Verontrustende berichten

[Johannes van Dijk]

Nu is het zo vaak een houdbare nood. Dat is het gevaar, als we het daarin kunnen houden. En wie gaat hier dan vrijuit? Zijn hier mensen met een onhoudbare nood? Ik geloof het niet. Er zou toch geen rust kunnen zijn, mogen zijn. Maar als nood nood wordt zijn alle vrome mensenwoorden niets. Dan moet er een oplossing komen die geen mens kan bewerken.

Ds.W.J.Karels gaf eens een voorbeeld hier in de buurt. Hij zei: Leg hier nu eens een lijk voorin de kerk.Leg eens een last van 100 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! leg eens een last van 1000 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! een dode voelt niks,spreekt niet,ademt niet.Maar een levend gemaakte ziel gaat die last voelen! Die gaat al bij 50 kilo(JvD)klagelijk roepen en zuchten,en wenen, tegen een goeddoend God gezondigd te hebben.Daarom verkeren wij van nature in een dodelijke gerustheid. Daarom is nood geen echte nood.Pas wanneer Gods Geest in ons werkt,gaan we die last/schuld gevoelen.Eerder nooit! Niemand staat op uit zijn zondegraf dan die de Stem van de Zone Gods horen.Doden zullen horen,de stem van de Zone Gods,en die ze gehoord zullen leven!Niet eerder en niet later.

Mag ik hierover een eenvoudige vraag stellen? Is (volgens de zienswijze die je hier presenteert) bij dat gehoord worden van de stem van de Zoon Gods ook sprake van het waarachtige geloof dat Christus en al Zijn weldaden aanneemt?

Als een dode de stem van de Zone Gods hoort,komt er leven.Er worden geen pratende baby,s geboren,wel huilende.Als er waarlijk leven komt in een dode ziel,dan is daar alles aanwezig in de wedergeboorte wat tot een levend mens nodig is.Maar dat ervaart hij zelf nog niet.Een baby heeft alle ledematen die nodig zijn voor het leven,maar de baby kan er nog niks mee.Dat moet geleerd worden.Er is veel nabijkomend werk,wat lijkt op echt leven,maar wat het tóch niet is.Dat zie je pas als de ware vruchten gemist worden.Dan is het een vanzelfheid dat Christus met al Zijn weldaden je deel word.Maar dat is echt niet op 1 dag geleerd.Het lampje hangt op de rug!

[-DIA-]

Nu is het zo vaak een houdbare nood. Dat is het gevaar, als we het daarin kunnen houden. En wie gaat hier dan vrijuit? Zijn hier mensen met een onhoudbare nood? Ik geloof het niet. Er zou toch geen rust kunnen zijn, mogen zijn. Maar als nood nood wordt zijn alle vrome mensenwoorden niets. Dan moet er een oplossing komen die geen mens kan bewerken.

Ds.W.J.Karels gaf eens een voorbeeld hier in de buurt. Hij zei: Leg hier nu eens een lijk voorin de kerk.Leg eens een last van 100 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! leg eens een last van 1000 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! een dode voelt niks,spreekt niet,ademt niet.Maar een levend gemaakte ziel gaat die last voelen! Die gaat al bij 50 kilo(JvD)klagelijk roepen en zuchten,en wenen, tegen een goeddoend God gezondigd te hebben.Daarom verkeren wij van nature in een dodelijke gerustheid. Daarom is nood geen echte nood.Pas wanneer Gods Geest in ons werkt,gaan we die last/schuld gevoelen.Eerder nooit! Niemand staat op uit zijn zondegraf dan die de Stem van de Zone Gods horen.Doden zullen horen,de stem van de Zone Gods,en die ze gehoord zullen leven!Niet eerder en niet later.

Mag ik hierover een eenvoudige vraag stellen? Is (volgens de zienswijze die je hier presenteert) bij dat gehoord worden van de stem van de Zoon Gods ook sprake van het waarachtige geloof dat Christus en al Zijn weldaden aanneemt?

Als een dode de stem van de Zone Gods hoort,komt er leven.Er worden geen pratende baby,s geboren,wel huilende.Als er waarlijk leven komt in een dode ziel,dan is daar alles aanwezig in de wedergeboorte wat tot een levend mens nodig is.Maar dat ervaart hij zelf nog niet.Een baby heeft alle ledematen die nodig zijn voor het leven,maar de baby kan er nog niks mee.Dat moet geleerd worden.Er is veel nabijkomend werk,wat lijkt op echt leven,maar wat het tóch niet is.Dat zie je pas als de ware vruchten gemist worden.Dan is het een vanzelfheid dat Christus met al Zijn weldaden je deel word.Maar dat is echt niet op 1 dag geleerd.Het lampje hangt op de rug!

Dit is waar maar zo spreken we over een ander, hoe het gaat. Als het persoonlijk wordt tussen God en je ziel, denk ik dat we niet meer zoveel weten. Dat je wel eens een slot op je mond krijgt. Had ik maar nooit wat gezegd. In feite leent dit zich dit niet voor het openbare. Meer voor achter gesloten deuren.

[Johannes van Dijk]

Nu is het zo vaak een houdbare nood. Dat is het gevaar, als we het daarin kunnen houden. En wie gaat hier dan vrijuit? Zijn hier mensen met een onhoudbare nood? Ik geloof het niet. Er zou toch geen rust kunnen zijn, mogen zijn. Maar als nood nood wordt zijn alle vrome mensenwoorden niets. Dan moet er een oplossing komen die geen mens kan bewerken.

