Begint bekering met ellendekennis?

Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 7297
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door Posthoorn »

-DIA- schreef:Maar de praktijk, en daar houdt ook de catechismus zich aan, liggen en nog heel wat zondagen zondag 7 en zondag 23. Dat zal zeker niet voor niets zijn.
Je bent abuis. Zondag 23 volgt direct op of uit Zondag 7. Wat er tussenin ligt is de bespreking van de 12 artikelen.
Gebruikersavatar
Wittewrongel
Inactief
Berichten: 340
Lid geworden op: 06 nov 2013, 15:52

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door Wittewrongel »

edmund schreef:
-DIA- schreef:
edmund schreef:Filippenzen 1:6: Vertrouwende ditzelve, dat Hij, Die in u een goed werk begonnen heeft, dat voleindigen zal tot op den dag van Jezus Christus;

Kantt. 'een goed werk': Namelijk des geloofs in Christus en der bekering tot God.

Ellendekennis is noodzakelijk, maar het leven begint met de openbaring en kennis van Christus. Christus is het Begin en het Einde, de Alfa en de Omega. Eerst de openbaring van Christus en dan direct daaropvolgend zijn weldaden:

Eerst Vergeving van zonden en Zijne gerechtigheid;
Daarna Vernieuwing van het hart/wil;
Daarna het geloof.

Lees hiervoor ook de kanttekeningen bij Romeinen 6 van de trappen in de wedergeboorte.

De V van de vergeving der zonden en de V van de vernieuwing des harten vormt tezamen de VV van de VVedergeboorte.

Uit de vernieuwde wil trekt de H. Geest het geloof (zie maar na in de Acta).

De HC verklaart dus het begin des levens in Zondag 7.

Naar mijn mening wordt het zo in onze rechterflank van de gereformeerde gezindte (bijna) niet meer geleerd (op een enkele uitzondering na niet meer in de OGGiN en ook niet in de GGiN).
Zondag 7 is inderdaad het wezen des geloofs, en dat wordt gelukkig bij ons nog voluit gepreekt. Maar weet een ziel in de beleving meteen dat er een goed werk in hem is gewerkt? Zou hij hier niet (misschien onbewust?) op gaan rusten? Zondag 7 is op zich de volkomenheid van het geloof. Maar de praktijk, en daar houdt ook de catechismus zich aan, liggen en nog heel wat zondagen zondag 7 en zondag 23. Dat zal zeker niet voor niets zijn.

Wat denk jezelf? Je hebt 100.000 euro schuld en dit wordt je vergeven; zal je dat niet weten, zal je dat vergeten?

Wat denk jezelf: wanneer Christus je wordt geopenbaard aan je ziel.
Ik kan het niet helemaal volgen. Maar het gaat hier volgens mij over ellende verlossing en dankbaarheid. Eerst zal je moeten weten dat je die schuld van 100.000 Euro heb. Eerder zal je niet begrijpen voor wat die schuld kwijt gescholden dient te worden. En als je dat eenmaal weet ga je vragen hoe kom ik van die schuld af etc etc.. Op het moment wat ik hierboven lees zijn we al bij de verlossing. Waarbij natuurlijk de ellende kennis niet voorbij is maar waar toch sommige mogen weten dat ze geborgen zijn. Dit is in trap en mate verschillend.


Waarom telkens deze discussies overnieuw moeten weet ik niet. Komt ook niet overeen met de forum regels.
Wie Gods wil doet naar zijn wil, Die doet doet niet Gods wil, maar zijn eigen wil. ~ Wittewrongel
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 5169
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Een gelovige zal niet zomaar onbewust wedergeboren worden, dat zal hij/zij weten, niet door allerlei kenmerken
maar door het kennen van Christus, en ja dat kan gebrekkig zijn maar een gelovige kent Christus.

Zondekennis noodzakelijk, het kan niet zonder, maar veel minder kan het zonder Christus kennen.
En dat is ook wat Van der Groe aangeeft, bewuste geloofskennis, Christus kennen.
En ook de vreselijkheid van de zonde kennen.

Dat kan hard en niet pastoraal overkomen, maar een gelovige kent Christus,
het is onder de wet of onder de genade, het is buiten Christus of in Christus.

