Verontrustende berichten

[ejvl]

Ik meen (hoor het ook) dat kerkenraden het lastig en moeilijk wordt gemaakt door kritische mensen. Men mag kritisch zijn, maar laat het dan opbouwend zijn, en zo nodig terechtwijzend. Mensen van nu onderwerpen zich niet meer zo aan degenen die over hen gesteld zijn. Zinnen als: "Ik vind..." en "naar mijn mening" of "ik zie het toch anders" schijnen veel vaker voor te komen, en men ergert zich aan de leer (soms denigrerend genoemd 'regeltjes van de gereformeerde gemeenten'). Ik moet helaas uit de praktijk spreken.

Het is wel zo dat mensen veel mondiger zijn geworden, dat komt ook door alle informatie die direct beschikbaar is.
Als je als kerkenraad goed de standpunten kunt verdedigen die zijn innemen, is er meestal weinig aan de hand. Enkele drammers uitgezonderd.
Als je als kerkenraad echter iets ten stelligste afkeurt als zonde, en als argument geeft: "we zijn het altijd zo gewend", zonder bijbelse onderbouwing (soms is deze er ook gewoon niet), is het logisch dat mensen kritisch zijn.

[DDD]

Als je een verstandig standpunt inneemt, hoef je niet bang te zijn voor mensen die zelf nadenken. Alleen onzekere types maken zich daar druk om.

[helma]

In de opvoeding vind ik het ook lastig als er bepaalde regels onder de loep worden gelegd. Het liefst zou ik willen dat mijn kinderen precies alles doen wat we ze aan regels opleggen. Maar zo werkt het niet... Als ze mij vragen waarom bepaalde dingen niet mogen, en ik heb geen helder antwoord dat is dat onbevredigend. En zeker als er veel van die dingen zijn die niet mogen omdat we het vroeger ook niet mochten. Het is voor mijn ouders veel makkelijker geweest dat wij nauwelijks kritische vragen stelden. Maar zo is deze tijd niet meer. Thuis niet en in de kerk niet. Daarom is het belangrijk dat het helder is waarom bepaalde regels er zijn. Zeker als er soms ook nog nieuwe regeltjes bij lijken te komen is het goed om dingen helder te kunnen comuniceren.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het zelf niet zo eenvoudig vindt om iedere keer weer dingen ter discussie te horen stellen. Er zijn er hier twee die een theologische opleiding doen, dus we hebben nogal eens discussies aan tafel. Maar goed, dat houdt je scherp...

[Mara]

In de opvoeding vind ik het ook lastig als er bepaalde regels onder de loep worden gelegd. Het liefst zou ik willen dat mijn kinderen precies alles doen wat we ze aan regels opleggen. Maar zo werkt het niet... Als ze mij vragen waarom bepaalde dingen niet mogen, en ik heb geen helder antwoord dat is dat onbevredigend. En zeker als er veel van die dingen zijn die niet mogen omdat we het vroeger ook niet mochten. Het is voor mijn ouders veel makkelijker geweest dat wij nauwelijks kritische vragen stelden. Maar zo is deze tijd niet meer. Thuis niet en in de kerk niet.

Dat klopt Helma. En als je het met een regel niet eens was, deed je het niet, uit respect voor je ouders.
Zelfs toen ik getrouwd was liet ik bepaalde dingen als we naar mijn ouders gingen.
We hadden het er pas over met de broers en zussen.
Hun (grotendeels volwassen) kinderen doen dat niet meer.
Mijn oudste zuster vindt het bijvoorbeeld heel erg als haar dochter of schoondochter in een spijkerbroek komt. Maar als ze er iets van zou zeggen, komen ze niet meer. Dat valt dan tegenwoordig onder: onbelangrijke bijzaken, want, ze komen toch?
Wij durfden dat gewoonweg niet, niet omdat ze boos zouden worden, maar vanwege het verdriet in hun ogen.

[CvdW]

Mijn oudste zuster vindt het bijvoorbeeld heel erg als haar dochter of schoondochter in een spijkerbroek komt. Maar als ze er iets van zou zeggen, komen ze niet meer. Dat valt dan tegenwoordig onder: onbelangrijke bijzaken, want, ze komen toch?

