Vervreemd van het voorgeslacht

[Mara]

Wat een mooi topic en goed dat je het eens naar voren hebt gehaald S.D.
Ik had het er laatst met een ouder nichtje over.
Wij hoorden zo die verhalen van onze ouders en opa en oma en diep onder de indruk van de verhalen.
Hoe de Heere werkte, op bijzondere wijze vaak.
En dat wij het er nog steeds over hebben.
En onze kinderen horen het aan en halen er ogenschijnlijk hun schouders over op.
Als je oma hoorde vertellen dat die arme buurvrouw haar naainaald kwijt was en ze moest de volgende ochtend vroeg een kledingstuk afleveren.
Dat ze de naald niet meer kon vinden en dus niet verder kon.
Buurvrouw was op de knieën gegaan en toen ze haar ogen opende lag haar naald daar.
Wij zaten met open mond te luisteren, maar ik merk dat dit soort verhalen ver-van-mijn-bed zijn.
En niet alleen bij jongeren. De ouderen achten dit vaak als een raar soort overlevering, wat misschien wel waar kan zijn, maar toch.... overdreven en steeds mooier gemaakt.
Nu is dit maar een gewoon voorbeeld, ongetwijfeld kennen anderen ook andere voorbeelden.
Maar is het niet zo dat we ver weg zijn geraakt dat de Heere ook om de kleinste dingen gebeden wil zijn?
En doen we dat dan ook nog?

[Dodo]

De verhalen van vroeger moeten worden opgevolgd door verhalen van nu. Dus niet dat wij aan onze kinderen vertellen wat onze ouders/grootouders meemaakten, maar wat wij meemaken. De jeugd wil nog steeds authentieke dingen horen. Als iemand vertelt wat God in zijn leven heeft gedaan, is daar echt wel gehoor voor. Maar kunnen wij zulke dingen vertellen? Misschien beter daar eens over nadenken. Dat zijn namelijk geen overleveringen, maar echte gebeurtenissen.

(overleveringen vallen snel in de categorie 'sterke verhalen', ze kunnen waar zijn, maar ook wat aangedikt of mooier gemaakt - zoals zo vaak met familie-overleveringen)

[Mara]

De verhalen van vroeger moeten worden opgevolgd door verhalen van nu. Dus niet dat wij aan onze kinderen vertellen wat onze ouders/grootouders meemaakten, maar wat wij meemaken. De jeugd wil nog steeds authentieke dingen horen. Als iemand vertelt wat God in zijn leven heeft gedaan, is daar echt wel gehoor voor. Maar kunnen wij zulke dingen vertellen? Misschien beter daar eens over nadenken. Dat zijn namelijk geen overleveringen, maar echte gebeurtenissen.

(overleveringen vallen snel in de categorie 'sterke verhalen', ze kunnen waar zijn, maar ook wat aangedikt of mooier gemaakt - zoals zo vaak met familie-overleveringen)

Ja dat is waar.
Wat kunnen wij vertellen?
Maar dit topic gaat over vervreemding van het voorgeslacht.
Hoe kijk je naar een foto van je (over)grootvader en moeder?
Welke gevoelens komen er dan naar boven?

[refo]

De verhalen van nu zijn even bijzonder.
Alleen er is wat minder spektakel bij.
Het feit dat we brood op tafel hebben is een wonder.
Als het op is openen we de vriezer en nemen er een brood uit: ook een wonder.
Als de vriezer leeg is gaan we naar de winkel. Daar ligt brood: ook een wonder.
Als de winkel leeg is wachten we een dag en er ligt weer brood te koop: een wonder.
Maar dit alles went heel snel. En we moeten het af en toe zeggen dat we midden tussen de wonderen leven.
Het is even goed een wonder dat ons welzijn niet meer van het vinden van een naald afhangt.
We spreken ook vaak van een wonder als er bijna, maar net niet een ongeluk gebeurde.
Maar het feit dat je zelfs dat niet meemaakte, maar op het gemak naar huis fietste is een groter wonder.

[Orchidee]

Is dat echt zo belangrijk?

Ik vind het heel belangrijk, wat en hoe wij onze kinderen voorleven en wat zij aan ons zien, horen en merken.

[helma]

Denk niet te gauw dat zulke verhalen er nu niet meer zijn. Het is echt niet iets alleen van vroeger.

Verder met Refo eens; elke dag dat God zorgt is een wonder. Brengen we dat onze kinderen ook bij?

