Ja, ik vind huisbezoek echt fijn! Bezoeken om naar uit te kijken. Nu ken ik de meeste kerkenraadsleden, dat scheelt vast al wel. En die klik is er door een gezamenlijke liefde tot de Heiland. In zo'n bezoek kun je toch daarover dingen delen, over de prediking, maar net zo goed de dingen waar je niet blij mee bent of zorgen over hebt. Ik vind het wel goed dat je regelmatig zo'n bezoek hebt.Desiree schreef:Vinden jullie het fijn, huisbezoek? Hebben jullie het idee dat het iets meer brengt dan dat er al was?
Het is misschien ook wel logisch, je gaat toch niet tegen een ouderling vertellen wat er in je binnenste omgaat.. Daar ken je iemand eigenlijk veel te weinig voor. Er moet toch een soort klik zijn, toch? En dan dat al na een half uur.. als je een beetje stil iemand bent...
Bovendien word je (als je wat zegt) mogelijk verkeerd begrepen, ook omdat ze je niet goed kennen of omdat jij al een boek uit hebt, terwijl een ander bij hoofdstuk 1 is.
Ik snap eigenlijk het hele huisbezoek niet... Een kort bezoek van een ouderling (die je niet goed kent) en een diaken (die zou moeten vragen of er financiele nood is (die je ook niet zo goed kent,) en na een uur staan ze weer op etc. 'moeten' ze naar de volgende.
Wat doe je elkaar aan, denk ik dan soms.
Bij ons komen er overigens twee ouderlingen. Diakenen doen alleen de diaconale bezoeken. In het huisbezoek wordt zowel over de geestelijke dingen gesproken als over de persoonlijke situatie in gezin, werk en dat soort dingen.
En uiteraard, met de ene heb je meer klik dan met de ander, daarom is het wel fijn dat ze met z'n tweeën zijn
