Wat ik trouwens nog het ergste vind: het verhaal vertelt niet dat de dominee zijn excuses is aan gaan bieden bij het meisje. En als dat was gebeurd dan was het verhaal vast anders afgelopen.
Wat een vreselijk oordeel voor de kerk trouwens als er zo'n dominee op de kansel staat. Iemand die liever een van de jongeren ergert dan dat hij de minste is. De godsdienst uit de tijd van de Farizeeen is nog springlevend, dat blijkt dan wel weer. Of misschien moet ik zeggen: de mensen zijn uit zichzelf nog geen haar beter geworden.
Jongeren en kerk
Re: Jongeren en kerk
Maar de ouderen onder ons, waaronder ik dus 
hebben toch ook wel eens onder prediking gezeten, dat je als jongere dacht: pfffffft, komt hier een einde aan, please.
Of dat je als potje-met-grote-oren zat te luisteren naar gesprekken: waar gaat dit over?
Zijn we allemaal gefrustreerd geworden? Nee toch, anders zaten we niet hier.
Is het incasseringsvermogen van jongeren in zijn algemeenheid verminderd, m.a.w. je mag als gezagsdrager niks meer zeggen.
En als je iets zegt, moet dat met de grootste voorzichtigheid.
Ik heb wel eens een draai om mijn oren gekregen, tijdens zondagsschool.
hebben toch ook wel eens onder prediking gezeten, dat je als jongere dacht: pfffffft, komt hier een einde aan, please.Of dat je als potje-met-grote-oren zat te luisteren naar gesprekken: waar gaat dit over?
Zijn we allemaal gefrustreerd geworden? Nee toch, anders zaten we niet hier.
Is het incasseringsvermogen van jongeren in zijn algemeenheid verminderd, m.a.w. je mag als gezagsdrager niks meer zeggen.
En als je iets zegt, moet dat met de grootste voorzichtigheid.
Ik heb wel eens een draai om mijn oren gekregen, tijdens zondagsschool.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Jongeren en kerk
Ik weet niet of je dat zo moet stellen.Mara schreef: =====================
Als er iets is wat bestreden wordt door velen op de diverse fora, is het wel traditie.
Mensen die de oude waarden trachten vast te houden, maar een groeiend aantal die het bestrijdt.
Of toch niet?
We nemen tegenwoordig niet meer alles klakkeloos over.
Ik vind het niet verkeerd als gekeken wordt: wat is alleen maar (lege) vorm, wát is betekenis- en waardevolle inhoud?
Traditie is geen vaststaand corpus, maar een optelsom van elementen. En die elementen mag je best stuk voor stuk onder de loep nemen. Wat waardevol is, moet zichzelf dan maar als zodanig bewijzen - en zal dat ook doen!
~~Soli Deo Gloria~~
Re: Jongeren en kerk
WE nemen niet alles meer klakkeloos over.Hendrikus schreef:Ik weet niet of je dat zo moet stellen.Mara schreef: =====================
Als er iets is wat bestreden wordt door velen op de diverse fora, is het wel traditie.
Mensen die de oude waarden trachten vast te houden, maar een groeiend aantal die het bestrijdt.
Of toch niet?
We nemen tegenwoordig niet meer alles klakkeloos over.
Ik vind het niet verkeerd als gekeken wordt: wat is alleen maar (lege) vorm, wát is betekenis- en waardevolle inhoud?
Traditie is geen vaststaand corpus, maar een optelsom van elementen. En die elementen mag je best stuk voor stuk onder de loep nemen. Wat waardevol is, moet zichzelf dan maar als zodanig bewijzen - en zal dat ook doen!
MEN is dus intelligenter geworden?
En is dat alleen maar een voordeel?
Ik begrijp niet wat er nu zo erg mis is aan tradities. Het geeft ook zekerheid, structuur.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Jongeren en kerk
Dat denk ik als oudere ook nog wel eens, hoor.Mara schreef:Maar de ouderen onder ons, waaronder ik dus
Re: Jongeren en kerk
Mara schreef:Maar de ouderen onder ons, waaronder ik dus
Of dat je als potje-met-grote-oren zat te luisteren naar gesprekken: waar gaat dit over?
Zijn we allemaal gefrustreerd geworden? Nee toch, anders zaten we niet hier.
Is het incasseringsvermogen van jongeren in zijn algemeenheid verminderd, m.a.w. je mag als gezagsdrager niks meer zeggen.
