Waar denk je op dit moment aan? [3]

[Mara]

Dat is erg gemakkelijk gezegd.
Sommige mensen willen wel een netwerk opbouwen maar kunnen dat niet. Dat kan heel moeilijk zijn.
Anderen hebben geen of weinig familie (meer) en hebben op jongere leeftijd wel (veel) vrienden. Echter bij het ouder worden vallen deze weg of krijgen zelf zorgen waardoor het contact minder wordt.
Dan kan het eenzaam worden. En dat kan bij tijden heel zwaar zijn.
Ik wens -DIA- veel sterkte toe in de weg die hij moet gaan.

Inderdaad, zo makkelijk weer via een forum.
De eenzamen zijn niet de mensen die helemaal geen familieleden hebben!
Je kunt je in een groep van 100 mensen heel eenzaam voelen, dus het gaat niet om het aantal.

Tja, ik weet niet wat dat is bij ouderen. Mijn oma zucht ook dat ze haar woord bij niemand kwijt kan, dat ze nooit iemand ziet of spreekt. Ze heeft dagelijks thuiszorg, 2x per dag buurvrouw, belt 2x per dag met mijn ma,

De thuiszorg, die heeft dus nauwelijks tijd voor een gesprek, tot haar grote ergernis.
Een lieve buurvrouw is fijn, voor een praatje, maar kun je van hart tot hart tot iemand spreken dan?
Ik was eens bij een mevrouw en zette haar onder de douche. Ze zei: "weet je dat niemand mij meer aanraakt dan alleen dit gebaar?"
Dit was zo'n eye opener voor me!
Het gaat niet alleen om een babbeltje, maar strijk eens iemand over de wang, leg eens een arm om iemand's schouder en vraag eens door!

[windorgel]

Mara, natuurlijk zijn er heel veel redenen waarom iemand zich eenzaam kan voelen, ook temidden van velen. Maar ik had niet het idee dat DIA iemand was die te midden van 100 mensen staat maar juist het gemis ervaart van 1 of enkele goede contacten. Ik reageerde daarom op de opmerking van refo die suggereerde alsof het eigen schuld zou zijn (had je vroeger maar een netwerk moeten opbouwen). Zo simpel ligt het niet helaas...

[DDD]

Dat is erg gemakkelijk gezegd.
Sommige mensen willen wel een netwerk opbouwen maar kunnen dat niet. Dat kan heel moeilijk zijn.
Anderen hebben geen of weinig familie (meer) en hebben op jongere leeftijd wel (veel) vrienden. Echter bij het ouder worden vallen deze weg of krijgen zelf zorgen waardoor het contact minder wordt.
Dan kan het eenzaam worden. En dat kan bij tijden heel zwaar zijn.
Ik wens -DIA- veel sterkte toe in de weg die hij moet gaan.

Het is belangrijk vrienden te hebben van verschillende leeftijden. En ik wil ook niets van het lijden van eenzame mensen afdoen. Maar de oplossing is in het algemeen dichterbij voor zover je er zelf iets aan kunt doen. Als je bedlegerig bent, kun je niet op bezoek gaan bij eenzame mensen. Als je enigszins mobiel bent, kun je dat wel. Alleen is het probleem dat niet iedereen dat durft.

[Mara]

Mara, natuurlijk zijn er heel veel redenen waarom iemand zich eenzaam kan voelen, ook temidden van velen. Maar ik had niet het idee dat DIA iemand was die te midden van 100 mensen staat maar juist het gemis ervaart van 1 of enkele goede contacten. Ik reageerde daarom op de opmerking van refo die suggereerde alsof het eigen schuld zou zijn (had je vroeger maar een netwerk moeten opbouwen). Zo simpel ligt het niet helaas...

Dat begreep ik wel hoor.
Zo simpel ligt het inderdaad niet en dat gaf ik dus ook aan.
Een netwerk opbouwen in je "goede" dagen, geeft geen garantie voor de toekomst.

