Deze redenatie begrijp ik niet helemaal. Het kan zijn dat je als gemeente weloverwogen een beroep op een kandidaat uitbrengt. Om bepaalde redenen heeft de kerkenraad een x-tal gesteld, en om bepaalde redenen (hoewel vaak wat minder eenduidig, want democratisch) heeft de gemeente gekozen.Luther schreef:En ik ga ervan uit dat een gemeente weloverwogen een beroep op kandidaat Van der Heiden heeft uitgebracht. Dan kan het toch niet zo zijn dat je na een week zegt: Dat was niet helemaal juist, nu gaan we weloverwogen kand. Brons of Zondag beroepen.
Een aantal dagen later bedankt de kandidaat. De gemeente is dan nog steeds vacant. Waarom zou je dan de conclusie moeten trekken dat het beroep "niet helemaal juist" was? Waarom kun je dan niet weloverwogen een andere dienaar beroepen?
De nood is er namelijk nog steeds. Opnieuw beroepen zal hoe dan ook gaan gebeuren. Het enige wat verschilt met andere beroepen is dat het sneller gebeurt dan normaal. Daar kun je als reden voor noemen dat de andere kandidaten nog "ledig aan de markt staan".
En bovendien was het niet-beroepen van de andere kandidaten bij het eerste beroep (hopelijk) géén diskwalificatie van die personen. Het was alleen op dat moment wat de kerkenraad/gemeente het beste dacht. Blijkbaar vatten toch nog teveel mensen het anders op. Ik denk dat heel wat gemeenten alle kandidaten wel zouden willen beroepen. Maar ze komen nu eenmaal tegelijk van school af.
Overigens voel ik wel helemaal met je mee dat het proces van beroepen binnen een gemeente een "geestelijk proces" moet zijn en blijven. Dat kan een belangrijk argument zijn tegen te vaak/snel beroepen. Maar dat is iets anders dan wat je hierboven schrijft.