Twee soorten ellendekennis?
-
- Verbannen
- Berichten: 134
- Lid geworden op: 19 jan 2013, 15:05
Twee soorten ellendekennis?
Is er in de Bijbel sprake van twee soorten ellendekennis?
Namelijk:
- de overtuiging dat de weg die je nu gaat, naar de verdoemenis leidt.
- het diepe schuldbesef van Psalm 51 en van de tollenaar in de tempel, dat je gezondigd hebt tegen een goeddoend God.
Is het zaligmakende in dat diepe schuldbesef, dat hieruit blijkt wat je wil en waar je speciale aandacht aan geeft? Namelijk aan geloof, hoop en liefde (in het OT 'Gods Wet')? Is berouw over je zonde in de Bijbel hetzelfde als een daad doen waaruit blijkt dat je speciale aandacht geeft aan geloof, hoop en liefde (in het OT 'Gods Wet')?
In Johannes 16 gaat het mijns inziens over de eerste overtuiging dat de weg die je nu gaat, naar de verdoemenis leidt:
"8 En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel:
9 Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven;
10 En van gerechtigheid, omdat Ik tot Mijn Vader heenga, en gij zult Mij niet meer zien;
11 En van oordeel, omdat de overste dezer wereld geoordeeld is."
Als God de mens geen ellendekennis geeft, heeft de mens een wil die gebonden is aan zijn verdorven verstand en kan hij zichzelf niet bekeren.
Maar: als iemand de overtuiging heeft gehad dat de weg die hij nu gaat, naar de verdoemenis leidt:
- heeft hij vanaf dat moment een vrije wil?
- staat hij vanaf dat moment in de vrijheid om met de 10 1/2 stam of 1 1/2 stam van Israël in ballingschap wel of niet terug te keren tot God?
- houdt terugkeren tot God in dat je speciale aandacht geeft aan geloof, hoop en liefde?
- houdt terugkeren tot God óók in dat je hartelijk toestemt dat je vaak het omgekeerde doet dan wat je wil? Is dat de juiste interpretatie van onderstaande Bijbeltekst?
Romeinen 7:15-26: "15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.
16 En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is.
17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
21 Zo vind ik dan deze wet in mij: als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.
22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendigen mens;
23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.
24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?
25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.
26 Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde."
Namelijk:
- de overtuiging dat de weg die je nu gaat, naar de verdoemenis leidt.
- het diepe schuldbesef van Psalm 51 en van de tollenaar in de tempel, dat je gezondigd hebt tegen een goeddoend God.
Is het zaligmakende in dat diepe schuldbesef, dat hieruit blijkt wat je wil en waar je speciale aandacht aan geeft? Namelijk aan geloof, hoop en liefde (in het OT 'Gods Wet')? Is berouw over je zonde in de Bijbel hetzelfde als een daad doen waaruit blijkt dat je speciale aandacht geeft aan geloof, hoop en liefde (in het OT 'Gods Wet')?
In Johannes 16 gaat het mijns inziens over de eerste overtuiging dat de weg die je nu gaat, naar de verdoemenis leidt:
"8 En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel:
9 Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven;
10 En van gerechtigheid, omdat Ik tot Mijn Vader heenga, en gij zult Mij niet meer zien;
11 En van oordeel, omdat de overste dezer wereld geoordeeld is."
Als God de mens geen ellendekennis geeft, heeft de mens een wil die gebonden is aan zijn verdorven verstand en kan hij zichzelf niet bekeren.
Maar: als iemand de overtuiging heeft gehad dat de weg die hij nu gaat, naar de verdoemenis leidt:
- heeft hij vanaf dat moment een vrije wil?
- staat hij vanaf dat moment in de vrijheid om met de 10 1/2 stam of 1 1/2 stam van Israël in ballingschap wel of niet terug te keren tot God?
- houdt terugkeren tot God in dat je speciale aandacht geeft aan geloof, hoop en liefde?
- houdt terugkeren tot God óók in dat je hartelijk toestemt dat je vaak het omgekeerde doet dan wat je wil? Is dat de juiste interpretatie van onderstaande Bijbeltekst?
