Origineel geplaatst door Refojongere
Wat heeft hij op de inhoud tegen dan? Dat zou je toch kunnen vragen? Als hij het daarmee niet eens is, dan vraag ik me nog af of je daar wel mag blijven onder zo'n prediking.
Nou, m`n ds. is het absoluut niet eens met de visie van ds. Harinck op het bijbelboek Ruth. Hij gebruikte, toen het daar over ging, zelfs termen als: de vloer met hem aanvegen.
Verder is mijn ds. van mening dat: bedekte schuld nog geen vergeven schuld is, de beloften er alleen voor de uitverkoren zijn, zien geen hebben is, er een woordopenbaring en een persoonsopenbaring is, komen tot Christus zoals je bent de kortste weg naar de hel is (letterlijk citaat), de weg van de discipelen de weg van Gods kerk is, dat de heilsfeiten in volgorde beleefd dienen te worden. enz. enz. enz. enz. enz. (jullie nemen het me hopelijk toch niet kwalijk dat ik doorgaans z`n halve preek vaak niet begrijp met al die systemen) En als je het daar niet mee eens bent behoor je tot "het juichend christendom".
Met de vraag of ik onder zo`n prediking wel kan blijven tob ik een beetje. Op zich voel ik me in de kerk thuis maar heb ik grote moeite met de prediking. Maar om nu te zeggen: “ik ben het niet me u eens, ajúâ€
Om kort uit te leggen wat ik hiermee bedoel: het heeft eigenlijk alles te maken met dat wat ds. C. Harinck in z`n boek aankaart (m`n dominee moet van dit boek dus echt helemaal niks hebben.)
[Veranderd op 30/5/02 door Kislev]
Ik ken er meer die er niks van moeten hebben. Een vrouw bij ons uit de gemeente is op Nieuwjaarsdag stil gezet op haar levensweg. Dacht laat ik dat boek maar eens lezen en heeft het heel snel bij het oud papier gegooid.
Kislev, het lijkt me voor jou heel moeilijk. Ik zou gewoon eens af en toe bij andere kerken gaan kijken en luisteren. Je hoeft nog niet direct over te stappen, maar als jij geen geestelijk voedsel krijgt, dan kon je nog wel eens uithongeren.
Ik weet ook niet of je deze zaken al eens met hem besproken hebt, maar als ik die opmerkingen zo lees, dan kan ik wel janken. Zo staat het toch helemaal niet in de Bijbel. En dan noem ik alleen maar Joh. 3 vers 16. De beloften zijn voor iedereen.
Als hij komen tot Christus de weg naar de hel noemt, dan moet ik wel ff slikken. Hoe moet je dan in de hemel komen? Je kan toch alleen maar komen zoals je bent.
maar goed, ik heb het idee dat jij het ook niet met hem eens bent. Zelf vind ik het heel belangrijke verschilpunten, het gaat om het fundament van het geloof, en als je dan zo verschillend denkt......
Dus, ik zou zeggen, ga gewoon eens luisteren in een andere kerkelijke gemeente, ga desnoods met vrienden mee en bespreek die zaken met elkaar. Misschien maakt dat een beslissing nemen makkelijker
Hierover is al veel geschreven en gesproken. Het zou voor sommige predikanten, denk ik, heel verfrissend zijn als ze eens over iemands schouders meelazen op dit forum.
Geen ingewikkelde systemen die niemand meer begrijpt. Niet meer spreken over 'zien is nog geen hebben' want als ik immers Mijn Zaligmaker heb zien blinken in Zijn gepredikte Woord dan omhels ik Hem in dat Woord, want er staat toch geschreven 'Gij zijt rein om het Woord' en 'ik roem in God, ik prijs 't onfeilbaar Woord, ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord'.
Ook over geloofsbelijdenis heb ik een grondig meningsverschil, immers de vragen die Voetius heeft opgesteld (achter het Kort Begrip) zijn, zeker vraag 2 niet, niet met een historieel geloof te beantwoorden. We zeggen toch dat we belijdenis van het geloof afleggen?
Een ding nog. Kislev ik wens je toe de vlucht naar Jezus zoals je bent. Er is toch geen immers geen zoeter plaats dan aan de voeten van Hem die alle lof en eer waardig is. Laat de hel maar bulderen! Gods Woord houdt stand in eeuwigheid!
Origineel geplaatst door sochrio
Ik weet ook niet of je deze zaken al eens met hem besproken hebt, maar als ik die opmerkingen zo lees, dan kan ik wel janken. Zo staat het toch helemaal niet in de Bijbel. En dan noem ik alleen maar Joh. 3 vers 16. De beloften zijn voor iedereen.
