Inderdaad! En naar Duinrell gaan we ook niet.Mara schreef:Omdat jij wel heel erg stelt dat we in de efteling niet horen, als christenen. Maar waar ligt die grens dan, bij Duinrell?
En dan zijn er wel meer dingen die we eigenlijk niet meer zouden moeten doen.
Precies. Mijden dus.Mara schreef:Als je naar het strand gaat op een zomerdag, weet je soms ook niet meer waar je kijken moet.
Dat is inderdaad een mooie activiteit. Schaatsen met een rok lijkt niet zo veilig.Mara schreef:Als de middelbare school een middag gaat schaatsen, trekken de meiden wel een lange broek, daar krijgen ze dan toestemming voor. Zou school dit dus beter niet organiseren?
Ik begrijp werkelijk niets van je standpunt. Vooral niet omdat ik het combineer met de zorgen over de ontwikkelingen binnen je kerkelijke gemeente. Ik zou me ook zorgen maken als de meerderheid van de gezinnen zou denken en handelen zoals je in dit topic doet. Waar is het beslag van het Woord? Waar is de ernst van het leven? Verder geheel eens met @Sheba en @samanthi.Mara schreef:De kinderen gaan voor een dag vermaak, op allerlei speeltoestellen. In Lunteren zijn ze na 2 x wel uitgekeken als ze ouder worden.
In een pretpark is zoveel ruimte en zoveel keus, je kunt er ook gewoon schommelen, glijden, wipwappen, ronddraaien, met een treintje mee, op paardjes, in autootjes enz.
Denk je nu echt dat een kind dan een verbintenis met het occulte gaat leggen?
Die van mij i.i.g. niet.
Maar ik begrijp dat ik er geen RFers tegen zal komen.
Als wij vroeger een suggereerden of we ook niet eens naar een park als Walibi konden gaan, of karten, o.i.d. dan vroeg mijn vader altijd: Zou Walibi aan de smalle of de brede weg staan? Of: Zou de Heere Jezus dat ook doen?
Zulke vragen kun je natuurlijk in het ridicule trekken, maar om even de dingen waarover we praten in het juiste perspectief te zetten, lijkt me dat toch goed om te vragen.
Als je leest hoe de puriteinen hun kinderen opvoedden, dan kom ik er met veel schuld en tekort tegenover te staan. Wat laten we dan veel tijd verloren gaan, die ook in het teken hadden kunnen staan van opvoeden coram Deo. Onze kinderen zijn geschapen voor een eeuwigheid. En als ze morgen onder een auto komen, dan moeten ze voor God verschijnen. Heb ik ze dan voldoende verteld over Wie de Heere is, hoe Hij hen nodigt, welke rijkdom in Zijn verbond ligt, Wie de Heere Jezus is en welke waarde Zijn offer heeft? Of moeten ze je dan beschuldigen?