negatieve theologie
negatieve theologie
Heeft iemand van jullie zich misschien weleens verdiept in de zgn. 'negatieve theologie'? Wat vond je er van? Wat/ hoeveel ervan is bijbels? Kunnen 'wij' er wat van leren?
Negatieve theologie is een theologie waarin heel erg benadrukt wordt dat je God niet kunt kennen, Rose.
Wat ik erover gelezen heb was wel erg vaag, je moet je menselijke eigenschappen helemaal wegleggen en dat vind ik eng. Het is wel goed om los te komen van deze aarde in die zin, dat het je 'thuis' niet is; maar het is niet erg om met beide benen op de grond te blijven. Je 'vleselijke' eigenschappen afleggen is bijbels maar dit gaat te ver m.i. Komt ook door de visie op het verwoorden van zaken, de taal van o.a. de Bijbel is me véél te geliefd :in om deze theologie te onderschrijven.
Wat ik erover gelezen heb was wel erg vaag, je moet je menselijke eigenschappen helemaal wegleggen en dat vind ik eng. Het is wel goed om los te komen van deze aarde in die zin, dat het je 'thuis' niet is; maar het is niet erg om met beide benen op de grond te blijven. Je 'vleselijke' eigenschappen afleggen is bijbels maar dit gaat te ver m.i. Komt ook door de visie op het verwoorden van zaken, de taal van o.a. de Bijbel is me véél te geliefd :in om deze theologie te onderschrijven.
God openbaart zich in de natuur en in Zijn Woord en is dus wel degelijk kenbaar.
Bovendien is God vlees geworden in Christus, zodat Hij weer bij de mens is gekomen (en ons uitgenomen de zonde gelijk is geworden).
Ik ben tegen elke opvatting die van religie iets bovennatuurlijks of mystieks maakt. Dit leidt vaak tot dualisme, het geloof in de scheiding tussen lichaam (zonde en wereld) en geest (geloof en hemel). Alsof niet lichaam en geest samen als gevolg van de zonde met God hebben gebroken en dus ook beiden weer met God verzoend moeten worden.
Volgens mij laat God zich bovendien ook kennen in gelovigen die zowel naar lichaam en geest naar de Schrift leven. Die geven als het ware iets van God door, door hun matigheid, sociaal gedrag, liefde, zachtmoedigheid, schriftuurlijke denkwijze en honger naar gerechtigheid.
Ik pleit daarom sterk voor een 'gewoon' christendom dat met beide benen op de grond staat, en zich niet inlaat met zweverige opvattingen over de kenbaarheid van God.
Wel is een besef van nietigheid tegenover de majesteit van God op zijn plaats, en bestaan er verborgenheden waarin wij niet hoeven te wroeten. God is immers oneindig meer dan het menselijk leven.
Bovendien is God vlees geworden in Christus, zodat Hij weer bij de mens is gekomen (en ons uitgenomen de zonde gelijk is geworden).
Ik ben tegen elke opvatting die van religie iets bovennatuurlijks of mystieks maakt. Dit leidt vaak tot dualisme, het geloof in de scheiding tussen lichaam (zonde en wereld) en geest (geloof en hemel). Alsof niet lichaam en geest samen als gevolg van de zonde met God hebben gebroken en dus ook beiden weer met God verzoend moeten worden.
Volgens mij laat God zich bovendien ook kennen in gelovigen die zowel naar lichaam en geest naar de Schrift leven. Die geven als het ware iets van God door, door hun matigheid, sociaal gedrag, liefde, zachtmoedigheid, schriftuurlijke denkwijze en honger naar gerechtigheid.
Ik pleit daarom sterk voor een 'gewoon' christendom dat met beide benen op de grond staat, en zich niet inlaat met zweverige opvattingen over de kenbaarheid van God.
Wel is een besef van nietigheid tegenover de majesteit van God op zijn plaats, en bestaan er verborgenheden waarin wij niet hoeven te wroeten. God is immers oneindig meer dan het menselijk leven.
Inderdaad, Riks
Naar mijn idee is het leven zinloos, als God niet kenbaar is. Wanneer wij God niet zouden kennen, zouden we ook Zijn geboden niet kennen, en wanneer we Zijn geboden niet kennen, weten we ook niet hoe we zouden moeten leven. Sterker nog, we zouden niet weten of we wel werkelijk leefden, omdat we niet zouden weten wat waarheid was. Misschien zou ons idee van natuurwetten wel zinsbegoocheling zijn.
Daarom ben ik uitermate dankbaar, dat God Zich heeft laten kennen middels de Bijbel, en dat we (dus louter doordat Hij Zich aan ons heeft willen openbaren) nu iets van Hem kunnen zeggen, en zelfs Hem kunnen kennen.
Naar mijn idee is het leven zinloos, als God niet kenbaar is. Wanneer wij God niet zouden kennen, zouden we ook Zijn geboden niet kennen, en wanneer we Zijn geboden niet kennen, weten we ook niet hoe we zouden moeten leven. Sterker nog, we zouden niet weten of we wel werkelijk leefden, omdat we niet zouden weten wat waarheid was. Misschien zou ons idee van natuurwetten wel zinsbegoocheling zijn.
Daarom ben ik uitermate dankbaar, dat God Zich heeft laten kennen middels de Bijbel, en dat we (dus louter doordat Hij Zich aan ons heeft willen openbaren) nu iets van Hem kunnen zeggen, en zelfs Hem kunnen kennen.