Ds.W.J.Karels gaf eens een voorbeeld hier in de buurt. Hij zei: Leg hier nu eens een lijk voorin de kerk.Leg eens een last van 100 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! leg eens een last van 1000 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! een dode voelt niks,spreekt niet,ademt niet.Maar een levend gemaakte ziel gaat die last voelen! Die gaat al bij 50 kilo(JvD)klagelijk roepen en zuchten,en wenen, tegen een goeddoend God gezondigd te hebben.Daarom verkeren wij van nature in een dodelijke gerustheid. Daarom is nood geen echte nood.Pas wanneer Gods Geest in ons werkt,gaan we die last/schuld gevoelen.Eerder nooit! Niemand staat op uit zijn zondegraf dan die de Stem van de Zone Gods horen.Doden zullen horen,de stem van de Zone Gods,en die ze gehoord zullen leven!Niet eerder en niet later.

Mag ik hierover een eenvoudige vraag stellen? Is (volgens de zienswijze die je hier presenteert) bij dat gehoord worden van de stem van de Zoon Gods ook sprake van het waarachtige geloof dat Christus en al Zijn weldaden aanneemt?

Een eenvoudige vraag. Toch geeft die in de praktijk moeilijkheden. Vooal als je op de grootheid van die zaak ziet. Als je zou zeggen: een dode hoort niet, en je kunt niet ontkennen dat je wel eens wat gehoord hebt, maar dat je daar niet op durft te staan...
is dat dan ongeloof? Wat heb je gehoord? Was het gevoel? Was het verbeelding? Was het niets? Wat was het? Of maakte je er wat van waarmee je jezelf voor eeuwig bedriegt? Begrijpt u de vragen en raadsels? Misschien even verder gaan: Toen Ruth op de grens van Moab stond, kon ze niet meer terug, en dan wordt wel eens uitgedrukt: De brug is opgehaald. Terug kun, je en wil je niet meer. Ze sprak: Uw volk is mijn volk en uw God mijn God. Had Ruth toen een levend gemaakte ziel? Je kijkt met hoogachting op het volk van God. Maar je voelt je een buitenstaander. Is ongeloof? Ja... en toch iets wat je maar niet verklaren kunt. Wat trekt op God en Zijn volk? Er zullen er velen zijn die met dat volk meeleven. Ik heb in mijn leven nogal wat meegemaakt van mensen waarvan iedereen dacht dat het bekommerde zielen waren. En wat er dan later wel eens geopenbaard wordt doet je dan wel beven. Hoe zeer nabij schijn en zijn kan liggen.

Vooraf wil ik zeggen er niet teveel op te reageren. Van reacties wordt je doorgaans alleen meer verward. Als er wat is wat de serieus is wil ik wel proberen te reageren.

Ik ben het met je eens. Als de Heere mij het ware van het snode leert onderscheiden in de erediensten,en in de praktijk van het leven,durf ik nog écht niet te beweren dat er in mij het ware leven is.Ik vrees dat ik nog alles mis,en dat mijn weg geen waarheid is.Als je vandaag tarwe zaait,kan je niet morgen met de combine het land op.Ik denk aan de waarschuwing in Matt 7 vooral vers 22,23.Dat zijn er die in Zijn Naam geprofeteerd,duivelen uitgeworpen,vele krachten gedaan enz.Het nabijkomende werk kan zó echt lijken.Velen hebben een overtuigend en vast geloof.Maar het zal pas blijken of het stand houd bij de verheffing van de Jordaan. Wie het vatten kan,die vatte het.

[Jantje]

Nu is het zo vaak een houdbare nood. Dat is het gevaar, als we het daarin kunnen houden. En wie gaat hier dan vrijuit? Zijn hier mensen met een onhoudbare nood? Ik geloof het niet. Er zou toch geen rust kunnen zijn, mogen zijn. Maar als nood nood wordt zijn alle vrome mensenwoorden niets. Dan moet er een oplossing komen die geen mens kan bewerken.

Ds.W.J.Karels gaf eens een voorbeeld hier in de buurt. Hij zei: Leg hier nu eens een lijk voorin de kerk.Leg eens een last van 100 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! leg eens een last van 1000 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! een dode voelt niks,spreekt niet,ademt niet.Maar een levend gemaakte ziel gaat die last voelen! Die gaat al bij 50 kilo(JvD)klagelijk roepen en zuchten,en wenen, tegen een goeddoend God gezondigd te hebben.Daarom verkeren wij van nature in een dodelijke gerustheid. Daarom is nood geen echte nood.Pas wanneer Gods Geest in ons werkt,gaan we die last/schuld gevoelen.Eerder nooit! Niemand staat op uit zijn zondegraf dan die de Stem van de Zone Gods horen.Doden zullen horen,de stem van de Zone Gods,en die ze gehoord zullen leven!Niet eerder en niet later.

in een eerdere posting gaf je aan zelf onbekeerd te zijn. Dat betekent een dode. Kun je dan eens uitleggen hoe een dode kan beoordelen wat waarheid is? Of hoe een dode kan beoordelen of iemand die in Christus geborgen is dat maar gestolen heeft? Of hoe een dode kan menen de Schrift te kunnen verklaren? Onbekeerd betekent vijand zijn van een goed doende, genadige, liefdevolle, barmhartige en gunnende God. Op zich verbazen je opmerkingen en je veroordelingen me niet. In mijn eertijds was ik net zo en misschien nog wel erger. Maar als de Heere in je leven komt en je de Heere Jezus leert kennen als je Zaligmaker, is dat in één keer over. Dat gaat het niet meer over vragen als 'denk je dat eer meer bekeerden zullen zijn dan onbekeerden?'. Dan leer je dat er straks inderdaad een schare zal zijn die niemand kennen tellen, om de eenvoudige reden dat God Zelf dat zegt. Daar zet je dan geen vraagtekens meer bij omdat je dan geleerd hebt dat de Heere volkomen betrouwbaar is. En die God biedt Zijn genade aan, aan alle mensen.

