Ligt er dus aan in welke context het staat bij Hallesby.refo schreef:Ik heb het eerste hoofdstuk nagelezen. In dit boek is 'twijfel' de vertaling van een woord dat beter als 'sceptische houding tov geloof' kan worden weergegeven. Beter gezegd een puur ongelovige houding vanwege de vraag of alles wel waar is wat geleerd wordt.
Inmiddels heb ik het uitgelezen. Zitten waardevolle en leerzame zaken in, maar met de (achtergrond-)theologie heb ik (vanwege waar ik in opgevoed/opgegroeid ben) wat moeite. De Heere Jezus staat aan de deur van het hart en klopt (eens, Bijbels gegeven), maar 'jij' moet de deur van het hart openmaken. 'Jij' moet de Heere Jezus binnen laten via het gebed. Misschien interpreteer ik Hallesby hier verkeerd, maar op sommige punten legt hij teveel vermogens in de mens.
Nu aan het lezen: "Vader, ik heb gezondigd!" van Ds. J.J. Poort.
Jammer dat ik dit boek niet eerder gelezen heb, wat een een rijkdom! Eenvoudig legt Ds. Poort de gelijkenis van de verloren zoon/zonen uit. Niks in de mens, dan alleen de neiging tot zonde, het vluchten in de zonde, Vader-haat. En zo heerlijk tegenovergesteld legt Ds. Poort alles in Christus; de gronden, de trekkende liefde, Christus de Eerste (van verre zag Hij de verloren zoon al) en de Laatste.
Ook mooi is dat Ds. Poort de vinger legt bij de belijdenis van schuld aan de Vader. Dit komt pas ná de liefelijke omhelzing van de Vader én dan is de belijdenis ook nog eens niet zoals de verloren zoon voorgenomen had.
Aanrader? Ja: Ds. Poort haalt er zoveel uit! En echt geen inlegkunde, maar puur de Schrift met Schrift vergelijken.