[Mara]

Denk niet te gauw dat zulke verhalen er nu niet meer zijn. Het is echt niet iets alleen van vroeger.

Verder met Refo eens; elke dag dat God zorgt is een wonder. Brengen we dat onze kinderen ook bij?

De dominee zei gisteren nog, dat het een Wonder was dat we zo in vrede bij elkaar mochten komen in de kerk.
Op zoveel plaatsen in de wereld moet dat in het geheim.
Eigenlijk is het al een Wonder als je smorgens je ogen mag opendoen.
Als het leven op geruisloze rolletjes verloopt, wordt alles vanzelfsprekend, totdat.... je wordt stilgezet.
Maar hoe vaak hoor je mensen dan spreken over de zegening van het dagelijks brood?
Er zijn mensen die alleen danken voor hun eten, bidden hoeft niet.

[refo]

Heel de christelijke wereld dankt vooraf voor het eten. Net als Jezus.
Alleen in bepaalde kringen in Nederland bidt men vooraf en dankt achteraf.
Dat laatste is daarom niet persé degelijker.

En verder moeten we misschien niet zozeer in wonderen denken.
God zorgt voor goeden en bozen.
Daarvoor vraagt Hij dankbaarheid.

[Mara]

Ds. P. Roos schreef wat herinneringen in de BhP, en mijmeringen wat er toch allemaal veranderd is.
Dit n.a.v. een boekje van ds. v.d Sluys Het huis van mijn vader
Toch wel weer leuk om te lezen dat:
Ook in de steden leefde een volk dat de Heere kende. In Amsterdam stonden in de glorietijd van de kerk 40 predikanten, in Rotterdam stond ds. Tukker,
die s'zondags te voet de stad doorkruiste op weg naar een preekbeurt.
In die dagen gebeurde het ook dat ds. v.d Ent een Bijbellezing hield voor de NCRV radio.

Het is zeker nu niet beter, is het slechter? Na de kaalslag in de Nederlandse kerken? Zouden u en ik terug willen naar vroeger tijden?
We zijn kinderen van deze tijd. Maar we zijn wel heel erg veel kwijt.
Om dat te weten moet je misschien bijna oud zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat het heel donker is in Nederland en ook in de kerk.
Het was vroeger slechter en tegelijk ook beter. Juist omdat de omstandigheden slechter waren, was het leven met de Heere sterker.
(Het is alsof ik DIA lees)

[MoesTuin]

[quote=Mara]Het is zeker nu niet beter, is het slechter? Na de kaalslag in de Nederlandse kerken? Zouden u en ik terug willen naar vroeger tijden?
We zijn kinderen van deze tijd. Maar we zijn wel heel erg veel kwijt.
Om dat te weten moet je misschien bijna oud zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat het heel donker is in Nederland en ook in de kerk. [/quote]

Het is een heel goede tijd, vroeger en ook nu....
Nog altijd is het Genadetijd.....
Waar Christus klinkt in de kerk / wereld is het niet donker, maar schijnt Zijn Licht door de duisternis

Zie je levenstijd in het licht van de Eeuwigheid.
Het is Gods tijd, waarover Hij eenmaal je ter verantwoording roept. Maar het is ook Genadetijd, waarin het nog mogelijk is Hem als je Zaligmaker te leren kennen.

[huisman]

Het is zeker nu niet beter, is het slechter? Na de kaalslag in de Nederlandse kerken? Zouden u en ik terug willen naar vroeger tijden?
We zijn kinderen van deze tijd. Maar we zijn wel heel erg veel kwijt.
Om dat te weten moet je misschien bijna oud zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat het heel donker is in Nederland en ook in de kerk.

Het is een heel goede tijd, vroeger en ook nu....
Nog altijd is het Genadetijd.....
Waar Christus klinkt in de kerk / wereld is het niet donker, maar schijnt Zijn Licht door de duisternis

Zie je levenstijd in het licht van de Eeuwigheid.
Het is Gods tijd, waarover Hij eenmaal je ter verantwoording roept. Maar het is ook Genadetijd, waarin het nog mogelijk is Hem als je Zaligmaker te leren kennen.

Toch is er echt wel verschil in de tijden en het wordt volgens Gods eigen Woord steeds benauwder.

