Exegese/bevinding

[ejvl]

Dat geloof ik niet. Kan hooguit een enkele keer een persoonlijk voorbeeld worden genoemd, de voorbeelden die genoemd worden zijn
toch de algemeen bevindelijke zaken? Moet dat dan niet verklaard worden? Ik meen trouwens dat dit ook veel meer voorkomt in de Oud Gereformeerde Gemeenten (in Nederland).

Ik meen dat jij ook regelmatig een preek beluisterd uit de OGG, en jazeker, daar is het inderdaad vaak wel zo.
Die zaken zijn geen algemeen bevindelijke zaken, dat zijn persoonlijke zaken, en God bekeert ieder mens in Zijn weg, en die mogen wij nooit voorschrijven.
Algemeen bevindelijke zaken zijn de 3 stukken die geleerd moeten worden, ellende, verlossing, dankbaarheid.
Hoe het stuk der ellende beleefd wordt is per persoon verschillend, hier is geen norm in. Natuurlijk mag er best een voorbeeld genoemd worden, maar dat is geen algemene norm! De bevinding bestaat niet uit het beschrijven van persoonlijke ervaringen en bekeringswegen, de bevinding bestaat uit het naspreken van Gods woord, het aanbod van genade, dat iedereen bekeerd kan en moet worden, onze verantwoordelijkheden, het eenzijdig Godswerk.
Dat is volgens mij de bevinding.

[eilander]

@ejvl, dat een mens bekeerd kan en moet worden, is m.i. geen bevinding. Een onderdeel van de prediking is zeker de verkondiging van Gods beloften. Maar als verteld mag worden hoe de Heere werkt in de weg van Zijn beloften, dan komen we op het terrein van de bevinding. Met @DIA zeg ik dan: dat is broodnodig, om iedereen te laten weten: God is nog Dezelfde, en werkt nog hetzelfde!

[Afgewezen]

@ejvl, dat een mens bekeerd kan en moet worden, is m.i. geen bevinding. Een onderdeel van de prediking is zeker de verkondiging van Gods beloften. Maar als verteld mag worden hoe de Heere werkt in de weg van Zijn beloften, dan komen we op het terrein van de bevinding. Met @DIA zeg ik dan: dat is broodnodig, om iedereen te laten weten: God is nog Dezelfde, en werkt nog hetzelfde!

Zeker. Bovendien kan het ook niet zo zijn dat ieder zijn eigen invulling geeft aan de begrippen 'bekering', 'geloof' en 'wedergeboorte' onder het motto: dat beleeft iedereen verschillend, want op den duur hebben we het dan niet allemaal meer over dezelfde zaken.

[ejvl]

@ejvl, dat een mens bekeerd kan en moet worden, is m.i. geen bevinding. Een onderdeel van de prediking is zeker de verkondiging van Gods beloften. Maar als verteld mag worden hoe de Heere werkt in de weg van Zijn beloften, dan komen we op het terrein van de bevinding. Met @DIA zeg ik dan: dat is broodnodig, om iedereen te laten weten: God is nog Dezelfde, en werkt nog hetzelfde!

Maar ik denk ook niet dat het voorschrijven en/of verkondigen van een persoonlijke weg bevinding is.

[eilander]

@ejvl, dat een mens bekeerd kan en moet worden, is m.i. geen bevinding. Een onderdeel van de prediking is zeker de verkondiging van Gods beloften. Maar als verteld mag worden hoe de Heere werkt in de weg van Zijn beloften, dan komen we op het terrein van de bevinding. Met @DIA zeg ik dan: dat is broodnodig, om iedereen te laten weten: God is nog Dezelfde, en werkt nog hetzelfde!

Maar ik denk ook niet dat het voorschrijven en/of verkondigen van een persoonlijke weg bevinding is.

Ik ben het helemaal eens met Afgewezen: je kunt niet alle verschillen maar verdoezelen door te zeggen dat de Heere nu eenmaal verschillend werkt.
Daarom geloof ik zeker dat een predikant mag zeggen: "als je dit niet beleefd hebt, kijk het dan nog maar eens na." Als het goed ligt, erger je je ook niet aan zo'n uitspraak.

Maar als iemand vertelt over zijn persoonlijke ondervinding dat Gods beloften wáár gemaakt zijn in eigen hart en leven, lijkt mij dat juist bevinding. Waarom zou dat niet zo zijn volgens jou?

