Bussemaker: vrouw te veel afhankelijk van man

[helma]

Ik heb een paar keer een klein nichtje opgehaald van het KDV; omdat het voor mijn schoonzus niet zo eenvoudig was om haar werk te laten vallen en naar huis te snellen. Bij 38 graden of hoger moesten kinderen gehaald worden. En terecht. Als je weet dat je zomaar niet bereikbaar of beschikbaar ben regel je toch vooraf iemand anders?

[Luther]

Ik heb na deze dag van discussie (door jullie) en afwezigheid (van mij) weinig toe te voegen aan wat @Mara en @Mannetje hebben gezegd.
Volgens mij zijn daarin alle vragen die aan mij gesteld zijn, ook beantwoord.

[ZWP]

Ik heb een paar keer een klein nichtje opgehaald van het KDV; omdat het voor mijn schoonzus niet zo eenvoudig was om haar werk te laten vallen en naar huis te snellen. Bij 38 graden of hoger moesten kinderen gehaald worden. En terecht. Als je weet dat je zomaar niet bereikbaar of beschikbaar ben regel je toch vooraf iemand anders?

Ik ken helaas ook voorbeelden waarbij collega's de telefoon maar niet opnamen omdat ze precies wisten wie er belde...

[Desiree]

O, dat vind ik erg. Ik kan niet functioneren als ik het telefoonnummer van de kdv ziet. Ze bellen echt niet voor niets.

[merel]

En wat ik al aangaf kenden de leidsters de kinderen door en door en kregen ook echt een band met het kind.

Mag ik dit punt er even uitlichten?
De geleerden zijn het er over eens dat een kind stabiliteit nodig heeft en de mogelijkheid tot hechten.
Wat ik van jou begrijp is dat het kind eerst een leidster in de babygroep heeft, vervolgens wordt het dreumes of peuter en daarna nog een andere groep?
Wat krijgt een jong kindje dan mee, dat elke volwassene toch vroeger of later uit zijn leven zal verdwijnen?
Waarom zou een leidster daar buikpijn van krijgen? Zij weet dit immers?

Zij weet het wel, maar in twee jaar kan een leidster zich ook aan een kind gaan hechten. Zij vond het in ieder geval erg jammer.

Bij ons zijn er inderdaad twee soorten groepeen, de eerste groep is de groep tot twee jaar. Hier wordt zoveel mogelijk het ritme van thuis aangehouden qua voedingen en slapen. Ook zijn hier meer leidsters op de groep, omdat m.n. baby's meer rust te geven. De dreumes wordt met spelletjes op leeftijdsniveau uitgedaagd en met fietsritjes naar bv een kinderboerderij. Daarna gaan ze over naar de peutergroep. Dat gaat niet van de een op andere dag, maar geleidelijk. Dat gebeurt meestal rond het tweede jaar als het kind zich gaat 'vervelen' op de babygroep.

Jouw stelleling dat een kind meekrijgt dat een volwassenen vroeger of later uit zijn leven zal verdwijnen begrijp ik niet helemaal. Het kind heeft nl zijn ouders waar het de meeste tijd mee doorbrengt en zich het meeste aan zal hechten

[Luther]

Nelleke Noordervliet in Trouw vanmorgen:

Het hedonistisch egoïsme waarin alles wordt afgemeten aan de eigen vreugde en het eigen verdriet stoort me in de vrolijk-cynische relazen van de jonge moeders. De narcistische concentratie op het eigen ik, een verschijnsel van deze tijd, reduceert de kinderen tot stoorzenders in moeders persoonlijke ontplooiing en geluk. Ja, ze zouden die monsters voor geen goud willen missen, maar intussen bijten ze op hun vingers van spijt, omdat hun onbezorgde jeugd voorbij is en het nooit meer zal worden als vroeger.
Opvoeden wordt een behoorlijk probleem voor deze moeders. Het hedonistische principe zullen ze hun kinderen niet willen ontzeggen. Dus nee-zeggen tegen een wild om zich heen trappende peuter op de grond bij AH omdat hij geen zak marshmallows mag pakken, wordt moeilijk.