6 En de zeven engelen, die de zeven bazuinen hadden, bereidden zich om te bazuinen.
7 En de eerste engel heeft gebazuind, en er is geworden hagel en vuur, gemengd met bloed, en zij zijn op de aarde geworpen; en het derde deel der bomen is verbrand, en al het groene gras is verbrand.
8 En de tweede engel heeft gebazuind, en er werd iets als een grote berg, van vuur brandende, in de zee geworpen ; en het derde deel der zee is bloed geworden.
9 En het derde deel der schepselen in de zee, die leven hadden, is gestorven ; en het derde deel der schepen is vergaan.
10 En de derde engel heeft gebazuind, en er is een grote ster, brandende als een fakkel, gevallen uit den hemel , en is gevallen op het derde deel der rivieren, en op de fonteinen der wateren.
11 En de naam der ster wordt genoemd Alsem; en het derde deel der wateren werd tot alsem; en vele mensen zijn gestorven van de wateren, want zij waren bitter geworden.
12 En de vierde engel heeft gebazuind, en het derde deel der zon werd geslagen , en het derde deel der maan, en het derde deel der sterren; opdat het derde deel derzelve zou verduisterd worden, en dat het derde deel van den dag niet zou lichten; en van den nacht desgelijks.
13 En ik zag, en ik hoorde een engel vliegen in het midden des hemels , zeggende met grote stem: Wee, wee, wee, dengenen, die op de aarde wonen , van de overige stemmen der bazuin der drie engelen, die nog bazuinen zullen.
1 En de vijfde engel heeft gebazuind, en ik zag een ster, gevallen uit den hemel op de aarde, en haar werd gegeven de sleutel van den put des afgronds.
2 En zij heeft den put des afgronds geopend ; en er is rook opgegaan uit den put, als rook eens groten ovens; en de zon en de lucht is verduisterd geworden van den rook des puts.
3 En uit den rook kwamen sprinkhanen op de aarde, en hun werd macht gegeven, gelijk de schorpioenen der aarde macht hebben.
4 En hun werd gezegd, dat zij het gras der aarde niet zouden beschadigen, noch enige groente, noch enigen boom, dan de mensen alleen, die het zegel Gods aan hun voorhoofden niet hebben .
5 En hun werd macht gegeven, niet dat zij hen zouden doden, maar dat zij zouden van hen gepijnigd worden vijf maanden ; en hun pijniging was als de pijniging van een schorpioen, wanneer hij een mens gestoken heeft.
6 En in die dagen zullen de mensen den dood zoeken, en zullen dien niet vinden; en zij zullen begeren te sterven, en de dood zal van hen vlieden.
7 En de gedaanten der sprinkhanen waren den paarden gelijk, die tot den oorlog bereid zijn; en op hun hoofden waren als kronen, het goud gelijk, en hun aangezichten als aangezichten van mensen.
8 En zij hadden haar als haar der vrouwen, en hun tanden waren als tanden van leeuwen.
9 En zij hadden borstwapenen als ijzeren borstwapenen; en het gedruis hunner vleugelen was als een gedruis der wagens , wanneer vele paarden naar den strijd lopen.
10 En zij hadden staarten den schorpioenen gelijk, en er waren angels in hun staarten; en hun macht was de mensen te beschadigen vijf maanden.
11 En zij hadden over zich tot een koning den engel des afgronds; zijn naam was in het Hebreeuws Abaddon, en in de Griekse taal had hij den naam Apollyon.
12 Het ene wee is weggegaan, ziet , er komen nog twee weeen na dezen.

[Curatorium]

Dus volgens jou wordt -vanaf het begin van de aarde t/m het einde- het ieder jaar steeds iets meer benauwender?

[huisman]

Dus volgens jou wordt -vanaf het begin van de aarde t/m het einde- het ieder jaar steeds iets meer benauwender?

Dat zeg ik niet.....lees Openbaringen hoe het zal zijn in de laatste tijden.

[Floppy]

Laten we de 'benauwdheid' van deze tijd ook niet overschatten, denk bijvoorbeeld aan de brandstapels 500 jaar geleden. Dat was pas een benauwde tijd. En honderd jaar ervoor was het in geestelijk opzicht waarschijnlijk echt niet veel beter dan nu.

Christenen van alle tijden hebben gehoopt en verwacht dat ze de komst van Christus in hun dagen mochten meemaken; dus ook nu. Maar al te stellige uitspraken over de tijd waarin we nu leven moeten we niet doen, om niet beschaamd uit te komen.

Ja, we leven in het laatste der dagen, en dat doen we reeds 2000 jaar. Vandaar de benauwdheid die we in elke eeuw ervaren.

[DDD]

Precies. De benauwdheid van de geachte predikanten is voornamelijk karakterologisch bepaald, vrees ik.