Romeinen 7:15-26: "15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.
16 En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is.
17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.
21 Zo vind ik dan deze wet in mij: als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.
22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendigen mens;
23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.
24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?
25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.
26 Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde."
Re: Twee soorten ellendekennis?
Ik zal proberen er heel iets van te zeggen.
Er is een algemene toestemming en een zekere kennis van ellende.
Dit brengt een mens soms in zeer zware overtuigingen.
Deze algemene overtuigingen kunnen vaak nog dieper gaan dan de zaligmakende overtuigingen.
Het andere is dan een zaligmakende overtuiging van zonden en ellenden.
Dat wil niet zeggen dat zo'n ontdekte ziel dat voor waar kan houden.
Immers, zou een ziel weten dat God Zijn hand aan hem geslagen heeft zou hij kunnen
gaan rusten op de conclusie. God laat niet varen het werk dat Zijn hand begon.
Maar het is de eer van de Koning deze zaak te verbergen.
Ik zou iedereen aanraden deze gangen en wegen die God met Zijn volk houdt na te speuren.
Ons hart is zo arglistig dat het zich nog wel wil vastklemmen aan een algemene overtuiging.
En als de satan en eigen vlees samen overeenstemmen dan houdt dat een mens
af van God en gaat hij een grond leggen waar geen Grond is.
Lees de oudvaders in dezen.
Er is een algemene toestemming en een zekere kennis van ellende.
Dit brengt een mens soms in zeer zware overtuigingen.
Deze algemene overtuigingen kunnen vaak nog dieper gaan dan de zaligmakende overtuigingen.
Het andere is dan een zaligmakende overtuiging van zonden en ellenden.
Dat wil niet zeggen dat zo'n ontdekte ziel dat voor waar kan houden.
Immers, zou een ziel weten dat God Zijn hand aan hem geslagen heeft zou hij kunnen
gaan rusten op de conclusie. God laat niet varen het werk dat Zijn hand begon.
Maar het is de eer van de Koning deze zaak te verbergen.
Ik zou iedereen aanraden deze gangen en wegen die God met Zijn volk houdt na te speuren.
Ons hart is zo arglistig dat het zich nog wel wil vastklemmen aan een algemene overtuiging.
En als de satan en eigen vlees samen overeenstemmen dan houdt dat een mens
af van God en gaat hij een grond leggen waar geen Grond is.
Lees de oudvaders in dezen.
© -DIA- 18-05-2024: 32800
Re: Twee soorten ellendekennis?
Lees de Schriften want die zijn het die van Hem getuigen.-DIA- schreef:Ik zal proberen er heel iets van te zeggen.
Er is een algemene toestemming en een zekere kennis van ellende.
Dit brengt een mens soms in zeer zware overtuigingen.
Deze algemene overtuigingen kunnen vaak nog dieper gaan dan de zaligmakende overtuigingen.
Het andere is dan een zaligmakende overtuiging van zonden en ellenden.
Dat wil niet zeggen dat zo'n ontdekte ziel dat voor waar kan houden.
Immers, zou een ziel weten dat God Zijn hand aan hem geslagen heeft zou hij kunnen
gaan rusten op de conclusie. God laat niet varen het werk dat Zijn hand begon.
Maar het is de eer van de Koning deze zaak te verbergen.
Ik zou iedereen aanraden deze gangen en wegen die God met Zijn volk houdt na te speuren.
Ons hart is zo arglistig dat het zich nog wel wil vastklemmen aan een algemene overtuiging.
En als de satan en eigen vlees samen overeenstemmen dan houdt dat een mens
af van God en gaat hij een grond leggen waar geen Grond is.
Lees de oudvaders in dezen.
Re: Twee soorten ellendekennis?
Hoe zou ik die kunnen verstaan?Ditbenik schreef:Lees de Schriften want die zijn het die van Hem getuigen.-DIA- schreef:Ik zal proberen er heel iets van te zeggen.
Er is een algemene toestemming en een zekere kennis van ellende.
Dit brengt een mens soms in zeer zware overtuigingen.