Gevaarlijk is als er een schemergebied wordt gemaakt wat Gods woord niet kent.
Van op weg, en nabijkomend, en er iets van kennen maar er geen deelgenoot van.

Buiten Christus is geen leven! En geen waar geloof en geen verlossing.

En onder de wet is er geen leven, want de wet eist, en blijft eisen.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Gebruikersavatar
Wittewrongel
Inactief
Berichten: 340
Lid geworden op: 06 nov 2013, 15:52

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door Wittewrongel »

Johann Gottfried Walther schreef:Een gelovige zal niet zomaar onbewust wedergeboren worden, dat zal hij/zij weten, niet door allerlei kenmerken
maar door het kennen van Christus, en ja dat kan gebrekkig zijn maar een gelovige kent Christus.

Zondekennis noodzakelijk, het kan niet zonder, maar veel minder kan het zonder Christus kennen.
En dat is ook wat Van der Groe aangeeft, bewuste geloofskennis, Christus kennen.
En ook de vreselijkheid van de zonde kennen.

Dat kan hard en niet pastoraal overkomen, maar een gelovige kent Christus,
het is onder de wet of onder de genade, het is buiten Christus of in Christus.

Gevaarlijk is als er een schemergebied wordt gemaakt wat Gods woord niet kent.
Van op weg, en nabijkomend, en er iets van kennen maar er geen deelgenoot van.

Buiten Christus is geen leven! En geen waar geloof en geen verlossing.

En onder de wet is er geen leven, want de wet eist, en blijft eisen.
Als ik dit dan goed begrijp zal zelf de zuigeling Christus kennen als zijn verlosser?
Wie Gods wil doet naar zijn wil, Die doet doet niet Gods wil, maar zijn eigen wil. ~ Wittewrongel
edmund
Berichten: 226
Lid geworden op: 09 sep 2011, 21:14

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door edmund »

-DIA- schreef:
Desiree schreef:We proberen te verklaren wat er in het hart van een mens gebeurd, als de Heere erin gaat werken.

Jesaja 65:1 zegt, (in mijn eigen woorden) Ik ben gevonden van degene die niet naar mij gezocht heeft. Een van de mooiste teksten uit de Bijbel. Daarom juist is er hoop voor een ieder. Want de Heere is de grote Overwinnaar.

Verder, als je een grote schuld hebt, en het word je vergeven, zou je dan niet dankbaar zijn en zou je dat dan niet merken? Heel eenvoudig.

Als je in de sloot valt, blijf je daar niet liggen, maar heb je nood, je wilt eruit komen, anders verdrink je. Zo zie ik het ook met het krijgen van een nieuw hart. Zelf dacht ik weleens nood te hebben, maar ik bleef gewoon in de sloot liggen, dus ik had geen nood. Om daar nu achter te komen, dat is niet leuk.. maar wel van levensbelang.

Ds. Van Reenen zei dat er geen blad aan de boom hetzelfde was als het ging om God's kinderen. Die preek heb ik gehoord in de kerk van Wim Anker vermoed ik ;)

En nu ga ik snel mijn huiswerk doen.
Je blijft er wel liggen... Tenzij! Stel, als je nu dood in een sloot ligt, wat dan? Dat wordt je ondergang! Dat zal ds. van Reenen zeker ook opgemerkt hebben, of op een andere manier gezegd.

DIA, die mens ligt dood! Dat maakt juist het wonder uit. Doden zullen horen de stem des levende Gods, en Joh. 6:44: Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. Het moet ook jouw ondergang worden!! Want achter de dood ligt het leven. Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden.

Dus God de Vader komt 'die dode' te trekken tot in de Poort en op de Weg, dat is Christus.

Laat het Woord spreken, Reformatie: terug naar Gods Woord!
RefoCalvinist
Berichten: 545
Lid geworden op: 14 nov 2014, 21:38

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door RefoCalvinist »

edmund schreef:
-DIA- schreef:
Desiree schreef:We proberen te verklaren wat er in het hart van een mens gebeurd, als de Heere erin gaat werken.

Jesaja 65:1 zegt, (in mijn eigen woorden) Ik ben gevonden van degene die niet naar mij gezocht heeft. Een van de mooiste teksten uit de Bijbel. Daarom juist is er hoop voor een ieder. Want de Heere is de grote Overwinnaar.

