Wat acht u gepermitteerd op zondag?

[Zita]

Het principiële verschil tussen zondagochtend en zondagavond is er volgens mij niet. Dan blijft er alleen de kwestie over van 'hij zei zondagavond en hij deed zondagochtend.' Ik zou in zulke gevallen denken dat ik het waarschijnlijk verkeerd had begrepen, en me er verder niet druk om make.

Sinds ik een preek (van een CGK ds) erover gehoord heb, denk ik er toch wel anders over. De zondag begint op zaterdagavond na zonsondergang en eindigt op zondagavond na zonsondergang.
Hij had echt gezegd zondagavond.

Dacht je echt dat de schilder op zondagavond na zonsondergang zijn steiger ging bouwen? Uur of tien 's avonds dus?

[Dodo]

Maar als de schilder op zondag op de openbare weg zijn steiger opbouwt, gaat dat toch buiten mijn geweten om? Ik zie het probleem niet zo.

[Mara]

Fijn en opbouwend, dit soort voor-de-hand liggende opmerkingen
Je zou bijna gaan denken dat de refogezindte zo ruimdenkend is. Voor een ander.

[Wim Anker]

Als ze vragen of het goed is het antwoord natuurlijk nee. Niet zo ingewikkeld.
Want het is niet goed. Zegt de Schrift.

[-DIA-]

Fijn en opbouwend, dit soort voor-de-hand liggende opmerkingen
Je zou bijna gaan denken dat de refogezindte zo ruimdenkend is. Voor een ander.

Het tegendeel blijkt vaak. Ik zou bijna zeggen dat er veel wantrouwen jegens elkaar is.
Velen schijnen zeer bezorgd te zijn voor anderen, terwijl toch (hoe kan dat!?) de harten niet ineen smelten.
In feite is dat eigenlijk geen echte liefde. Dan wordt de vrucht, het kenmerk gemist.
Dat gaat immers altijd samen met het echt christen-zijn?
Anders komen we al snel in een gestalte van: Ik ben heiliger dan gij, en daarin is toch geen echte
bewogenheid met elkaars welzijn. Het zijn maar wat opmerkingen die we allemaal wel mogen overdenken.
Liefde onderling is vaak niet het sterkste in Refoland, terwijl we zoveel beter zouden moeten weten.

[Zonderling]

Het principiële verschil tussen zondagochtend en zondagavond is er volgens mij niet. Dan blijft er alleen de kwestie over van 'hij zei zondagavond en hij deed zondagochtend.' Ik zou in zulke gevallen denken dat ik het waarschijnlijk verkeerd had begrepen, en me er verder niet druk om make.

Sinds ik een preek (van een CGK ds) erover gehoord heb, denk ik er toch wel anders over. De zondag begint op zaterdagavond na zonsondergang en eindigt op zondagavond na zonsondergang.

In het Evangelie van Johannes hoofdstuk 20 vinden we toch wel heel duidelijk dat Jezus 's avonds tot de discipelen kwam op DIEZELFDE eerste dag van de week. En ook een week later waren de discipelen op de AVOND van de eerste dag van de week bijeen. Johannes maakt daarmee duidelijk dat hij de eerste dag van de week naar de Romeinse tijdrekening rekent, en niet meer naar de Joodse tijdrekening. Dus van de ochtend tot en met de avond. Zo hielden ook de christenen in Troas de eerste dag van de week met een samenkomst op de avond van die dag (Hand. 20:6, 7).

De zondag loopt dus sinds het NT wel degelijk door tot en met de avond. Dat heeft duidelijk Bijbelse gronden.

[refo]

Hier volgt Johannes de rekening der dagen naar de wijze der Romeinen. Want alzo deze verschijning geschied is des avonds laat, als nu de twee discipelen van Emmaüs bij hen gekomen waren, Luk. 24:36, en derhalve de zon lang ondergegaan was, zo zou dit naar de Joden rekening niet de eerste maar de tweede dag der week zijn. Zie Joh. 19:14.

[Jantje]

Fijn en opbouwend, dit soort voor-de-hand liggende opmerkingen
Je zou bijna gaan denken dat de refogezindte zo ruimdenkend is. Voor een ander.

Het tegendeel blijkt vaak. Ik zou bijna zeggen dat er veel wantrouwen jegens elkaar is.
Velen schijnen zeer bezorgd te zijn voor anderen, terwijl toch (hoe kan dat!?) de harten niet ineen smelten.
In feite is dat eigenlijk geen echte liefde. Dan wordt de vrucht, het kenmerk gemist.
Dat gaat immers altijd samen met het echt christen-zijn?
Anders komen we al snel in een gestalte van: Ik ben heiliger dan gij, en daarin is toch geen echte
bewogenheid met elkaars welzijn. Het zijn maar wat opmerkingen die we allemaal wel mogen overdenken.
Liefde onderling is vaak niet het sterkste in Refoland, terwijl we zoveel beter zouden moeten weten.

