In Bodegraven-Reeuwijk wordt een hospice gestart. De voorbereidingen zijn al ver. Er zijn al veel vrijwilligers die een training krijgen, en ik heb me ook opgegeven.
De vrijwilligers zijn heel divers, dus ook de manieren waarop men tegen sterven en de dood aankijkt.
Verder komen er natuurlijk gesprekken op gang over euthanasie en palliatieve zorg, zoals sedatie. Niet makkelijk, maar wel boeiend allemaal.
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met een hospice? Misschien ook als vrijwilliger?
Hospice
- Dodo
- Berichten: 5650
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Hospice
Ik ben wel vrijwilliger, maar niet in een hospice. Wel in een woonzorgcentrum waar mensen ook komen te overlijden, ze gaan niet meer naar een verpleeghuis/hospice als ze terminaal zijn.
Re: Hospice
Niet persé ervaring met een Hospice, wel met palliatieve zorg, ik werk in de verpleging in een verpleeghuis waar ook palliatieve zorg geboden wordt.
De beste plaats op aarde is geen plaats meer waard te zijn.
Re: Hospice
Ik heb een aantal jaren diensten gedaan in een hospice als verpleegkundige. Ontzettend mooi werk wat daar gedaan wordt!
Re: Hospice
Deze ervaring heb ik ook. Ik heb een tijd op een palliatieve unit gewerkt. Vergelijkbaar met de zorg in een hospice. Mooi werk. Het plaatst veel dingen in een perspectief en je leert zien wat belangrijk is in het leven.Johann schreef:Niet persé ervaring met een Hospice, wel met palliatieve zorg, ik werk in de verpleging in een verpleeghuis waar ook palliatieve zorg geboden wordt.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
- Dodo
- Berichten: 5650
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Hospice
Bij ons wordt het een bijna-thuis-huis, waar iedereen welkom is. Alleen worden mensen met een euthanasie-wens verwezen naar een ander hospice. Ook de vrijwilligers komen overal vandaan. Dat maakte de gesprekken wel apart af en toe, mensen vertellen over sterfbedden waarbij je huivert omdat mensen zo 'makkelijk' over sterven spreken.
Dat vind ik wel spannend, hoe is dat om met allerlei mensen samen te werken en allerlei soorten mensen te verzorgen?
Dat vind ik wel spannend, hoe is dat om met allerlei mensen samen te werken en allerlei soorten mensen te verzorgen?
Re: Hospice
Wat moedig van je Dodo!Dodo schreef:Bij ons wordt het een bijna-thuis-huis, waar iedereen welkom is. Alleen worden mensen met een euthanasie-wens verwezen naar een ander hospice. Ook de vrijwilligers komen overal vandaan. Dat maakte de gesprekken wel apart af en toe, mensen vertellen over sterfbedden waarbij je huivert omdat mensen zo 'makkelijk' over sterven spreken.
Dat vind ik wel spannend, hoe is dat om met allerlei mensen samen te werken en allerlei soorten mensen te verzorgen?
Het lijkt me heel intensief, maar wel dankbaar werk.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Hospice
Hoe dat is? Voor iedereen anders, maar zelf vind ik het een verrijking. Je komt absoluut moeilijke en schokkende dingen tegen die je je leven níet meer vergeet. Maar ook waardevolle momenten die je ook de rest van je leven mee neemt. Je gaat dingen wegen: dit doen zij anders: maar is dat perse verkeerd? Of iemand die niet gelooft en overlijdt: wat weet diegene nu, wat hij 5 minuten geleden nog niet wist?Dodo schreef:Bij ons wordt het een bijna-thuis-huis, waar iedereen welkom is. Alleen worden mensen met een euthanasie-wens verwezen naar een ander hospice. Ook de vrijwilligers komen overal vandaan. Dat maakte de gesprekken wel apart af en toe, mensen vertellen over sterfbedden waarbij je huivert omdat mensen zo 'makkelijk' over sterven spreken.
Dat vind ik wel spannend, hoe is dat om met allerlei mensen samen te werken en allerlei soorten mensen te verzorgen?
Wat ik op de palliatieve unit heel sterk heb ervaren: zoek de Heere in de dagen van je jongelingschap eer de kwade dagen komen waarin je zegt: ik heb geen lust in dezelfde. Soms zijn mensen eenvoudig weg te moe of hebben te veel pijn, of hebben hun gedachten niet meer op een rij om ook maar 2 verzen uit de Bijbel te horen. Geen onwil, maar niet meer kunnen. Dat heeft op mij veel indruk gemaakt.
Hoe je het verder ervaart ligt aan je persoonlijkheid, karakter, referentiekader en wat je verder al hebt meegemaakt. Het is echt mooi werk! Hoe fantastisch kan soms al een glaasje water zijn of het vasthouden van een hand. En daarbij ook het besef van de eindigheid van het leven: als de dood komt moet je als mens een stap terug doen. Oneindig definitief!