Verder, als je een grote schuld hebt, en het word je vergeven, zou je dan niet dankbaar zijn en zou je dat dan niet merken? Heel eenvoudig.

Als je in de sloot valt, blijf je daar niet liggen, maar heb je nood, je wilt eruit komen, anders verdrink je. Zo zie ik het ook met het krijgen van een nieuw hart. Zelf dacht ik weleens nood te hebben, maar ik bleef gewoon in de sloot liggen, dus ik had geen nood. Om daar nu achter te komen, dat is niet leuk.. maar wel van levensbelang.

Ds. Van Reenen zei dat er geen blad aan de boom hetzelfde was als het ging om God's kinderen. Die preek heb ik gehoord in de kerk van Wim Anker vermoed ik ;)

En nu ga ik snel mijn huiswerk doen.
Je blijft er wel liggen... Tenzij! Stel, als je nu dood in een sloot ligt, wat dan? Dat wordt je ondergang! Dat zal ds. van Reenen zeker ook opgemerkt hebben, of op een andere manier gezegd.

DIA, die mens ligt dood! Dat maakt juist het wonder uit. Doden zullen horen de stem des levende Gods, en Joh. 6:44: Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. Het moet ook jouw ondergang worden!! Want achter de dood ligt het leven. Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden.

Dus God de Vader komt 'die dode' te trekken tot in de Poort en op de Weg, dat is Christus.

Laat het Woord spreken, Reformatie: terug naar Gods Woord!
Dus volgens jouw redenering wordt een mens eerst gerechtvaardig, dat is in Christus geplant, voordat een mens zijn zonden leert kennen?
Daarnaast vraag ik mij af of je wel de juiste exegese toepast.
edmund
Berichten: 226
Lid geworden op: 09 sep 2011, 21:14

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door edmund »

Wittewrongel schreef:
Johann Gottfried Walther schreef:Een gelovige zal niet zomaar onbewust wedergeboren worden, dat zal hij/zij weten, niet door allerlei kenmerken
maar door het kennen van Christus, en ja dat kan gebrekkig zijn maar een gelovige kent Christus.

Zondekennis noodzakelijk, het kan niet zonder, maar veel minder kan het zonder Christus kennen.
En dat is ook wat Van der Groe aangeeft, bewuste geloofskennis, Christus kennen.
En ook de vreselijkheid van de zonde kennen.

Dat kan hard en niet pastoraal overkomen, maar een gelovige kent Christus,
het is onder de wet of onder de genade, het is buiten Christus of in Christus.

Gevaarlijk is als er een schemergebied wordt gemaakt wat Gods woord niet kent.
Van op weg, en nabijkomend, en er iets van kennen maar er geen deelgenoot van.

Buiten Christus is geen leven! En geen waar geloof en geen verlossing.

En onder de wet is er geen leven, want de wet eist, en blijft eisen.
Als ik dit dan goed begrijp zal zelf de zuigeling Christus kennen als zijn verlosser?
Juist! Zelfs een embryo: En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest;
Gebruikersavatar
Wittewrongel
Inactief
Berichten: 340
Lid geworden op: 06 nov 2013, 15:52

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door Wittewrongel »

edmund schreef:
Wittewrongel schreef:
Johann Gottfried Walther schreef:Een gelovige zal niet zomaar onbewust wedergeboren worden, dat zal hij/zij weten, niet door allerlei kenmerken
maar door het kennen van Christus, en ja dat kan gebrekkig zijn maar een gelovige kent Christus.

Zondekennis noodzakelijk, het kan niet zonder, maar veel minder kan het zonder Christus kennen.
En dat is ook wat Van der Groe aangeeft, bewuste geloofskennis, Christus kennen.
En ook de vreselijkheid van de zonde kennen.

Dat kan hard en niet pastoraal overkomen, maar een gelovige kent Christus,
het is onder de wet of onder de genade, het is buiten Christus of in Christus.

Gevaarlijk is als er een schemergebied wordt gemaakt wat Gods woord niet kent.
Van op weg, en nabijkomend, en er iets van kennen maar er geen deelgenoot van.

Buiten Christus is geen leven! En geen waar geloof en geen verlossing.

