Ik zoek een boek...
Re: Ik zoek een boek...
Helma, dat voorlezen hoor ik je vaker over. Hoe krijg je het voor elkaar dat alle kinderen daarbij zijn en ook luisteren? Dus niet alleen maar met een lang gezicht aanwezig zijn?
Re: Ik zoek een boek...
Dit vind ik wel interessant. Wat bedoel je hiermee? Dat het zoeken van een boekje om (bijvoorbeeld) te gebruiken in een week van voorbereiding komt doordat men niet meer ondersteund wil worden door ouders w.b. de opvoeding? Hoe zie je dat dan bij kleine kinderen?Mara schreef: Omdat je vroeger door je ouders en andere familieleden werd ondersteund bij de opvoeding, had je geen boekjes nodig.
Maar tegenwoordig lijkt men hier niet meer van gediend. Wordt bemoeizucht genoemd.
Terwijl het in feite normaal is dat de gaande generatie de komende generatie onderwijst.
Want geef je nu je eigen visie van het H.A. door of de mening van een schrijver?
Ik denk dat de viering van het H.A. 50 jaar geleden anders werd beleefd dan nu.
De kerken worden leger, maar de tafels voller.
Is het echt zo dat wanneer je een boekje gebruikt je eigen visie niet meer kan laten doorklinken?
En je laatste zinnen begrijp ik wel, maar wat wil je in dit verband daarvan zeggen?
We leven in een andere tijd dan vroeger, dat is zeker. Vroeger was er meer eerbied, meer beslag. Ik herinner me de avondmaalsdiensten van vroeger tijden wel. Die waren erg indrukwekkend. Nu is dat wel eens anders, helaas. Tegenwoordig zijn we veel kritischer geworden. Dat is niet altijd winst. Ik wil mijn kleine kinderen van jongsaf vertrouwd maken met het fenomeen voorbereidingsweek. In de hoop dat de voorbereidingsweek ook in hun latere leven betekenis blijft houden. Dat klinkt wat doe-het-zelf-achtig, waar ik eigenlijk helemaal niet zo voor ben, de Heere zou het kunnen zegenen. Ik kan mijn kinderen niet vasthouden. Wel kan ik ze wat bijbrengen, vooral in hun jonge jaren. Ik ben heel bang dat ze dat heel hard nodig gaan krijgen, in de angstige tijd waarin we leven.
Re: Ik zoek een boek...
Het voorlezen heb ik wel lang volgehouden, totdat de jongste naar de middelbare ging. Nu lees ik soms een klein stukje hardop, maar zodra het een hoofdstuk wordt, zeggen ze: dat lezen we zelf wel.Chrisje72 schreef:Helma, dat voorlezen hoor ik je vaker over. Hoe krijg je het voor elkaar dat alle kinderen daarbij zijn en ook luisteren? Dus niet alleen maar met een lang gezicht aanwezig zijn?
De catechisatie is ook van een andere orde geworden. Bij ons was het vragen+antwoorden leren en naar dominee luisteren.
Nu zijn het discussies.
Ik hoorde laatst nog een predikant zeggen, dat onderwijzen/leren inhoudt eigenlijk dat de onderwijzer (en dat kan vader of moeder, of dominee/ouderling zijn) vertelt hoe het is. Als de leerling steeds er maar doorheen komt met opmerkingen, kan de stof niet goed overgebracht worden en zal het minder goed beklijven.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Ik zoek een boek...
Ik bedoelde hiermee dat vaders/moeders wil wet was. Wat zij zeiden was waar.Anker schreef:Dit vind ik wel interessant. Wat bedoel je hiermee? Dat het zoeken van een boekje om (bijvoorbeeld) te gebruiken in een week van voorbereiding komt doordat men niet meer ondersteund wil worden door ouders w.b. de opvoeding? Hoe zie je dat dan bij kleine kinderen?Mara schreef: Omdat je vroeger door je ouders en andere familieleden werd ondersteund bij de opvoeding, had je geen boekjes nodig.
Maar tegenwoordig lijkt men hier niet meer van gediend. Wordt bemoeizucht genoemd.
Terwijl het in feite normaal is dat de gaande generatie de komende generatie onderwijst.
Want geef je nu je eigen visie van het H.A. door of de mening van een schrijver?
Ik denk dat de viering van het H.A. 50 jaar geleden anders werd beleefd dan nu.
De kerken worden leger, maar de tafels voller.
Is het echt zo dat wanneer je een boekje gebruikt je eigen visie niet meer kan laten doorklinken?
En je laatste zinnen begrijp ik wel, maar wat wil je in dit verband daarvan zeggen?