Deze algemene overtuigingen kunnen vaak nog dieper gaan dan de zaligmakende overtuigingen.
Het andere is dan een zaligmakende overtuiging van zonden en ellenden.
Dat wil niet zeggen dat zo'n ontdekte ziel dat voor waar kan houden.
Immers, zou een ziel weten dat God Zijn hand aan hem geslagen heeft zou hij kunnen
gaan rusten op de conclusie. God laat niet varen het werk dat Zijn hand begon.
Maar het is de eer van de Koning deze zaak te verbergen.
Ik zou iedereen aanraden deze gangen en wegen die God met Zijn volk houdt na te speuren.
Ons hart is zo arglistig dat het zich nog wel wil vastklemmen aan een algemene overtuiging.
En als de satan en eigen vlees samen overeenstemmen dan houdt dat een mens
af van God en gaat hij een grond leggen waar geen Grond is.
Lees de oudvaders in dezen.
© -DIA- 18-05-2024: 32800
-
- Berichten: 55
- Lid geworden op: 02 jul 2011, 17:28
Re: Twee soorten ellendekennis?
Het verschil tussen een algemene overtuiging en een zaligmakende overtuiging is dat de laatste ons tot Christus doet uitgaan. Het is namelijk het werk van de Heilige Geest om zondaren tot Christus te leiden. En alleen in Christus ligt het behoud. Alle andere vormen van overtuiging gaan of weer over, of ze maken ons vrome mensen buiten Christus. Dat kan als overtuiging van zonden in de prediking tot een kenmerk van het ware genoemd worden, waarbij niet uitgedreven wordt om Christus te kennen.
Re: Twee soorten ellendekennis?
Goed gezegd Kohlbrugge, alleen ligt de laatste zin op RF nogal gevoelig.Kohlbrugge schreef:Het verschil tussen een algemene overtuiging en een zaligmakende overtuiging is dat de laatste ons tot Christus doet uitgaan. Het is namelijk het werk van de Heilige Geest om zondaren tot Christus te leiden. En alleen in Christus ligt het behoud. Alle andere vormen van overtuiging gaan of weer over, of ze maken ons vrome mensen buiten Christus. Dat kan als overtuiging van zonden in de prediking tot een kenmerk van het ware genoemd worden, waarbij niet uitgedreven wordt om Christus te kennen.
@DIA: Als wij de Schrift niet verstaan, hoe zullen wij de oudvaders (oude schrijvers) dan wel verstaan?
Re: Twee soorten ellendekennis?
alias schreef:Goed gezegd Kohlbrugge, alleen ligt de laatste zin op RF nogal gevoelig.Kohlbrugge schreef:Het verschil tussen een algemene overtuiging en een zaligmakende overtuiging is dat de laatste ons tot Christus doet uitgaan. Het is namelijk het werk van de Heilige Geest om zondaren tot Christus te leiden. En alleen in Christus ligt het behoud. Alle andere vormen van overtuiging gaan of weer over, of ze maken ons vrome mensen buiten Christus. Dat kan als overtuiging van zonden in de prediking tot een kenmerk van het ware genoemd worden, waarbij niet uitgedreven wordt om Christus te kennen.
@DIA: Als wij de Schrift niet verstaan, hoe zullen wij de oudvaders (oude schrijvers) dan wel verstaan?
@Alias, waarom zou de laatste zin van Kohlbrugge hier gevaarlijk zijn? Ben het er helemaal mee eens...
Alleen wie door de duisternis van de nacht is gegaan, kan het licht van de morgen naar waarde schatten !
He will wipe away every tear from their eyes. Death shall be no more, neither shall be mourning nor crying nor pain anymore, for the former things have passed away. Revelation 21:4
He will wipe away every tear from their eyes. Death shall be no more, neither shall be mourning nor crying nor pain anymore, for the former things have passed away. Revelation 21:4
Re: Twee soorten ellendekennis?