En onder de wet is er geen leven, want de wet eist, en blijft eisen.
Als ik dit dan goed begrijp zal zelf de zuigeling Christus kennen als zijn verlosser?
Juist! Zelfs een embryo: En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest;
Hoe verklaar je hier dan de volgorde ellende verlossing en dankbaarheid op?

Is er een onderscheid tussen bekeerd zijn vanaf je geboorte of onbekeerd geboren worden?
Wie Gods wil doet naar zijn wil, Die doet doet niet Gods wil, maar zijn eigen wil. ~ Wittewrongel
edmund
Berichten: 226
Lid geworden op: 09 sep 2011, 21:14

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door edmund »

RefoCalvinist schreef:
edmund schreef:
-DIA- schreef:
Desiree schreef:We proberen te verklaren wat er in het hart van een mens gebeurd, als de Heere erin gaat werken.

Jesaja 65:1 zegt, (in mijn eigen woorden) Ik ben gevonden van degene die niet naar mij gezocht heeft. Een van de mooiste teksten uit de Bijbel. Daarom juist is er hoop voor een ieder. Want de Heere is de grote Overwinnaar.

Verder, als je een grote schuld hebt, en het word je vergeven, zou je dan niet dankbaar zijn en zou je dat dan niet merken? Heel eenvoudig.

Als je in de sloot valt, blijf je daar niet liggen, maar heb je nood, je wilt eruit komen, anders verdrink je. Zo zie ik het ook met het krijgen van een nieuw hart. Zelf dacht ik weleens nood te hebben, maar ik bleef gewoon in de sloot liggen, dus ik had geen nood. Om daar nu achter te komen, dat is niet leuk.. maar wel van levensbelang.

Ds. Van Reenen zei dat er geen blad aan de boom hetzelfde was als het ging om God's kinderen. Die preek heb ik gehoord in de kerk van Wim Anker vermoed ik ;)

En nu ga ik snel mijn huiswerk doen.
Je blijft er wel liggen... Tenzij! Stel, als je nu dood in een sloot ligt, wat dan? Dat wordt je ondergang! Dat zal ds. van Reenen zeker ook opgemerkt hebben, of op een andere manier gezegd.

DIA, die mens ligt dood! Dat maakt juist het wonder uit. Doden zullen horen de stem des levende Gods, en Joh. 6:44: Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. Het moet ook jouw ondergang worden!! Want achter de dood ligt het leven. Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden.

Dus God de Vader komt 'die dode' te trekken tot in de Poort en op de Weg, dat is Christus.

Laat het Woord spreken, Reformatie: terug naar Gods Woord!
Dus volgens jouw redenering wordt een mens eerst gerechtvaardig, dat is in Christus geplant, voordat een mens zijn zonden leert kennen?
Daarnaast vraag ik mij af of je wel de juiste exegese toepast.
Waar haal je die onzin vandaan?

Er is een kracht der dwaling in Nederland, die zijn weerga niet kent. Een mens is onder de wet of onder de genade (lees boekje van Bunyan daarover); lees Borston de viervoudige staat.

Een mens moet worden afgekapt van de oude stam, de slagen zijn de overtuigingen des Geestes Gods (krachtige slagen), maar die mens trekt zijn sappen uit de oude stam. Hij heeft wel een goddelijke kracht/slag gevoeld, maar is nog een dode.
Die zijn verlicht door de Geest, ze hebben gesmaakt het goede Woord Gods en de krachten gevoeld der toekomende eeuw. En toch zijn ze nog dood en nog niet overgezet in Christus en hebben geen geloof (want al wat niet uit het geloof is, is zonde).

WAT EEN WAARSCHUWING VOOR ALLE RECHTZINNIGE DOMNIEES IN ONZE DAGEN: Matth. 7: Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!