Je hoeft je niet af te vragen of aan het recht van God is voldaan. Dat is gebeurd aan het vloekhout van Golgotha. De Heere Jezus heeft alles volbracht. Wie in Hem gelooft zal niet verloren gaan, maar heeft het eeuwige leven. Dat is de belofte van God aan alle volken en mensen, vergezeld van de oproep tot geloof en bekering. Wie zich niet bekeerd en niet gelooft in de Heere Jezus komt om in zijn of haar ongeloof. Daar is geen enkele verontschuldiging voor aan te voeren. Geloof God op Zijn Woord!

Hans, zou je hierop een eerlijke reactie willen geven?
Ik wil niemand veroordelen. Maar ik vind het wel erg als er gezegd wordt over mensen die van harte mógen geloven, door Gods werk aan hen gewrocht, dat zij 'te makkelijk' bekeerd zouden zijn en u niet met hen wilt omgaan. U zegt daarmee dat u van mensen die bekeerd te zijn (en dus van een dode zondaar een levend lidmaat van die Kerk met een hoofdletter zijn geworden), het niet goed vindt als zij zeggen dat er voor hen een plaats bereid wordt in dat huis met die vele woningen (Johannes 14). Maar hoe weet ú nu dat zij het ware geloof niet zouden bezitten?

[Jantje]

Probleem is dat je niet volledig bent maar met slechts een deel van de waarheid komt.
Zo kom je bijvoorbeeld wel met de 5 nieten van Schortinghuis, maar je verzuimt daarbij te zeggen dat Schortinghuis hier beslist geen punt zette maar ook wist van 5 wellen! Juist dat ontbreken van wat het wél is ontbreekt zodoende (waarschijnlijk onbewust en onbedoeld) in je bijdragen. Dat roept vanzelfsprekend vragen en reacties cq. aanvullingen en correcties op je eenzijdigheid op. Misschien moet je wat minder posten en de posts die je plaatst wat evenwichtiger formuleren. Dat geeft wat meer structuur in de discussie en laat wat meer mogelijkheden open om te leren begrijpen wat we nu echt tegen elkaar willen zeggen.

Om veel meer ergernis te voorkomen,denk ik dat het de hoogste tijd word om te vertrekken.Ik ga geen dingen vertellen,die ik niet heb.Dus wel 5 nieten,en geen 5 wellen,en ik ga geen lezing houden over Schortingshuis!Ja ik ben eenzijdig.Ik denk dat het grootste probleem wat hier speelt,niet zozeer ligt aan hoe de structuur van mijn posts is,maar aan de wijze hoe dit gelezen en vervolgens opgevat word. Daar wisten ze bij het bouwen van de toren van Babel plotseling óók alles van.

Het vuur wordt je soms na aan de schenen gelegd. En is er eens verlegenheid, schaamte over jezelf, dan komt er nog een extra portie over je heen: "Ongelovige! Geloof toch!" Strijd van binnen en van buiten. Zou een van buiten opgelegd geloof ook maar enigszins in de buurt komen van een waar geloof? Je wil dan wel vluchten maar je kunt nergens heen. Je mist iets, en dat je iets mist daar doen ander heel hard over. Daar ligt mijns inziens de hele kwestie. Degenen die je verantwoording vragen weten zo het lijkt niet wat een gemis is? Zou het dat kunnen zijn?

Precies vriend,DAT is het.Ze zijn gelukkig die het hebben.ik heb niks dan zonde en schuld. Het is denk ik net als in de Schrift. Tot diegenen die eigenlijk niks te vrezen hebben wordt telkens weer gezegd;Vrees niet!(denk aan Maria,de herders,de discipelen) Dat is wat? Diegene die niets hoeven te vrezen die vrezen met beving.(denk ook aan Johannes op Patmos,als dood aan Zijn voeten)Maar diegene in onze dagen die alles te vrezen hebben,die hebben helemaal geen vrees.Ben je mal. Dan komen ze snel met het "onzen".Christus is voor ONS gestorven.Hij is voor ONS gekruisigd,en nu maakt Hij een plaatsje in de hemel( waar vele woningen zijn)voor ONS.Ze spreken nooit over een klein kuddeke,over verstrooiden,of vreemdelingen,maar over een schare die niemand tellen kan.Ik durf niet met zulke mensen mee te reizen hoor,neem me niet kwalijk.

Ik betrek ook deze reactie in mijn bovenstaande topic. Hans, zou je hierop een reactie willen geven?