En als je iets zegt, moet dat met de grootste voorzichtigheid.
Ik heb wel eens een draai om mijn oren gekregen, tijdens zondagsschool.
Dat denk ik nog steeds regelmatig, vooral bij predikanten die lang van stof en kort van inzicht zijn. Maar hier gaat het om iets anders. Je kunt nóg zo dom zijn, en zo weinig inzicht hebben in de effecten van je woorden, maar als je zoiets tegen iemand zegt en zij komt nooit meer op de catechisatie dan móet je doorhebben dat er iets niet recht ligt. En de gelijkenis van het verloren schaap lijkt me heel duidelijk, en trouwens het geheel van de Schrift. De dienaar van het woord moet dan natuurlijk heel snel de minste wezen. Want het bloed van zijn schapen zal van zijn hand geëist worden. Ik bedoel dat niet hardvochtig, alsof ambtelijke zonden niet vergeven kunnen worden. Maar in de weg van berouw en bekering. Als je dat niet doet vertoon je niet de vruchten van de Geest.
En ik heb wel eens de indruk dat die houding het meeste voorkomt onder de broeders die voortdurend maar roepen dat ieders bloed van hun hand geeist zal worden en dat ze toch niemand een onterechte hoop willen geven. Maar ondertussen verhinderen ze hun hoorders om in hen het vriendelijk gezicht van Jezus te zien.
Re: Jongeren en kerk
Ik ookAfgewezen schreef:Dat denk ik als oudere ook nog wel eens, hoor.Mara schreef:Maar de ouderen onder ons, waaronder ik dus
Van de week nog, toen ik hoorde vertellen over de trouwdienst van tweeeneenhalfuur.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Jongeren en kerk
Maar kan ook afstotend werken, zeker als er een bepaalde waarde voor de eeuwigheid aan gehangen wordt.Mara schreef:WE nemen niet alles meer klakkeloos over.
MEN is dus intelligenter geworden?
En is dat alleen maar een voordeel?
Ik begrijp niet wat er nu zo erg mis is aan tradities. Het geeft ook zekerheid, structuur.
Met goede tradities is niets mis mee, maar we moeten wel in de gaten houden dat het maar tradities zijn.
Re: Jongeren en kerk
Ik zie hier dus ook meteen tegensputterende reacties. 
Wiki zegt dit over traditie:
Een traditie (Latijn: trádere, overleveren) is een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. De functie hiervan is het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit. Tradities kunnen als waardevol worden beschouwd en boven alle kritiek verheven, maar ook als conservatisme dat remmend werkt op de vooruitgang. Hoewel tradities statisch kunnen lijken, veranderen en vernieuwen deze voortdurend.
Soms worden tradities geschapen om een nationale identiteit en daarmee nationale eenheid te bevorderen, wat Eric Hobsbawm en Terence Ranger uitgevonden tradities noemden.
Er zijn vele soorten tradities, zoals:
doorgeven van bepaald cultureel erfgoed, kennis en praktijk;
feesten voor goden of godinnen, voor doden of levenden;
sporten in een bepaald gebied;
herdenkingen van belangrijke mensen uit de geschiedenis;
het zingen van liederen bij speciale gelegenheden;
het overleveren van de leermeester op de leerling van bepaalde kenmerken in een kunststijl.
=====================================================================
Tradities hebben dus een functie.
En ze veranderen echt wel. Een voorbeeld is de rouwperiode.
Het was in mijn jeugd nog heel normaal om alle gordijnen te sluiten als iemand was overleden. Op de dag van begrafenis hing iedereen in de straat witte lakens voor het raam, rouwperiode duurde 1 jaar en 6 weken.
Ik vraag me af door wie dit allemaal nog wordt toegepast.
Het lijkt overdreven, maar het was wel heilzaam, men mocht in de rouw zijn, meer dan een jaar.
Nu moet je daar vaak na een paar maanden toch wel overheen zijn.
Dan zie je soms dat mensen veel later vastlopen.
In de kerk is de traditie: 4 x per jaar Heilig Avondmaal. Gaan we dit afschaffen, krijg je op verzoek, of 2 x kort na elkaar en dan met een tijd er tussen. Dat weten we niet.
Er zit een bepaalde volgorde in de liturgie, maar dat gaat ook hier en daar op de schop. Waarom?
Heeft iemand hierom gevraagd?
