, en is God wel begonnen ,en voel ik m'n zonden nog wel...dan hebben we geen tijd om op te zien tot Christus...Geen wonder dat we dan geen vruchten dragen, en we steeds moedelozer worden! Of trots, omdat we zo goed zijn, en wij weten het tenminste zo goed...zo echt bekeerd...
Net als de discipelen moet het zijn: en opziende zagen zij Jezus alleen... Hoevaak sta ik dan niet schuldig als ik alle kanten uit kijk, bevestigd wil woden door anderen, door mezelf..en niet door Christus! Als ik de Borg uit het oog verlies door eigen-wijsheid, en dan maar tot de conclusie kom dat ik het me vast verbeeld heb... Wat moet Christus een verdriet hebben om ons! En de Geest, hoe vaak beroeven we Hem niet! Geen wonder dat onze levens zo dor en droog zijn, en dat veel jongeren er niet aan moeten denken om bekeerd te worden..zo'n triest en saai leven..nee dat moet maar wachten! En daar zijn wij, ben ik, schuldig aan! In plaats van de Zaligmaker, de naam boven alle Naam te verhogen zitten wij een beetje te klagen en te zuchten en in ons leven te wroeten op zoek naar iets goeds...
God weet wie er uitverkoren zijn, wij niet. Het is dus niet aan ons om dat te willen weten, of dat te regelen, zodat alleen de uitverkorenen het heil zullen horen. Wij moeten doen zoals ook de DL dat zeggen: het Evangelie prediken met bevel tot geloof en bekering, wetend dat een ieder die geroepen wordt dat welmenend en ernstig wordt geroepen.
Daarom, een gestolen Jezus kan dus niet. Wel een zich inbeelden de weldaden te bezitten. Maar geloven is geloven in Christus zelf, te weten in Hem te zijn, en in Hem ook al Zijn weldaden te bezitten. kijk maar naar HC vraag en antwoord 1.
Kan iemand Christus liefhebben uit zich zelf? volgens 1 Johannes niet: Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. Als je denkt Christus lief te kunnen hebben, te geloven etc, zonder in Christus te zijn stel je dus dat er nog wel een vermogen tot goed doen in de mens ligt. Of dat een zondaar Christus kan liefhebben uit zich zelf, en dan toch nog verloren kan gaan, want Christus had hem niet lief...
Is het niet een terug kijken? Je denkt dat je God liefhebt etc, maar als je kijkt zie je hoe God al die tijd aan je gewerkt heeft, en dat Hij de eerste stappen deed, en alle stappen, hoe Hij gewillig maakte, je hart overboog, je ogen opende om de rijke beloften in Zijn Woord te zien, en je leerde zien hoe die beloften nou ook voor jou golden. Toch? Want uit Hem ,en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen!
Maar wanneer geldt een belofte? Wanneer ben je vermoeid en belast? Ik ken iemand die daar jaren mee worstelde, en zich zelf nooit vermoeid en belast genoeg zag, en die teneinde raad aan een ouderling vroeg: wanneer mag ik nou tot Christus komen? Helaas kreeg hij geen antwoord...En het was niet totdat hij de puriteinen ging lezen dat hij begreep dat een ieder welkom is, zoals je bent, vermoeid en belast of niet!
Maar is het niet het genade alleen dat het zo moeilijk maakt? We willen wel een deel van het schip uit handen geven, maar alles...? Daarom denk dat dat hyperCalvinsm, RK, etc allemaal zo succesful zijn! Immers, je houdt dan zelf ook nog at vast, of het nou goede werken zijn, of zondekennis, een ernstig leven, het feit toch wel bij de bekommerden en van verre staanden te behoren etc.
Maar om te leren zien dat alles wat je deed, je bidden, je Bijbellezen, je kerkgang nou allemaal tot eigen eer was...Dat is een harde les! Maar hoe goed is het om nou alles in de ahnden van Christus te mogen geven, en het nou aan Hem over te laten! Te erkennen zonder Hem niets te zijn of te kunnen! Is het dat niet meer dan waard?! Maar oh onze trots, elke dag weer: Nou kan ik het zelf wel weer, ik zal het wel verder regelen..maar stil te moeten volgen... Is dat niet iets wat God moet werken? Wie kan dat uit zichzelf?!