[GJdeBruijn]

Boston geeft goede raad:

Maar u zult vragen: "Hoe moet ik nu weten, of ik wedergeboren ben, of niet?"
Antwoord.
Als de zon was opgegaan, en u zou mij vragen hoe u zou kunnen weten of ze opgegaan was, of niet,
dan zou ik u gebieden op te zien naar de hemel, en het met uw eigen ogen waar te nemen. En zou u
willen weten of het licht opgegaan is in uw hart? Kijk dan naar binnen en zie. Genade is licht en ze
openbaart zichzelf.
• Onderzoek uw verstand, en zie of het verlicht is met de kennis van God. Bent u inwendig
onderwezen wie God is? Werden uw ogen ooit naar binnen gericht om uzelf te zien, om de
zondigheid van uw verdorven staat te zien, de verdorvenheid van uw natuur, de zonden van uw
hart en van uw leven? Werd de buitengewone zondigheid van de zonde u ooit voor ogen gesteld?
Hebt u ooit Koning Jezus in Zijn schoonheid aanschouwd? Hebt u ooit de veelvuldige wijsheid
Gods in Hem gezien? Hebt u Zijn allesovertreffende heerlijkheid en Zijn absolute volheid en
algenoegzaamheid gezien, en hebt u daarbij de ijdelheid en leegheid van alle andere dingen gezien?
• En vervolgens: welke verandering is er in uw wil? Zijn de ketenen afgenomen, waarmee hij vroeger
was vast gekluisterd, zodat hij zich niet hemelwaarts kon bewegen? En is uw wil omgebogen?
Bemerkt u dat er een afkeer tegen de zonde en een genegenheid tot het goede in uw hart is
gewerkt? Is uw ziel tot God gekeerd als uw hoogste Doel? Is uw wil vernieuwd, zodat hij enigermate
gelijkvormig geworden is aan de gebiedende en alles regerende wil van God? Bent u van harte
verzoend met het verbond des vredes en vast genegen Christus te ontvangen, zoals Hij in het
Evangelie wordt aangeboden?
• En wat betreft een verandering in uw genegenheden: zijn ze verbeterd en gericht op goede
doeleinden? Gaan uw begeerten uit naar God? Zijn ze tot Zijn Naam en tot Zijn gedachtenis? (Jesaja
26:8). Is al uw hoop op de Heere? Gaat uw liefde naar Hem uit, en is uw haat tegen de zonde
gericht? Is uw hart met droefheid vervuld omdat u een goeddoend God hebt beledigd? Vreest u de
zonde meer dan het lijden? Zijn uw genegenheden geregeld? Zijn uw genegenheden wat betreft de
geschapen gemakken omlaag gehaald, omdat ze te hoog gericht waren? En zijn ze met betrekking
tot God in Christus hoger gericht, omdat ze te aards gericht waren? Heeft Hij de voornaamste
plaats in uw hart? En zijn al uw wettige aardse gemakken en genietingen aan Zijn voeten gelegd?
• Is uw consciëntie verlicht en wakker geschud, en weigert u alle geruststelling behalve die van de
toepassing van het bloed van een Verlosser?
• Is uw geheugen geheiligd, uw lichaam toegewijd aan de dienst van God?
• En is uw wandel nu in "nieuwigheid des levens?
Zo kunt u ontdekken, of u wedergeboren bent, of niet.

[Johannes van Dijk]

Ds.W.J.Karels gaf eens een voorbeeld hier in de buurt. Hij zei: Leg hier nu eens een lijk voorin de kerk.Leg eens een last van 100 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! leg eens een last van 1000 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! een dode voelt niks,spreekt niet,ademt niet.Maar een levend gemaakte ziel gaat die last voelen! Die gaat al bij 50 kilo(JvD)klagelijk roepen en zuchten,en wenen, tegen een goeddoend God gezondigd te hebben.Daarom verkeren wij van nature in een dodelijke gerustheid. Daarom is nood geen echte nood.Pas wanneer Gods Geest in ons werkt,gaan we die last/schuld gevoelen.Eerder nooit! Niemand staat op uit zijn zondegraf dan die de Stem van de Zone Gods horen.Doden zullen horen,de stem van de Zone Gods,en die ze gehoord zullen leven!Niet eerder en niet later.

Hans, een dode redeneert ook niet door te zeggen "ik ben dood, dus ik wacht net zolang tot ik levend ben want dan kan ik pas horen. Als ik eerder hoor dan pak ik het en dat mag niet". Dat is wel wat jij lijkt te zeggen.
Het is inderdaad: DODEN zullen horen. Dus mensen in hun ( ingeleefde) doodstaat zullen dan wel degelijk horen. En zo'n lijk voor in de kerk zal dan (direct op "gehoord"!) de last wel degelijk voelen drukken, om bij het voorbeeld van ds. Karels aan te haken.

Het voorbeeld van ds. Karels steunt dan niet jouw opvatting, maar wel die van mij.
Of we begrijpen elkaar verkeerd en we bedoelen hetzelfde zonder dat we het in de gaten te hebben.