Mag ik vragen waar dat tegendeel dan, volgens u, uit blijkt?

Inderdaad, als er liefde is tot onze (onbekeerde) naaste (heidense) medereiziger, dan worden we nauw voor onszelf en zeer ruimdenkend voor de ander!
Velen schijnen zo bezorgd te zijn voor de ander dat men zelfs de bekering van anderen langs de eigen meetlat legt. En ondertussen vergeet men de eigen ziel. De mensen zien aan wat voor ogen is, maar God ziet het hart aan!

Ook in wat men op zondag doet geldt: "Een ieder zij in zijn/haar eigen gemoed ten volle verzekerd."
Zelf zal ik op zondag nooit en te nimmer fietsen, op visite gaan, spelletjes doen, o.i.d.
Maar als een ander dit voor zijn consciëntie wél kan verantwoorden, is dat zijn goed recht.

[Mara]

Dus als de buurman zoiets zou vragen op een donkere zaterdagavond in het najaar, zou je daar meer moeite mee hebben?

Ik negeer dit maar even.

Dacht je echt dat de schilder op zondagavond na zonsondergang zijn steiger ging bouwen? Uur of tien 's avonds dus?

Heb je gelezen wat ik schreef?
Ik schreef:
en de stelling wordt door een ander bedrijf neergezet.
Steigerbouwers zijn niet bepaald de fijnzinnigste mensen. Dat is algemeen bekend.

Als ze vragen of het goed is het antwoord natuurlijk nee. Niet zo ingewikkeld.

Als wij de opdrachtgevers waren geweest, hadden wij geweigerd. En normaliter hebben wij niets te maken met hetgeen de buren doen, maar in dit geval voelen wij ons erbij betrokken omdat wij de schilder opdracht hebben gegeven om onze dakgoten meteen mee te nemen. (uiteraard niet letterlijk)
Dus het gaat erom, we zijn nu ergens ongewild en onbedoeld bij betrokken wat wij niet fijn vinden!
Snapt iemand dit nu, of niet?

Inderdaad, als er liefde is tot onze (onbekeerde) naaste (heidense) medereiziger, dan worden we nauw voor onszelf en zeer ruimdenkend voor de ander!
Velen schijnen zo bezorgd te zijn voor de ander dat men zelfs de bekering van anderen langs de eigen meetlat legt. En ondertussen vergeet men de eigen ziel. De mensen zien aan wat voor ogen is, maar God ziet het hart aan!

Dat kan een dooddoener zijn. Maar dat zul jij niet bedoelen. Het betreft hier een spagaat waar je ineens inzit.
Die stelling is een aanklacht, als je uit de kerk komt.
Je wilt geen ruzie met buren, denkt dat zondagavond een aanvaardbaar compromis is, maar blijkbaar is buurman er zelf ook door overvallen.
Dat weet ik dus niet.

[Terri]

Dus als de buurman zoiets zou vragen op een donkere zaterdagavond in het najaar, zou je daar meer moeite mee hebben?

Ik negeer dit maar even.

Dacht je echt dat de schilder op zondagavond na zonsondergang zijn steiger ging bouwen? Uur of tien 's avonds dus?

Heb je gelezen wat ik schreef?
Ik schreef:
en de stelling wordt door een ander bedrijf neergezet.
Steigerbouwers zijn niet bepaald de fijnzinnigste mensen. Dat is algemeen bekend.

Als ze vragen of het goed is het antwoord natuurlijk nee. Niet zo ingewikkeld.

Als wij de opdrachtgevers waren geweest, hadden wij geweigerd. En normaliter hebben wij niets te maken met hetgeen de buren doen, maar in dit geval voelen wij ons erbij betrokken omdat wij de schilder opdracht hebben gegeven om onze dakgoten meteen mee te nemen. (uiteraard niet letterlijk)
Dus het gaat erom, we zijn nu ergens ongewild en onbedoeld bij betrokken wat wij niet fijn vinden!
Snapt iemand dit nu, of niet?

Inderdaad, als er liefde is tot onze (onbekeerde) naaste (heidense) medereiziger, dan worden we nauw voor onszelf en zeer ruimdenkend voor de ander!
Velen schijnen zo bezorgd te zijn voor de ander dat men zelfs de bekering van anderen langs de eigen meetlat legt. En ondertussen vergeet men de eigen ziel. De mensen zien aan wat voor ogen is, maar God ziet het hart aan!

Dat kan een dooddoener zijn. Maar dat zul jij niet bedoelen. Het betreft hier een spagaat waar je ineens inzit.
Die stelling is een aanklacht, als je uit de kerk komt.
Je wilt geen ruzie met buren, denkt dat zondagavond een aanvaardbaar compromis is, maar blijkbaar is buurman er zelf ook door overvallen.
Dat weet ik dus niet.