Wiki zegt dit over traditie:
Een traditie (Latijn: trádere, overleveren) is een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. De functie hiervan is het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit. Tradities kunnen als waardevol worden beschouwd en boven alle kritiek verheven, maar ook als conservatisme dat remmend werkt op de vooruitgang. Hoewel tradities statisch kunnen lijken, veranderen en vernieuwen deze voortdurend.
Soms worden tradities geschapen om een nationale identiteit en daarmee nationale eenheid te bevorderen, wat Eric Hobsbawm en Terence Ranger uitgevonden tradities noemden.
Er zijn vele soorten tradities, zoals:
doorgeven van bepaald cultureel erfgoed, kennis en praktijk;
feesten voor goden of godinnen, voor doden of levenden;
sporten in een bepaald gebied;
herdenkingen van belangrijke mensen uit de geschiedenis;
het zingen van liederen bij speciale gelegenheden;
het overleveren van de leermeester op de leerling van bepaalde kenmerken in een kunststijl.
=====================================================================
Tradities hebben dus een functie.
En ze veranderen echt wel. Een voorbeeld is de rouwperiode.
Het was in mijn jeugd nog heel normaal om alle gordijnen te sluiten als iemand was overleden. Op de dag van begrafenis hing iedereen in de straat witte lakens voor het raam, rouwperiode duurde 1 jaar en 6 weken.
Ik vraag me af door wie dit allemaal nog wordt toegepast.
Het lijkt overdreven, maar het was wel heilzaam, men mocht in de rouw zijn, meer dan een jaar.
Nu moet je daar vaak na een paar maanden toch wel overheen zijn.
Dan zie je soms dat mensen veel later vastlopen.
In de kerk is de traditie: 4 x per jaar Heilig Avondmaal. Gaan we dit afschaffen, krijg je op verzoek, of 2 x kort na elkaar en dan met een tijd er tussen. Dat weten we niet.
Er zit een bepaalde volgorde in de liturgie, maar dat gaat ook hier en daar op de schop. Waarom?
Heeft iemand hierom gevraagd?
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Jongeren en kerk
Tja Mara, waarom?
Zoals je al zei, het veranderd steeds.
De notulen Dordtse synode spreken van minimaal elke week avondmaal (of was het om de week?) Waarom is dat veranderd, waarom?
Calvijn had ook hele andere ideeën en uitvoeringen over liturgie, dat is ook allemaal veranderd, waarom?
Ik denk dat niemand dit precies weet, traditie en gewoonten is iets wat je met z'n allen afspreekt.
Hoewel tradities statisch kunnen lijken, veranderen en vernieuwen deze voortdurend.
Zoals je al zei, het veranderd steeds.
De notulen Dordtse synode spreken van minimaal elke week avondmaal (of was het om de week?) Waarom is dat veranderd, waarom?
Calvijn had ook hele andere ideeën en uitvoeringen over liturgie, dat is ook allemaal veranderd, waarom?
Ik denk dat niemand dit precies weet, traditie en gewoonten is iets wat je met z'n allen afspreekt.
Hoewel tradities statisch kunnen lijken, veranderen en vernieuwen deze voortdurend.
Re: Jongeren en kerk
Het gekke is dat ik het juist veel minder opluister bij jongeren.
Juist bij veel ouderen mag het allemaal wat sneller, luchtiger enz.
De hoed werd het eerst door oudere dames afgezet!
Zo werk je als oudere er dus aan mee, dat oude waarden verdwijnen.
En dat is tot op zekere hoogte wel goed, maar het gaat steeds sneller en daar maak ik (persoonlijk) bezwaar tegen.
Je hebt amper de tijd om aan een vernieuwing te wennen, of de volgende is alweer in gang gezet.
Juist bij veel ouderen mag het allemaal wat sneller, luchtiger enz.
De hoed werd het eerst door oudere dames afgezet!
Zo werk je als oudere er dus aan mee, dat oude waarden verdwijnen.
En dat is tot op zekere hoogte wel goed, maar het gaat steeds sneller en daar maak ik (persoonlijk) bezwaar tegen.
Je hebt amper de tijd om aan een vernieuwing te wennen, of de volgende is alweer in gang gezet.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Jongeren en kerk
Jongeren en kerk....
Traditie....
De tijd waarin we leven staat niet stil.....
Jongeren staan ook niet stil
Kerken zijn er in vele richtingen en sommige houden vast aan traditie en sommigen zijn wat flexibeler met traditie.