Er staat niet alle doden zullen horen,maar alleen de doden die de Heere verkiest.Denk aan het verstokte hart van Farao.Denk aan de klacht in Jesaja 63:16 en 17(wat een verschil!)Waarom verstokt Gij ons hart,dat wij U niet vrezen?Als ik terublik hoe de Heere mij uit de wereld trok,dan zou ik nu bijna overmoedig worden,en zeggen;Ik ben levend gemaakt! Maar ik zie mezelf als een rokende vlaswiek,een gekrookt riet,met de pluim in de modder,begrijp je? Dood in misdaden en zonden.(Efeze 2:1)

[Johannes van Dijk]

Boston geeft goede raad:

Maar u zult vragen: "Hoe moet ik nu weten, of ik wedergeboren ben, of niet?"
Antwoord.
Als de zon was opgegaan, en u zou mij vragen hoe u zou kunnen weten of ze opgegaan was, of niet,
dan zou ik u gebieden op te zien naar de hemel, en het met uw eigen ogen waar te nemen. En zou u
willen weten of het licht opgegaan is in uw hart? Kijk dan naar binnen en zie. Genade is licht en ze
openbaart zichzelf.
• Onderzoek uw verstand, en zie of het verlicht is met de kennis van God. Bent u inwendig
onderwezen wie God is? Werden uw ogen ooit naar binnen gericht om uzelf te zien, om de
zondigheid van uw verdorven staat te zien, de verdorvenheid van uw natuur, de zonden van uw
hart en van uw leven? Werd de buitengewone zondigheid van de zonde u ooit voor ogen gesteld?
Hebt u ooit Koning Jezus in Zijn schoonheid aanschouwd? Hebt u ooit de veelvuldige wijsheid
Gods in Hem gezien? Hebt u Zijn allesovertreffende heerlijkheid en Zijn absolute volheid en
algenoegzaamheid gezien, en hebt u daarbij de ijdelheid en leegheid van alle andere dingen gezien?
• En vervolgens: welke verandering is er in uw wil? Zijn de ketenen afgenomen, waarmee hij vroeger
was vast gekluisterd, zodat hij zich niet hemelwaarts kon bewegen? En is uw wil omgebogen?
Bemerkt u dat er een afkeer tegen de zonde en een genegenheid tot het goede in uw hart is
gewerkt? Is uw ziel tot God gekeerd als uw hoogste Doel? Is uw wil vernieuwd, zodat hij enigermate
gelijkvormig geworden is aan de gebiedende en alles regerende wil van God? Bent u van harte
verzoend met het verbond des vredes en vast genegen Christus te ontvangen, zoals Hij in het
Evangelie wordt aangeboden?
• En wat betreft een verandering in uw genegenheden: zijn ze verbeterd en gericht op goede
doeleinden? Gaan uw begeerten uit naar God? Zijn ze tot Zijn Naam en tot Zijn gedachtenis? (Jesaja
26:8). Is al uw hoop op de Heere? Gaat uw liefde naar Hem uit, en is uw haat tegen de zonde
gericht? Is uw hart met droefheid vervuld omdat u een goeddoend God hebt beledigd? Vreest u de
zonde meer dan het lijden? Zijn uw genegenheden geregeld? Zijn uw genegenheden wat betreft de
geschapen gemakken omlaag gehaald, omdat ze te hoog gericht waren? En zijn ze met betrekking
tot God in Christus hoger gericht, omdat ze te aards gericht waren? Heeft Hij de voornaamste
plaats in uw hart? En zijn al uw wettige aardse gemakken en genietingen aan Zijn voeten gelegd?
• Is uw consciëntie verlicht en wakker geschud, en weigert u alle geruststelling behalve die van de
toepassing van het bloed van een Verlosser?
• Is uw geheugen geheiligd, uw lichaam toegewijd aan de dienst van God?
• En is uw wandel nu in "nieuwigheid des levens?
Zo kunt u ontdekken, of u wedergeboren bent, of niet.

Als ik dit lees moet ik zeggen met Petrus: Heere,Gij weet alle dingen, Gij weet dat ik u liefheb. Toch vind ik dat te hoog voor mij.Ik ben geen Petrus,verre van dat. Ik ga meer naast de vader van de maanzieke knaap staan die sprak: Heere ik geloof,maar kom mijn ongeloof te hulp!

[GJdeBruijn]

Er staat niet alle doden zullen horen,maar alleen de doden die de Heere verkiest.Denk aan het verstokte hart van Farao.Denk aan de klacht in Jesaja 63:16 en 17(wat een verschil!)Waarom verstokt Gij ons hart,dat wij U niet vrezen?Als ik terublik hoe de Heere mij uit de wereld trok,dan zou ik nu bijna overmoedig worden,en zeggen;Ik ben levend gemaakt! Maar ik zie mezelf als een rokende vlaswiek,een gekrookt riet,met de pluim in de modder,begrijp je? Dood in misdaden en zonden.(Efeze 2:1)

Houdt u aan de geopenbaarde wil Gods. God biedt door het Evangelie Zijn Zoon Jezus Christus aan. Hij nodigt allen, die maar willen, dat ze zullen komen. Hij belooft dat allen, die in de Zoon geloven, het eeuwige leven zullen hebben; Hij belooft dat Hij niemand, die tot Hem komt, zal uitwerpen. God zal niemand verdoemen, dan om zijn zonden. God verhindert niemand zich te bekeren en in Christus te geloven, en zalig te worden. God is geen oorzaak van iemands verdoemenis. ‘t Is des mensen eigen schuld, en zijn eigen vrije wil, dat hij goddeloos leeft, en dan is het rechtvaardig, dat God hem straft en om de zonden verdoemt. Houdt u aan het Woord, en verlaat die hoge verbeeldingen. Zoekt Christus, gelooft in Hem, bidt en strijdt tegen de zonde en gelooft, dat gij zalig zult worden als gij zo doet volgens Gods Woord, dit is de vaste en veilige weg.
Maar u zult zeggen: geloof en bekering is een werk van God, Hij geeft het alleen aan zijn uitverkorenen en als ik een verworpeling ben, zo zal Hij het mij niet geven.
Ik antwoord:
1. Dat staat evenwel vast, dat het uw schuld is, dat gij niet gelooft en u niet bekeert, en als u ‘t niet doet, beschuldigt dan u zelf en niet God, die aan niemand gehouden is om het hem te geven; en als Hij het al doet aan enigen, zo behoeft Hij het daarom aan de anderen niet te doen.
2. Heeft God het u niet gegeven tot op deze dag, gij weet nochtans niet, of Hij het niet na deze zal doen. Wees dan niet morrig noch wrevelig tegen de Heere, en tegen zijn heilig besluit. Wordt klein, begint wederom van onderen op, en houdt u aan het Woord; zo zult gij onder des Heeren zegen de aanvechtingen te boven komen, en bestendiger en levendiger voortgaan in de weg der zaligheid. Dit is genoeg van de aanvechting.