Zeker heb ik deze dingen wel eens met hem besproken. Maar hij was van mening (in aansluiting op ds. Kersten) dat Johannes 3:16 gaat over de uitverkorenen.
Verder ga ik ook zeer regelmatig (om precies te zijn 1 x per zondag) naar een ander kerkverband omdat ik anders inderdaad verhonger.
ndonselaar; bedankt voor je mooie posting. Ik mag getuigen dat, toen ik kwam zoals ik was, mocht zeggen: 'ik roem in God, ik prijs 't onfeilbaar Woord, ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord'.
Kijk Kislev, als we de vervulling van de beloften er bij gaan betrekken dan is het inderdaad zou dat alleen de beloften vervuld worden in Gods uitverkorenen.
Als we dit echter als uitgangspunt nemen in onze prediking dan prediken we achterstevoren. Dan moeten we eerst zien of we uitverkoren zijn voordat we de beloften mogen omhelzen. Zo staat het echter niet in de Schrift! God zegt toch immers zelf 'Ik heb geen lust in de dood der goddeloze, maar daarin heb Ik lust dat Hij zich bekere en leve!'
Petrus schrijft toch dat we onze roeping en onze verkiezing vast moeten maken! Dat is de bijbelse weg.
Origineel geplaatst door ndonselaar
Kijk Kislev, als we de vervulling van de beloften er bij gaan betrekken dan is het inderdaad zou dat alleen de beloften vervuld worden in Gods uitverkorenen.
Als we dit echter als uitgangspunt nemen in onze prediking dan prediken we achterstevoren. Dan moeten we eerst zien of we uitverkoren zijn voordat we de beloften mogen omhelzen. Zo staat het echter niet in de Schrift! God zegt toch immers zelf 'Ik heb geen lust in de dood der goddeloze, maar daarin heb Ik lust dat Hij zich bekere en leve!'
Petrus schrijft toch dat we onze roeping en onze verkiezing vast moeten maken! Dat is de bijbelse weg.
Het gaat erom dat Johannes 3:16 wordt uitgelegd als zijnde dat die wereld die God heeft liefgehad de wereld van de uitverkorenen is (zoals Kersten dat ook leert). Hier vloeit dan zo goed als automatisch uit voort dat de beloften er alleen voor de uitverkorenen zijn.
"Opdat een iegelijk die in Hem gelooft" zijn natuurlijk wel de uitverkorenen. Hoewel dat inderdaad nooit zo gesteld mag mag worden omdat je dan inderdaad achterstevoren preekt.
Hoewel de kanttekeningen bij vers 16 geen uitzondering maken door 'wereld' daar te beperken tot Gods volk door de wereld heen. Doen ze dat wel bij vers 17.
"Want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld, opdat Hij de wereld veroordelen zou,30) maar opdat de wereld door Hem31) zou behouden worden."
31) de wereld door Hem
Dat is, die uit de wereld in Hem zullen geloven, zowel heidenen als Joden.
Het lijkt me sterk dat Johannes in vers 17 opeens over een 'andere' wereld spreekt.
Goed, de kanttekeningen zijn niet onfeilbaar. Dus laten we maar ruimte laten voor beide interpretaties, zolang het je maar niet beperkt in het roepen van zondaren.
Dominee L. Vroegindeweij schreef een opmerkelijk stukje wat ook redelijk indruist tegen de heersende opvattingen van mij en een groot deel van dit forum. Daarom dacht ik: laat ik het eens plaatsen, want zijn opvatting is zo slecht nog niet.
Onder Israel werd iedere jongen - en daaronder was het meisje begrepen - op 13-jarige leeftijd "zoon der wet". Men stond nu voor eigen rekening. Men had de rechten en inzettingen Gods te onderhouden en nam de beloften en eisen van het verbond op zich. Daar werd niet gevraagd of het een bekeerde of een vrome of een gewone jongen was, daar werd gevraagd, hoe oud hij was en of hij besneden was en in het verbond.
Tegenwoordig is er een stroming, die het zelfstandig lidmaat der kerk niet wil verbinden aan het verbond, maar aan het persoonlijk zaligmakend geloof, dat de Heilige Geest in de uitverkorenen werkt.
Men wil dus het mondig worden in de kerk niet binden aan het verbond, maar aan de verkiezing. Ik voor mij wil iever wat dichter in de buurt van het verbond blijven, en de kerk daarop blijven gronden en niet op de verkiezing.
Want wanneer men als eis stelt, dat iedere jongen of meisje van zo rondom 20 jaar of iets ouder geen belijdenis mag doen, tenzij dat men het zaligmakend geloof zich deelachtig weet en Christus waarlijk in de ziel geopenbaard en dierbaar, dan heeft men te rekenen op zo goed als geen lidmaten, waneer men tenminste een gave belijdenis handhaaft.