Maar ook die gemeenschap met Christus, is dat niet iets dat ons geloof versterkt, en dat getuigenis in ons hart door de Hielge Geest? Die Geest die ons door Gods woord laat zien, en die met onze geest getuigt dat wij kinderen Gods zijn... Maar als men constant zo druk is met te kijken of het nou allemaal wel klopt, en is God wel begonnen ,en voel ik m'n zonden nog wel...dan hebben we geen tijd om op te zien tot Christus...Geen wonder dat we dan geen vruchten dragen, en we steeds moedelozer worden! Of trots, omdat we zo goed zijn, en wij weten het tenminste zo goed...zo echt bekeerd...
Net als de discipelen moet het zijn: en opziende zagen zij Jezus alleen... Hoevaak sta ik dan niet schuldig als ik alle kanten uit kijk, bevestigd wil woden door anderen, door mezelf..en niet door Christus! Als ik de Borg uit het oog verlies door eigen-wijsheid, en dan maar tot de conclusie kom dat ik het me vast verbeeld heb... Wat moet Christus een verdriet hebben om ons! En de Geest, hoe vaak beroeven we Hem niet! Geen wonder dat onze levens zo dor en droog zijn, en dat veel jongeren er niet aan moeten denken om bekeerd te worden..zo'n triest en saai leven..nee dat moet maar wachten! En daar zijn wij, ben ik, schuldig aan! In plaats van de Zaligmaker, de naam boven alle Naam te verhogen zitten wij een beetje te klagen en te zuchten en in ons leven te wroeten op zoek naar iets goeds...
-
Lecram
Daar zou ik toch graag een onderbouwing willen zien. Je schrijft: Wanneer iets wordt aangeboden, kunnen we dat ook aannemen.
Ok.
Als ik het goed begrijp komt het aanbod dus alleen tot die personen die het kunnen aannemen. Dus de personen waarvan het verstand is verlicht en de wil is vernieuwd?
Dat lijkt me op een heel beperkte verkondiging van het evangelie.
Of bedoel je toch dat iedereen het kan aannemen?
Nee, zeker niet. Het evangelie wordt alle hoorders aangeboden en iedereen mag en kan het aannemen.
Of bedoel je dat Gods genade meewerkt of ons helpt om het aan te nemen?
Door Gods genade wordt onze wil vernieuwd, waardoor wij daadwerkelijk het heil ons toe kunnen en zullen eigenen. Voor die tijd zijn wij er blind voor en onwillig.
Bovendien wat versta jij onder geloven?
Erkennen dat je zelf niet in staat bent om je te redden en te verzoenen met God, maar daar een Zaligmaker voor nodig hebt. Door belijdenis van je schuld, omdat je in Hem niet geloofd hebt, is de weg vrij om Zijn Woord te geloven en jezelf toe te eigenen, dat Jezus jou zonden heeft weggedaan. En een hartelijk voornemen om in Zijn wegen te wandelen.
Ziehier, de drie stukken zoals deze in de HC en het Avondmaalsformulier worden genoemd.
Ok.
Als ik het goed begrijp komt het aanbod dus alleen tot die personen die het kunnen aannemen. Dus de personen waarvan het verstand is verlicht en de wil is vernieuwd?
Dat lijkt me op een heel beperkte verkondiging van het evangelie.
Of bedoel je toch dat iedereen het kan aannemen?
Nee, zeker niet. Het evangelie wordt alle hoorders aangeboden en iedereen mag en kan het aannemen.
Of bedoel je dat Gods genade meewerkt of ons helpt om het aan te nemen?
Door Gods genade wordt onze wil vernieuwd, waardoor wij daadwerkelijk het heil ons toe kunnen en zullen eigenen. Voor die tijd zijn wij er blind voor en onwillig.
Bovendien wat versta jij onder geloven?
Erkennen dat je zelf niet in staat bent om je te redden en te verzoenen met God, maar daar een Zaligmaker voor nodig hebt. Door belijdenis van je schuld, omdat je in Hem niet geloofd hebt, is de weg vrij om Zijn Woord te geloven en jezelf toe te eigenen, dat Jezus jou zonden heeft weggedaan. En een hartelijk voornemen om in Zijn wegen te wandelen.
Ziehier, de drie stukken zoals deze in de HC en het Avondmaalsformulier worden genoemd.