We leven in een andere tijd dan vroeger, dat is zeker. Vroeger was er meer eerbied, meer beslag. Ik herinner me de avondmaalsdiensten van vroeger tijden wel. Die waren erg indrukwekkend. Nu is dat wel eens anders, helaas. Tegenwoordig zijn we veel kritischer geworden. Dat is niet altijd winst. Ik wil mijn kleine kinderen van jongsaf vertrouwd maken met het fenomeen voorbereidingsweek. In de hoop dat de voorbereidingsweek ook in hun latere leven betekenis blijft houden. Dat klinkt wat doe-het-zelf-achtig, waar ik eigenlijk helemaal niet zo voor ben, de Heere zou het kunnen zegenen. Ik kan mijn kinderen niet vasthouden. Wel kan ik ze wat bijbrengen, vooral in hun jonge jaren. Ik ben heel bang dat ze dat heel hard nodig gaan krijgen, in de angstige tijd waarin we leven.
Mijn vader had ook wel boeken, de kerkgeschiedenis, van die donkerrode linnen banden, Jeugd, waarheen? auteur weet ik niet meer.
Je eigen visie kun je door laten klinken als je een auteur kiest die jouw visie verwoordt.
Als je het verkeerde boek kiest, te vrijzinnig bijvoorbeeld, gebeurt dat uiteraard niet.
Ik vind sommige boeken een waardevolle aanvulling.
Eensdeels is het fijn als je kinderen kritische scherpe vragen stellen, dat scherpt je zelf ook op en laat je ten diepste bepalen hoe je het beleeft, anderzijds maakt het het wel lastiger.
@Anker: jouw kinderen zijn nog jong, maar ik heb moeten leren om ze ook los te laten, hun eigen keuze te laten bepalen. Ik schoot best wel in een kramp toen ik merkte dat één van de kinderen een geheel andere weg op ging. Houden van is ook loslaten.
En je moet lichamelijk volwassen worden, je losmaken van je ouders, maar dat moet ook geestelijk!
Ik kan het met de mening van mijn vader, die inmiddels overleden is, niet meer doen.
En dan blijkt dat hij toch een grote stempel heeft gezet op mijn geestelijk leven. (misschien ook dat ik qua karakter meer op hem lijkt dan op mijn moeder)
En als je zelf serieus bezig met een voorbereidingsweek, je kinderen, hoe jong ze ook zijn, merken dat echt wel.
Ogenschijnlijk kan er veel langs hen heen gaan.
Maar één van mijn kinderen hoorde laatst aan de manier waarop ik de Psalmen meezong in de kerk, dat ik het niet naar mijn zin had die middag.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Ik zoek een boek...
Het is al járen de gewoonte, ze weten eigenlijk niet beter ;-)Chrisje72 schreef:Helma, dat voorlezen hoor ik je vaker over. Hoe krijg je het voor elkaar dat alle kinderen daarbij zijn en ook luisteren? Dus niet alleen maar met een lang gezicht aanwezig zijn?
Tijdens de avondmaaltijd is het een vast onderdeel om een bepaald thema te bespreken. Momenteel denken we na over het boekje 'Heilig in Hem' van Ds CP de Boer. Tijdens een vakantie nemen we ook altijd een thema; dan gebruiken we alle maaltijden en de avondsluiting ervoor. Vakantietijd is ook de rust hebben om je te verdiepen in Gods Woord is mijn motto altijd ;-). Zo hebben we bijvoorbeeld tijdens een van onze vakanties het boekje besproken van 'de Gereedschapskist van de Heilige Geest' van Ds M van Campen. Heel waardevol om tijdens een gezinsvakantie ook nog de volwassen kinderen te kunnen toerusten die het huis al uit zijn.
Elke zondagavond lees ik voor uit een boek wat mezelf heeft aangesproken. Waarvan ik het belangrijk vind dat ze daar kennis van nemen. Vaak een historische roman met meerwaarde. Slavernij. Of iets van kerkgeschiedenis ofzo. Of christenvervolging. Wie niet wil luisteren zit erbij met een eigen boek. Maar meestal luisteren ze bijna allemaal wel. En ze vinden het jammer als het een keer niet kan omdat we ook wel eens een familie-sing-in hebben op zondagavond.
Na het voorlezen zingen we een poos.
Als avondsluiting gebruiken we doordeweeks een dagboek of een gewoon theologisch boek. Dat doen we doorgaans om 10 uur. Daar is niet altijd iedereen bij omdat er al op bed liggen of nog niet thuis zijn.