[-DIA-]

Aan mijn bezoek, vanmorgen aan de HA
Moet eigenlijk strike rust in acht nemen, moet ontspannen, maar kan niet omdat er geen mens is om mee te praten.
Ik zal niet klagen, maar dat is niet makkelijk.
Omdat het forum me geen ontspanning, maar spanning geeft en me een zwaar verantwoordelijkheidsgevoel geeft,
zou ik er beter mee moeten stoppen. Ik weet niet of dat lukt.
Maandag weer een longfunctie test. We zullen dan wellicht meer horen.

DIA, heb je geen zin om een gewoon ontspannen topic te beginnen, over iets wat geen spanning geeft, maar wat je alleen maar gewoon leuk vindt? Iets over verdwenen merken uit de supermarkt of iets dergelijks. Of oude logo's? Ik vind dat echt leuk om te lezen en te bekijken, en jij weet er verschrikkelijk veel vanaf.

Dat zou mijn vlees wel begeren, zeker wel. Ik ben daar (en moet dat tot mijn schande zeggen) zoveel mee bezig dat vaak de zaken der eeuwigheid daardoor nog in de verdrukking raken. Ik weet niet of je het vat? Zo ligt het wel, want het kan wel ontspannen, maar geeft geen werkelijke oplossing. Het is in feite een schijnoplossing, waarmee de werkelijke oorzaak mee verdrongen wordt.
Toch bedankt voor de welgemeend goede reactie!

[-DIA-]

Soms helpt het om juist het 'te parkeren' en er gewoon niet aan te denken. Ga je iets leuks doen.

Of opschrijven, wat geeft het..

Is er geen ouderling of diaken die je in het vertrouwen kunt nemen?

Verder moet ik over nadenken.

Ja hoor, die zijn er wel. Helaas is contact met de broeders kerkenraad in een zo grote gemeente beperkt tot noodgevallen en het reguliere huisbezoek. Maar ik wordt ook door de ouderlingen geadviseerd dit forum meer links te laten liggen. Dus hun visie komt (maar op andere gronden) overeen met die van de HA.

@Jolanda bedoelt denk ik "medegemeenteleden" die bezoekjes afleggen @Dia.
Bij ons zijn er ook "bezoekmensen", die ouderen, eenzamen, zieken enz. bezoeken.
Het hoeft toch geen ouderling, diaken of predikant te zijn?

Die zijn er bij ons ook wel. Het zijn meest vrouwen van de vrouwenvereniging. Ik heb die ook een poosje gehad, maar weet je, ze praten over dingen die me niets doen, en waar ik niets van weet. Oudere mensen plegen hier te speken over die, en die en die is van weet je wel? Oh, maar die ken je toch wel? Nou die dus en die vrouw van die man, die dus, die bedoelde ik.
Kijk en daar kan ik dus niet over meepraten.
A: ik ben geen autochtone Rijssenaar, en ken weinig mensen. Er kennen mij meer mensen dan ik er ken.
B: Dergelijke praatjes vervallen ook snel tot roddelpraatjes, en daar ben ik niet zo voor in.

[modesto]

Omdat het forum me geen ontspanning, maar spanning geeft en me een zwaar verantwoordelijkheidsgevoel geeft,zou ik er beter mee moeten stoppen. Ik weet niet of dat lukt.

Hak je hand af (figuurlijk) en vraag of de moderators je account willen verwijderen zodat je niet meer kunt posten op dit forum. Dat zal waarschijnlijk helpen met je probleem.

[-DIA-]

Omdat het forum me geen ontspanning, maar spanning geeft en me een zwaar verantwoordelijkheidsgevoel geeft,zou ik er beter mee moeten stoppen. Ik weet niet of dat lukt.

Hak je hand af (figuurlijk) en vraag of de moderators je account willen verwijderen zodat je niet meer kunt posten op dit forum. Dat zal waarschijnlijk helpen met je probleem.

Ik moet het toch zelf doen. En zelf ook willen denk ik.
En als ik wil dan kan het ook, denk ik.
Er bestaat een vereniging die W.I.K. heet: Willem is kunnen.

[Panny]

Wat naar om te horen DIA!
Het is lastig als het forum tegelijk een plek is waar je nog wat contacten heb maar tegelijk ook veel spanning ervaart.