Leg Hebr.6 er maar naast: Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, En gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw,
RefoCalvinist
Berichten: 545
Lid geworden op: 14 nov 2014, 21:38

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door RefoCalvinist »

edmund schreef:
RefoCalvinist schreef:
Marten2 schreef:'k Ben het met Walther eens. Ellendekennis is geen levendmaking van de zondaar of wedergeboorte, zoals ds. J Roos, ds. Moerkerken, ds. Gerritsen, enz. enz. WEL leren. Romeinen 7 zegt echter dat bij ellendekennis de ZONDE LEVEND wordt, dus niet de ZONDAAR. Ellendekennis is geen verlossing. Pas bij de rechtvaardiging door het geloof in Christus = verzoening = verlossing kan iemand achteraf zeggen dat overtuiging van zonden/ ellendekennis, enz. een (voorbereidende) zaligmakende overtuiging is geweest. Men ontvangt een nieuw leven uit/in Christus. Dat nieuwe leven is in feite wedergeboorte. Zie bijvoorbeeld de kanttekeningen bij Efeze 2:1-6: Er wordt in die kanttekening eerst de RECHTVAARDIGMAKING en daarna de WEDERGEBOORTE genoemd. Dus niet andersom, zoals vaak geleerd wordt. De meeste puriteinen leren dit heel scherp. De meeste Nadere Reformatoren hebben (goed bedoeld) meer nadruk op de pastorale zielenzorg gelegd, met als gevolg dat er een 'beginsel' is gelegd, waardoor men al 'wat' (nieuw) leven legde onder de overtuiging van de wet. Dit kan niet, want men is of onder de wet of onder het evangelie. Men kan niet getrouwd zijn met Adam en met Christus. (Zie de Romeinen- en Galatenbrief)
Helemaal met je eens dat de ellendekennis geen verlossing is. Er is geen enkele verlossing mogelijk dan door het toegepaste Werk van Christus.
Geen ander Fundament voor de zaligheid, dan Christus alleen. Maar de ontdekking aan zonde en schuld gaat daadwerkelijk vooraf aan de vrijspraak. Het is dus wel de levendmaking van een zondaar! De zondaar gaat inleven dat God gemist wordt en dat er betaald moet worden voor de hemelhoge schuld. En de overtuiging van de wet is hetzelfde als de levendmaking. Want een dode heeft geen oren om te horen wat de Geest tot de gemeente zegt. Nee we liggen schreiend op het vlakke des velds te wentelen in ons eigen bloed!

In de orde des heils gaat dus niet de rechtvaardigmaking aan de wedergeboorte vooraf. Terwijl jij dat wel stelt. Een mens moet eerst gerechtvaardigd worden (waarvan? Heeft de zondaar dan een rechtvaardiging nodig? Hij weet niet dat hij onrechtvaardig is, dat moet eerst geleerd worden door de Heilige Geest).

Dan hoef je geen nieuw leven voor de rechtvaardigmaking te leggen en m.i. doen dat de door jou genoemde predikanten eveneens niet.
Geregeld (be)luister ik één van deze predikanten, maar nooit wordt de mens rust geschonken voordat er op goede gronden kennis mag zijn aan de Zaligmaker! Elk van deze predikant dringt erop aan om in Christus gevonden te worden.

Dit gaat lijnrecht in tegen Gods Woord. Doden zullen horen de stem des levenden Gods! De zonde wordt levend in de mens; de mens is nog een geestelijke dode!!!!

Lees na in Hellenbroek wat geestelijk dood inhoudt: Gods gunst en gemeenschap te missen en een onmacht in de zonde. Je wordt pas hersteld in Gods gunst en gemeenschap IN CHRISTUS!!!! en niet met de zwaarste overtuigingen daarvoor. Lees: à Brakel (hoewel die niet overal zuiver is), lees Van der Groe in zijn schadelijk misbruik.

Het is wellicht hard om te horen, maar we worden in de meeste kerken bedrogen met de huidige leer(stellingen); en dat van links tot uiterst rechts.

Lees na in de Acta welke werkzaamheden vooraf kunnen gaan aan de wedergeboorte (blz 474 en verder).

deze predikanten kunnen wel geen rust schenken, maar ze leren wel een zandgrond als ze de overtuiging (voor de openbaring van Christus) als levendmaking of wedergeboorte benoemen.
God is een verterend vuur, waarbij niemand wonen kan. Dat die toorn pas gestild is in Christus ben ik geheel met je eens.
Dat er geen ene grond is voor de zaligheid buiten Christus eveneens. Alleen in Christus is er leven en alleen in Christus is er redding en behoud.
Geen ander Fundament, dan de Heere Jezus alleen.