Het hart van het christelijk geloof van Ryle komt dan aan bod. Of soortgelijks.
Op zondagavond lezen we momenteel als afsluiting het boek van Evert Barten over de viervoudige staat. Dan luisteren ze wel allemaal. Geen grote stukken hoor. Tussendoor stel ik wat vragen. En soms ontstaat dan nog een gesprek ofzo.
Ook kijken we nog wel eens op zondagavond gezamenlijk naar een lezing ofzo van Heartcry. Over het huwelijk. Of sexualiteit. Of iets anders, van Paul Washer o.i.d; als ik het belangrijk vind dat ze die boodschap horen. Dan vervalt het voorlezen en het zingen.
Lange gezichten zie ik bijna nooit. Wel merk je dat de een beter luistert dan de ander. Maar over het algemeen doet iedereen in het gezin goed mee. En zien ze ook wel het belang ervan in. Ze leren er best veel van. En wijzelf ook.
En dat is uiteindelijk het doel. (en onze opdracht!!) Met het gebed en het verlangen dat de Heere deze dingen wil gebruiken.
Re: Ik zoek een boek...
Je bent een mooie voorbeeldhelma schreef:Het is al járen de gewoonte, ze weten eigenlijk niet beter ;-)Chrisje72 schreef:Helma, dat voorlezen hoor ik je vaker over. Hoe krijg je het voor elkaar dat alle kinderen daarbij zijn en ook luisteren? Dus niet alleen maar met een lang gezicht aanwezig zijn?
Tijdens de avondmaaltijd is het een vast onderdeel om een bepaald thema te bespreken. Momenteel denken we na over het boekje 'Heilig in Hem' van Ds CP de Boer. Tijdens een vakantie nemen we ook altijd een thema; dan gebruiken we alle maaltijden en de avondsluiting ervoor. Vakantietijd is ook de rust hebben om je te verdiepen in Gods Woord is mijn motto altijd ;-). Zo hebben we bijvoorbeeld tijdens een van onze vakanties het boekje besproken van 'de Gereedschapskist van de Heilige Geest' van Ds M van Campen. Heel waardevol om tijdens een gezinsvakantie ook nog de volwassen kinderen te kunnen toerusten die het huis al uit zijn.
Elke zondagavond lees ik voor uit een boek wat mezelf heeft aangesproken. Waarvan ik het belangrijk vind dat ze daar kennis van nemen. Vaak een historische roman met meerwaarde. Slavernij. Of iets van kerkgeschiedenis ofzo. Of christenvervolging. Wie niet wil luisteren zit erbij met een eigen boek. Maar meestal luisteren ze bijna allemaal wel. En ze vinden het jammer als het een keer niet kan omdat we ook wel eens een familie-sing-in hebben op zondagavond.
Na het voorlezen zingen we een poos.
Als avondsluiting gebruiken we doordeweeks een dagboek of een gewoon theologisch boek. Dat doen we doorgaans om 10 uur. Daar is niet altijd iedereen bij omdat er al op bed liggen of nog niet thuis zijn.
Het hart van het christelijk geloof van Ryle komt dan aan bod. Of soortgelijks.
Op zondagavond lezen we momenteel als afsluiting het boek van Evert Barten over de viervoudige staat. Dan luisteren ze wel allemaal. Geen grote stukken hoor. Tussendoor stel ik wat vragen. En soms ontstaat dan nog een gesprek ofzo.
Ook kijken we nog wel eens op zondagavond gezamenlijk naar een lezing ofzo van Heartcry. Over het huwelijk. Of sexualiteit. Of iets anders, van Paul Washer o.i.d; als ik het belangrijk vind dat ze die boodschap horen. Dan vervalt het voorlezen en het zingen.
Lange gezichten zie ik bijna nooit. Wel merk je dat de een beter luistert dan de ander. Maar over het algemeen doet iedereen in het gezin goed mee. En zien ze ook wel het belang ervan in. Ze leren er best veel van. En wijzelf ook.
En dat is uiteindelijk het doel. (en onze opdracht!!) Met het gebed en het verlangen dat de Heere deze dingen wil gebruiken.

Re: Ik zoek een boek...
Heel mooi, @helma!
Re: Ik zoek een boek...
