Christen zijn in de wereld

[Panny]

Het valt me op dat dit onderwerp weinig leeft in het refowereldje.
De meeste dominees hebben het er ook zelden over op de preekstoel.
Er wordt vooral gepreekt over hoe God een mens bekeerd.
Maar zelden over hoe we kunnen leven als discipel van Jezus Christus. Hoe kunnen we tot nut zijn voor God in de wereld?
Wanneer wordt je opgeroepen het evangelie door te geven aan je onchristelijke naaste? Of alleen al het uitdragen van naastenliefde?
Ik denk weleens dat een grote oorzaak van de doodsheid binnen het refowereldje is dat we wel graag het geloof in Jezus Christus willen ontvangen maar dat we eigenlijk geen discipel van Jezus Christus willen zijn.
Willen we Jezus Christus wel volgen? Willen we lijden in Zijn naam? Hoe brengen we het christen zijn in de praktijk?

[MoesTuin]

Dat is een interessant onderwerp Panny.
Ik wil er graag en veel over vertellen, maar wacht nog even.
Open zijn over je Geloofsleven wordt hier niet zo gewaardeerd is mijn ervaring helaas, en dat respecteer ik bij deze dan maar even.

Maar laat ik er alleen dit over zeggen.
Waar het hart vol van is, stroomt de mond van over.
Want ik schaam mij het evangelie niet; want het is een kracht Gods tot behoud voor een ieder die gelooft.

MoesTuin

[DDD]

Ik denk weleens dat een grote oorzaak van de doodsheid binnen het refowereldje is dat we wel graag het geloof in Jezus Christus willen ontvangen maar dat we eigenlijk geen discipel van Jezus Christus willen zijn.

Dit lijkt me wel een citaat voor in het RD. Daar staan altijd zinnige en minder zinnige citaten bij, en deze zou daar zeker niet misstaan. Als het anderen niet zou ergeren, zou ik volstaan met het woordje "Amen".

[Tiberius]

Ik denk weleens dat een grote oorzaak van de doodsheid binnen het refowereldje is dat we wel graag het geloof in Jezus Christus willen ontvangen maar dat we eigenlijk geen discipel van Jezus Christus willen zijn.

Dit lijkt me wel een citaat voor in het RD. Daar staan altijd zinnige en minder zinnige citaten bij, en deze zou daar zeker niet misstaan. Als het anderen niet zou ergeren, zou ik volstaan met het woordje "Amen".

Dan is het een beaamde uitspraak.

[DDD]

[Curatorium]

De prediking zou zeker een stuk praktischer moeten zijn. Natuurlijk is het goed om te horen hoe God een mens bekeert, maar dit is erg theoretisch. Een godsdienst hoort juist in de praktijk beoefend te worden. De Bijbel geeft genoeg aanknooppunten voor praktische prediking, terwijl het geen schema's over bekeringen geeft. Toch komt het laatste alleen vooral voor in onze gezindte.
Nu zijn wij ook zo ontzettend bang voor het aanmoedigen van goede werken, die angst zou best wat minder mogen. Er wordt vaak alleen benoemd wat een gelovige niet mag.

[Ad Anker]

Ik vond de uitspraak van de Amerikaanse zendeling in Kruispunt van vorige week wel indrukwekkend, toen hij sprak over de kerk in Noord-Korea:

„Zijn wij in het Westen niet veel te zelfgenoegzaam als we denken dat de kerk dáár in nood is, terwijl wij veilig zijn? Het zou weleens andersom kunnen zijn: dat wij hen nodig hebben bij het doorgronden van wat christen-zijn is.”

[sirdanilot]

De prediking zou zeker een stuk praktischer moeten zijn. Natuurlijk is het goed om te horen hoe God een mens bekeert, maar dit is erg theoretisch. Een godsdienst hoort juist in de praktijk beoefend te worden. De Bijbel geeft genoeg aanknooppunten voor praktische prediking, terwijl het geen schema's over bekeringen geeft. Toch komt het laatste alleen vooral voor in onze gezindte.
Nu zijn wij ook zo ontzettend bang voor het aanmoedigen van goede werken, die angst zou best wat minder mogen. Er wordt vaak alleen benoemd wat een gelovige niet mag.

Hoe God een mens bekeert lijkt me een uiterste praktische zaak. Maar men moet niet verzanden in verschillende theoriëen hierover, maar hoe wij als mensen hier op aarde dienen te leven als bekeerde christenen.

[helma]

Ik denk weleens dat een grote oorzaak van de doodsheid binnen het refowereldje is dat we wel graag het geloof in Jezus Christus willen ontvangen maar dat we eigenlijk geen discipel van Jezus Christus willen zijn.

Ga er maar gerust van uit dat dit niet beperkt is tot de Reformatorische wereld.