Wil je hier stellen dat hier mensen op RF de overtuiging van zonden zien als kenmerk van bekering en 'er dan zijn'? Buiten Christus is niemand veilig.alias schreef:Goed gezegd Kohlbrugge, alleen ligt de laatste zin op RF nogal gevoelig.Kohlbrugge schreef:Het verschil tussen een algemene overtuiging en een zaligmakende overtuiging is dat de laatste ons tot Christus doet uitgaan. Het is namelijk het werk van de Heilige Geest om zondaren tot Christus te leiden. En alleen in Christus ligt het behoud. Alle andere vormen van overtuiging gaan of weer over, of ze maken ons vrome mensen buiten Christus. Dat kan als overtuiging van zonden in de prediking tot een kenmerk van het ware genoemd worden, waarbij niet uitgedreven wordt om Christus te kennen.
@DIA: Als wij de Schrift niet verstaan, hoe zullen wij de oudvaders (oude schrijvers) dan wel verstaan?
Alleen door en met Hem is er Leven!
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten maar de echo ervan duurt eindeloos....
Re: Twee soorten ellendekennis?
En wat is in Christus zijn? Dat wordt ook nogal eens anders gedefinieerd.
Re: Twee soorten ellendekennis?
Zie oa 2 Kor 5ejvl schreef:En wat is in Christus zijn? Dat wordt ook nogal eens anders gedefinieerd.
HSV/ SV
17 Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.
17 Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.
18 En dit alles is uit God, Die ons met Zichzelf verzoend heeft door Jezus Christus, en ons de bediening van de verzoening gegeven heeft.
18 En al deze dingen zijn uit God, Die ons met Zichzelven verzoend heeft door Jezus Christus, en ons de bediening der verzoening gegeven heeft.
19 God was het namelijk Die in Christus de wereld met Zichzelf verzoende, en aan hen hun overtredingen niet toerekende; en Hij heeft het woord van de verzoening in ons gelegd.
19 Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.
20 Wij zijn dan gezanten namens Christus, alsof God Zelf door ons smeekt. Namens Christus smeken wij: laat u met God verzoenen.
20 Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.
21 Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem.
21 Want Dien, Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem.
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten maar de echo ervan duurt eindeloos....
-
- Berichten: 55
- Lid geworden op: 02 jul 2011, 17:28
Re: Twee soorten ellendekennis?
Wees gerust, ik heb hier niemand op het oog, maar in zijn algemeenheid gezegd wordt in de prediking door sommigen nogal eens de overtuiging van zonden gezien als het eerste werk van de Geest in de zondaar. Mensen worden dan min of meer de handen opgelegd. Er wordt tenminste hoop gegeven. Velen zijn er die met grote stappen over de ellende heenstappen, maar zo makkelijk gaat het niet, wordt er dan gezegd. Is er dan iemand die kenmerken van overtuiging tonen, dan wordt er soms te gemakkelijk gezegd dat zo iemand de kentekenen van de wedergeboorte toont. Terecht gezegd: Buiten Christus is niemand veilig.henriët schreef:Wil je hier stellen dat hier mensen op RF de overtuiging van zonden zien als kenmerk van bekering en 'er dan zijn'? Buiten Christus is niemand veilig.alias schreef:Goed gezegd Kohlbrugge, alleen ligt de laatste zin op RF nogal gevoelig.Kohlbrugge schreef:Het verschil tussen een algemene overtuiging en een zaligmakende overtuiging is dat de laatste ons tot Christus doet uitgaan. Het is namelijk het werk van de Heilige Geest om zondaren tot Christus te leiden. En alleen in Christus ligt het behoud. Alle andere vormen van overtuiging gaan of weer over, of ze maken ons vrome mensen buiten Christus. Dat kan als overtuiging van zonden in de prediking tot een kenmerk van het ware genoemd worden, waarbij niet uitgedreven wordt om Christus te kennen.
@DIA: Als wij de Schrift niet verstaan, hoe zullen wij de oudvaders (oude schrijvers) dan wel verstaan?
Alleen door en met Hem is er Leven!
- Johann Gottfried Walther
- Berichten: 4810
- Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49
Re: Twee soorten ellendekennis?
Ds. Edmund Calamy (1600 - 1666) een Puriteins predikant lijkt het in ieder geval met forummer Kohlbrugge eens te zijn.
