DDD schreef:Waarom zou je een preek moeten bewerken voor leesdiensten? Als een preek geschikt is als preek, is hij dat toch ook voor leesdiensten? Als predikanten de gewoonte hebben veel te improviseren en je legt een preek vast vanuit het gesproken woord, zou je het nog kunnen nalezen op vergissingen, maar dat is bij Calvijn niet echt nodig, lijkt mij.
Niet qua inhoud vanzelf, maar ik bedoel dit:
Zinnen kunnen erg lang zijn, woorden kunnen soms niet meer begrepen worden. Verder is het handig als er voor leesdiensten psalmen bij worden gevoegd. De nu meest normale indeling in "thema", en dan 2 tot 4 "punten" komt bij oude preken niet altijd goed over. Je moet ze eigenlijk lezen. Als je luistert zou de ouderling ook een verdere indeling moeten benoemen. Zoals "punt 1" dat weer in "a, b, en c" wordt verdeeld. Soms zie je een nog verdere onderverdeling, wat het luisteren (vooral in deze tijd) wel wat bemoeilijken kan. We zullen ons dan, om met een bekende predikant te spreken wel "een weinig moeten inspannen", en als je daarbij neemt dat over het algemeen genomen het concentratievermogen van jongeren meer afneemt bij lange preken, dat is misschien ook een punt. Het beste is natuurlijk de preken in de oorspronkelijke vorm te lezen.
Ik hoor enkelen denken: Maar doen ze dat dan ook niet bij de Herziene Statenvertaling!? Ik zei boven al: niet qua inhoud. De hertaler moet er wel zeker van zijn dat hij weergeeft wat de oorspronkelijke tekst bedoelt. Daar ligt dan wel een grote verantwoordelijkheid bij degenen die een oude preek overzetten in hedendaags Nederlands. Misschien ken je de Reveilserie? Dat zijn herschreven preken van oudvaders, en verder had je nog de serie "overjarig koren", die ongeveer hetzelfde deed.