Ik ben het ook wel met @Refo eens. De Heere Jezus zegt: "Onderzoekt de Schriften". Dan moeten wij dat niet uitbesteden aan anderen die dan hun bevindingen in een boekje publiceren.Anker schreef:Ik deel die visie eigenlijk best wel. Ik ben ook niet altijd zo voor boekjes. Mijn kinderen zijn nog best jong. Ze gaan volgende week voor het eerst met z'n allen mee naar een Avondmaalsdienst. Ik vind het dan wel mooi dat ze dan enigszins voorbereid zijn. Natuurlijk ben ik best in staat om e.e.a. uit te leggen. Ik vond de methode d.m.v. het boekje van de jeugdbond over de boetedag wel heel goed. Stukje uit de Bijbel, uitleg, wat vragen. We hebben de kinderen in die week ook een passende psalm geleerd. Ps. 130:2. Helaas werd dat vers niet gezongen in de boetedienst.refo schreef:Tegenwoordig wordt de opvoeding uitbesteed aan boekjes.
Wat is er nu zo ingewikkeld aan het Avondmaal?![]()
Ik ga inderdaad misschien zelf wel aan de slag.
En ik ben ook wel van mening dat huisgodsdienst bij velen in onze gezindte een impuls mag krijgen. En daar kunnen boekjes best dienstbaar voor zijn! Er is genoeg te krijgen.
Zijn wij nu echt niet in staat om a.d.h.v. de Schriftgedeelten - via het formulier kunnen we deze zo vinden - genoeg stof te vinden om e.e.a. aan onze kinderen uit te leggen? Als dat niet lukt dan zijn boekjes geen oplossing. Die veroorzaken of verergeren dat probleem alleen maar.
Boeken zijn uiteraard niet verkeerd maar men moet ze niet verkeerd om gebruiken. Eerst de Schrift, en dan eventueel de belijdenisgeschriften en doorwrochte boeken. (Hier zijn er vele, vele van). En hieruit het geleerde vertalen naar onze kinderen. Eventueel kan daarna nog bezien worden of anderen - die hetzelfde hebben gedaan en hun bevindingen hebben opgeschreven - nog andere inzichten hebben verworven. Veel van die boekjes stellen als doel te hebben "anderen te helpen". Ik ben bang dat dat doel veelal niet wordt bereikt.
De vergelijking met onderwijs gaat niet helemaal op. Ook daar proberen we onze kinderen a.d.h.v. de bronnen brede kennis op te laten doen zodat ze zelf de juiste conclusies kunnen trekken. Veel van die "boekjes" die voor een "onderwerp" in de handel zijn sturen m.i. veel te veel en doen de Schrift minder gelezen worden.
Re: Ik zoek een boek...
De boekjes geven geen mening van een schrijver weer maar zijn een hulpmiddel om de Schriften met de kinderen te onderzoeken, volgens de Bijbelse opdracht. En dat kan heel zinvol zijn.WimA schreef:Ik ben het ook wel met @Refo eens. De Heere Jezus zegt: "Onderzoekt de Schriften". Dan moeten wij dat niet uitbesteden aan anderen die dan hun bevindingen in een boekje publiceren.
Zijn wij nu echt niet in staat om a.d.h.v. de Schriftgedeelten - via het formulier kunnen we deze zo vinden - genoeg stof te vinden om e.e.a. aan onze kinderen uit te leggen? Als dat niet lukt dan zijn boekjes geen oplossing. Die veroorzaken of verergeren dat probleem alleen maar.
Ik ben in mijn jeugd heel veel voorgelezen uit de kinderbijbel van Vreugdenhil. Inderdaad staat die kinderbijbel bol van 'de mening van de schrijver'. Niets ten nadele van die kinderbijbel, maar daar zou ik inderdaad wat voorzichtig mee zijn. Ik heb gisteren n.a.v. de voorbereiding op het avondmaal een boekje gebruikt van mw. van Hartingsveldt, zij pakt een schriftgedeelte, legt dit kort in eenvoudige taal uit en geeft er wat vragen bij die je met de kinderen kunt bespreken. Ik vind dat wel goed werken. Uiteraard zou ik dat zelf ook wel kunnen verzinnen, maar zo'n boekje is dan een hulpmiddel.Boeken zijn uiteraard niet verkeerd maar men moet ze niet verkeerd om gebruiken. Eerst de Schrift, en dan eventueel de belijdenisgeschriften en doorwrochte boeken. (Hier zijn er vele, vele van). En hieruit het geleerde vertalen naar onze kinderen. Eventueel kan daarna nog bezien worden of anderen - die hetzelfde hebben gedaan en hun bevindingen hebben opgeschreven - nog andere inzichten hebben verworven. Veel van die boekjes stellen als doel te hebben "anderen te helpen". Ik ben bang dat dat doel veelal niet wordt bereikt.
(Dat kinderen niet aan het Avondmaal mogen was trouwens voor onze kinderen heel logisch: zoon (4) antwoordde stellig: natuurlijk niet, kinderen mogen toch geen wijn.