Traditie is inderdaad heel niet verkeerd en geeft inderdaad structuur en houvast.
Voor de één is dat fijn, voor de ander niet, iedereen is weer anders....
Gelukkig zijn er vele soorten kerkrichtingen, voor ieder wat wils zeg maar, binnen zijn / haar geloofsleven en om het
geloofsleven, de relatie met de Heer levend te houden en te onderhouden.
Zolang maar binnen de gemeente het verlossende genade werk van de God klinkt en oprecht beleden worden, dat door genade alleen
de Heer Jezus aan het kruis voor mijn zonden heeft moet lijden en is gestorven (en dat is niet goedkoop, maar duur betaald)
Daar gaat het om
Geef jongeren in de dienst ook een plek, een onderdeel, een actief onderdeel....
Veelal is het passief, de dominee spreekt, maar interactief is zo goed voor een levend geloofsleven (vast niet voor iedereen, maar voor veel jongeren zeker)
Zoek naar mogelijkheden voor de jeugd binnen de kerkdienst en betrek ze....
Als er binnen een kerkdienst veel jongeren zitten met hun hoofd hangend naar beneden, dan is dit toch wel een teken voor de voorganger om taalgebruik eenvoudiger voor hen te maken, of hierop in te haken speciaal voor de jongeren, hen te betrekken, ook in te leven in hun leefwereld, die totaal anders is dan de eigen jeugd die genoten is van 20 of 30 of 40 of 50 of meer jaar terug.....
En zelf?
Tja..... ook zittend in de kerk als kind, kroop onder de banken door en ontsnapte aan de aandacht en ging tussen de benen door van de mensen en verdwaalde .... moeder boos....
je moest stil zitten, wel aardige mensen, kreeg meer snoep in de kerk binnen 1 uur dan thuis binnen 1 uur.
Als jongere, snapte er niet veel van hoor......
Pas op latere leefdtijd is de ware kern van een persoonlijk geloof en relatie met de Heer bij mij door gedrongen en via een klein vlammetje verder aangewakkerd met vallen en opstaan.
Ik heb nu ook een veel bredere kijk hierdoor en kijk over kerkmuren en leefmuren heen.
Op zich denk ik nu wel terug op de vastigheid en duidelijkheid die een traditie biedt, maar meer ook niet.
Voor mij zelf was het een sleur en als jongere benauwde het mij me.
Zeker omdat (echt een zeer grote fout van de traditie die er in is geslopen) als je 18 was en alle catechesaties had doorlopen, tja, dan hoorde je belijdenis te doen.....
ik heb hier bewust voor gepassed..... waarom zou ik? Het zei me allemaal niks.....
Ben altijd blij dat ik die keus toen gemaakt heb.
Ik heb ook bewust de hele boel ook de rug toegekeerd hierdoor en dat heeft me werkelijk bevrijdt en ben van voor af aan zelf op ontdekking gegaan, eerst niet naar het geloof, maar later wel weer beetje bij beetje naar wat het geloof nu echt is en inhoud.
Gelukkig ben ik hierbij op mijn pad de juiste mensen tegen gekomen, die mij hierin tot steun zijn geweest, niet dwingend, maar liefdevol en neutraal....
Ik ben hier erg dankbaar voor
Zeker omdat ik dit zelf nu had gekozen bewust
Een persoonlijke relatie met de Heer is ook persoonlijk, dat kan een ander je niet opleggen.
Ik heb ook belijdenis van het geloof gedaan bewust toen ik 28 jaar was.
Dit is ook een proces van zeker 10 jaar geweest en nog steeds ben ik groeiend in het geloof.
Mijn verstandelijk IQ haalt het niet bij geleerde boekjes en studies en moeilijke woorden over het geloof, daar heb ik ook zelf heel geen belang bij (als een ander dat wel heeft prima, maar ik zie er geen meerwaarde voormezelf in)
Ik ben liever direct onder de mensen en wat er leeft en hoe het geloof praktisch in te vullen in je leven en toch....ook je verleden blijft je bij.....heel veel is me duidelijk geworden intussen....maar ik kan er ondanks alles toch in rust naar terug kijken.
Temeer ook de reden om lid te worden van het forum alhier, want ik wil graag leren en delen, kijken of er nog aansluiting is...
het maakt onderdeel uit van het hele proces waarin ik al jaren ga wellicht.....
Ik ben kwetsbaar, ben ik me zeer bewust, heb heel veel moeite met harde reacties, daar krijg ik letterlijk tranen van in mijn ogen.
