Stil zijn voor God

[Mara]

N.a.v. enkele gesprekken, een gelezen meditatie en een beluisterde preek, zag ik dat hier nog geen topic over is.
Het stil zijn op God, het wachten op Hem.
Zijn wij van nature niet ongeduldig?
Komen wij zelf vaak niet in actie?
Maar nu het wachten, het suizen van een zachte stilte.
Mijn ziel is immers stil tot God.
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den Heer.

Hoe kun je concreet dit invullen? Zitten en je hart openstellen? Wil de Heere dan overkomen?
Zoiets kan teer liggen denk ik.
Spreekt de Heere ook tot ons in de stilte?
Zouden wij niet vaker stil moeten zijn?

[ejvl]

In psalm 62 gaat al reeds om een bekeerd persoon, en dan is de betekenis "stil zijn voor God" anders, namelijk volledig op God vertrouwen, van Hem afhankelijk zijn, een onbekeerd/ongelovig persoon kan dit volgens mij niet, immers op wie moet je vertrouwen, op iemand die je niet kent?
Voor een ongelovige zou moeten gelden geen seconde te rusten voordat Christus gekend mag worden.

Voor een kind van God is dat een hele goede plaats, stil zijn, vertrouwen op God, in afhankelijkheid te mogen en kunnen leven...

[Jongere]

Ik wil graag dit stuk aanbevelen:
http://ahuijgen.nl/2012/06/23/stil-tot-god/

[Mara]

Ik wil graag dit stuk aanbevelen:
http://ahuijgen.nl/2012/06/23/stil-tot-god/

Ja mooi, ik zal het straks nogmaals op mijn gemak lezen.
God besluit in Zijn Wijsheid wel dat zijn Volk soms heel lang moet wachten, om hen op de proef te stellen?
Zoals een soldaat die 8 uren op wacht moet staan, de nacht is donker en stil en er gebeurt helemaal niets.
Dan moet hij toch die 8 uren trouw blijven en niet na 6 uur zeggen: er gebeurt toch niks, ik kan net zo goed weg gaan.
En als het donker in je leven is, je geen lichtpuntje meer ziet, moet je onthouden dat de nacht op zn donkerst is, vlak vóór de zon opgaat.
Dat heb ik jaren geleden gehoord van ds. C en ben dat blijven onthouden en het is waar.

[Mara]

In psalm 62 gaat al reeds om een bekeerd persoon, en dan is de betekenis "stil zijn voor God" anders, namelijk volledig op God vertrouwen, van Hem afhankelijk zijn, een onbekeerd/ongelovig persoon kan dit volgens mij niet, immers op wie moet je vertrouwen, op iemand die je niet kent?
Voor een ongelovige zou moeten gelden geen seconde te rusten voordat Christus gekend mag worden.

Voor een kind van God is dat een hele goede plaats, stil zijn, vertrouwen op God, in afhankelijkheid te mogen en kunnen leven...

Jij bedoelt hier de valse rust?

[ejvl]

Nee hoor.

Voor een kind van God kan het gelden, stil zijn voor God.
Voor een buitenstaander niet denk ik, die zal niet moeten, mogen en kunnen rusten. Wel overgeven.

[-DIA-]

Ik moest denken aan twee bekende psalmen
waarin stil zijn in verschillend openbaar komt.
Stil zijn. Of stil gemaakt worden.
Stil zijn in een onverenigde weg met God, ofwel een fatalistisch stil zijn of niet godverheerlijkend
stil zijn…

Psam 39
Ik zeide: Ik zal mijn wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijn tong; ik zal mijn mond met een breidel bewaren, terwijl de goddeloze nog tegenover mij is.
Ik was verstomd door stilzwijgen, ik zweeg van het goede; maar mijn smart werd verzwaard.
Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrandde in mijn overdenking;
toen sprak ik met mijn tong:
Deze psalmdichter moest toch spreken. Een vuur ontbrandde in zijn overdenking.

Kanttekening: Hij wil zeggen dat hij zich ten enenmale wil bedwingen om niet tegen God uit
ongeduldigheid te murmureren, of iets onbetamelijks van van zijne vijanden te spreken, zolang het
God beliefde, dat zij aldus op hem loerden en in voorspoed voor zijn ogen en rondom hem zweefden.


Een anders stil zijn is het in Psalm 62.
Immers is mijn ziel stil tot God; van Hem is mijn heil.
Immers is Hij mijn Rotssteen en mijn Heil, mijn Hoog Vertrek, ik zal niet grotelijks wankelen.

Kanttekening: Of, nochtans, evenwel is mijne ziel zwijgende, of, mijne ziel zwijgt Gode, voor God; alsof hij zeide: Het ga hoe het gaat, ik zal niet laten in gebeden, geduld en vertrouwen Gods heil en hulp te verwachten; niettegenstaande Hij mij schijnt te verlaten, dewijl mijne vijanden mij zo bitterlijk steeds vervolgen. Verg. Ps. 37:7, en onder Ps. 62:6; aldus breekt David uit met woorden van vertrouwen, nadat hij in zijn gemoed een groten strijd gehad had. Verg. Ps. 73:1, enz.

[Mara]

Nee hoor.

Voor een kind van God kan het gelden, stil zijn voor God.
Voor een buitenstaander niet denk ik, die zal niet moeten, mogen en kunnen rusten. Wel overgeven.

Ik bedoelde meer deze zin:
Voor een ongelovige zou moeten gelden geen seconde te rusten voordat Christus gekend mag worden.
Wanneer dit ontbreekt, is dat dan de valse rust?

[ejvl]

Nee hoor.

Voor een kind van God kan het gelden, stil zijn voor God.
Voor een buitenstaander niet denk ik, die zal niet moeten, mogen en kunnen rusten. Wel overgeven.

Ik bedoelde meer deze zin:
Voor een ongelovige zou moeten gelden geen seconde te rusten voordat Christus gekend mag worden.
Wanneer dit ontbreekt, is dat dan de valse rust?

Moeilijk hoor :-)
Wanneer wordt er gesproken over een gelovige? Ik vind pas als Christus gekend mag worden, maar ik wil ook geen plantjes vertrappen.
De vrucht zal uiteindelijk blijken als het wel of geen valse rust is/was.

Als standpunt neem ik altijd, geen rust voor Christus, en volgens mij doen alle reformatorische predikanten dat ook, al wordt er ook nog al eens gesproken over "doorvloeien" maar daar ga ik maar niet verder op in.

[Sheba]

N.a.v. enkele gesprekken, een gelezen meditatie en een beluisterde preek, zag ik dat hier nog geen topic over is.
Het stil zijn op God, het wachten op Hem.
Zijn wij van nature niet ongeduldig?
Komen wij zelf vaak niet in actie?
Maar nu het wachten, het suizen van een zachte stilte.
Mijn ziel is immers stil tot God.
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den Heer.

Hoe kun je concreet dit invullen? Zitten en je hart openstellen? Wil de Heere dan overkomen?
Zoiets kan teer liggen denk ik.
Spreekt de Heere ook tot ons in de stilte?
Zouden wij niet vaker stil moeten zijn?

Mara, wat bedoel je met stil zijn voor God en wachten op Hem? Ik denk wel dat ik weet wat je bedoel. Maar weet het niet zeker...
Waar moeten we op wachten?