Gods volk leert het anders, zegt u?Hendrikus schreef:Jaja, diit heb ik vaker meegemaakt.Vagari schreef:Het lijkt bijna hetzelfde maar is het net niet.Hendrikus schreef:Dat illustreert maar weer eens dat we niet moeten afgaan op wat mensen zeggen, maar op wat het Woord ons leert. En dan lees ik in 2 Petrus 3: 18 "Maar wast op in de genade en kennis van onzen Heere en Zaligmaker Jezus Christus". Zoals Helma al aangaf: groeien in het geloof is niet iets waarover we smalend moeten spreken als "mensen spreken tegenwoordig over...", maar is hetzelfde als wat vroeger "opwas in genade" werd genoemd. Andere woorden voor dezelfde genadegave. En kom dan toch niet meteen weer met dat wantrouwende "maar het bevinden hiervan lijkt me toch anders van inhoud dan toen". Juist omdat je de focus legt op mensenwoorden, kom je er niet uit. Taal verandert, mensen veranderen. Maar onze God blijft tot in eeuwigheid Dezelfde!-DIA- schreef:Ik [heb] Gods volk nooit horen spreken van groeien in het geloof. Wel van minder worden in zichzelf.
Wat klink er heel zachtjes in door?
Opwas in genade --> God centraal
Groeien in het geloof--> mens centraal
Of kan iemand me het anders uitleggen?
In een gesprek gebruik je een Bijbelcitaat als grondslag.
En dan wordt er gezegd "Maar Gods volk leert het anders".
Wordt nu mijn citaat uit 2 Petrus 3: 18 uitgelegd als "de mens centraal"?
Hoe krom kun je het draaien....
Hoe leren die dan groeien in het geloof?
Wat hebben ze daarvoor nodig?
Kunnen ze zichzelf laten groeien?
Zomaar een paar vragen.
Opwassen in het geloof lijkt me een gave én een eis.
Ten eerste is is het een oproep.
Ten tweede is het iets wat een mens zelf niet teweeg kan brengen.
Hoe doe je dat, groeien?