[-DIA-]

@ejvl, dat een mens bekeerd kan en moet worden, is m.i. geen bevinding. Een onderdeel van de prediking is zeker de verkondiging van Gods beloften. Maar als verteld mag worden hoe de Heere werkt in de weg van Zijn beloften, dan komen we op het terrein van de bevinding. Met @DIA zeg ik dan: dat is broodnodig, om iedereen te laten weten: God is nog Dezelfde, en werkt nog hetzelfde!

Maar ik denk ook niet dat het voorschrijven en/of verkondigen van een persoonlijke weg bevinding is.

Wordt dat dan gedaan? Vóórschrijven hoe het moet? Beter willen weten dan de Bijbelse leer?
Dan zeg ik vrijuit: Dan is het een sekte!

[Mara]

Hoe het stuk der ellende beleefd wordt is per persoon verschillend, hier is geen norm in. Natuurlijk mag er best een voorbeeld genoemd worden, maar dat is geen algemene norm! De bevinding bestaat niet uit het beschrijven van persoonlijke ervaringen en bekeringswegen, de bevinding bestaat uit het naspreken van Gods woord, het aanbod van genade, dat iedereen bekeerd kan en moet worden, onze verantwoordelijkheden, het eenzijdig Godswerk.

Toch verstaat men elkaar, als over deze dingen gesproken wordt.
Ik was bij een onverwacht gesprek tussen 2 oudere mannen, beide licht dementerend, maar het viel zo open tussen hen. Ze verstonden elkaar, terwijl er vóór en na dit contact niets was!

[ejvl]

Maar ik denk ook niet dat het voorschrijven en/of verkondigen van een persoonlijke weg bevinding is.

Ik ben het helemaal eens met Afgewezen: je kunt niet alle verschillen maar verdoezelen door te zeggen dat de Heere nu eenmaal verschillend werkt.
Daarom geloof ik zeker dat een predikant mag zeggen: "als je dit niet beleefd hebt, kijk het dan nog maar eens na." Als het goed ligt, erger je je ook niet aan zo'n uitspraak.

Maar als iemand vertelt over zijn persoonlijke ondervinding dat Gods beloften wáár gemaakt zijn in eigen hart en leven, lijkt mij dat juist bevinding. Waarom zou dat niet zo zijn volgens jou?

Als een predikant zegt: Zondekennis kan heel erg diep gaan, zo diep dat een mens zich geen raad meer weet en geen uitkomst meer ziet en alleen maar kan zeggen, Heere, wees mij zondaar genadig. Dat vind ik bevinding.
Als een predikant zegt: Als je nog nooit tranen hebt gelaten over je zonde en nog nooit kruipend in het stof terecht bent gekomen, dan heb je nog nooit iets van God gehad. Dat vind ik de weg voorschrijven, misschien uit eigen ervaringen van een predikant, maar dat vind ik geen bevinding prediken.

Als dezelfde predikant dit zal vertellen als eigen ervaring hoe hij het beleefd heeft, is het natuurlijk wel bevinding, maar niet om dat als norm te gebruiken.

[Mara]

Als een predikant zegt: Zondekennis kan heel erg diep gaan, zo diep dat een mens zich geen raad meer weet en geen uitkomst meer ziet en alleen maar kan zeggen, Heere, wees mij zondaar genadig. Dat vind ik bevinding.

Meer als hij zegt: kent u daar ook iets van?

[eilander]

Als een predikant zegt: Zondekennis kan heel erg diep gaan, zo diep dat een mens zich geen raad meer weet en geen uitkomst meer ziet en alleen maar kan zeggen, Heere, wees mij zondaar genadig. Dat vind ik bevinding.

Meer als hij zegt: kent u daar ook iets van?

Hier hebben we wel een fundamenteel punt. Want naar mijn mening is wat @ejvl en @Mara hier zeggen, helemaal geen bevinding.
@ejvl zegt iets over wat een mens beleeft (dat kan door God gewerkt zijn, begrijp me goed).
@Mara zegt iets over de persoonlijke vraag aan de hoorder.

Maar beiden zeggen in dit stukje niets over wat God doet voor zo iemand. Niet alleen maar dat Hij het belooft, maar ook waar maakt. Dat laatste is bevinding volgens mij: dat een ziel bevindt/ondervindt/ervaart dat de Heere Zijn belofte vervult.

[ejvl]

Dat laatste is bevinding volgens mij: dat een ziel bevindt/ondervindt/ervaart dat de Heere Zijn belofte vervult.

En hoe stel je je dat voor in de prediking? Als een predikant iets uit de eigen weg verklaard, is dat dan bevinding?