[GJdeBruijn]

Heere,Gij weet alle dingen, Gij weet dat ik u liefheb.

Tot wie sprak Petrus dit?

[Jantje]

Ds.W.J.Karels gaf eens een voorbeeld hier in de buurt. Hij zei: Leg hier nu eens een lijk voorin de kerk.Leg eens een last van 100 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! leg eens een last van 1000 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! een dode voelt niks,spreekt niet,ademt niet.Maar een levend gemaakte ziel gaat die last voelen! Die gaat al bij 50 kilo(JvD)klagelijk roepen en zuchten,en wenen, tegen een goeddoend God gezondigd te hebben.Daarom verkeren wij van nature in een dodelijke gerustheid. Daarom is nood geen echte nood.Pas wanneer Gods Geest in ons werkt,gaan we die last/schuld gevoelen.Eerder nooit! Niemand staat op uit zijn zondegraf dan die de Stem van de Zone Gods horen.Doden zullen horen,de stem van de Zone Gods,en die ze gehoord zullen leven!Niet eerder en niet later.

Hans, een dode redeneert ook niet door te zeggen "ik ben dood, dus ik wacht net zolang tot ik levend ben want dan kan ik pas horen. Als ik eerder hoor dan pak ik het en dat mag niet". Dat is wel wat jij lijkt te zeggen.
Het is inderdaad: DODEN zullen horen. Dus mensen in hun ( ingeleefde) doodstaat zullen dan wel degelijk horen. En zo'n lijk voor in de kerk zal dan (direct op "gehoord"!) de last wel degelijk voelen drukken, om bij het voorbeeld van ds. Karels aan te haken.

Het voorbeeld van ds. Karels steunt dan niet jouw opvatting, maar wel die van mij.
Of we begrijpen elkaar verkeerd en we bedoelen hetzelfde zonder dat we het in de gaten te hebben.

Er staat niet alle doden zullen horen,maar alleen de doden die de Heere verkiest.Denk aan het verstokte hart van Farao.Denk aan de klacht in Jesaja 63:16 en 17(wat een verschil!)Waarom verstokt Gij ons hart,dat wij U niet vrezen?Als ik terublik hoe de Heere mij uit de wereld trok,dan zou ik nu bijna overmoedig worden,en zeggen;Ik ben levend gemaakt! Maar ik zie mezelf als een rokende vlaswiek,een gekrookt riet,met de pluim in de modder,begrijp je? Dood in misdaden en zonden.(Efeze 2:1)

Je moet de verkiezing er niet van te voren bij halen. Je moet de verkiezing zien als een borduurwerk waarvan wij alleen de achterkant zien en niets begrijpen. Pas als een kind des Heeren mag juichen voor Gods troon, zal het de voorkant zien... De verantwoording ligt altijd bij onszelf en niet in de verkiezing of in 'God moet het doen', of 'Ik blijf dood in misdaden en zonden'. Want als je dood blijft, en niet weder levend wordt, wordt het waar wat staat in het vervolg van Johannes 5 vers 25, te weten vanaf vers 26 tot het einde van het hoofdstuk:
26 Want gelijk de Vader het leven heeft in Zichzelven, alzo heeft Hij ook den Zoon gegeven, het leven te hebben in Zichzelven;
27 En heeft Hem macht gegeven, ook gericht te houden, omdat Hij des mensen Zoon is.
28 Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in dewelke allen, die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen;
29 En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis.
30 Ik kan van Mijzelven niets doen. Gelijk Ik hoor, oordeel Ik, en Mijn oordeel is rechtvaardig; want Ik zoek niet Mijn wil, maar den wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft.
31 Indien Ik van Mijzelven getuig, Mijn getuigenis is niet waarachtig.
32 Er is een ander, die van Mij getuigt, en Ik weet, dat de getuigenis, welke hij van Mij getuigt, waarachtig is.
33 Gijlieden hebt tot Johannes gezonden, en hij heeft der waarheid getuigenis gegeven.
34 Doch Ik neem geen getuigenis van een mens; maar dit zeg Ik, opdat gijlieden zoudt behouden worden.
35 Hij was een brandende en lichtende kaars; en gij hebt ulieden voor een korten tijd in zijn licht willen verheugen.
36 Maar Ik heb een getuigenis meerder, dan die van Johannes; want de werken, die Mij de Vader gegeven heeft, om die te volbrengen, dezelve werken, die Ik doe, getuigen van Mij, dat Mij de Vader gezonden heeft.
37 En de Vader, Die Mij gezonden heeft, Die heeft Zelf van Mij getuigd. Gij hebt noch Zijn stem ooit gehoord, noch Zijn gedaante gezien.
38 En Zijn woord hebt gij niet in u blijvende; want gij gelooft Dien niet, Dien Hij gezonden heeft.
39 Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen.
40 En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben.
41 Ik neem geen eer van mensen;
42 Maar Ik ken ulieden, dat gij de liefde Gods in uzelven niet hebt.
43 Ik ben gekomen in den Naam Mijns Vaders, en gij neemt Mij niet aan; zo een ander komt in zijn eigen naam, dien zult gij aannemen.
44 Hoe kunt gij geloven, gij, die eer van elkander neemt, en de eer, die van God alleen is, niet zoekt?
45 Meent niet, dat Ik u verklagen zal bij den Vader; die u verklaagt, is Mozes, op welken gij gehoopt hebt.
46 Want indien gij Mozes geloofdet, zo zoudt gij Mij geloven; want hij heeft van Mij geschreven.
47 Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zult gij Mijn woorden geloven?