De Schrift leert ons, dat ook in de kerk en in de weg des verbonds slechts enkelingen en enkelen zalig worden in ieder geslacht, Jes. 6:13, Matth. 7:14, 22:14 en zoveel meer Schriftplaatsen. Natuurlijk kan men nu het geloof, dat men van de jongen of het meisje op belijdeniscatechisatie eist, gaan devalueren. Dan is het niet meer een geloof, dat de Heilige Geest werkt, maar een, die de dominee werkt. Het resultaat is bekend. Men komt een keer aan het Heilig Avondmaal en velen, die het geloof van hun predikant gekregen hebben, komen daarna niet meer. Men heeft zichzelf voor een keer ergens toe geforceerd.
Wat mij betreft mag men dan nu verder zo prachtig en zo logisch gaan beredeneren als men maar wil, ik blijf maar liever een beetje dichter bij de werkelijkheid en ik praat niet iemand graag een geloof aan. Het gaat om een eeuwigheid en daar komt men met een aangepraat geloof niet ver. Maar hoe zal men dan met de jonge mensen handelen? Men zal hen onderrichten in hetgeen de tweede doopvraag noemt: de leer van het Oude en Nieuwe Testament en de artikelen des Christelijken geloofs. Dan zal men hen ook voorstellen dat de doop het teken is des Verbonds en het Heilig avondmaal het teken van het gerealiseerde Verbond. Men zal hen zeggen dat het genade is eenmaal aan te zitten aan de Bruiloft des Lams en dat het Heilig Avondmaal hier op aarde een voorgift van deze genade is. Dan zal men hen voorstellen de vereisten voor de avondmaalganger, nl. dat hij zichzelf vanwege zijn zonde mishage en dat er een band in zijn ziel ligt, waardoor hij aan Christus gebonden is. Het Heilig Avondmaal, daar kom je zo maar niet aan, omdat je belijdenis gedaan hebt, maar daar kom je met vrucht aan, wanneer de Zaligmaker je trekt, inwendig tot zich nodigt, gelijk er niemand tot Jezus komt, tenzij de Vader hem trekke.
En nu is de vraag, wat er in het hart van de jonge mens ligt. Wil hij - gelijk de Joodse jongen van 13 jaar - de rechten en inzettingen des Verbonds op zich nemen? "Heeft hij lust de Heere te vrezen"? Is misschien de Heilige Geest werkzaam in zijn hart om hem de drie stukken te leren, al is het nog maar een begin? Dat laten we in het midden. Maar ieder, die aan de waarheid Gods zich verbonden voelt en de rechten en inzettingen van de doop voor zich begeert, nemen van zijn ouders over wat zij gekregen hebben voor hem of haar en wat zij beloofd hebben. Dan is het belijdenis doen niet krampachtig aan het Heilig Avondmaal gebonden en wijst er toch heen.
Op deze wijze - meen ik - dat iemand met overtuiging Belijdenis des Geloofs kan doen, gelijk iedere predikant tot zulk een belijdenis de doopouders toelaat, en toch niet de volgende zondag zich moet forceren om voor een keer aan het Heilig Avondmaal te gaan. Een overnemen van de Waarheid is nog geen deelhebber aan het weten vanhet tweede stuk en kan toch een begin zijn van het eerste stuk. U weet, er zijn drie stukken nodig.
Misschien zou iemand me nu willen zeggen, dat ik het geloof devalueer. Toch niet. Bij devalueren blijft men een dubbeltje en gulden noemen. Maar ik wil een gulden een gulden laten en een dubbeltje 10 centen. Ik wil ook ruimte laten voor de groei in een jong leven en geen knoppen lospeuteren om er maar gauw een bloem van te maken. Doch laat van iedere kansel klaar en helder gepreekt worden, wat het zaligmakend geloofs is, hoe men dat krijgt en in welke weg. Dan wordt het mogelijke gedaan om te verhinderen, dat iemand zich bedriegt voor de eeuwigheid met een geloof, dat niet zaligmakend is. Mocht echter iemand door Gods genade op jeugdige leeftijd het zaligmakend geloof deelachtig zijn geworden, hij haaste zich om toegang te vragen tot het Heilig Avondmaal en heeft iemand verleden zondag belijdenis gedaan en zijn hart wordt heden ontvankelijk naar de genade Gods, die in Christus Jezus is getrokken, hoewel hij zeer onverzekerd van geloof is en weinig of niets kan vertellen, laat hij of zij om de mensen niet afblijven. De Heere is de Gastheer, die inwendig nodigt die Hij wil, uit de zondaren en armen, die Hij soms voor een ogenblik iets laat proeven en smaken van Zijn liefde, opdat zij in de weg der bekering zich zouden haasten om alles te verliezen om Christus Zelf te gewinnen.