Ik denk toch dat je niet over welke boekjes ik het heb. Juist door die boekjes moet de Schrift gelezen worden, de vragen gaan over de tekst uit de Schrift. Ze sturen niet naar een bepaalde mening/opvatting, is mijn ervaring. En als dat wel zo is geef ik er wel een draai aan.De vergelijking met onderwijs gaat niet helemaal op. Ook daar proberen we onze kinderen a.d.h.v. de bronnen brede kennis op te laten doen zodat ze zelf de juiste conclusies kunnen trekken. Veel van die "boekjes" die voor een "onderwerp" in de handel zijn sturen m.i. veel te veel en doen de Schrift minder gelezen worden.
Re: Ik zoek een boek...
Heeft iemand een boekentip om kado te geven bij een belijdenis in de Hersteld Hervormde kerk?
Ik ben aan het zoeken, maar kom alleen boeken van CGK en GerGem predikanten tegen.
Ik ben aan het zoeken, maar kom alleen boeken van CGK en GerGem predikanten tegen.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Ik zoek een boek...
ds Vlastuin heeft wel wat geschreven. Maar zo krap moet je niet kopen hoor! Kadootjes geef ik altijd over kerkmuren heenMara schreef:Heeft iemand een boekentip om kado te geven bij een belijdenis in de Hersteld Hervormde kerk?
Ik ben aan het zoeken, maar kom alleen boeken van CGK en GerGem predikanten tegen.

(anders kijk je voor iets van Ryle ofzo...)
Re: Ik zoek een boek...
Dat wil ik ook wel, maar ik weet niet of dat gewaardeerd wordt.helma schreef:ds Vlastuin heeft wel wat geschreven. Maar zo krap moet je niet kopen hoor! Kadootjes geef ik altijd over kerkmuren heenMara schreef:Heeft iemand een boekentip om kado te geven bij een belijdenis in de Hersteld Hervormde kerk?
Ik ben aan het zoeken, maar kom alleen boeken van CGK en GerGem predikanten tegen.![]()
(anders kijk je voor iets van Ryle ofzo...)
Het kan soms gevoelig liggen, heb ik in het verleden moeten ondervinden.
Ik heb zelfs een keer moeten ruilen.

Vandaar dat ik dit soort kadootjes voortaan maar binnen die muren houd.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Ik zoek een boek...
http://www.tekstservicevermeulen.nl/PDF ... tract1.pdfMara schreef:Dat wil ik ook wel, maar ik weet niet of dat gewaardeerd wordt.helma schreef:ds Vlastuin heeft wel wat geschreven. Maar zo krap moet je niet kopen hoor! Kadootjes geef ik altijd over kerkmuren heenMara schreef:Heeft iemand een boekentip om kado te geven bij een belijdenis in de Hersteld Hervormde kerk?
Ik ben aan het zoeken, maar kom alleen boeken van CGK en GerGem predikanten tegen.![]()
(anders kijk je voor iets van Ryle ofzo...)
Het kan soms gevoelig liggen, heb ik in het verleden moeten ondervinden.
Ik heb zelfs een keer moeten ruilen.![]()
Vandaar dat ik dit soort kadootjes voortaan maar binnen die muren houd.
Is er ook in boekvorm. Zéér de moeite waard! En HHK.
Re: Ik zoek een boek...
O mensen, dom. Ik heb het verkeerd begrepen. Het is niet Hersteld, maar Hervormde Bond.
Het betreft een vroegere klasgenoot van mijn dochter en deze mensen zijn onlangs na een verhuizing overgegaan tot de bondsrichting van de Hervormde kerk.
@Anker: bedankt voor de tip, maar ik denk dat ik mijn zoektocht enigszins moet aanpassen.

Het betreft een vroegere klasgenoot van mijn dochter en deze mensen zijn onlangs na een verhuizing overgegaan tot de bondsrichting van de Hervormde kerk.
@Anker: bedankt voor de tip, maar ik denk dat ik mijn zoektocht enigszins moet aanpassen.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
- Dodo
- Berichten: 5843
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Ik zoek een boek...
De bondsrichting van de Hervormde kerk???Mara schreef:O mensen, dom. Ik heb het verkeerd begrepen. Het is niet Hersteld, maar Hervormde Bond.![]()
Het betreft een vroegere klasgenoot van mijn dochter en deze mensen zijn onlangs na een verhuizing overgegaan tot de bondsrichting van de Hervormde kerk.
@Anker: bedankt voor de tip, maar ik denk dat ik mijn zoektocht enigszins moet aanpassen.
