Welk boek ben jij nu aan het lezen?

[Mara]

Ik vind Siebelink een overschatte schrijver. Hij kan goed schrijven, maar zijn meeste boeken gaan over hetzelfde. Wat bracht "Knielen" nu voor nieuws? "Oscar" vond ik wel mooi.

Wat dat betreft is Franca Treur origineler. "De woongroep"is totaal anders dan "Dorsvloer vol confetti".

Pas "Mara" gelezen, van Lisette v/d Heg. Dát vond ik mooi. Moeilijk onderwerp, geen goedkope antwoorden, maar wel een ontwikkeling naar aanvaarding en vergeving.

Tja, smaken verschillen.
Overigens ben ik ook geen fan van Jan Siebelink, zijn boeken zijn vrij taai.

Ik vond zijn nieuwste (blauwe nacht) dus niet om door te komen. Ik heb het ongeveer een kwart volgehouden, maar had moeite om de draad van het verhaal vast te houden. Hij gebruikt een overdaad van Franse uitdrukkingen.
Voorin staat trouwens:

De vrouw van Potifar sloeg de ogen op Jozef en ze zei: Kom bij mij liggen. Maar hij weigerde [...] En de vrouw zei s'avonds tegen haar man:
Die Hebreeuwse slaag wilde bij mij liggen, maar ik verhief mijn tem. Toen ontbrandde Potifar in toorn.

De bedoeling van dit citaat weet ik niet, zover ben ik niet gekomen.

Het is hier al eens eerder ter sprake gekomen, maar waarom lezen jullie dit soort rommel? Gisteren was de beurt in de HC aan het 3e gebod. Werken wij niet mee aan de lastering van Gods Naam door het lezen van dit soort vuil?

Dit citaat zag ik later pas, ik had het schutblad overgeslagen.
Ik hanteer een aantal regels voor mezelf, kom ik vloeken of smerige taal tegen, klap ik het dicht en breng ik het terug.
Maar een onderwerp op zich, ga ik niet uit de weg, dat kom ik in het dagelijks leven ook tegen nl.
Ik kan erg genieten van een mooi geschreven boek, de schoonheid van taal.

[WimA]

Tja, smaken verschillen.
Overigens ben ik ook geen fan van Jan Siebelink, zijn boeken zijn vrij taai.

Ik vond zijn nieuwste (blauwe nacht) dus niet om door te komen. Ik heb het ongeveer een kwart volgehouden, maar had moeite om de draad van het verhaal vast te houden. Hij gebruikt een overdaad van Franse uitdrukkingen.
Voorin staat trouwens:

De vrouw van Potifar sloeg de ogen op Jozef en ze zei: Kom bij mij liggen. Maar hij weigerde [...] En de vrouw zei s'avonds tegen haar man:
Die Hebreeuwse slaag wilde bij mij liggen, maar ik verhief mijn tem. Toen ontbrandde Potifar in toorn.

De bedoeling van dit citaat weet ik niet, zover ben ik niet gekomen.

Het is hier al eens eerder ter sprake gekomen, maar waarom lezen jullie dit soort rommel? Gisteren was de beurt in de HC aan het 3e gebod. Werken wij niet mee aan de lastering van Gods Naam door het lezen van dit soort vuil?

Dit citaat zag ik later pas, ik had het schutblad overgeslagen.
Ik hanteer een aantal regels voor mezelf, kom ik vloeken of smerige taal tegen, klap ik het dicht en breng ik het terug.
Maar een onderwerp op zich, ga ik niet uit de weg, dat kom ik in het dagelijks leven ook tegen nl.
Ik kan erg genieten van een mooi geschreven boek, de schoonheid van taal.

God wat en de wereld wat dus.

[Mara]

Het is hier al eens eerder ter sprake gekomen, maar waarom lezen jullie dit soort rommel? Gisteren was de beurt in de HC aan het 3e gebod. Werken wij niet mee aan de lastering van Gods Naam door het lezen van dit soort vuil?