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
Hoi Memento,Oorspronkelijk gepost door memento
Dan moet daartoe eerst de wil vernieuwd zijn. Zonder een vernieuwde wil kan een mens niet geloven, hoe hard hij ook probeerd, kan hij nix met de beloften, hoe hij zich er ook voor inspant. Een mens kan van nature niets. Maargoed, deze rede schijnt helaas voor velen, zowel binnen als buiten de gereformeerde gezindte, enorm hard te zijn, en weinigen die het verstaan.
Ik wil niet zeggen dat we mensen niet moeten oproepen tot een geloof, maar we moeten mensen niet oproepen tot een schijngeloof.
[Aangepast op 9/2/04 door memento]
Wat bedoel je met oproepen tot schijngeloof? Ik ben het helemaal met je eens als je zegt dat de wil vernieuwd moet zijn, maar wat houd dat dan tegen om het Evangelie ruim en onbeberkt te verkondigen? Hierboven lijkt tegenstellig als je eerst beweerd dat er opgeroepen kan worden tot schijngeloof en dan zegt dat men wel moet oproepen tot geloof. Hoe moet het dan? Staat er in de Bijbel dat er een voorwaardelijk evangelie gebracht moet worden?
Ik ben veel banger dat er mensen inderdaad zorgeloos verder wachten tot God een keer wat gaat beginnen alvorens er überhaupt wat geloofd kan worden. God is toch de eerste toen we gedoopt werden? Daar moeten we werkzaam mee zijn, om te geloven wat God beloofd heeft met onze doop. Als je eerst werkzaam moet zijn met "of we wel levendgemaakt zouden zijn" kan het lang duren voor we overstappen om te gaan geloven.
gr Gerrit
We zouden ons wel de vraag kunnen stellen, waarom we zalig willen worden. Wat is de reden om zalig te worden?
Eigen je het heil toe om niet naar de hel te willen, maar naar de hemel? Is dat de reden??
Zou je alleen om die reden Christus mogen omhelzen? Volgens mij ben je dan wel erg huichelachtig.
Eigen je het heil toe om niet naar de hel te willen, maar naar de hemel? Is dat de reden??
Zou je alleen om die reden Christus mogen omhelzen? Volgens mij ben je dan wel erg huichelachtig.
Liever Turks dan Paaps
Het geloof voorstellen als zijnde een verstandszaak. Dat is dus zonder de (bevindelijke) kenmerken van een waar geloof te noemen, zoals ellendekennis.Wat bedoel je met oproepen tot schijngeloof?
Meestal zijn de gevolgen beter zichtbaar dan de fouten in de prediking. Het gevolg is een kerk waarin enorm veel mensen 'bekeerd' zijn, maar dan van het type altijd-hebben, altijd-houden geloof. Daarbij weet men niet te spreken over bevindingen, maar schakelt men als je t hebt over geloof direct over naar een rationeel praatje (en met je verstand kun je mooie en ware dingen over God en Christus zeggen, maar de bevindelijke toon, het 'weten waar je t over hebt', dat word gemist, helaas).
Dit zal theologisch-technisch wel kloppen, maar wat kun je ermee? Helemaal niets. Want wie gaat meten wanneer de wil vernieuwd is?Oorspronkelijk gepost door memento
Dan moet daartoe eerst de wil vernieuwd zijn. Zonder een vernieuwde wil kan een mens niet geloven, hoe hard hij ook probeerd, kan hij nix met de beloften, hoe hij zich er ook voor inspant. Een mens kan van nature niets. Maargoed, deze rede schijnt helaas voor velen, zowel binnen als buiten de gereformeerde gezindte, enorm hard te zijn, en weinigen die het verstaan.
Deze dooddoener lijkt allen geschikt om hele categorieën maar naar de hel te verwijzen onder het mom dat wij het gelukkig allemaal zo goed weten.
't Is best mogelijk dat al die verfoeide halleluja-christenen op de jongste dag wel massaal ingaan en de Ger Gezindte maar mondjesmaat.
Het is dan even goed mogelijk dat we ook Mohammed, Buddha, etc gaan terugvinden in de hemel (zoals Zwinglie geloofde).'t Is best mogelijk dat al die verfoeide halleluja-christenen op de jongste dag wel massaal ingaan en de Ger Gezindte maar mondjesmaat.
