Posthoorn schreef:Sheba schreef:Ik had dat met dat we (de mens) in Zijn Beeld zijn geschapen... Als je er vanuit zou moeten gaan dat we misschien wel uit dieren afstammen... Is dat toch op zijn minst een beetje gek. En je moet dan wel heel veel kronkels nemen om dat weer een beetje recht te gaan breien.
Overigens waarom zou de Heere in Zijn Woord zo nauwkeurig hebben op laten schrijven hoe oud de eerste generaties werden? Zelf dacht ik dat dat misschien wel is om juist te laten zien dat het echt gebeurd is allemaal en niet verzonnen.
Laat het helder zijn dat ook ik, en anderen met mij, zoals WJO, geloof dat alles echt gebeurd is en niet verzonnen! Op dat punt stemmen we dus overeen.
Hij zegt inderdaad dat hij dat gelooft. Maar hij gelooft ook dat er een evolutie plaatsvindt. En dan mag ik een simpele ziel zijn volgens een aantal hier... Dat beter een opleiding of cursus kan volgen. Maar als ik dat daar leer, hou ik het liever bij het Woord! Want dat kan natuurlijk niet. Het is of schepping of evolutie en niet beiden!
Hier nogmaals een citaat van hemzelf uit 2009 van zijn eigen website:
Wat ben ik dan nu? Ik geloof dat er evolutie plaatsvindt. Ik geloof ook dat God de Schepper en Onderhouder van alle dingen is. Wat ik niet zeker weet is of er een algemene evolutie heeft plaatsgevonden. Daarom noem ik mij een 'ontstaansagnost': iemand die niet zeker weet hoe het leven zich hier op aarde ontwikkeld heeft, en die zich bovendien afvraagt of we het in dit leven ooit zeker zullen kúnnen weten. Maar de hoofdzaak blijft voor mij overeind, en dáárin ben ik zeker géén agnost: ik geloof in Gen. 1. Ik geloof dat God de Schepper en Onderhouder van de wereld is. En ik geloof in een zekere mate van evolutie. De rest zal ik wel zien.
En ik bedoelde juist. Als je de dingen niet meer letterlijk kan nemen. Kom je toch ook wel in de knoei met het bovenstaande. Of is de mens ook niet meer letterlijk naar het Beeld Gods geschapen? Kohlbrugge vertaalt het zelfs In Zijn Beeld!
Waarom schepping en scheppingsdagen niet meer letterlijk nemen en het geschapen zijn naar of in Gods Beeld wel?
Waarom de geslachtslijsten wel letterlijk nemen, maar de scheppingsgeschiedenis niet?
En ik weet wel, er zijn er ook die de geslachtslijsten niet letterlijk nemen.
Maar om dat te doen wordt o.a. Afgegaan op wat er door omliggende volken is opgeschreven. ( buitenbijbelse bronnen)
Waarom zouden die volkeren het een en ander niet grootser, niet zoals het echt was hebben opgeschreven? Waarom wordt dat serieuzer genomen dan Gods Woord zelf?
Hebben buiten Bijbelse bronnen meer autoriteit dan Gods Woord?
Overigens, even wat anders, dus niet direct naar Posthoorn toe, las ik dit weekeinde een preek van Kohlbrugge n.a.v. Hebr 11 vers 3
Hier een citaat daaruit wat ik gewoon wil delen.
Men zou bijna vragen: waartoe dat? Wat voor waarheid ligt daarin voor ons opgesloten? Welke troost ligt daarin?
Het eerste steunsel des geloofs is Gods almacht. Er kan in de praktijk geen geloof zijn, als niet deze zekerheid er is: God is almachtig; God kan alles, wat Hij wil; Hij heeft enkel een woord te spreken, dan is alles er, wat Hij als een barmhartig God voor ons tot stand wil brengen en ons wil laten toekomen. De wereld, dit is de aarde, waarop wij wonen, en de hemel, waaraan zon maan en sterren zich bevinden, dat alles is door God geschapen en geordend, dat alles is door hem toebereid en staat voor Hem als een dienstknecht, wachtende op Zijn bevelen. En dat dit alles er zo is en blijft, rust enkel op het Woord van de mond Gods. Degenen die enkel met hun verstand te rade gingen, konden dat niet geloven, kwamen er niet op, en de mens van nature komt er nooit op, dat God spreekt en het is er, dat Hij gebiedt en het staat er. Het verstand heeft altijd gezegd: uit niets wordt niets; er moet iets zijn, iets zichtbaars, iets, dat gezien wordt, om er iets van te maken, te vervaardigen, te fatsoeneren. Dat is de opvatting van 's mensen verstand. Wanneer wij iets zien, dan denken wij: dat is van iets anders gemaakt, dat ook zichtbaar is. Wij denken zo: het moet wat machtigs, wat heerlijks zijn, waaruit iets gemaakt zal worden. En de filosofie heeft het nooit verder gebracht, dan dat zij altijd weer een stof heeft gedacht, waaruit iets anders en zo ook de wereld zou voortgekomen zijn; zij meent dat hemel en aarde zich langzamerhand heeft gevormd uit zekere oorzaken, uit stofjes of zaadjes enz. Wij komen met ons verstand nooit op hetgeen in psalm 33 geschreven staat: Hij spreekt en het is er.
Dat de wereld door het Woord Gods is toebereid en haar aanzijn heeft; dat de dingen die men ziet, uit niets zijn gemaakt, dus niet zijn gemaakt of geworden uit dingen die gezien worden, dat besluiten wij alleen door het geloof (...)