Regels in eigen huis wordt bepaald door de bewoners. Bijv.: in ons huis mag niet gerookt worden. Een ieder die dus begint met roken binnenshuis wordt d(w/r)ingend verzocht te vertrekken. Argument: dan komen ze niet meer, laat zien dat er weinig tot geen liefde is bij de kinderen. Regels heb je te respecteren. In mijn ogen zit het probleem meer bij oudste zuster.

[DDD]

Maar kledingregels voor bezoekers zijn wel heel bijzonder hoor. Ik vind dat net zo goed onwellevend.

Volgens mij zit in zo´n geval het probleem meer bij de oma dan bij de kinderen.

[-DIA-]

Als je een verstandig standpunt inneemt, hoef je niet bang te zijn voor mensen die zelf nadenken. Alleen onzekere types maken zich daar druk om.

Als je op je verstand vertrouwd is dat niet gezond. Ons verstand is van nature verduisterd en we verstaan niet de dingen die des Geestes Gods zijn, want die zijn ons een dwaasheid. Daarom is het ook dwaas om op ons verstand te vertrouwen.
Dat deden de Bereeërs ook niet. Die toetsten het, 'of deze dingen alzo waren'. We mogen best een gezond wantrouwen aan onszelf hebben, als we de Bijbel een beetje kennen. En wie is er nu sneller beïnvloedt dan een mens? Denk eens aan Eva, had ze op haar verstand vertrouwd, dan had ze ons niet zo'n ellendige staat nagelaten. Voelt u dat zo redeneren verre van Bijbels is? Dan geven we uiteindelijk met al ons verstand God heimelijk de schuld. Of niet dan?
En wat zijn onzekere types? Zou een onzeker gevoel iemand in de weg staan? Ik dacht het niet. In feite lijkt dat u zich een zekere voelt. Ik weet niet of we dat positief moeten duiden op grond van de Bijbel, die spreekt zelfs: Wee de gerusten te Sion, en de zekeren op de berg van Samaria!

[Mara]

Regels in eigen huis wordt bepaald door de bewoners. Bijv.: in ons huis mag niet gerookt worden. Een ieder die dus begint met roken binnenshuis wordt d(w/r)ingend verzocht te vertrekken. Argument: dan komen ze niet meer, laat zien dat er weinig tot geen liefde is bij de kinderen. Regels heb je te respecteren. In mijn ogen zit het probleem meer bij oudste zuster.

Volgens mij zeg je nu twee tegenstrijdige dingen.
Als een regel niet gerespecteerd wordt en de kinderen blijven vervolgens weg, zit het probleem toch bij de ouder volgens jou?
Roken is van een heel andere orde trouwens. Roken vervuilt de omgeving, vader of moeder kan verstikkende last van de rook hebben, tegenwoordig wordt roken als a sociaal eerder gezien.
Kun je nog even uitleggen hoe je dit bedoelde?

[DDD]

Als je een verstandig standpunt inneemt, hoef je niet bang te zijn voor mensen die zelf nadenken. Alleen onzekere types maken zich daar druk om.

Als je op je verstand vertrouwd is dat niet gezond. Ons verstand is van nature verduisterd en we verstaan niet de dingen die des Geestes Gods zijn, want die zijn ons een dwaasheid. Daarom is het ook dwaas om op ons verstand te vertrouwen.
Dat deden de Bereeërs ook niet. Die toetsten het, 'of deze dingen alzo waren'. We mogen best een gezond wantrouwen aan onszelf hebben, als we de Bijbel een beetje kennen. En wie is er nu sneller beïnvloedt dan een mens? Denk eens aan Eva, had ze op haar verstand vertrouwd, dan had ze ons niet zo'n ellendige staat nagelaten. Voelt u dat zo redeneren verre van Bijbels is? Dan geven we uiteindelijk met al ons verstand God heimelijk de schuld. Of niet dan?
En wat zijn onzekere types? Zou een onzeker gevoel iemand in de weg staan? Ik dacht het niet. In feite lijkt dat u zich een zekere voelt. Ik weet niet of we dat positief moeten duiden op grond van de Bijbel, die spreekt zelfs: Wee de gerusten te Sion, en de zekeren op de berg van Samaria!