Maargoed, wat kun je met mijn stelling. Niets, maar het is wel een essentiele gereformeerde waarheid, waar vanaf Luther t/m de nadere reformatie, steeds de nadruk op gelegd is*. Wat ik alleen wou aangeven is dat een mens het moeilijk over zn lever kan krijgen zn zaligheid aan God over te geven. Vrije genade noemen ze dat wel eens, vrij omdat God het geeft aan mensen die het helemaal niet verdient hebben.
Helaas willen veel mensen geen verwachten, maar ZELF doen...
-----------------
* Gereformeerde theologen en predikanten hebben die strijd uiterst fel gevoerd. Voor een broederlijke briefwisseling over de noodzaak van het preken van deze dogma(s), lees de briefwisselingen tussen Whitefield en Wesley aangaande dit punt. Praktisch alle bekende namen uit de kerkgeschiedenis hebben aangaande dit punt geschreven (Luther, Calvijn, Owen, Zwinglie, Augustinus, Toplady, Gill, etc etc), en dat deden ze echt niet omdat de dogma geen 'praktikale' waarde had.
[Aangepast op 9/2/04 door memento]
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Hiermee wilde ik zeggen Marcel dat het Evangelie een kracht Gods tot zaligheid is. Daarom kon Ezechiël profeteren tot de dorre doodsbeenderen. Daarom zegt Christus zelf 'de ure komt en is nu, dat doden zullen horen de stem van de Zoon van God en die ze horen zullen leven'.Oorspronkelijk gepost door LecramWanneer iets wordt aangeboden, kunnen we dat ook aannemen. Zoals ik al schreef (en ik heb de DL daarin mee) zullen we door de wil het heil toe eigenen. In de bijbel wordt herhaaldelijk gesproken over het geloof als een daad.Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
..... Het heil zelf toe-eigenen kan niet, .....
Vooral in het laatste zien we het mysterie van de wedergeboorte. Tot een ieder, komt het heil in Christus Jezus en we horen het, maar die het hoort die leeft.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Je bent hiermee wel to-the-point, Voorbijganger, maar ik kan voor zo'n uitspraak wel instaan: Het evangelie wordt alle hoorders aangeboden en iedereen mag en kan het aannemen. Natuurlijk mag een ieder het evanglie aannemen, maar het is de vraag of iedereen het ook zal doen. Dat is de eerste nuancering. De tweede is, dat als gezegt wordt dat iedereen het ook kan, dat een enkel aspect aanduid, maar er meer over te zeggen is. Want de kracht ligt niet in de mens zelf, maar in de genade van God. Die wel niet automatisch overal vrij verkrijgbaar is, maar die het niet-kunnen tot een wel-kunnen maakt. Als men het zelf niet meer kan, dan kan het: Buiten zichzelf!
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer:
Oke ik begrijp wat je bedoelt, in dat geval is er met de prediking en het toezicht v.d. kerkeraad als eerste heel wat fout, want van behoudend naar vrijzinnig kan als oorzaak alleen aan de bediening liggen. Een ruime evangelieprediking moet natuurlijk samengaan met de ontdekkende functie.Oorspronkelijk gepost door mementoHet geloof voorstellen als zijnde een verstandszaak. Dat is dus zonder de (bevindelijke) kenmerken van een waar geloof te noemen, zoals ellendekennis.Wat bedoel je met oproepen tot schijngeloof?
Meestal zijn de gevolgen beter zichtbaar dan de fouten in de prediking. Het gevolg is een kerk waarin enorm veel mensen 'bekeerd' zijn, maar dan van het type altijd-hebben, altijd-houden geloof. Daarbij weet men niet te spreken over bevindingen, maar schakelt men als je t hebt over geloof direct over naar een rationeel praatje (en met je verstand kun je mooie en ware dingen over God en Christus zeggen, maar de bevindelijke toon, het 'weten waar je t over hebt', dat word gemist, helaas).
Ik de gg zijn we overigens wel een beetje erg vuurbang voor schijngelovigen, terwijl de meerderheid op een enkel woord na met rust gelaten wordt, want stel je voor dat het schijngelovigen worden.
-
england
Mee eens, Gerrit.
