Dan ga ik het nog anders stellen... In veel reformatorische kerken leg je belijdenis van de leer af.... Die alhier geleerd wordt ( daar wordt toch min of meer ook het kerkverband mee bedoeld, waarbij de gemeente is aangesloten)Wim Anker schreef:Waarom wordt e.e.a. v.w.b.t. de echtscheiding dan wel zo scherp gesteld? Is dan ons gevoel of zijn de heersende gebruiken bepalend hoe wij de geboden interpreteren? Wat is het principiële onderscheid tussen: "Gij zult niet echtbreken" en "Gij zult de Heere uw eden houden"?Posthoorn schreef:Toch vraag ik me af of je het zo scherp moet stellen als Wim Anker doet. Als er op een bepaalde plaats op een bepaald moment niet goed gepreekt wordt, niet 'naar het Woord', is daarmee zo'n gemeente meteen 'valse kerk', om nog maar niet te spreken over het hele kerkverband?
Toch kun je onder zo'n prediking feitelijk niet (goed) opgaan.
In zo'n geval is het meteen breken met een kerkverband m.i. echter een te 'zware' maatregel. Anderzijds ben ik van mening dat je niet verplicht onder een dergelijke prediking (trouw) op te gaan.
Dus kom je dan in een soort compromissituatie terecht.
Ik weet dat mensen als Wim Anker hier niet mee leven kunnen, maar in de praktijk is het niet altijd zo zwart-wit.
Als kinderen "tekort" komen omdat vader of moeder psychisch ziek is is dat toch geen legitimatie om te scheiden? En als de man of de vrouw zich niet gedraagt zoals het huwelijksformulier voorschrijft (Niet naar het Woord) geeft dat toch geen recht een ander te nemen? Waarom worden dan de kinderen wel aangevoerd als reden om van kerkverband te wisselen?
ik denk niet zwart wit, ik heb oog voor de problemen. Net zoals ik ook oog heb voor grote problemen die in huwelijken plaats kunnen hebben. Maar de norm, de niet te overschrijden grens, is de Schrift.
Overigens heb ik niet beweerd dat er altijd trouw moet worden opgegaan, analoog met het huwelijk (waar b.v. ook een scheiding van tafel en bed ingesteld kan worden) kunnen er maatregelen worden genomen.
Er wordt nog wel aangedrongen tot een persoonlijk geloof. Maar de belijdenis mag als je conform de regels leeft en de leer belijdt... En dat is toch een stap die je niet zomaar zet toch?
Even heel cru gezegd.
Hoe kan het dan dat diezelfde mensen binnen X aantal jaren daar anders tegenaan kijken? ( uitgaande dat de prediking niet verandert)
Nu kan er blijkbaar heel gemakkelijk overgegaan worden naar een ander kerkverband. ( let op; ik zeg niet altijd) Terwijl de reden valse leer etc. nog steeds de reden is om te verwisselen.... En niet of er wel of geen tussenzang, wel of niet lang gepreekt, wel of niet ritmisch gezongen wordt, ruzie binnen een gemeente( bijvoorbeeld)
1 ) Als de plaatselijke gemeente verandert qua prediking, verandert dan het hele kerkverband? Dan kan er toch nog steeds een naburige plaatselijke gemeente gezocht worden die onder hetzelfde verband valt? De leer van de landelijke kerk is toch niet anders? Waarom is de eerste stap vaak direct een ander verband? ( concluderend uit de hoeveelheid mutaties)
Wat is de reden dat men dat doet?
2 ) Moet het landelijk kerkverband dan niet de plaatselijke gemeente corrigeren wanneer er inderdaad sprake is van een valse leer?
Overigens hoe vaak wordt er met het huidige verband echt hierover gesproken? Of is de beslissing dan allang genomen en/of is het gemeentelid zelf aan het schuiven?
3 ) als 2 niet gebeurt, kan dat 2 dingen betekenen ; er is niets aan de hand.
Of de tucht wordt niet naar behoren uitgevoerd.
Of zie ik iets over het hoofd?
4) Als 3b waar is dan is dat een reden om van verband te wisselen. (Kenmerk valse kerk)
Maar hoe kan dan ooit een ander verband zich dan van harte verbonden weten met dat verband dat geen tucht uitoefent?
Hoe kunnen predikanten gebroederlijk naast elkaar op conferentie zus en zo zitten terwijl hun eigen kerkenraad waar zij deel vanuit maken min of meer erkent dat het andere kerkverband niet de Bijbelse leer predikt, geen tucht uitoefent en daarom het lid dat aanklopt ontvangt? Of wordt het nieuwe lid op onterechte gronden ontvangen?
Hoe kunnen , als de grond terecht is, dan die verschillende kerkverbanden gebroederlijk vertegenwoordigt zijn in diverse stichtingen en onderwijsinstellingen? Klopt dat dan wel?
Ik besef dat ik het misschien wat cru zeg.
Ik ben wel nieuwsgierig hoe jullie e.a. hier tegenaan kijken...
Overigens zie je regelmatig dat als mensen eenmaal verwisselen zij steeds gemakkelijker verwissellen, of dat kinderen weer wisselen... Wat zegt ons dat?
Ps misschien dat de moderator vindt dat er een nieuw topic geopend moet worden? Over bijvoorbeeld het verwisselen van kerkverband?