[Johannes van Dijk]

Ds.W.J.Karels gaf eens een voorbeeld hier in de buurt. Hij zei: Leg hier nu eens een lijk voorin de kerk.Leg eens een last van 100 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! leg eens een last van 1000 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! een dode voelt niks,spreekt niet,ademt niet.Maar een levend gemaakte ziel gaat die last voelen! Die gaat al bij 50 kilo(JvD)klagelijk roepen en zuchten,en wenen, tegen een goeddoend God gezondigd te hebben.Daarom verkeren wij van nature in een dodelijke gerustheid. Daarom is nood geen echte nood.Pas wanneer Gods Geest in ons werkt,gaan we die last/schuld gevoelen.Eerder nooit! Niemand staat op uit zijn zondegraf dan die de Stem van de Zone Gods horen.Doden zullen horen,de stem van de Zone Gods,en die ze gehoord zullen leven!Niet eerder en niet later.

Hans, een dode redeneert ook niet door te zeggen "ik ben dood, dus ik wacht net zolang tot ik levend ben want dan kan ik pas horen. Als ik eerder hoor dan pak ik het en dat mag niet". Dat is wel wat jij lijkt te zeggen.
Het is inderdaad: DODEN zullen horen. Dus mensen in hun ( ingeleefde) doodstaat zullen dan wel degelijk horen. En zo'n lijk voor in de kerk zal dan (direct op "gehoord"!) de last wel degelijk voelen drukken, om bij het voorbeeld van ds. Karels aan te haken.

Het voorbeeld van ds. Karels steunt dan niet jouw opvatting, maar wel die van mij.
Of we begrijpen elkaar verkeerd en we bedoelen hetzelfde zonder dat we het in de gaten te hebben.

Er staat niet alle doden zullen horen,maar alleen de doden die de Heere verkiest.Denk aan het verstokte hart van Farao.Denk aan de klacht in Jesaja 63:16 en 17(wat een verschil!)Waarom verstokt Gij ons hart,dat wij U niet vrezen?Als ik terublik hoe de Heere mij uit de wereld trok,dan zou ik nu bijna overmoedig worden,en zeggen;Ik ben levend gemaakt! Maar ik zie mezelf als een rokende vlaswiek,een gekrookt riet,met de pluim in de modder,begrijp je? Dood in misdaden en zonden.(Efeze 2:1)

Je moet de verkiezing er niet van te voren bij halen. Je moet de verkiezing zien als een borduurwerk waarvan wij alleen de achterkant zien en niets begrijpen. Pas als een kind des Heeren mag juichen voor Gods troon, zal het de voorkant zien... De verantwoording ligt altijd bij onszelf en niet in de verkiezing of in 'God moet het doen', of 'Ik blijf dood in misdaden en zonden'. Want als je dood blijft, en niet weder levend wordt, wordt het waar wat staat in het vervolg van Johannes 5 vers 25, te weten vanaf vers 26 tot het einde van het hoofdstuk:
26 Want gelijk de Vader het leven heeft in Zichzelven, alzo heeft Hij ook den Zoon gegeven, het leven te hebben in Zichzelven;
27 En heeft Hem macht gegeven, ook gericht te houden, omdat Hij des mensen Zoon is.
28 Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in dewelke allen, die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen;
29 En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis.
30 Ik kan van Mijzelven niets doen. Gelijk Ik hoor, oordeel Ik, en Mijn oordeel is rechtvaardig; want Ik zoek niet Mijn wil, maar den wil des Vaders, Die Mij gezonden heeft.
31 Indien Ik van Mijzelven getuig, Mijn getuigenis is niet waarachtig.
32 Er is een ander, die van Mij getuigt, en Ik weet, dat de getuigenis, welke hij van Mij getuigt, waarachtig is.
33 Gijlieden hebt tot Johannes gezonden, en hij heeft der waarheid getuigenis gegeven.
34 Doch Ik neem geen getuigenis van een mens; maar dit zeg Ik, opdat gijlieden zoudt behouden worden.
35 Hij was een brandende en lichtende kaars; en gij hebt ulieden voor een korten tijd in zijn licht willen verheugen.
36 Maar Ik heb een getuigenis meerder, dan die van Johannes; want de werken, die Mij de Vader gegeven heeft, om die te volbrengen, dezelve werken, die Ik doe, getuigen van Mij, dat Mij de Vader gezonden heeft.
37 En de Vader, Die Mij gezonden heeft, Die heeft Zelf van Mij getuigd. Gij hebt noch Zijn stem ooit gehoord, noch Zijn gedaante gezien.
38 En Zijn woord hebt gij niet in u blijvende; want gij gelooft Dien niet, Dien Hij gezonden heeft.
39 Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen.
40 En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben.
41 Ik neem geen eer van mensen;
42 Maar Ik ken ulieden, dat gij de liefde Gods in uzelven niet hebt.
43 Ik ben gekomen in den Naam Mijns Vaders, en gij neemt Mij niet aan; zo een ander komt in zijn eigen naam, dien zult gij aannemen.
44 Hoe kunt gij geloven, gij, die eer van elkander neemt, en de eer, die van God alleen is, niet zoekt?
45 Meent niet, dat Ik u verklagen zal bij den Vader; die u verklaagt, is Mozes, op welken gij gehoopt hebt.
46 Want indien gij Mozes geloofdet, zo zoudt gij Mij geloven; want hij heeft van Mij geschreven.
47 Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zult gij Mijn woorden geloven?