Ik snap dat je het lastig vindt, maar het is niet jouw verantwoordelijkheid.
"Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd."

[-DIA-]

Mag ik vragen waar dat tegendeel dan, volgens u, uit blijkt?

Inderdaad, als er liefde is tot onze (onbekeerde) naaste (heidense) medereiziger, dan worden we nauw voor onszelf en zeer ruimdenkend voor de ander!
Velen schijnen zo bezorgd te zijn voor de ander dat men zelfs de bekering van anderen langs de eigen meetlat legt. En ondertussen vergeet men de eigen ziel. De mensen zien aan wat voor ogen is, maar God ziet het hart aan!

Ook in wat men op zondag doet geldt: "Een ieder zij in zijn/haar eigen gemoed ten volle verzekerd."
Zelf zal ik op zondag nooit en te nimmer fietsen, op visite gaan, spelletjes doen, o.i.d.
Maar als een ander dit voor zijn consciëntie wél kan verantwoorden, is dat zijn goed recht.

Ik bedoel het vragen waar soms een wantrouwend waarschuwing in ligt, althans dat voel je dan zo. De echte liefde voel je ook snel, en dat hoeft echt niet het elkaar paaien te zijn. We moesten denken dat de buitenwereld van ons zou kunnen zeggen: Ziet hoe lief ze elkander hebben. Maar het is vaak meer een verbijten en ver-eten. Ik bedoel dit echt niet alleen voor dit forum. Heel de wereld (althans in Nederland) merk je deze dingen wel op. Soms kunnen er geen twee door een deur, terwijl ze onder dezelfde prediking zitten. Dat bedoel ik dus, ook als ik opmerk dat de liefde verkilt. Wat ook dat is (ik zou haast zeggen) een wereldwijde epidemie.
En: Waar liefde woont, daar gebied de Heere de zegen, en daar woont Hij Zelf en daar wordt Zijn heil verkregen en voor het toekomende het leven tot in eeuwigheid.

[CvdW]

Onze buurman kwam vorige week vragen of bij wijze van uitzondering, de schilders op zondagavond de stelling neer mochten zetten. Omdat die half voor ons huis komt, kwam hij het vragen. Het kon echt niet anders, de schilders zouden vanmorgen aan zijn buitenboel gaan beginnen en de stelling wordt door een ander bedrijf neergezet. Zij konden niet vanmorgen.
Wij hebben daarin toegestemd.
Echter, toen wij s'morgens uit de kerk kwamen, stond de stelling er al.
Het is ons geen burenruzie waard.
Het is vervelend, niet volgens afspraak. Nemen en geven, en er is meer genomen dan gegeven nu.
Vraag aan DDD: hoe zou jij reageren?

Ik begrijp uit bovenstaande dat de schilder voor u niet aan de slag moest, maar uitsluitend voor de buren.
Bij opbouw steiger hebt u geen hinder gehad, omdat u naar de kerk was. Hebt u meer last van de andere kerkmensen die dit zien en er iets van denken?
Wel is het vervelend dat niet aan de afspraak is gehouden. Anders wordt het als de steiger ook voor uw woning nodig is. Persoonlijk had ik dan geen toestemming gegeven om op 's zondagsavond de steiger op te zetten.

[Orchidee]

Wat een muggenzifterij

[Bonny]

@Mara, laat maar. Ik zou er geen halszaak van maken.

[Mara]

Wat een muggenzifterij

Omdat er slecht gelezen wordt. Ik heb alweer spijt dat ik dit vraagstuk heb voorgelegd.
Ik hoop echt dat jullie nooit zo geconfronteerd zullen worden.

Ik begrijp uit bovenstaande dat de schilder voor u niet aan de slag moest, maar uitsluitend voor de buren.

maar in dit geval voelen wij ons erbij betrokken omdat wij de schilder opdracht hebben gegeven om onze dakgoten meteen mee te nemen.

Ik snap dat je het lastig vindt, maar het is niet jouw verantwoordelijkheid.
"Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd."

Dank je Terri.
Ik voel me niet echt verantwoordelijk, maar het gaat om het feit dat je zo ineens met zaken wordt geconfronteerd, die niet voorzien waren.
Wij hebben dit zelf nog niet eerder meegemaakt.
Het is een gevolg van de steeds meer geaccepteerde 24uurs economie.
Een huis in onze straat is opgekocht van de erven en wordt volledig verbouwd, dit gebeurt ook op zondag. (het zijn meest Polen aan de nummerborden te zien).
Maar blijkbaar woont 90% van RF in een rustig biblebelt dorpje, waar dit nooit aan de orde is. En blijkbaar is het dan moeilijk inleven.