Maar toch herhaal ik nog maar een keer wat ik al eerder heb gezegd. Veel emsen die mene Jezus te hebben aangenomen hebben Hem aangenomen om Zijn weldaden: eind van eenzaamheid, naar de hemel, een Vriend, Iemand die je helpt als het nodig is etc... Maar is het Jezus? Je kan vaak ook een ander figuur invullen. Is er de gemeenschap met Christus? Is Hij niet alleen Zaligmaker, maar ook Heere, regeerd Hij in het leven etc.
Maar aan de andere kant biedt men in bepaalde kringen een Jezus zonder weldaden aan. Dat wordt dan duidelijk gemaakt door opmerkingen als: zien is nog geen hebben, bedekte schuld is nog geen vergeven schuld etc etc. Dus je kunt in Christus zijn, zonder Hem te kennen, zonder te weten van vergeving etc.
En dan denk ik dat je inderdaad Christus aan kunt bieden op valse gronden. Stel je Hem voor als de oplossing voor iemands eenzaamheids probleem (zoals gebeurde in en dienst waar ik was). Dan denkt men inderdaad Jezus te hebben aangenomen, maar niet is in hun leven of denken verandert.
Andere kant is dat men Jezus verweg probeert te houden, want stel je voor dat iemand die niet uitverkoren is Hem toch aan neemt! Of men kijkt naar een weldaad( duidelijk teken van zondebesef of zo) en rangt zo iemand onder de bekommerden, van verre staanden en door onweder voortgedrevenen. Dat is dus erg hopeful. Je kunt immers een groot deel vand elijst aftikken. Dus dat in Christus geborgen zijn komt dan ook vast wel, maar ja, Christus is de meest verborgen persoon (hoe komt men daar eigenlijk bij? Dit werd mij toegevoegd, maar ik zie er niet echt de logica van in...) en dus komt dta nog wel, als je eerst maar de vierschaar door bent.
Ook dan wordt Christus gescheiden van weldaden in Hem.
Maar toch herhaal ik nog maar een keer wat ik al eerder heb gezegd. Veel emsen die mene Jezus te hebben aangenomen hebben Hem aangenomen om Zijn weldaden: eind van eenzaamheid, naar de hemel, een Vriend, Iemand die je helpt als het nodig is etc... Maar is het Jezus? Je kan vaak ook een ander figuur invullen. Is er de gemeenschap met Christus? Is Hij niet alleen Zaligmaker, maar ook Heere, regeerd Hij in het leven etc.
Maar aan de andere kant biedt men in bepaalde kringen een Jezus zonder weldaden aan. Dat wordt dan duidelijk gemaakt door opmerkingen als: zien is nog geen hebben, bedekte schuld is nog geen vergeven schuld etc etc. Dus je kunt in Christus zijn, zonder Hem te kennen, zonder te weten van vergeving etc.
En dan denk ik dat je inderdaad Christus aan kunt bieden op valse gronden. Stel je Hem voor als de oplossing voor iemands eenzaamheids probleem (zoals gebeurde in en dienst waar ik was). Dan denkt men inderdaad Jezus te hebben aangenomen, maar niet is in hun leven of denken verandert.
Andere kant is dat men Jezus verweg probeert te houden, want stel je voor dat iemand die niet uitverkoren is Hem toch aan neemt! Of men kijkt naar een weldaad( duidelijk teken van zondebesef of zo) en rangt zo iemand onder de bekommerden, van verre staanden en door onweder voortgedrevenen. Dat is dus erg hopeful. Je kunt immers een groot deel vand elijst aftikken. Dus dat in Christus geborgen zijn komt dan ook vast wel, maar ja, Christus is de meest verborgen persoon (hoe komt men daar eigenlijk bij? Dit werd mij toegevoegd, maar ik zie er niet echt de logica van in...) en dus komt dta nog wel, als je eerst maar de vierschaar door bent.
Ook dan wordt Christus gescheiden van weldaden in Hem.
-
Lecram
Beste VB,Oorspronkelijk gepost door voorbijganger
Marcel,
Dit antwoord is, zeker van iemand die zegt tot de Kerk van Christus te behoren, niet serieus te nemen. England ziet het wat dat betreft heel wat beter. Het merendeel van mijn vragen heb je onbeantwoord gelaten.