[Mara]

Na 1,5 jaar raakte ik een beetje gefrustreerd over de tijd die ik “kon” besteden aan de ontwikkeling en groei van mijn bedrijf. Ik kon nergens heen, mijn laptop onder mijn handen en mijn peuter aan mijn benen geklemd. Zo eentje met een pittig karakter hebben wij gekregen, die zich niet zo maar iets laat vertellen. Veel uitleggen, waarom iets op een bepaalde manier werkt of niet werkt, wat wel of niet mag en waarom, haar de ruimte geven om haar grenzen te ontdekken met bijbehorende consequenties en daarin ook echt consequent zijn, werkt voor haar heel goed en vinden wij heel fijn.

Totdat ik na 2,5 jaar van een beetje gefrustreerd naar heel erg gefrustreerd was over mijn rol als werkende moeder. Oneerlijk vond ik het dat mijn man altijd maar zijn weg ging. Terwijl hij in werkelijkheid gewoon een goede koers aan het varen was. Hij had al eens geopperd “dan nemen we toch een oppas erbij aan huis?”. Maar ik vond het zonde van het geld.

Ik heb geen moment getwijfeld, de telefoon gepakt mijn ouders gebeld en daarna afspraken gemaakt met mijn man dat hij ook 1 dag thuis zou blijven. En in 4 uurtjes was alles bedacht en geregeld.

Inmiddels hebben we nu een fijne vrouw die iedere maandag bij ons thuis met Z. komt spelen.

Omdat ik mezelf wel op de 1e plaats heb gezet kan ik mijn gezin ook het beste van mijzelf geven!

Zomaar een paar gedeeltes uit een blog van een werkende moeder, genaamd Frustratie als werkende moeder.
Van de site mams at work.

[DDD]

Dit is heel suggestief, eerlijk gezegd. Ik zou wel eens willen zien hoe vaak jij zelf niet ik en mijn gebruikt. En er zijn ook mensen die het woord niet gebruiken, maar suggereren dat iedereen wel hetzelfde vindt. Dat is bepaald niet meer bescheiden.

[Mara]

Dit is heel suggestief, eerlijk gezegd. Ik zou wel eens willen zien hoe vaak jij zelf niet ik en mijn gebruikt. En er zijn ook mensen die het woord niet gebruiken, maar suggereren dat iedereen wel hetzelfde vindt. Dat is bepaald niet meer bescheiden.

Het woordje ik hoeft niet negatief te zijn, als je je eigen mening verkondigt, is het juist goed bij jezelf te blijven. Het is immers jouw mening.
In bovenstaand verhaal draait het alleenlijk om moeder. Kind en vader hebben een soort bijrol in haar leven.
Het toont aan hoe veel vrouwen tegenwoordig denken en hun leven inrichten.
Hoe zou dit meisje later aan haar moeder terugdenken?
"Fijn dat mamma een speelmevrouw voor mij regelde" en ze zo goed haar frustraties heeft weten om te zetten in een fulltime baan?
Ik gun dit meiske zo een lief zusje of broertje, om daar mee te kunnen spelen.

[DDD]

Er komt op maandag een mevrouw om op de kinderen te passen, als ik het goed begrijp. Ik zie werkelijk het probleem niet. Natuurlijk wil deze mevrouw ook graag leuke dingen doen. Daar is niets mis mee. De mevrouw vindt het vast heerlijk om met de kinderen te spelen, maar ik kan me voorstellen dat je ze als ouders soms ook wel even zat bent.

[Bert Mulder]

Er komt op maandag een mevrouw om op de kinderen te passen, als ik het goed begrijp. Ik zie werkelijk het probleem niet. Natuurlijk wil deze mevrouw ook graag leuke dingen doen. Daar is niets mis mee. De mevrouw vindt het vast heerlijk om met de kinderen te spelen, maar ik kan me voorstellen dat je ze als ouders soms ook wel even zat bent.