Maar dan heb ik een vraag: waarom hoort de dode de stem van de levende God? Omdat die zo levensloos is, of omdat ze oren doorboord worden, ze blinde zielsogen ziende mogen worden en de Adem van het Leven in zijn neusgaten wordt geblazen? Ik denk het laatste.
Een mens van nature heeft geen behoefte aan Christus! Een mens van nature roept en smeekt niet om Christus!
Maar een verbroken hart en een verslagen geest dat is een offerande waarin God Zijn welgevallen vind.

En dan bouwen ze geen zandgrond van de overtuiging van de wet. De overtuiging van de wet zijn de werkingen des Geestes, wat ook wel de levendmaking wordt genoemd. Wat geheel volgens de Schrift is! Niks on-Bijbels hieraan.

Je bouwt pas aan zandgronden als je het recht van God terzijde schuift, je doden leven geeft zonder overtuigingen van hun zondige staat en stelt dat het leven begint met de openbaring van Christus. Dat je beweert dat daaropvolgend pas de vergeving van zonden en Zijn gerechtigheid wordt geschonken. Daarna pas hart en de wil vernieuwd worden en daarna het geloof pas geschonken wordt.
Misschien, Edmund, moet je de orde des Heils nog eens nader bestuderen. En dit zeg ik niet om flauw te doen, maar omdat je volledig fout gaat!
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 5169
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door Johann Gottfried Walther »

edmund schreef:
Wittewrongel schreef:
Johann Gottfried Walther schreef:Een gelovige zal niet zomaar onbewust wedergeboren worden, dat zal hij/zij weten, niet door allerlei kenmerken
maar door het kennen van Christus, en ja dat kan gebrekkig zijn maar een gelovige kent Christus.

Zondekennis noodzakelijk, het kan niet zonder, maar veel minder kan het zonder Christus kennen.
En dat is ook wat Van der Groe aangeeft, bewuste geloofskennis, Christus kennen.
En ook de vreselijkheid van de zonde kennen.

Dat kan hard en niet pastoraal overkomen, maar een gelovige kent Christus,
het is onder de wet of onder de genade, het is buiten Christus of in Christus.

Gevaarlijk is als er een schemergebied wordt gemaakt wat Gods woord niet kent.
Van op weg, en nabijkomend, en er iets van kennen maar er geen deelgenoot van.

Buiten Christus is geen leven! En geen waar geloof en geen verlossing.

En onder de wet is er geen leven, want de wet eist, en blijft eisen.
Als ik dit dan goed begrijp zal zelf de zuigeling Christus kennen als zijn verlosser?
Juist! Zelfs een embryo: En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest;
Ik hou het bij mensen die tot onderscheid zijn gekomen, en die bekeert worden die zullen weten in wie ze geloven.

Maar het is binnen of buiten, en daar is in de Bijbel geen schimmig gebied.
Onder Gods toorn en vloek, ook al voelt de zondaar dat niet, of onder Gods liefdevolle genade.
En zwoegen en proberen en op weg (tussen ongelovig en gelovige) zijn en wat al niet meer maar Christus niet kennen is op weg naar de hel zijn.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
RefoCalvinist
Berichten: 545
Lid geworden op: 14 nov 2014, 21:38

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door RefoCalvinist »

edmund schreef:Waar haal je die onzin vandaan?

Er is een kracht der dwaling in Nederland, die zijn weerga niet kent. Een mens is onder de wet of onder de genade (lees boekje van Bunyan daarover); lees Borston de viervoudige staat.

Een mens moet worden afgekapt van de oude stam, de slagen zijn de overtuigingen des Geestes Gods (krachtige slagen), maar die mens trekt zijn sappen uit de oude stam. Hij heeft wel een goddelijke kracht/slag gevoeld, maar is nog een dode.
Die zijn verlicht door de Geest, ze hebben gesmaakt het goede Woord Gods en de krachten gevoeld der toekomende eeuw. En toch zijn ze nog dood en nog niet overgezet in Christus en hebben geen geloof (want al wat niet uit het geloof is, is zonde).

WAT EEN WAARSCHUWING VOOR ALLE RECHTZINNIGE DOMNIEES IN ONZE DAGEN: Matth. 7: Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!