Uit jouw huidige antwoord zal ik er nu een paar aan toevoegen:
Het evangelie wordt alle hoorders aangeboden en iedereen mag en kan het aannemen.
Wordt hiermee geen leer van de algemene verzoening ingevoerd?
Door Gods genade wordt onze wil vernieuwd, waardoor wij daadwerkelijk het heil ons toe kunnen en zullen eigenen. Betekent dit dat de uiteindelijke keuze bij de mens ligt?
De vraag inzake het geloof is geheel niet beantwoord. Hierin graag alsnog voorzien. Ook de stukken van de HC zie ik niet. Ik zie veel zelfwerkzaamheid. Ik zie een mens heel hard aan het werk. Dat is van buiten inklimmen of zoals dat wordt genoemd "christus stelen". Waarom? Wel Christus wil gegeven worden. En daar blijkt hier niets van! Ook hierover wil ik nog graag iets vernemen.
Dat je niet direct met mij op één lijn zit, is nog geen reden om het antwoord niet serieus te nemen. Ik denk dat jij ook graag serieus wordt genomen, doe dat dan ook met mij.
Blijkbaar neem je mijn antwoord wel serieus, je gaat er in ieder geval nog op in.
Overigens heb ik elke vraag aangehaald en ook beantwoord, maar blijkbaar niet geheel zoals jij dat wilt horen. Zie dit niet als verwijt, maar als constatering.
Wordt hiermee geen leer van de algemene verzoening ingevoerd?
Lees maar eens hoe Johannes naar Jezus wijst:
Johannes 1:29 De volgende dag zag hij Jezus tot zich komen en zeide: Zie, het lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt.
2 Corinthe 5:19 Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.
1 Johannes 2:2 En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld.
Is dat een algemene verzoening of een alverzoening? Als je onder algemene verzoening verstaat dat Jezus' lijden genoegzaam is voor de hele wereld, dan is dat idd bijbels. Maar niet iedereen wordt behouden. Dat ga ik niet herhalen, want dat heb ik in het vorige antwoord al geschreven.
Betekent dit dat de uiteindelijke keuze bij de mens ligt?
In feite wel. Het is een hartelijke keuze voor God en Zijn dienst. Maar wel een keuze die God door Zijn Heilige Geest in ons werkt. Maar ook dat heb ik eerder geschreven.
Soms moet je zaken nog weer stelliger schrijven, omdat anders de beschuldiging van remonstrantisme op de loer ligt. Alhoewel ik denk dat remonstrantisme en contra-remonstrantisme heel dicht bij elkaar liggen. Het komt dan aan op verschillen als een door de mens gewerkte keuze of een door de HG gewerkte keuze. Op een eigen wil of op een door de HG levendgemaakte wil. Maar naar mijn mening ben ik duidelijk geweest hoe ik erover denk.
De vraag inzake het geloof is geheel niet beantwoord. Hierin graag alsnog voorzien. Ook de stukken van de HC zie ik niet. Ik zie veel zelfwerkzaamheid. Ik zie een mens heel hard aan het werk. Dat is van buiten inklimmen of zoals dat wordt genoemd "christus stelen". Waarom? Wel Christus wil gegeven worden. En daar blijkt hier niets van! Ook hierover wil ik nog graag iets vernemen.
Ik blijf geduldig herhalen:
Het geloof is een daad, een keuze vanwege de wil (zie ook de DL), maar alleen als deze door de HG is gewerkt. Niet dat we anders niet zouden mogen of kunnen geloven, maar we doen het eenvoudigweg gewoon niet.
Vr.2. Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in dezen troost zaliglijk leven en sterven moogt?
Antw. Drie stukken
a. Ten eerste: hoe groot mijn zonden en ellende zijn
Erkennen dat je zelf niet in staat bent om je te redden en te verzoenen met God, maar daar een Zaligmaker voor nodig hebt.
b. Ten andere: hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost worde
Door belijdenis van je schuld, omdat je in Hem niet geloofd hebt, is de weg vrij om Zijn Woord te geloven en jezelf toe te eigenen, dat Jezus jouw zonden heeft weggedaan.
c. En ten derde: hoe ik Gode voor zulke verlossing zal dankbaar zijn
En een hartelijk voornemen om in Zijn wegen te wandelen.
[Aangepast op 9/2/04 door Lecram]