DGG schreef:Waarom moeten we moeilijke woorden veranderen, als je dat in het licht stelt van déze reacties?
Het gaat niet om moeilijke woorden. Het gaat om het geheel van de taal. Het gaat over communiceren. Het gaat om de krachtdadige roeping die de Heere door de prediking van het woord tot de hoorders zend.
Ik versta Van der Horst in het kader dat het geheel van de preek een voortkabbelend betoog is van bekende klanken, van oude waarheden, van een onderwerpelijke en passieve woordkeus, maar waar geen frisheid in te vinden zoals de profeet Nathan eens met macht tot David sprak: Jij bent het! Jij bent die man, die overtreder!. (Na eerst zijn hoorder door een boeiende vertelling als het ware in de val gelokt heeft).
En laten we wel wezen. Als jongeren de taal van het schuldigstellen, de taal van het appél niet horen of als die taal schuilgaat achter een eindeloos separerende prediking, dan zal de preek jongeren (en ouderen) een worst zijn.
Wat dat betreft peilt vdH niet eens diep genoeg.
De hamvraag is of ik nu de schuld bij de predikanten legt of niet. Wat mij betreft niet. De Heere werkt vaak wonderlijk, de ene keer ga je zonder verwachting naar de kerk en wordt alles klaar en helder uitgelegd. De andere keer is het precies andersom. En in het laatste geval, ligt de schuld altijd bij jezelf als hoorder. Maar tegelijkertijd is het een hartelijke bede om in deze adventstijd te bidden "Och, dat Gij de hemelen scheurde, dat Gij nederkwaamt". En dat laatste is de meeste uitnemende oplossing.