Ondanks dat het niet echt een samenspraak is (van de kant van de predikant eerder breedspraak), is het wel een illustratie van de ellende-verlossing-dankbaarheid die in dit draadje centraal zou moeten staan.SecorDabar schreef:Samenspraak tussen een lidmaat en de predikant:
Lidmaat: Mijn zondebesef beneemt mij alle moed
Predikant:
Uw zondebesef en de bezoldiging van de zonde ontnemen u alle moed. Droefheid en verschrikking wisselen zich bij u af.
U vraagt zich af of de Heere Zich met u, een monster van ongerechtigheid, wil inlaten.
Satan wijst u erop dat u te veel hebt gezondigd en een te grote zondaar bent.
U roept in vertwijfeling en verlegenheid uit: wat zullen wij doen, mannen broeders? (Hand. 2:37).
Wij wijzen de mensen er altijd op dat zij zichzelf moeten leren kennen en gevoelen als geheel hulpeloos en verloren,
en dat zij door Gods Geest ontledigd moeten worden om het bij zichzelf
of andere schepsels niet langer te zoeken, teneinde tot Christus te komen.
Een ontwaakte zondaar zoekt altijd een geschikte gemoedsgestalte, opdat de Heere hiervoor eerbied zou hebben en hem daarom genadig zal zijn.
Doch weet, dat als Gods Geest als de Geest des oordeels en der uitbranding u uw
hulpeloze en verloren toestand laat gevoelen, dan vallen alle gemoedsgesteldheden om uzelf beter te maken en voor God te kunnen bestaan weg.
Al uw pogingen lijden dan schipbreuk, en u wordt een verloren zondaar. U ziet dan op een duidelijke en overtuigende wijze in,
dat het rechtvaardig zou zijn als God u naar de eeuwige rampzaligheid zou zenden.
Behalve uw schuldige onmacht en uiterste onbekwaamheid om uzelf te kunnen zaligen,
leeft u ook uw onwaardigheid in om enige hulp van God te ontvangen.
Echter, door de trekkende liefde van God de Vader, roept u als een verloren zondaar uit:
God, zijt mij zondaar genadig (Luk. 18:13). Op deze wijze is op u van toepassing wat we lezen van de tollenaars en
de zondaars die tot Jezus naderden om Hem te horen! Van dezulken werd gezegd: deze ontvangt de zondaars (Luk. 15:1, 2).
Christus heet u dan niet alleen van harte welkom, maar Hij ontvangt u ook liefderijk en geeft rust voor uw ziel.
Hij openbaart dan aan u Zijn liefde en gunst. Deze heerlijke openbaring aan uw ziel neemt u geheel in beslag.
Als u iets van Jezus'' bereidwilligheid en schoonheid hebt gezien, dan verzaakt u de hele wereld en komt tot Hem,
en u vindt in Hem alles wat uw ziel nodigt heeft. Wat vindt u dan in Hem?
Wel, Mozes vond zoveel in Christus, dat hij om Zijnentwil afstand deed van de Egyptische kroon en koninkrijk.
Vrienden, wat hebt u in Jezus gevonden? Wat zegt u, niets? Dan bent u niet tot Jezus gekomen!
Zegt u, alles? O ja, u hebt dan in die dierbare Jezus een fontein van genade gevonden,
die niet alleen genoeg is om uw zonde af te wassen, maar ook om uw ziel te heiligen en voor struikelen te bewaren,
en kracht te geven om door een huilende wildernis te gaan. Ja, om straks bij uw sterven u hartelijk welkom te heten,
als Hij u ontvangt en leidt in het huis des Vaders met zijn vele woningen!
Waarbij opgemerkt, van mijn kant, dat dit ook geldt voor mensen die besef van hun zonden hebben, en tegelijk weten dat ze naar Christus mogen gaan. Daar zit namelijk een lastig puntje: zo lang je twijfelt of God je wel zal aannemen, zal je een heel donker zondenbesef hebben. Je weet dat je van jezelf verloren bent, en in principe is er geen uitkomst. Dan is er voor jou deze boodschap: je mag het bij Christus leggen.
Maar als je weet dat er vergeving is voor zondaars kan dit anders uitpakken. Je zondenbesef ontneemt je dan niet meer alle moed - al ben je nog steeds diep en diep bedroefd over wat je nu weer gedaan hebt, en dat je van je oude mens nog lang niet af bent. Het is niet de bedoeling dat je dan alsnog gaat twijfelen, deze keer of je wel diep genoeg zondenbesef hebt. Hoe moeilijk het ook is, om tegelijk bedroefd te zijn over je zonden en tegelijk blij met de verlossing.
Maar ja.. Is dat in het gewone leven niet net zo? Als een schuld kwijtgescholden wordt, heb je dan niet ook een dubbel gevoel van balen dat je die schuld opgedaan had en blij zijn en dankbaar dat je er af bent?