Origineel geplaatst door Refojongere
Tegenwoordig is er een stroming, die het zelfstandig lidmaat der kerk niet wil verbinden aan het verbond, maar aan het persoonlijk zaligmakend geloof, dat de Heilige Geest in de uitverkorenen werkt.
Volgens mij is dit al een heel oude stroming, die in de eerste Christengemeente ook bestond.
Wij spreken niet van zoon of dochter van de wet, nee wij spreken van 'belijdenis van het geloof'. Het argument om belijdenis en het HA los te koppelen is dan, dan zijn er zo weinig leden. Dat weet ik niet. Wel weet ik dat het nu inderdaad is zoals Christina schrijft 'gij zijt koud noch heet, gij zijt lauw!' Vreselijk verwijt.
Als we stellen dat we pas in het verbond zijn als we belijdenis doen, dan vraag ik me af op welke grond we dan de kinderen dopen.
Nee, alle kinderen zijn verbondskinderen. Dat maakt onze verantwoording ook zo zwaar! Krachtens dit zijn we gedoopt. Maar geldt voor ons ook dat 'ons hart besneden is'. Als dat zo is dan mogen we belijdenis van ons geloof afleggen, dan mogen, ja moeten, we deelnemen aan het Heilig Avondmaal.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Ik vind dat jullie aan tenminste twee uitspraken geen recht doen: - "… dan heeft men te rekenen op zo goed als geen lidmaten, wanneer men tenminste een gave belijdenis handhaaft."
- "Doch laat van iedere kansel klaar en helder gepreekt worden, wat het zaligmakend geloofs is, hoe men dat krijgt en in welke weg. Dan wordt het mogelijke gedaan om te verhinderen, dat iemand zich bedriegt voor de eeuwigheid met een geloof, dat niet zaligmakend is."
Ik kan me jullie anti-houding tegen ds. Vroegindewei goed voorstellen als jullie menen dat je op eigen kracht kan geloven, dat het eenvoudig iets is van een eigen keuze, een eigen beslissing die je moet nemen. In dà t geval ben ik het helemaal met jullie eens: dat is toch wel het minste dat je van iemand die belijdenis doet verwachten mag. Met minder kan het immers niet?
Toch drijven jullie mensen verschrikkelijk in de klem. Want dat geloven afhankelijk is van je eigen keuze en beslissing, ontken ik beslist, zoals jullie intussen wel weten. En ik zeg dat echt niet om mensen te bevestigen in ongeloof, ze te laten rusten terwijl ze niet mogen berusten! Er zijn er inderdaad die dat doen. Waarom doen zij belijdenis? “Och ja, het hoort nou eenmaal zo en het kan in de toekomst zoveel problemen geven als je geen belijdenis doet en ik heb er inmiddels toch wel de leeftijd voor.â€
Origineel geplaatst door Pied
Ik vind dat jullie aan tenminste twee uitspraken geen recht doen: - "… dan heeft men te rekenen op zo goed als geen lidmaten, wanneer men tenminste een gave belijdenis handhaaft."
- "Doch laat van iedere kansel klaar en helder gepreekt worden, wat het zaligmakend geloofs is, hoe men dat krijgt en in welke weg. Dan wordt het mogelijke gedaan om te verhinderen, dat iemand zich bedriegt voor de eeuwigheid met een geloof, dat niet zaligmakend is."
Beste Pied,
Mijn bezwaar tegen belijdenis doen van de leer is dat je een derde weg creëert, terwijl de bijbel duidelijk spreekt van twee wegen. De prediking moet wel zodanig zijn, dat de mens zich niet bedriegt.
...als jullie menen dat je op eigen kracht kan geloven, dat het eenvoudig iets is van een eigen keuze, een eigen beslissing die je moet nemen.
Waar zeggen we dat? Geloven kun je alleen in de Kracht van God.
Toch drijven jullie mensen verschrikkelijk in de klem.
Is dat erg?
... zich niet gelovig weet en zich het geloof ook niet laat aanpraten door mensen, zal hij of zij geen geloofsbelijdenis durven doen. Mijn eerste vraag is dus: wat doen jullie met zulke mensen?
Pastoraal mee omgaan en voor hen bidden, opdat ook voor hen het licht opga.
wat doen jullie met diegenen die wel de mond vol hebben van hun geloof, van hun aannemen, terwijl hun leven daarmee in strijd is? Wijs je ze op hun zonden, dan kijken ze verbaasd: “Ja maar, die zijn toch allang vergeven? Jezus is toch niet tevergeefs gestorven, ook voor mijn zonden?â€