Leg Hebr.6 er maar naast: Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, En gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw,
Oordeelt niet te snel en te hard, Edmund. Alsjeblieft matig je toon. Vooral dat SCHREEUWERIGE!
ejvl
Berichten: 5971
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door ejvl »

-DIA- schreef:
edmund schreef:Filippenzen 1:6: Vertrouwende ditzelve, dat Hij, Die in u een goed werk begonnen heeft, dat voleindigen zal tot op den dag van Jezus Christus;

Kantt. 'een goed werk': Namelijk des geloofs in Christus en der bekering tot God.

Ellendekennis is noodzakelijk, maar het leven begint met de openbaring en kennis van Christus. Christus is het Begin en het Einde, de Alfa en de Omega. Eerst de openbaring van Christus en dan direct daaropvolgend zijn weldaden:

Eerst Vergeving van zonden en Zijne gerechtigheid;
Daarna Vernieuwing van het hart/wil;
Daarna het geloof.

Lees hiervoor ook de kanttekeningen bij Romeinen 6 van de trappen in de wedergeboorte.

De V van de vergeving der zonden en de V van de vernieuwing des harten vormt tezamen de VV van de VVedergeboorte.

Uit de vernieuwde wil trekt de H. Geest het geloof (zie maar na in de Acta).

De HC verklaart dus het begin des levens in Zondag 7.

Naar mijn mening wordt het zo in onze rechterflank van de gereformeerde gezindte (bijna) niet meer geleerd (op een enkele uitzondering na niet meer in de OGGiN en ook niet in de GGiN).
Zondag 7 is inderdaad het wezen des geloofs, en dat wordt gelukkig bij ons nog voluit gepreekt. Maar weet een ziel in de beleving meteen dat er een goed werk in hem is gewerkt? Zou hij hier niet (misschien onbewust?) op gaan rusten? Zondag 7 is op zich de volkomenheid van het geloof. Maar de praktijk, en daar houdt ook de catechismus zich aan, liggen en nog heel wat zondagen zondag 7 en zondag 23. Dat zal zeker niet voor niets zijn.
Zondag 7 is het welwezen van het geloof. Wat daar staat is de volkomen verzoening en rechtvaardigmaking.
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 5169
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Zondag 7 en 23 worden beide door een gelovige gekend.
In Zondag zie je juist de zondekennis weer terugkomen.
Aangeklaagd, en NOCHTHANS.
De gelovige leert zaken steeds dieper kennen.
Maar een gelovige heeft van het begin (wedergeboorte) alles in Christus.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
-DIA-
Berichten: 33919
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Begint bekering met ellendekennis? (uit: Verwachte boeke

Bericht door -DIA- »

RefoCalvinist schreef:
edmund schreef:
RefoCalvinist schreef:
Marten2 schreef:'k Ben het met Walther eens. Ellendekennis is geen levendmaking van de zondaar of wedergeboorte, zoals ds. J Roos, ds. Moerkerken, ds. Gerritsen, enz. enz. WEL leren. Romeinen 7 zegt echter dat bij ellendekennis de ZONDE LEVEND wordt, dus niet de ZONDAAR. Ellendekennis is geen verlossing. Pas bij de rechtvaardiging door het geloof in Christus = verzoening = verlossing kan iemand achteraf zeggen dat overtuiging van zonden/ ellendekennis, enz. een (voorbereidende) zaligmakende overtuiging is geweest. Men ontvangt een nieuw leven uit/in Christus. Dat nieuwe leven is in feite wedergeboorte. Zie bijvoorbeeld de kanttekeningen bij Efeze 2:1-6: Er wordt in die kanttekening eerst de RECHTVAARDIGMAKING en daarna de WEDERGEBOORTE genoemd. Dus niet andersom, zoals vaak geleerd wordt. De meeste puriteinen leren dit heel scherp. De meeste Nadere Reformatoren hebben (goed bedoeld) meer nadruk op de pastorale zielenzorg gelegd, met als gevolg dat er een 'beginsel' is gelegd, waardoor men al 'wat' (nieuw) leven legde onder de overtuiging van de wet. Dit kan niet, want men is of onder de wet of onder het evangelie. Men kan niet getrouwd zijn met Adam en met Christus. (Zie de Romeinen- en Galatenbrief)
Helemaal met je eens dat de ellendekennis geen verlossing is. Er is geen enkele verlossing mogelijk dan door het toegepaste Werk van Christus.
Geen ander Fundament voor de zaligheid, dan Christus alleen. Maar de ontdekking aan zonde en schuld gaat daadwerkelijk vooraf aan de vrijspraak. Het is dus wel de levendmaking van een zondaar! De zondaar gaat inleven dat God gemist wordt en dat er betaald moet worden voor de hemelhoge schuld. En de overtuiging van de wet is hetzelfde als de levendmaking. Want een dode heeft geen oren om te horen wat de Geest tot de gemeente zegt. Nee we liggen schreiend op het vlakke des velds te wentelen in ons eigen bloed!