[eilander]

Dat laatste is bevinding volgens mij: dat een ziel bevindt/ondervindt/ervaart dat de Heere Zijn belofte vervult.

En hoe stel je je dat voor in de prediking? Als een predikant iets uit de eigen weg verklaard, is dat dan bevinding?

Dat kan, maar het hoeft helemaal niet over zijn eigen leven te gaan. In jouw stukje laat je de zondaar aan het woord. Welnu, ik zou zeggen: laat God dan ook eens aan het Woord. Als God en de zondaar tot elkaar komen (alleen in Christus is dat mogelijk), dan hebben we het over bevinding, dunkt mij. Maar alsjeblieft niet alleen over de mens praten - dat zul je ook niet bedoelen, dat geloof ik direct.

[-DIA-]

Ik las ergens hierboven een vreemde uitdrukking, maar wel helemaal van deze tijd, waarin het individuele denken hoogtij viert en men zich van strakke regels wil ontdoen: "Dat vindt ik nu bevinding".... alsof een ander daar wat anders van kan vinden. Deze ontwikkeling tekent ook de grote verwarring, waar geen vaste normen, waarden en waarheden meer bestaan. Misschien wat sterk gezegd, maar gaat het niet de kant uit van: Een ieder doet (gelooft) wat goed is in eigen ogen? En men wil zich, zo het lijkt, ontdoen van een naar hun gevoelen 'te stak kerkelijk keurslijf'. Zeker is dat hier grote gevaren aan kleven. Zo kan tenslotte alles ter discussie worden gesteld.

[Mara]

Dat laatste is bevinding volgens mij: dat een ziel bevindt/ondervindt/ervaart dat de Heere Zijn belofte vervult.

En hoe stel je je dat voor in de prediking? Als een predikant iets uit de eigen weg verklaard, is dat dan bevinding?

Dat kan, maar het hoeft helemaal niet over zijn eigen leven te gaan. In jouw stukje laat je de zondaar aan het woord. Welnu, ik zou zeggen: laat God dan ook eens aan het Woord. Als God en de zondaar tot elkaar komen (alleen in Christus is dat mogelijk), dan hebben we het over bevinding, dunkt mij. Maar alsjeblieft niet alleen over de mens praten - dat zul je ook niet bedoelen, dat geloof ik direct.

Is dit bevinding volgens jou?

Het komt erop aan of we er weleens een teugje water uit gedronken hebben. Zelfs de allerkleinsten in de genade kennen ogenblikken dat ze dronken van liefde zijn. Hij is de Rotssteen! Zijn werk is volkomen. Zet op mijn werk maar een grote nul - aldus ds. Venema. Het grootste wonder is dat ik nog in de wijngaard werken mag. Dat kan alleen omdat ik sta onder de hoede van Hem. Die de Steenrots is, Wiens werk volkomen is.

"Er is geen zaliger ogenblik dan het in droeve dagen met God eens te mogen worden".

Waarschijnlijk weet je wel van wie deze uitspraken zijn.

[eilander]

Dat kan, maar het hoeft helemaal niet over zijn eigen leven te gaan. In jouw stukje laat je de zondaar aan het woord. Welnu, ik zou zeggen: laat God dan ook eens aan het Woord. Als God en de zondaar tot elkaar komen (alleen in Christus is dat mogelijk), dan hebben we het over bevinding, dunkt mij. Maar alsjeblieft niet alleen over de mens praten - dat zul je ook niet bedoelen, dat geloof ik direct.

Is dit bevinding volgens jou?

Het komt erop aan of we er weleens een teugje water uit gedronken hebben. Zelfs de allerkleinsten in de genade kennen ogenblikken dat ze dronken van liefde zijn. Hij is de Rotssteen! Zijn werk is volkomen. Zet op mijn werk maar een grote nul - aldus ds. Venema. Het grootste wonder is dat ik nog in de wijngaard werken mag. Dat kan alleen omdat ik sta onder de hoede van Hem. Die de Steenrots is, Wiens werk volkomen is.

"Er is geen zaliger ogenblik dan het in droeve dagen met God eens te mogen worden".

Waarschijnlijk weet je wel van wie deze uitspraken zijn.

Beetje onduidelijk, vind ik. Er wordt goed van God gesproken en dat is heel mooi!
Maar ik lees hier niet direct in wat God nu doet voor die zondaar (het stukje is ook heel beperkt, maar wel bewust gekozen neem ik aan). Lees jij wel hierin over beloften en over de ervaring dat God de belofte waarmaakt?