Dit citaat zag ik later pas, ik had het schutblad overgeslagen.
Ik hanteer een aantal regels voor mezelf, kom ik vloeken of smerige taal tegen, klap ik het dicht en breng ik het terug.
Maar een onderwerp op zich, ga ik niet uit de weg, dat kom ik in het dagelijks leven ook tegen nl.
Ik kan erg genieten van een mooi geschreven boek, de schoonheid van taal.

God wat en de wereld wat dus.

Doen we dat niet gedurende ons hele leven en niet alleen met boeken?
Ik wel hoor, ik lig heel vaak met het schaamrood op mijn wangen in bed, als ik de dag overpeins.
Hoeveel minuten heb ik vandaag aan de Heere en Zijn dienst besteed?
Dat kan op zich nog wel meevallen, maar gaat je hart er altijd in mee?

[eilander]

Toch maak je bij het lezen van boeken een keuze. Die is makkelijker te maken dan dat je in het dagelijks leven iets uit de weg kunt gaan. Dus echt vergelijkbaar vind ik het niet.

[Mara]

Toch maak je bij het lezen van boeken een keuze. Die is makkelijker te maken dan dat je in het dagelijks leven iets uit de weg kunt gaan. Dus echt vergelijkbaar vind ik het niet.

Ja, die keuze maak ik. Ik vind het heerlijk om een paar uur voor mezelf te hebben en een goed boek te lezen. En dat is de ene keer een boek van ds Moerkerken of ds Neele, bij wijze van spreken en een andere keer een boek van Trudi.
Maar aangezien ik al haar boeken uit heb, zal ik het ook eens bij een andere auteur moeten zoeken.

[Orchidee]

Toch maak je bij het lezen van boeken een keuze. Die is makkelijker te maken dan dat je in het dagelijks leven iets uit de weg kunt gaan. Dus echt vergelijkbaar vind ik het niet.

Je hebt niet altijd de keus, mijn dochters moeten heel wat literaire letters eten, verplicht.

[Marc_44]

Ik hanteer een aantal regels voor mezelf, kom ik vloeken of smerige taal tegen, klap ik het dicht en breng ik het terug.
Maar een onderwerp op zich, ga ik niet uit de weg, dat kom ik in het dagelijks leven ook tegen nl.

Dit lijken mij zeer redelijke regels. In die zin maak je dus ook tijdens het lezen een keuze.

[ejvl]

God wat en de wereld wat dus.

Lezen van goede literatuur heeft niets met "de wereld wat" te maken.
Net zo min als een spelletje Ganzenbord of Monopoly.
De regels die Mara stelt, zou ik zelf ook stellen, prima!

[Mara]

Toch maak je bij het lezen van boeken een keuze. Die is makkelijker te maken dan dat je in het dagelijks leven iets uit de weg kunt gaan. Dus echt vergelijkbaar vind ik het niet.

Je hebt niet altijd de keus, mijn dochters moeten heel wat literaire letters eten, verplicht.

En de boekenlijst van de reformatorische middelbare school, bevat eveneens "foute" titels.
Op school is het verplicht en dan ben je er soms niet aan toe, voor sommige boeken moet je wat ouder zijn.

[WimA]

Toch maak je bij het lezen van boeken een keuze. Die is makkelijker te maken dan dat je in het dagelijks leven iets uit de weg kunt gaan. Dus echt vergelijkbaar vind ik het niet.

Je hebt niet altijd de keus, mijn dochters moeten heel wat literaire letters eten, verplicht.

En de boekenlijst van de reformatorische middelbare school, bevat eveneens "foute" titels.
Op school is het verplicht en dan ben je er soms niet aan toe, voor sommige boeken moet je wat ouder zijn.

Gelukkig maar dat ze het daar ook doen.

[Mara]

Toch maak je bij het lezen van boeken een keuze. Die is makkelijker te maken dan dat je in het dagelijks leven iets uit de weg kunt gaan. Dus echt vergelijkbaar vind ik het niet.

Je hebt niet altijd de keus, mijn dochters moeten heel wat literaire letters eten, verplicht.

En de boekenlijst van de reformatorische middelbare school, bevat eveneens "foute" titels.
Op school is het verplicht en dan ben je er soms niet aan toe, voor sommige boeken moet je wat ouder zijn.

Gelukkig maar dat ze het daar ook doen.