Hoe is het mogelijk deze mening te hebben, terwijl je belijdenis gedaan hebt van het gereformeerde geloof. En verder nog, als ouders doe je belofde (eed) dat je de kinderen die God je schenkt in de gereformeerde leer op de voeden.

Je bent bij tijden je kinderen zat? Beter gezegd, zoals Mara het zo goed zegt: je bent een grote egoist, en je moest je schamen en God om vergeving bidden.

[huisman]

Er komt op maandag een mevrouw om op de kinderen te passen, als ik het goed begrijp. Ik zie werkelijk het probleem niet. Natuurlijk wil deze mevrouw ook graag leuke dingen doen. Daar is niets mis mee. De mevrouw vindt het vast heerlijk om met de kinderen te spelen, maar ik kan me voorstellen dat je ze als ouders soms ook wel even zat bent.

Hoe is het mogelijk deze mening te hebben, terwijl je belijdenis gedaan hebt van het gereformeerde geloof. En verder nog, als ouders doe je belofde (eed) dat je de kinderen die God je schenkt in de gereformeerde leer op de voeden.

Je bent bij tijden je kinderen zat? Beter gezegd, zoals Mara het zo goed zegt: je bent een grote egoist, en je moest je schamen en God om vergeving bidden.

@ Bert helemaal eens met jouw posting. Kinderen zijn een zegen en een erfdeel des Heeren ( Psalm 127:3) zien en beleven wij dat ook in 2015.

[merel]

Eens met Mara en met DDD

Mara heeft een punt door te zeggen dat veel ouders momenteel, ongeacht of zij werken of niet, veel bezig zijn om het zelf leuk te hebben in het leven. Zij moeten zich ontplooien en ontwikkelen. Hun kinderen moeten er zijn voor de leuke dingen in het leven. Veel ouders ( niet alleen moeders, maar ook vaders!) plaatsen zichzelf op de eerste plaats. In dat opzicht ben ik het ook eens met Luther en zijn geplaatste stukje.

Aan de andere kant blijf ik van mening dat een paar dagen opvang ( en zoals ik uit het stukje opmaak, gaat het maar om 1 dag per week opvang) niet verkeerd is voor een kind.

@ bert mulder Ongeacht of je je kind ziet als een erfdeel in Gods verbond, slaakt elke ouder wel eens een zucht van verlichting als iedereen 's avonds op bed ligt. Dan ben je ze soms ook even zat, helemaal als het een dag vol strijd, discussie, ruzie etc is geweesst. En ik kan mij niet voorstellen dat dat niet voorkomt bij de thuisblijvende moeders. Opvoeden is een weg met hobbels en niet altijd even makkelijk.

[DDD]

Er komt op maandag een mevrouw om op de kinderen te passen, als ik het goed begrijp. Ik zie werkelijk het probleem niet. Natuurlijk wil deze mevrouw ook graag leuke dingen doen. Daar is niets mis mee. De mevrouw vindt het vast heerlijk om met de kinderen te spelen, maar ik kan me voorstellen dat je ze als ouders soms ook wel even zat bent.

Hoe is het mogelijk deze mening te hebben, terwijl je belijdenis gedaan hebt van het gereformeerde geloof. En verder nog, als ouders doe je belofde (eed) dat je de kinderen die God je schenkt in de gereformeerde leer op de voeden.

Je bent bij tijden je kinderen zat? Beter gezegd, zoals Mara het zo goed zegt: je bent een grote egoist, en je moest je schamen en God om vergeving bidden.

Het spijt me, maar als je zelf kinderen had zou je vast niet zo praten. Ik heb regelmatig van ouders gehoord dat ze hun kinderen soms wel achter het behang zouden kunnen plakken. Je kunt heel veel werkplezier hebben, maar het soms wel eens zat zijn. Dat is een heel normaal menselijk verschijnsel.

[Dodo]

Bert heeft een groot gezin hoor. Maar misschien heeft hij meer geduld dan wij (ik).
Maar volgens mij is het heel gewoon en menselijk om je kinderen af en toe zat te zijn, en dan vooral het gedoe, dreinen, zeuren, drukte etc.