Een gebroken en verslagen hart zult Gij o God! niet verachten. Ps 51v19b
Als wij treuren om zonde en Christus'vergeving niet accepteren, dan treuren we naar de wet en niet naar het evangelie. Dat heet wanhoop en berouw. Verdriet volgens het evangelie bevat hoop op genade, zelfs in het diepste verdriet. Die hoop is zichtbaar door de wijze waarop men verdriet heeft. Dat verdriet is geen wanhoop , maar smeekt om Gods genade. Dit verdriet richt zich op God.
Dat is duidelijk zichtbaar in de gelijkenis van de verloren zoon. Op het dieptepunt van zijn leven wanhoopt hij niet, maar gaat hij op weg naar zijn vader om genade te vragen. Als er bij hem geen hoop was op genade, zou hij nooit naar zijn vader zijn gegaan. Verdriet volgens het evangelie is gemengd met vreugde, geloof en hoop.
De gelovige die rouwt, ziet zijn verdriet als een offer dat God behaagt. Hij is blij dat hij zijn verdriet aan God kan aanbieden: "De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart" (Ps 51v19)
Het hart dat betrouw kent, gelooft. Daarom kent het vreugde in verdriet.
Een gebroken en verslagen hart zult Gij o God! niet verachten. Ps 51v19b
Als wij treuren om zonde en Christus'vergeving niet accepteren, dan treuren we naar de wet en niet naar het evangelie. Dat heet wanhoop en berouw. Verdriet volgens het evangelie bevat hoop op genade, zelfs in het diepste verdriet. Die hoop is zichtbaar door de wijze waarop men verdriet heeft. Dat verdriet is geen wanhoop , maar smeekt om Gods genade. Dit verdriet richt zich op God.
Dat is duidelijk zichtbaar in de gelijkenis van de verloren zoon. Op het dieptepunt van zijn leven wanhoopt hij niet, maar gaat hij op weg naar zijn vader om genade te vragen. Als er bij hem geen hoop was op genade, zou hij nooit naar zijn vader zijn gegaan. Verdriet volgens het evangelie is gemengd met vreugde, geloof en hoop.
De gelovige die rouwt, ziet zijn verdriet als een offer dat God behaagt. Hij is blij dat hij zijn verdriet aan God kan aanbieden: "De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart" (Ps 51v19)
Het hart dat betrouw kent, gelooft. Daarom kent het vreugde in verdriet.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
-
- Berichten: 55
- Lid geworden op: 02 jul 2011, 17:28
Re: Twee soorten ellendekennis?
Dat citaat is me uit het hart gegrepen. Bedankt.
Re: Twee soorten ellendekennis?
Wie zal de Schrift recht verstaan? Niemand, tenzij dat er een Uitlegger bij komt. De Heilige Geest kanalias schreef:Goed gezegd Kohlbrugge, alleen ligt de laatste zin op RF nogal gevoelig.Kohlbrugge schreef:Het verschil tussen een algemene overtuiging en een zaligmakende overtuiging is dat de laatste ons tot Christus doet uitgaan. Het is namelijk het werk van de Heilige Geest om zondaren tot Christus te leiden. En alleen in Christus ligt het behoud. Alle andere vormen van overtuiging gaan of weer over, of ze maken ons vrome mensen buiten Christus. Dat kan als overtuiging van zonden in de prediking tot een kenmerk van het ware genoemd worden, waarbij niet uitgedreven wordt om Christus te kennen.
@DIA: Als wij de Schrift niet verstaan, hoe zullen wij de oudvaders (oude schrijvers) dan wel verstaan?
dat vanzelf onmiddellijk door het Woord, maar gebruikt vaak Zijn knechten voor door de verkondiging
van het Evangelie, als dat recht gebracht wordt.
Bij een goede separatie valt alles van de mens weg... tenminste als grond. Zo verklaren toch de
oudvaders in de toepassing ook de ziel. Denk ook aan die Moorman. Hij had Gods Woord, hij las
het, maar het moest wel voor hem geopend worden. En daarvoor gebruikte de Heilige Geest Filippus.
