eedzweren

[parsifal]

De Heere zegt over het zweren van een eed: "Maar Ik zeg u: Zweert ganselijk niet, noch bij den hemel, omdat hij is de troon Gods." In Jakobus 5 staat: "Doch voor alle dingen, mijn broeders, zweert niet, noch bij den hemel, noch bij de aarde, noch enigen anderen eed; maar uw ja, zij ja, en het neen, neen; opdat gij in geen oordeel valt."

De Catechismus zegt echter:

Vr.101. Maar mag men ook godzaliglijk bij den Naam Gods een eed zweren?

Antw. Ja, als het de overheid van haar onderdanen, of anderzins ook de nood vordert, om trouw en waarheid daardoor te bevestigen, en dat tot Gods eer en des naasten heil; want zulk eedzweren is in Gods Woord gegrond a, en daarom ook van de heiligen in het Oude en Nieuwe Testament recht gebruikt geweest b.

De tekstverwijzingen zijn:

Deuteronomium 6:13 Gij zult den HEERE, uw God, vrezen, en Hem dienen; en gij zult bij Zijn Naam zweren.
Deuteronomium 10:20 Den HEERE, uw God, zult gij vrezen; Hem zult gij dienen, en Hem zult gij aanhangen, en bij Zijn Naam zweren.
Jesaja 48:1 ¶ Hoort dit, gij huis van Jakob, die genoemd wordt met den naam van Israel, en uit de wateren van Juda voortgekomen zijt! die daar zweert bij den Naam des HEEREN, en vermeldt den God Israels, maar niet in waarheid, noch in gerechtigheid.
Hebreeën 6:16 Want de mensen zweren wel bij den meerdere dan zij zijn, en de eed tot bevestiging is denzelven een einde van alle tegenspreken;

Genesis 21:24 En Abraham zeide: Ik zal zweren.
Genesis 31:53 De God van Abraham, en de God van Nahor, de God huns vaders richte tussen ons! En Jakob zwoer bij de Vreze zijn vaders Izaks.
Jozua 9:15 ¶ En Jozua maakte vrede met hen, en hij maakte een verbond met hen, dat hij hen bij het leven behouden zoude; en de oversten der vergadering zwoeren hun.
1 Samuël 24:22 (24-23) Toen zwoer David aan Saul; en Saul ging in zijn huis, maar David en zijn mannen gingen op in de vesting.
2 Samuël 3:35 Daarna kwam al het volk, om David brood te doen eten, als het nog dag was; maar David zwoer, zeggende: God doe mij zo, en doe er zo toe, indien ik voor het ondergaan der zon brood of iets smake!
1 Koningen 1:29 Toen zwoer de koning, en zeide: Zo waarachtig als de HEERE leeft, die mijn ziel uit allen nood verlost heeft;
Romeinen 1:9 Want God is mijn Getuige, Welken ik diene in mijn geest, in het Evangelie Zijns Zoons, hoe ik zonder nalaten uwer gedenke;
Romeinen 9:1 ¶ Ik zeg de waarheid in Christus, ik lieg niet (mijn geweten mij mede getuigenis gevende door den Heiligen Geest),
2 Corinthiërs 1:23 Doch ik aanroepe God tot een Getuige over mijn ziel, dat ik, om u te sparen, nog te Korinthe niet ben gekomen.

De teksten die bij de kanttekeningen genoemd worden zijn soortgelijk. Wat opvalt is dat in het Nieuwe Testament, of het gaat om een rechtstreeks aanspreken van God, of om een eed door God Zelf of om de geïnspireerde Bijbelschrijver die iets aan een gemeente schrijft. In het Oude Testament wordt inderdaad zweren toegestaan, maar als je kijkt naar de context waarin de uitspraak staat die de Heere doet in Mattheus 5 (kijk ook naar vers 38 en verder), lijkt het erop dat de Heere hier de wet aanscherpt. Nergens wordt in de Bijbel een verband gelegd tussen het zweren en de overheid. Waarom doet de Catechismus dit wel? Is dit niet een reactie op de wederdopers die de eed helemaal verwierpen, en men zonodig alles van de dopers moest verwerpen?

Vaya con Dios,

parsifal

[ndonselaar]

Interessant onderwerp Parsifal, maar is het niet verstandig om eerst naar de context van de tekst te kijken waar een afwijzing of een bevel voorkomt?

Gr.

[parsifal]

Nergens wordt in de context ook maar enig verband gelegd met de overheid. De context in Mattheus is vrij duidelijk lijkt me. Het gaat over interpretatie van het oude testament. In Jakobus is er weinig context, maar de tekst op zich lijkt me duidelijk genoeg.