Ja... Maar niet dat een prediker de weg gaat voorschrijven. Dat ligt buiten de mens, en als hij daarin zichzelf tot maatstaf neemtejvl schreef:Van harte mee eens hoor. Maar DIA bedoelt hoe je tot Christus komt, die wegen.lien75 schreef:-DIA- schreef:
Koesteren... wie was daar dan voor? Een ware ontdekkende preek waarin de liefde en bewogenheid spreekt zal je toch geen
voet geven om op te staan?
Toch heeft zo'n prediking ook tweeërlei uitwerking: Of men ergert zich eraan, of men wordt in het gemis geplaatst dat alleen
door God te vervullen is.
En laten we het wel proberen te vatten: Het gaat niet om op wat gemoedelijkheid of gestaltes te bouwen, maar de (wan)gestaltes
dienen wel aangewezen te worden dacht ik toch.
waar in de bijbel zie je dat de apostelen de wegen in het hart beschrijven in een preek... Waar in de bijbel wordt geloof en bekering uit elkaar getrokken? Waar in de bijbel kom je tegen dat
Christus Zelf op die wijze predikt?
Een dienaar van het Woord mag alleen verkondigen het is in of buiten Christus. Mag alleen Christus Zelf verkondigen en niet allerlei zielenroerselen van een mens of die een mens kan hebben. voor je het weet gaan we het daarin zoeken. Maar zoeken we het niet bij Christus Zelf. In een gesprek kan je misschien wat dieper op deze dingen ingaan. Maar op de kansel mag er nooit onduidelijkheid bestaan.En hij mag nooit en te nimmer zijn schaapjes iets ander voorhouden. wanneer mensen tevreden kunnen zijn met wat zielenroerselen zonder te weten Zijn Eigendom te zijn is niet liefdevol. Het houdt hen van Christus af.Liefdevol is de enige en juiste weg voorhouden. En de mensen geen rust te geven buiten Christus om. Zodra mensen rust krijgen door bepaalde zielenroerselen geef je ze verkeerde grond. Het is binnen of buiten Hem. en achteraf kan je zeggen ja toen was God al bezig in mijn leven, niet vooraf.
Al is de bijbel daar ook zonneklaar over natuurlijk.
is het zeker niet goed. Maar het geloof is wel door het gehoor, en daarvoor zendt God Zijn knechten om dat woord te verklaren.
Als daar de Geest in meekomt wil Hij daardoor onze ogen openen. Het ligt niet aan het Woord, maar aan onze doodstaat.
Een dode kan toch ook geen boek lezen of iets anders? Denk ook aan de Moorman die naar Jeruzalem was gekomen.
Hij had het Woord wel gekregen, maar hij verstond het niet. Dat is toch zoals het bij elk natuurlijk mens ligt. We kunnen de Bijbel
met ons verstand lezen, dat zijn we ook verplicht. Maar we zullen niet verstaan wat er staat dan alleen als God ons daar Zelf de
ogen voor opent. Bij de Moorman zond Hij Filippus, als een uitlegger, en daar wilde zich de Heilige Geest van bedienen.
Weet je, er is geen geslotener boek als juist de Bijbel. Wij kunnen die met ons natuurlijk verstand niet begrijpen, en wat wij
erin lezen met ons natuurlijk verstand kunnen we niet plaatsen, en weten er in feite geen raad mee. Ons verstand is ten
enenmale ontoereikend om de Bijbel te verstaan. Dat het Woord zonneklaar is dat is waar als onze ogen daar door God voor
geopend worden.
En verder: We komen toch niet tot Christus? Niemand komt tot Hem tenzij dat de Vader hem trekt. De bevindelijke
gangen zullen ook niet eerder verstaan worden als dan wanneer er een geestelijk leven in de ziel is gewerkt.
En dat merk ik wel op: De prediking is vaak niet meer dan een verhalen van een Bijbelse geschiedenissen. De diepte en
geestelijke strekking wordt nogal eens overgeslagen dan wel verkeerd toegepast. Het Woord dient toch ook verklaard en
toegepast te worden? Dat is in feite de roeping door Gods knechten. En hoe zullen ze het verklaren als ze zelf niet verklaard
zijn geworden? Of als reen prediker zichzelf heeft verklaard?
Dus kort (sorry dat ik soms breedsprakig ben) gezegd: Wat je zegt dat de Bijbel zonneklaar is dat geldt alleen degenen die
geopende zielenogen hebben ontvangen.