Iedereen ontspant zich ook weer op zijn eigen manier. Als ik even rust nodig heb zet ik op een vrije dag vroeg de wekker en zorg dat ik een lange ochtend in een natuurgebied kan wandelen met mijn camera. Niets is voor mij zo ontspannend en mooi als smorgens vroeg in de natuur. Je ziet geen mens, het is heerlijk fris, de natuur wordt wakker...er is geen haast of stress... En smorgens vroeg is een goed moment om met God te zijn. Voordat de drukte van de dag weer losbreekt.

Je zou op het forum kunnen blijven maar afstand houden van theologische discussies. Al die discussies hebben vaak ook niet veel nut.
Je kunt wel preken, gedichten, liederen delen. Dan kun je toch delen war je belangrijk vind zonder dat dit direct leidt tot allerlei discussies.
En je kan natuurlijk ook gewoon kleine dingetjes delen wat je doet.

Veel sterkte en beterschap! Ik hoop dat je wat rust mag vinden.

[Mara]

Die zijn er bij ons ook wel. Het zijn meest vrouwen van de vrouwenvereniging. Ik heb die ook een poosje gehad, maar weet je, ze praten over dingen die me niets doen, en waar ik niets van weet. Oudere mensen plegen hier te speken over die, en die en die is van weet je wel? Oh, maar die ken je toch wel? Nou die dus en die vrouw van die man, die dus, die bedoelde ik.
Kijk en daar kan ik dus niet over meepraten.
A: ik ben geen autochtone Rijssenaar, en ken weinig mensen. Er kennen mij meer mensen dan ik er ken.
B: Dergelijke praatjes vervallen ook snel tot roddelpraatjes, en daar ben ik niet zo voor in.

Dat is niet de bedoeling van een bezoek inderdaad. Als iemand op bezoek komt voor jou, dienen ze naar jou te luisteren en het gesprek zodanig aan te sturen eventueel, dat je van hart tot hart kunt spreken.
Voor een goed gesprek van hart tot hart, zijn er echter wel twee nodig.
Er zijn ouderen die zo in hun eigen kleine beperkte wereldje leven, dat er weinig onderwerpen zijn. Het is dan toch de kunst om er een aangenaam koffieuurtje van te maken.
Ik leer zelf veel van dergelijke bezoeken, ik heb geleerd dat een rouwproces bij iedereen anders verloopt bijvoorbeeld.
En hoe veel ouderen nog heel actief met de actuele zaken bezig zijn, ervan op de hoogte zijn en zich er werkelijk in verdiepen.
En hoe het kerkelijk leven vroeger was - alles wordt echt niet verheerlijkt hoor - maar er wel meer omzien naar elkaar en geestelijke verbondenheid. Daarentegen laaide de strijd tussen de tegenstanders ook weleens heel hoog op. Dat is nu minder geworden, bij ons in de gemeente. Men noemt het nu al snel bijzaken.
Maar DIA, vind je het moeilijk om het aan te geven als je eens huisbezoek hebt? Om gewoon eerlijk te zeggen dat je je vaak eenzaam voelt en graag af en toe - wekelijks of tweewekelijks - een soort buddy zou willen hebben?
Een aardige gepensioneerde man of vrouw, die eens met je gaat fietsen, een boodschapje doet, op een terrasje een kopje koffie drinkt, zoiets.
Mensen weten het vaak niet.

[huisman]

Omdat het forum me geen ontspanning, maar spanning geeft en me een zwaar verantwoordelijkheidsgevoel geeft,zou ik er beter mee moeten stoppen. Ik weet niet of dat lukt.

Hak je hand af (figuurlijk) en vraag of de moderators je account willen verwijderen zodat je niet meer kunt posten op dit forum. Dat zal waarschijnlijk helpen met je probleem.

Ik moet het toch zelf doen. En zelf ook willen denk ik.
En als ik wil dan kan het ook, denk ik.
Er bestaat een vereniging die W.I.K. heet: Willem is kunnen.

1. Blijf aub gewoon posten. Jouw geluid is te belangrijk om te missen.
2. Reageer niet op vervelende reacties of persoonlijke aanvallen maar meld ze met de meldknop.
3. Moderators houden de discussies "veilig" voor een ieder dus zeker ook voor jou. Jij behoort immers voor 100% tot de doelgroep van dit forum.
4. Laat sommige discussie letterlijk "links" liggen..