Waar komt dat sarcasme toch steeds vandaan?
Sorry hoor, maar zo sla je iedere vorm van discussie morsdood.

[-DIA-]

Wat ik persoonlijk over lezen zou zeggen: We leven in de genadetijd. Deze hebben we niet te vermorsen.
Daarom is het ook dat ik al jarenlang persoonlijk geen romans of iets dergelijke meer lees. Ik kan die dan
ook niet aanbevelen.
Ik weet zelf wel dat ze (als we jong en gezond zijn) wel wat (tijdelijke) ontspanning kunnen bieden, en de ene roman is ook de andere niet.
Toch zou ik persoonlijk liever stichtelijke lectuur aanbevelen waar ook onze ziel wel bij kan varen.

Dat is dan zo kort als doenlijk een leesadvies. Ik heb ook met name de jongere generatie op het oog: De dagen dat je zegt:
"Ik heb geen lust in dezelve" zijn veel dichterbij dan je denkt, en ik weet ook dat je dat als je jong en gezond bent niet zo bij stilstaat,
of ook liever niet bij stil wil staan. Dat is de mens van nature.

[DDD]

Om iets van jezelf en de wereld waarin wij leven te begrijpen is het noodzakelijk dat je goede literatuur leest. Ik begrijp wel dat er ook mensen zijn voor wie dat te hoog gegrepen is. Dan zijn er ook boeken van J.F. van der Poel die je de gelegenheid geven over een thema na te denken en je eigen leven te spiegelen aan de vertelde geschiedenis. Maar voor mensen met die een leidinggevende functie in hebben in de maatschappij is het noodzakelijk om zicht te hebben op de maatschappelijke ontwikkelingen.

Ik ben het dus helemaal niet met WimA eens. Het lezen van tenminste een literair werk per kwartaal zou voor alle bevindelijk gereformeerde dominees een gewoonte moeten zijn. Dat zou voor een hoop onzin bewaren. Dr. Huijgen heeft daarover eens een goede column in het RD geschreven. Helaas zijn bijna alle goede columnisten bedankt voor hun werkzaamheden, zag ik. Maar dat terzijde.

Gisteren nog zei een dominee bij ons in de kerk: er zal hier wel niemand zijn die niet gelooft dat God niet bestaat. Terwijl uit onderzoeken blijkt dat een deel van de leden lid blijft vanwege vrouw of man. De Generale Synode in de Gereformeerde Gemeenten heeft er zelfs een heel rapport over geschreven. Kennelijk geen tijd om dat te lezen. Ik noem maar een voorbeeld. Een predikant die niet wereldvreemd is zou zoiets nooit zeggen.

[Kislev]

In één adem uitgelezen, inclusief voorwoord, voetnoten etc. Dat gebeurt me eigenlijk nooit. Zoals The New York Times destijds schreef: een buitengewoon indrukwekkend, grimmig en aangrijpend boek.

[ejvl]

Wat ik persoonlijk over lezen zou zeggen: We leven in de genadetijd. Deze hebben we niet te vermorsen.
Daarom is het ook dat ik al jarenlang persoonlijk geen romans of iets dergelijke meer lees. Ik kan die dan
ook niet aanbevelen.
Ik weet zelf wel dat ze (als we jong en gezond zijn) wel wat (tijdelijke) ontspanning kunnen bieden, en de ene roman is ook de andere niet.
Toch zou ik persoonlijk liever stichtelijke lectuur aanbevelen waar ook onze ziel wel bij kan varen.

Dat is dan zo kort als doenlijk een leesadvies. Ik heb ook met name de jongere generatie op het oog: De dagen dat je zegt:
"Ik heb geen lust in dezelve" zijn veel dichterbij dan je denkt, en ik weet ook dat je dat als je jong en gezond bent niet zo bij stilstaat,
of ook liever niet bij stil wil staan. Dat is de mens van nature.

Een goede genuanceerde post DIA.
Wat ik mij dan tegelijk afvraag, wat te denken van andere ontspanning? Muziek? Sport? Spelletjes? Computer? Tijdschriften?
Persoonlijk denk ik dat er wel tijd en ruimte voor ontspanning kan en mag zijn. Maar hoever gaan we hierin?