In de orde des heils gaat dus niet de rechtvaardigmaking aan de wedergeboorte vooraf. Terwijl jij dat wel stelt. Een mens moet eerst gerechtvaardigd worden (waarvan? Heeft de zondaar dan een rechtvaardiging nodig? Hij weet niet dat hij onrechtvaardig is, dat moet eerst geleerd worden door de Heilige Geest).

Dan hoef je geen nieuw leven voor de rechtvaardigmaking te leggen en m.i. doen dat de door jou genoemde predikanten eveneens niet.
Geregeld (be)luister ik één van deze predikanten, maar nooit wordt de mens rust geschonken voordat er op goede gronden kennis mag zijn aan de Zaligmaker! Elk van deze predikant dringt erop aan om in Christus gevonden te worden.

Dit gaat lijnrecht in tegen Gods Woord. Doden zullen horen de stem des levenden Gods! De zonde wordt levend in de mens; de mens is nog een geestelijke dode!!!!

Lees na in Hellenbroek wat geestelijk dood inhoudt: Gods gunst en gemeenschap te missen en een onmacht in de zonde. Je wordt pas hersteld in Gods gunst en gemeenschap IN CHRISTUS!!!! en niet met de zwaarste overtuigingen daarvoor. Lees: à Brakel (hoewel die niet overal zuiver is), lees Van der Groe in zijn schadelijk misbruik.

Het is wellicht hard om te horen, maar we worden in de meeste kerken bedrogen met de huidige leer(stellingen); en dat van links tot uiterst rechts.

Lees na in de Acta welke werkzaamheden vooraf kunnen gaan aan de wedergeboorte (blz 474 en verder).

deze predikanten kunnen wel geen rust schenken, maar ze leren wel een zandgrond als ze de overtuiging (voor de openbaring van Christus) als levendmaking of wedergeboorte benoemen.
God is een verterend vuur, waarbij niemand wonen kan. Dat die toorn pas gestild is in Christus ben ik geheel met je eens.
Dat er geen ene grond is voor de zaligheid buiten Christus eveneens. Alleen in Christus is er leven en alleen in Christus is er redding en behoud.
Geen ander Fundament, dan de Heere Jezus alleen.

Maar dan heb ik een vraag: waarom hoort de dode de stem van de levende God? Omdat die zo levensloos is, of omdat ze oren doorboord worden, ze blinde zielsogen ziende mogen worden en de Adem van het Leven in zijn neusgaten wordt geblazen? Ik denk het laatste.
Een mens van nature heeft geen behoefte aan Christus! Een mens van nature roept en smeekt niet om Christus!
Maar een verbroken hart en een verslagen geest dat is een offerande waarin God Zijn welgevallen vind.

En dan bouwen ze geen zandgrond van de overtuiging van de wet. De overtuiging van de wet zijn de werkingen des Geestes, wat ook wel de levendmaking wordt genoemd. Wat geheel volgens de Schrift is! Niks on-Bijbels hieraan.

Je bouwt pas aan zandgronden als je het recht van God terzijde schuift, je doden leven geeft zonder overtuigingen van hun zondige staat en stelt dat het leven begint met de openbaring van Christus. Dat je beweert dat daaropvolgend pas de vergeving van zonden en Zijn gerechtigheid wordt geschonken. Daarna pas hart en de wil vernieuwd worden en daarna het geloof pas geschonken wordt.
Misschien, Edmund, moet je de orde des Heils nog eens nader bestuderen. En dit zeg ik niet om flauw te doen, maar omdat je volledig fout gaat!
Ik geloof dat hier nog een roepende in de woestijn is. Sterkte!
© -DIA- 33.630 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Plaats reactie