-DIA- schreef:samanthi schreef:eilander schreef:Is er misschien ook niet een misverstand in het spel? DIA heeft het over iemand die voor zichzelf in het donker loopt (niet altijd, denk ik). Daarbij kan ook karakter een rol spelen. Maar DIA zegt ook dat deze persoon een lichtend licht in de gemeente was. Dat betekent toch, naar ik aanneem, dat iemand goed over de Heere spreekt, en Hem aanwijst.
Dat kan.
Maar toch vind ik dit soort mensenniet in de Bijbel.
De Bijbel staat er vol van. Lees de psalmen maar eens aandachtig. Een christen, en dat lijkt wat vergeten, heeft een zware strijd tegen een driehoofdige vijand. Ik weet van mensen wiens leven een prediking was. God gebruikte hen als het ware tot een getuigenis. Je moest die mensen niet vragen of ze bekeerd waren. Maar ze konden niet ontkennen dat er wel eens wat gebeurt was. Maar dat verstaan we niet, ten eerste omdat het in de prediking niet meer wordt verklaard en ten tweede dat het ware leven meer en meer gaat ontbreken.
Ik ben het eens met DIA, deze keer. Lees maar eens Psalm 73...
Maar aan de andere kant, en daar heeft ds. Huijser onlangs voor gewaarschuwd, is het niet goed, als Gods kinderen geloven dat er wel eens iets gebeurd was, en het daar dan bij blijft. Ds. Huijser waarschuwde ervoor dat men, als men geloven mag dat je een kind des Heeren bent, niet moeten denken: "Nu zijn we er." Nee, men moet dan vragen om opwekking en groei in het geloof. En als dat gemist wordt, is het ook fout. De kweker is immers ook nog niet blij als hij een boom ziet waar hele grote groene knoppen aanhangen, die echter nog niet open zijn. Nee, hij wil juist dat die groene knoppen opengaan...