Zo werkt God nu nog, al is het op zich ook waar dat Hij ook door het Woord onmiddellijk onderwijst.
Maar het gaat hier wel over het ware werk en het nabijkomende. Wie zou dan niet voor eigen hart
vrezen? En wat betreft Kohlbrugge, die spreekt zuiver Schriftuurlijk. Waarom zou Kohlbruggen gevoelig
liggen? Het is maar door welke bril je Kohlbrugge leest. Dat geldt voor meer oudvaders en anderen,
zoals Spurgeon.
Ds. G.H. Kersten merkte op over het lezen van Spurgeon: neem dan liever Philpot. Maar Spurgeon is
makkelijker mis te verstaan door een verkeerd luisteren, dat was de reden waarom ds. Kersten dan
de voorkeur gaf aan Philpot. Maar beide zijn wel Schriftuurlijk.
En wat altijd wel gezegd dient te worden, buiten Christus kan het nog alle kanten op.
© -DIA- 18-05-2024: 32800
Re: Twee soorten ellendekennis?
Het gaat hier over een algemeen treuren en een oprecht treuren. God bewaart een ontdekte zielJohann Gottfried Walther schreef:Ds. Edmund Calamy (1600 - 1666) een Puriteins predikant lijkt het in ieder geval met forummer Kohlbrugge eens te zijn.
Een gebroken en verslagen hart zult Gij o God! niet verachten. Ps 51v19b
Als wij treuren om zonde en Christus'vergeving niet accepteren, dan treuren we naar de wet en niet naar het evangelie. Dat heet wanhoop en berouw. Verdriet volgens het evangelie bevat hoop op genade, zelfs in het diepste verdriet. Die hoop is zichtbaar door de wijze waarop men verdriet heeft. Dat verdriet is geen wanhoop , maar smeekt om Gods genade. Dit verdriet richt zich op God.
Dat is duidelijk zichtbaar in de gelijkenis van de verloren zoon. Op het dieptepunt van zijn leven wanhoopt hij niet, maar gaat hij op weg naar zijn vader om genade te vragen. Als er bij hem geen hoop was op genade, zou hij nooit naar zijn vader zijn gegaan. Verdriet volgens het evangelie is gemengd met vreugde, geloof en hoop.
De gelovige die rouwt, ziet zijn verdriet als een offer dat God behaagt. Hij is blij dat hij zijn verdriet aan God kan aanbieden: "De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart" (Ps 51v19)
Het hart dat betrouw kent, gelooft. Daarom kent het vreugde in verdriet.
voor de wanhoop. Maar dat wil niet zeggen dat het er niet eens diep door gaat. Er kan zoveel zijn wat
niets is, en zo weinig wat in feite alles is. Het komt eropaan of het Gods eigen werk is. Een kenmerk
van de droefheid naar God is ook liefde.
De ziel wordt naar Christus getrokken in de hebbelijkheid. Maar dat is nog niet de dadelijke toepassing.
Het kan wel eens bemoedigen, als er zaken verklaard worden die de ziel ook bevindt, maar nogmaals
het komt wel aan op de toepassing. Sion zal door Recht verlost worden. Deze ziel kan en wil niet
zalig worden buiten Gods Recht om. Want dat is hem lief. Hoe kan dat dan? Als de wet vervloekt?
Als je wel voelt: Ik reis naar de eeuwige rampzaligheid? Het is dat we uit de handen van de Rechter
willen blijven. En daarmee staan we ons zelf in de weg. De ziel weet het wel dat het Leven achter de
dood (het Recht) ligt. Dat betekent de dood, de eeuwige dood. En daar vlucht elk mens van weg. Een
mens wordt van God gegrepen voor Gods Recht gesteld. Dan wordt immers de mens voor God
gedagvaard? En dan komen we bij hetgeen bij wat hier meer genoemd is, maar wat niemand hier
kan verklaren: Dat dodelijkst tijdsgewricht. Waar de mens verloren gaat en hij voor de poorten der
hel wordt weggerukt, waar de Borg Zich ontsluit.
© -DIA- 18-05-2024: 32800