Fjodor schreef:Neehee!lien75 schreef:Hoezo geen sprake van sacramenteel ingieten bij van de Brink? Hij zegt dat door de doop de dopeling, dus ook de baby, geen kind meer is van Adam.Auto schreef:sirdanilot schreef: C.H. Spurgeon himself zou ook verbannen worden van dit forum als hij nu had geleefd vrees ik.
Nee, die vrees heb ik niet. Omdat Spurgeon dit goed zou begrijpen. Wie zijn preken leest ziet dat hij ageert tegen het 'sacramentele ingieten' bij de doop. Dat werd/wordt in de Anglicaanse kerk geleerd. Wat ds Vd Brink goed neerzette tijdens de discussie, maar gewoon genegeerd werd door ds Ezinga. Die kwam vaak terug op dat punt dat hij vond dat er bij de kinderdoop er iets 'extra's' zou gebeuren. En dat klopt gewoon niet.
Alleen door wedergeboorte geen kind van Adam, niet door de doop! Toch?
Luister nu eens goed. Hij zegt dat we dit enkel vanwege het oordeel der liefde moeten stellen. Daar kan je het mee eens zijn of niet, maar je moet niet gaan zeggen dat volgens Van de Brink de wedergeboorte door de doop wordt ingegoten.
Op het moment dat de doop met geloof gepaard gaat kan er overigens wél gesteld worden dat de wedergeboorte door de doop gewerkt wordt. Net zoals gesteld kan worden dat de eenwording met Christus door het avondmaal geschiedt.
Luister, ik heb het over de kinderdoop! En dan moeten we volgens het oordeel der liefde, zoals van der Brink stelt, de zuigelingen niet meer rekenen onder de kinderen van Adam? Op grond waarvan? Hun belijdenis? Abraham werd niet zalig door de besnijdenis, maar door het geloof!
Wanneer de kinderen gedoopt zijn horen ze uitwendig tot het lichaam van Christus, maar dat is wat anders dan inwendig! Pas als het inwendig is, waartoe ook het formulier oproept, kan je spreken over geen kind van Adam meer zijn.
Kinderen, zuigelingen, van ouders die in Christus zijn, zijn geheiligd (is apart gezet is niet gelijk aan wedergeboren) in het geloof van de ouders. Jong gestorven kinderen van gelovige ouders, worden zalig op grond van Gods barmhartigheid. Niet op grond van hun doop wat een teken en zegel is van wat god beloofd en waartoe we worden opgeroepen.
Net zo goed dat de kleine jongetjes niet zalig waren door hun besnijdenis? (Zie weer de eenheid NT en OT)
Net zo wanneer een volwassene gedoopt wordt op grond van zijn of haar belijdenis. De doop maakt hen niet tot een kind van God. Hun belijdenis is een grond om te dopen als teken dat ze bij het Lichaam van Christus horen. De doop is een teken en zegel van waar zij belijdenis van hebben gedaan.
De rest van je reactie laat ik liggen, maar allen even dit. Het avondmaal is tot versterking van het aanwezige geloof. Het is geen werking van het geloof!