Ik heb anders het idee dat jij zelf ook heel erg op je eigen verstand vertrouwt, vooral in het beoordelen van andere mensen op Refoforum. Ik zei overigens niet dat het altijd verstandig is om op je verstand te vertrouwen.

Een onzeker iemand kan voor veel problemen zorgen. Een gebrek aan basisvertrouwen kan tot allerlei misverstanden en zelfs kerkscheuringen aanleiding geven. De kleine kerkgeschiedenis is er vol van.

Er is niets mis mee als mensen gerust zijn. Behalve dan als het ten onrechte is. En daar gaat het om in de door jou geciteerde tekst. Je moet dingen niet uit hun verband halen, maar goed lezen.

[Mara]

Maar kledingregels voor bezoekers zijn wel heel bijzonder hoor. Ik vind dat net zo goed onwellevend.
Volgens mij zit in zo´n geval het probleem meer bij de oma dan bij de kinderen.

Het gaat niet over bezoek, maar over kinderen en kleinkinderen!
De dominee zegt iets in de preek over mannenkleding bij vrouwen, dat het een oneer is en zijn eigen dochter fietst op maandag in een skinny jeans weg uit de pastorie. Hoe geloofwaardig is hij dan nog?
Een lange broek, zeker een jeans, is nog steeds een hot item in gergem kringen.
Als je als volwassen dochter geen bezwaar ziet om een jeans te dragen, kun je het toch wel opbrengen om een jurkje aan te trekken als je naar je ouders gaat? Of zie ik dat nu verkeerd

[DDD]

Hier zijn mijns inziens twee dingen aan de orde.

Het zou fijn zijn als de kinderen uit liefde voor hun ouders met hun gevoeligheden rekening houden.

Het zou ook fijn zijn als de ouders een goed zicht hebben op waar het nu op aankomt. En ik vind het een kwalijke zaak als ambtsdragers problemen die er niet zijn maken als of ze er waren. En ouders moeten ook leren hun kinderen los te laten. Sommige ouders zouden als het mogelijk was nog over hun graf heen regeren. Dat is mijns inziens niet gezond.

[-DIA-]

Als je een verstandig standpunt inneemt, hoef je niet bang te zijn voor mensen die zelf nadenken. Alleen onzekere types maken zich daar druk om.

Als je op je verstand vertrouwd is dat niet gezond. Ons verstand is van nature verduisterd en we verstaan niet de dingen die des Geestes Gods zijn, want die zijn ons een dwaasheid. Daarom is het ook dwaas om op ons verstand te vertrouwen.
Dat deden de Bereeërs ook niet. Die toetsten het, 'of deze dingen alzo waren'. We mogen best een gezond wantrouwen aan onszelf hebben, als we de Bijbel een beetje kennen. En wie is er nu sneller beïnvloedt dan een mens? Denk eens aan Eva, had ze op haar verstand vertrouwd, dan had ze ons niet zo'n ellendige staat nagelaten. Voelt u dat zo redeneren verre van Bijbels is? Dan geven we uiteindelijk met al ons verstand God heimelijk de schuld. Of niet dan?
En wat zijn onzekere types? Zou een onzeker gevoel iemand in de weg staan? Ik dacht het niet. In feite lijkt dat u zich een zekere voelt. Ik weet niet of we dat positief moeten duiden op grond van de Bijbel, die spreekt zelfs: Wee de gerusten te Sion, en de zekeren op de berg van Samaria!

Ik heb anders het idee dat jij zelf ook heel erg op je eigen verstand vertrouwt, vooral in het beoordelen van andere mensen op Refoforum. Ik zei overigens niet dat het altijd verstandig is om op je verstand te vertrouwen.

Een onzeker iemand kan voor veel problemen zorgen. Een gebrek aan basisvertrouwen kan tot allerlei misverstanden en zelfs kerkscheuringen aanleiding geven. De kleine kerkgeschiedenis is er vol van.