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
- Dodo
- Berichten: 5650
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Hospice
In een hospice moet je je richten naar de wensen en noden van de gast. En als die dan met mooi gelakte nagels wil sterven, zul je die nagels moeten lakken. Of André Hazes opzetten. Of een borreltje inschenken.
Dat soort dingen lijkt me heel zwaar.
Ook dat mensen sterven zo licht lijken op te nemen. Het is ook mooi, het is niet erg, ze komen terug als XXX, iedereen gaat naar de hemel, het is goed zo, etc. Ook bij de vrijwilligers leven die opvattingen, dus daar heb je mee te maken. Voor de tiende keer kroketjes bakken of viezigheid opruimen kan me niet schelen, maar met dit soort verschillen omgaan lijkt me niet eenvoudig.
Dat soort dingen lijkt me heel zwaar.
Ook dat mensen sterven zo licht lijken op te nemen. Het is ook mooi, het is niet erg, ze komen terug als XXX, iedereen gaat naar de hemel, het is goed zo, etc. Ook bij de vrijwilligers leven die opvattingen, dus daar heb je mee te maken. Voor de tiende keer kroketjes bakken of viezigheid opruimen kan me niet schelen, maar met dit soort verschillen omgaan lijkt me niet eenvoudig.
Re: Hospice
Dat is ook moeilijk. Ooit werkte ik ergens waar colleg's zeiden tegen een terminale bewoner die niet geloofde: ga maar, de engelen staan op je te wachten.....sta je dan als net beginnende christelijke zuster.Dodo schreef:In een hospice moet je je richten naar de wensen en noden van de gast. En als die dan met mooi gelakte nagels wil sterven, zul je die nagels moeten lakken. Of André Hazes opzetten. Of een borreltje inschenken.
Dat soort dingen lijkt me heel zwaar.
Ook dat mensen sterven zo licht lijken op te nemen. Het is ook mooi, het is niet erg, ze komen terug als XXX, iedereen gaat naar de hemel, het is goed zo, etc. Ook bij de vrijwilligers leven die opvattingen, dus daar heb je mee te maken. Voor de tiende keer kroketjes bakken of viezigheid opruimen kan me niet schelen, maar met dit soort verschillen omgaan lijkt me niet eenvoudig.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
Re: Hospice
Dat is ook moeilijk!Dodo schreef:In een hospice moet je je richten naar de wensen en noden van de gast. En als die dan met mooi gelakte nagels wil sterven, zul je die nagels moeten lakken. Of André Hazes opzetten. Of een borreltje inschenken.
Dat soort dingen lijkt me heel zwaar.
Ook dat mensen sterven zo licht lijken op te nemen. Het is ook mooi, het is niet erg, ze komen terug als XXX, iedereen gaat naar de hemel, het is goed zo, etc. Ook bij de vrijwilligers leven die opvattingen, dus daar heb je mee te maken. Voor de tiende keer kroketjes bakken of viezigheid opruimen kan me niet schelen, maar met dit soort verschillen omgaan lijkt me niet eenvoudig.
Ik werk bij oudere mensen en onlangs stierf een man. Hij was ervan overtuigd dat hij naar een beter leven zou gaan, is gecremeerd en wordt volgende week uitgestrooid op zijn geliefde Indonesisch eiland.
Wat moet ik dan zeggen? Ik vind het een heel magere troost, maar die mensen zijn er gelukkig mee.
Ik heb het afgeleerd anderen te overtuigen. Heb gevraagd, toen hij ziek was, of ik voor hem mocht bidden en dat mocht.
Maar ze doen er verder niets mee.
Zo gaat dat in een gebroken wereld.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
- Dodo
- Berichten: 5650
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Hospice
Gisteravond een boeiende lezing gehoord van een pastor in een hospice. Een groot hospice, met twintig bedden.
Heel interessant, met veel voorbeelden. De man wist er zoveel van, hij begon gewoon te praten en hield pas na een uur op voor de pauze. Over luisterhouding, vertrouwen, 'lastige' mensen, etc.
Heel belangrijk ook (voor de professionals) om informatie te geven. Zieke mensen hebben informatie nodig, vaak meerdere keren. En dat je beloften moet houden. "Ik zoek het voor u op", "Ik breng het morgen mee". Dan moet je het doen ook, dat is heel belangrijk.
Heel interessant, met veel voorbeelden. De man wist er zoveel van, hij begon gewoon te praten en hield pas na een uur op voor de pauze. Over luisterhouding, vertrouwen, 'lastige' mensen, etc.
Heel belangrijk ook (voor de professionals) om informatie te geven. Zieke mensen hebben informatie nodig, vaak meerdere keren. En dat je beloften moet houden. "Ik zoek het voor u op", "Ik breng het morgen mee". Dan moet je het doen ook, dat is heel belangrijk.