Maar doe vooral wat het beste is voor je gezondheid en situatie.

[eilander]

3. Moderators houden de discussies "veilig" voor een ieder dus zeker ook voor jou. Jij behoort immers voor 100% tot de doelgroep van dit forum.

Ik onderschrijf ook de rest van je posting, maar dit wilde ik nog wel even benadrukken: hier sta ik voor.

[DDD]

Die zijn er bij ons ook wel. Het zijn meest vrouwen van de vrouwenvereniging. Ik heb die ook een poosje gehad, maar weet je, ze praten over dingen die me niets doen, en waar ik niets van weet. Oudere mensen plegen hier te speken over die, en die en die is van weet je wel? Oh, maar die ken je toch wel? Nou die dus en die vrouw van die man, die dus, die bedoelde ik.
Kijk en daar kan ik dus niet over meepraten.
A: ik ben geen autochtone Rijssenaar, en ken weinig mensen. Er kennen mij meer mensen dan ik er ken.
B: Dergelijke praatjes vervallen ook snel tot roddelpraatjes, en daar ben ik niet zo voor in.

Misschien is de oplossing niet zozeer het mijden van het forum, maar het aanvangen van andere bezigheden die passen bij je karakter. Er zijn echt veel meer mensen die het fijn vinden om over wezenlijke zaken te spreken. Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen dat ook liever doen dan oppervlakkige praatjes maken. Maar de meeste mensen zitten anders in elkaar dan jij. Zij beginnen een gesprek over onbelangrijke dingen, en laten langzaam iets van zichzelf zien. De ene wat sneller dan de ander. En als ze dan de ander (wat) meer vertrouwen, dan bespreken ze juist heel graag allerlei wezenlijke zaken. Natuurlijk kan de volksaard wel een rol spelen in zo'n proces.

En verder vind ik het heel goed en moedig dat je eerlijk zegt dat je wel meer vrienden zou willen hebben. Er zijn best veel mensen in dezelfde situatie die verbitterd raken, en iedereen behalve zichzelf de schuld geven, en eigenlijk ook helemaal geen andere mensen meer toelaten in hun leven. Dan ben je verder van huis. Verbitterde mensen zijn niet te corrigeren. Onlangs las ik daar op Blendle nog een mooi artikel over.

Toen ik een jaar of 20 was, verloor ik twee vrienden. Zij verdwenen uit mijn leven. Dat was aan het einde van de middelbare school ook al een keer gebeurd, in één geval had ik dat niet zien aankomen. Ik was bang dat ik eenzaam zou worden. Toen ik dat met een andere vriend besprak, zei deze: "Daar hoef je echt niet bang voor te zijn, als je net zo geïnteresseerd blijft in andere mensen als je nu bent." Ik ken je natuurlijk niet, maar daar zat wel veel waars in. Je kunt nog zo bijzonder zijn, dat ben ik ook. Dat hindert niet, zolang je jezelf niet verabsoluteert.

Het zou fijn zijn als je meer zelfvertrouwen zou hebben. Ik ben er oprecht van overtuigd dat er tientallen mensen zijn die zouden opknappen van een vriendschap met jou, en het zou andersom voor jou ook fijn zijn. Je krijgt daar een bredere blik van en meer zelfvertrouwen. En het gaat heus niet ten koste van de zaken voor de eeuwigheid. Piekeren is daarvoor veel gevaarlijker. Want met piekeren gaat de dag gedachteloos voorbij, en vlieg je van de morgen naar de avond, zonder dat je eigenlijk een stap verder komt.

Je zou kunnen overwegen om te beginnen met een whatsapp-vriendschap met een gelijkgestemde. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn op dit forum die zich in jou herkennen. Dan is het een kleine moeite om via PB contact te leggen. Wie weet komt daar iets moois van.