Er is niets mis mee als mensen gerust zijn. Behalve dan als het ten onrechte is. En daar gaat het om in de door jou geciteerde tekst. Je moet dingen niet uit hun verband halen, maar goed lezen.

Nu ga je het op het natuurlijke toepassen. We hadden het, dacht ik, over het geestelijke. En dat ik hier weinig begrepen wordt ligt aan het feit dat de oude leer niet meer goed gekend wordt, anders zouden er toch niet zoveel kritische en wantrouwende geluiden gehoord worden als het om de zuivere oude leer gaat. Denk u niet?

[Ad Anker]

@Ad Anker:
Ik ben toch heel duidelijk in mijn bezwaar tegen het artikel van Laurens van der Tang? Ik ben van mening dat ik eerder de neiging heb om mij te duidelijk dan te vaag uit te drukken. Ik zal het nog wat uitvoeriger toelichten.

Jij vind echt dat je door de twee summiere postings voorafgaande aan deze posting heel duidelijk bent? Of jij bent dan bar slim, of ik heel dom. Ik laat voor het gemak maar even in het midden hoe ik er over denk.

L. v.d. Tang is toch wel duidelijk over hoofd- en bijzaken meen ik. Dat een steeds grotere groep zich niet wil conformeren is zorgelijk en daar legt hij terecht de vinger bij. Niet conformeren omtrent 'regeltjes' maar ook de prediking moet het ontgelden. Dat is jammer. Terwijl doe oefeningen in het genadeleven nu niet echt toenemen.

En hij maakt het persoonlijk. Dat vind ik wel knap aan dit stuk.

[Orchidee]

Hier zijn mijns inziens twee dingen aan de orde.

Het zou fijn zijn als de kinderen uit liefde voor hun ouders met hun gevoeligheden rekening houden.

Het zou ook fijn zijn als de ouders een goed zicht hebben op waar het nu op aankomt. En ik vind het een kwalijke zaak als ambtsdragers problemen die er niet zijn maken als of ze er waren. En ouders moeten ook leren hun kinderen los te laten. Sommige ouders zouden als het mogelijk was nog over hun graf heen regeren. Dat is mijns inziens niet gezond.

Dat is zeker een valkuil van veel ouders om het leven van hun kinderen te sturen terwijl ze al volwassen zijn!
Die broeken/kledingdiscussie snap ik echt niet!
Mijn dochter draagt altijd een lange broek, ook als ze naar haar oma gaat die dat niet gewend is en mij opgevoed heeft: je hoort een rok te dragen!
Zij accepteert dat gewoon en vind dat je over zulke dingen van mening mag verschillen.
Onze hele familie is nogal verschillend qua kleding maar daar word geen punt van gemaakt onderling.
Gelukkig niet zeg, er zijn wel belangrijkere dingen in het leven!
Als mijn dochter naar de ouders van haar vriend gaat, willen zij dat ze een rok aan doet.
Mijn dochter vind dat schijnheiligheid en gaat daar dus gewoon naar toe zoals ze is.
Ik vind dat ze groot gelijk heeft!
Waarom je anders, nep, voordoen dan je in werkelijkheid bent?
Ik ben nog van de generatie: we durven eigenlijk geen broek aan als vrouw maar zou het erg fijn gevonden hebben als daar niet zo'n punt van was gemaakt!
Wat kunnen we elkaar het leven zuur maken door zulk soort geneuzel!
Het zou te alle tijd beter zijn om ons af te vragen: Wie is Christus voor ons? Heeft Hij onze zonden vergeven omdat we zo uiterlijk netjes leven?! Ziet Hij het als zonde, of hebben wij mensen al die stokpaardjes uitgevonden?

[helma]

Ik vind niet dat je over andermans geweten mag heenwalsen. Als ouders van mening zijn dat een broek dragen als vrouw zonde is; en ze verlangen daarin gehoorzaam te zijn aan Gods Woord dan kan je je best aanpasen op de momenten dat je daar heen gaat. Dat heet geen huichelen, dat heet liefde. En zelfverloochening. En respect voor de gevoelens van anderen. Ik zou ontzettend moeite hebben met de houding van zo'n schoondochter.