Wat wil je daar nu mee zeggen? Had Jeremia het nog nodig om aan het einde te bidden: Heere bekeer ons tot U,zo zullen wij bekeerd zijn? Nee,maar hij deed het toch,omdat je hier nooit uitbekeerd bent.Elke dag is bij mij opnieuw verzondigd en tekort. Bij jouw ook?Zalig zalig niets te wezen in het eigen oog voor God,schreef iemand. Begrijp je?

[samanthi]

Ds.W.J.Karels gaf eens een voorbeeld hier in de buurt. Hij zei: Leg hier nu eens een lijk voorin de kerk.Leg eens een last van 100 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! leg eens een last van 1000 kilo op hem. Gevoeld hij dat? Neen! een dode voelt niks,spreekt niet,ademt niet.Maar een levend gemaakte ziel gaat die last voelen! Die gaat al bij 50 kilo(JvD)klagelijk roepen en zuchten,en wenen, tegen een goeddoend God gezondigd te hebben.Daarom verkeren wij van nature in een dodelijke gerustheid. Daarom is nood geen echte nood.Pas wanneer Gods Geest in ons werkt,gaan we die last/schuld gevoelen.Eerder nooit! Niemand staat op uit zijn zondegraf dan die de Stem van de Zone Gods horen.Doden zullen horen,de stem van de Zone Gods,en die ze gehoord zullen leven!Niet eerder en niet later.

Hans, een dode redeneert ook niet door te zeggen "ik ben dood, dus ik wacht net zolang tot ik levend ben want dan kan ik pas horen. Als ik eerder hoor dan pak ik het en dat mag niet". Dat is wel wat jij lijkt te zeggen.
Het is inderdaad: DODEN zullen horen. Dus mensen in hun ( ingeleefde) doodstaat zullen dan wel degelijk horen. En zo'n lijk voor in de kerk zal dan (direct op "gehoord"!) de last wel degelijk voelen drukken, om bij het voorbeeld van ds. Karels aan te haken.

Het voorbeeld van ds. Karels steunt dan niet jouw opvatting, maar wel die van mij.
Of we begrijpen elkaar verkeerd en we bedoelen hetzelfde zonder dat we het in de gaten te hebben.

Er staat niet alle doden zullen horen,maar alleen de doden die de Heere verkiest.Denk aan het verstokte hart van Farao.Denk aan de klacht in Jesaja 63:16 en 17(wat een verschil!)Waarom verstokt Gij ons hart,dat wij U niet vrezen?Als ik terublik hoe de Heere mij uit de wereld trok,dan zou ik nu bijna overmoedig worden,en zeggen;Ik ben levend gemaakt! Maar ik zie mezelf als een rokende vlaswiek,een gekrookt riet,met de pluim in de modder,begrijp je? Dood in misdaden en zonden.(Efeze 2:1)

Welke vertaling gebruikbaar jij dan? Bij mij staat doden zullen horen de Stem van de Zoon van God en die ze horen zullen leven. Johannes 5 vers 15

[Johannes van Dijk]

Heere,Gij weet alle dingen, Gij weet dat ik u liefheb.

Tot wie sprak Petrus dit?

Is dat een serieuze vraag? Zover als ik je berichten lees, ben je een ernstige man, dus is de vraag serieus.
Wat denk je zelf,als Petrus begint met Heere? En met Gij weet? Dat is tot Die grote Opperherder.
Thomas mocht het na een poosje in het donker door genade ook "mijnen" met: Mijn Heere,en mijn God. Ja toch?

[samanthi]

Ik wil het nu toch even voor Hans opnemen.
De laatste berichten zijn toch wel weer erg subjectief, juist wat Hans verweten werd. Zo kom je nooit tot een echt gesprek en je ontneemt jezelf de kans om iemand via een inhoudelijk gesprek te winnen voor wat jij belangrijk vind voor de ander.
De inhoud van bovenstaande post is niet zozeer onjuist, maar het werk niet op deze manier (het neemt de ander ook de maat, hoe goed bedoeld ook).
Tobbers en zuchters kun je niet met evangelie als ware het een slagwapen om de oren staan.
Mensen die menen buiten Gods genade te verkeren dien je met geduld en met liefde bejegenen, net als Gods kinderen wellicht bij jou gedaan zullen hebben in je eertijds? Daarbij, Ik ben de ellendigste, dus de ander moet minder ellendig zijn.

Nee dat klopt maar mensen die de Heere kennen ook niet.