[-DIA-]

Die zijn er bij ons ook wel. Het zijn meest vrouwen van de vrouwenvereniging. Ik heb die ook een poosje gehad, maar weet je, ze praten over dingen die me niets doen, en waar ik niets van weet. Oudere mensen plegen hier te speken over die, en die en die is van weet je wel? Oh, maar die ken je toch wel? Nou die dus en die vrouw van die man, die dus, die bedoelde ik.
Kijk en daar kan ik dus niet over meepraten.
A: ik ben geen autochtone Rijssenaar, en ken weinig mensen. Er kennen mij meer mensen dan ik er ken.
B: Dergelijke praatjes vervallen ook snel tot roddelpraatjes, en daar ben ik niet zo voor in.

Misschien is de oplossing niet zozeer het mijden van het forum, maar het aanvangen van andere bezigheden die passen bij je karakter. Er zijn echt veel meer mensen die het fijn vinden om over wezenlijke zaken te spreken. Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen dat ook liever doen dan oppervlakkige praatjes maken. Maar de meeste mensen zitten anders in elkaar dan jij. Zij beginnen een gesprek over onbelangrijke dingen, en laten langzaam iets van zichzelf zien. De ene wat sneller dan de ander. En als ze dan de ander (wat) meer vertrouwen, dan bespreken ze juist heel graag allerlei wezenlijke zaken. Natuurlijk kan de volksaard wel een rol spelen in zo'n proces.

En verder vind ik het heel goed en moedig dat je eerlijk zegt dat je wel meer vrienden zou willen hebben. Er zijn best veel mensen in dezelfde situatie die verbitterd raken, en iedereen behalve zichzelf de schuld geven, en eigenlijk ook helemaal geen andere mensen meer toelaten in hun leven. Dan ben je verder van huis. Verbitterde mensen zijn niet te corrigeren. Onlangs las ik daar op Blendle nog een mooi artikel over.

Toen ik een jaar of 20 was, verloor ik twee vrienden. Zij verdwenen uit mijn leven. Dat was aan het einde van de middelbare school ook al een keer gebeurd, in één geval had ik dat niet zien aankomen. Ik was bang dat ik eenzaam zou worden. Toen ik dat met een andere vriend besprak, zei deze: "Daar hoef je echt niet bang voor te zijn, als je net zo geïnteresseerd blijft in andere mensen als je nu bent." Ik ken je natuurlijk niet, maar daar zat wel veel waars in. Je kunt nog zo bijzonder zijn, dat ben ik ook. Dat hindert niet, zolang je jezelf niet verabsoluteert.

Het zou fijn zijn als je meer zelfvertrouwen zou hebben. Ik ben er oprecht van overtuigd dat er tientallen mensen zijn die zouden opknappen van een vriendschap met jou, en het zou andersom voor jou ook fijn zijn. Je krijgt daar een bredere blik van en meer zelfvertrouwen. En het gaat heus niet ten koste van de zaken voor de eeuwigheid. Piekeren is daarvoor veel gevaarlijker. Want met piekeren gaat de dag gedachteloos voorbij, en vlieg je van de morgen naar de avond, zonder dat je eigenlijk een stap verder komt.

Je zou kunnen overwegen om te beginnen met een whatsapp-vriendschap met een gelijkgestemde. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn op dit forum die zich in jou herkennen. Dan is het een kleine moeite om via PB contact te leggen. Wie weet komt daar iets moois van.

Even bedanken voor alle berichtjes hier, maar ik kan niet overal uitgebreid op in gaan. Ik wil nu alleen even iets van dat laatste zeggen. Whatsapp is voor mij een onbekend medium. Voor de meeste mensen waar ik mee omga ook, ik denk met name vanwege de leeftijd. Via oud-collega's en kennissen van AH of RST-werksters ken ik het medium wel, maar ik vraag me af of ik daar aan moet beginnen. Er staat voor straks een fietstochtje op het programma, en dat is heel ontspannend.

[Mara]

3. Moderators houden de discussies "veilig" voor een ieder dus zeker ook voor jou. Jij behoort immers voor 100% tot de doelgroep van dit forum.

Ik onderschrijf ook de rest van je posting, maar dit wilde ik nog wel even benadrukken: hier sta ik voor.

Dan hoop ik van harte dat die hatelijke en zure oneliners verwijderd worden, zonder dat je daarvoor op de modknop hoeft te drukken, want dit wordt echt niet altijd gehonoreerd.