[sirdanilot]

---knip--- Geen youtube

[MoesTuin]

---knip--- Geen youtube

[Mara]

Het valt me op dat dit onderwerp weinig leeft in het refowereldje.
De meeste dominees hebben het er ook zelden over op de preekstoel.
Er wordt vooral gepreekt over hoe God een mens bekeerd.
Maar zelden over hoe we kunnen leven als discipel van Jezus Christus. Hoe kunnen we tot nut zijn voor God in de wereld?
Wanneer wordt je opgeroepen het evangelie door te geven aan je onchristelijke naaste? Of alleen al het uitdragen van naastenliefde?
Ik denk weleens dat een grote oorzaak van de doodsheid binnen het refowereldje is dat we wel graag het geloof in Jezus Christus willen ontvangen maar dat we eigenlijk geen discipel van Jezus Christus willen zijn.
Willen we Jezus Christus wel volgen? Willen we lijden in Zijn naam? Hoe brengen we het christen zijn in de praktijk?

Toch wel hoor. Zeker als je in de stad woont.
Zodra ik de deur uitstap, sta ik midden in de wereld, letterlijk.
En was het vroeger op zondag nog een afgezonderde dag met betrekkelijke rust, niet meer.
En dan wordt het wel duidelijk wat het verschil is, dat hoef je niet hardop te zeggen, maar dat zien we op zondagmorgen al.
De buurtjes zetten hun fiets en surfplank op de auto, wij gaan naar de kerk.
De andere buurtjes gebruiken de zondag om hun gevel te verven en tuin bij te werken en "jullie doen dat niet he"?
Heel moeilijk vind ik het om op de juiste manier mee te leven tijdens ziekte en overlijden.
Soms willen mensen niet dat je voor hen bidt, of zijn ze zo in opstand en dus vijandig, dan maak je meer brokken wanneer je over de Bijbel of God begint, dan dat je erover zwijgt. Dan bid ik maar in stilte voor hen, of de Heere hun harde hart wil verbreken, dat hebben wij zelf ook zo nodig.
En als er gespot en gehoond word, vind ik het soms moeilijk om te zwijgen.
Mijn dochter had gesolliciteerd bij een supermarkt, bijbaantje op zaterdag, ze had eerlijk gezegd dat ze niet op zondag wilde werken en toen werd ze afgewezen.

[MoesTuin]

Lees Hebreeen 11 maar eens
Al die Geloofsgetuigen.
En wij?

Vul maar in....

En lees erna Hebreeen 12
1 Daarom dan, laten ook wij, nu wij zulk een grote wolk van getuigen rondom ons hebben, afleggen alle last en de zonde, die ons zo licht in de weg staat, en met volharding de wedloop lopen, die vóór ons ligt.
2 Laat ons oog daarbij (alleen) gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugde, welke vóór Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods.
3 Vestigt uw aandacht dan op Hem, die zulk een tegenspraak van de zondaren tegen Zich heeft verdragen, opdat gij niet door matheid van ziel verslapt.

[Panny]

Ik denk weleens dat een grote oorzaak van de doodsheid binnen het refowereldje is dat we wel graag het geloof in Jezus Christus willen ontvangen maar dat we eigenlijk geen discipel van Jezus Christus willen zijn.

Ga er maar gerust van uit dat dit niet beperkt is tot de Reformatorische wereld.

Dat denk ik ook wel.
Maar toch lijken bijvoorbeeld evangelische christenen veel meer bezig te zijn met christen 'zijn'.
Jezus is veel meer de nummer 1 in hun leven. En dat dragen ze veel vrijer uit als wij reformatorische christenen.

[helma]

Ik denk weleens dat een grote oorzaak van de doodsheid binnen het refowereldje is dat we wel graag het geloof in Jezus Christus willen ontvangen maar dat we eigenlijk geen discipel van Jezus Christus willen zijn.

Ga er maar gerust van uit dat dit niet beperkt is tot de Reformatorische wereld.

Dat denk ik ook wel.
Maar toch lijken bijvoorbeeld evangelische christenen veel meer bezig te zijn met christen 'zijn'.
Jezus is veel meer de nummer 1 in hun leven. En dat dragen ze veel vrijer uit als wij reformatorische christenen.

Dat is mijn ervaring niet. Als ik ook even mag 'veralgemeniseren' over Evangelische christenen.... merk ik lang niet altijd dat Jezus nummer 1 is. Vergeving is een gepasseerd station; niet meer moeilijk doen over je zonden. En vooral leven voor Christus en minder (of niet) leven uit Christus.

Discipel zijn is vooral na-volgen. Het roer van je leven uit handen geven. Hem Profeet, Priester en Koning laten zijn.
Dienend leven vanuit de verdienste van Christus. En als de Heilige Geest dat niet in je hart werkt dan maakt het niet uit of je Reformatorisch bent of Evangelisch. Dan wil je ten diepste geen discipel zijn. Maar zelf de touwtjes in handen houden.