Dat maakte ik vroeger in mijn omgeving al mee als kind / jongere en snapte er niks van...... in de kerk sprak men over liefde van Jezus voor mensen en vergeven, en op maandag was er de ruzie en hardheid.... niks geen liefde...
een jongere een kind, die hebben nog een soort onschuld en beoordelen dat een soort eerlijk...en dan klopt het totaal plaatje op dat moment gewoon niet.
enfin, ik dwaal af en het is dus mijn verhaal
Ik heb ook vele warme, zo ontzettend warme gezinnen mee mogen maken waarin ik terecht kwam via vriendjes van school, dat het een warm bad was, en liefdevol respectvol, zeg maar bijna praktisch uit de bijbel geleefd werd, dat voel je zo aan als kind, zo kan het ook. Maar dat verschil te ontdekken, zo kan het ook, maakt het des te pijnlijker....
Zoveel Jongeren, zoveel achtergronden, onderschat dit ook niet.... de kerk kan ook best hard zijn en onpersoonlijk.
Maar gelukkig heb ik mogen ontdekken persoonlijk dat de Heer dat niet is en altijd bij Hem terecht kan.
En zo besef ik me goed dat iedereen zo zijn eigen verleden heeft, maar wees hiervan bewust
zeker bij dit onderwerp van dit topic
Jongeren en de kerk..... Koester ze in Liefde en probeer ze te begrijpen ook, neem ze serieus, ook als ze zich afzetten, want ze willen enkel eerlijkheid en oprechtheid. Dwing vooral niet, probeer te sturen... ze moeten helemaal zelf uiteindelijk de keuze maken persoonlijk en dat kan een ander niet voor hen doen, althans dat kan wel, maar dan maakt de jongere in kwestie niet zelf een persoonlijke keus helaas.(en loslaten valt niet mee, maar eens moet het hoe dan ook)
en het is zeker een kunst als je ook kan praten in de taal van de jongeren van vandaag! 't valt niet mee....
Maar het gebed vermag ook veel, dat is zeker niet om te onderschatten.
MoesTuin
Traditie....
De tijd waarin we leven staat niet stil.....
Jongeren staan ook niet stil
Kerken zijn er in vele richtingen en sommige houden vast aan traditie en sommigen zijn wat flexibeler met traditie.
Traditie is inderdaad heel niet verkeerd en geeft inderdaad structuur en houvast.
Voor de één is dat fijn, voor de ander niet, iedereen is weer anders....
Gelukkig zijn er vele soorten kerkrichtingen, voor ieder wat wils zeg maar, binnen zijn / haar geloofsleven en om het
geloofsleven, de relatie met de Heer levend te houden en te onderhouden.
Zolang maar binnen de gemeente het verlossende genade werk van de God klinkt en oprecht beleden worden, dat door genade alleen
de Heer Jezus aan het kruis voor mijn zonden heeft moet lijden en is gestorven (en dat is niet goedkoop, maar duur betaald)
Daar gaat het om
Geef jongeren in de dienst ook een plek, een onderdeel, een actief onderdeel....
Veelal is het passief, de dominee spreekt, maar interactief is zo goed voor een levend geloofsleven (vast niet voor iedereen, maar voor veel jongeren zeker)
Zoek naar mogelijkheden voor de jeugd binnen de kerkdienst en betrek ze....
Als er binnen een kerkdienst veel jongeren zitten met hun hoofd hangend naar beneden, dan is dit toch wel een teken voor de voorganger om taalgebruik eenvoudiger voor hen te maken, of hierop in te haken speciaal voor de jongeren, hen te betrekken, ook in te leven in hun leefwereld, die totaal anders is dan de eigen jeugd die genoten is van 20 of 30 of 40 of 50 of meer jaar terug.....
En zelf?
Tja..... ook zittend in de kerk als kind, kroop onder de banken door en ontsnapte aan de aandacht en ging tussen de benen door van de mensen en verdwaalde .... moeder boos....
je moest stil zitten, wel aardige mensen, kreeg meer snoep in de kerk binnen 1 uur dan thuis binnen 1 uur.
Als jongere, snapte er niet veel van hoor......
Pas op latere leefdtijd is de ware kern van een persoonlijk geloof en relatie met de Heer bij mij door gedrongen en via een klein vlammetje verder aangewakkerd met vallen en opstaan.
Ik heb nu ook een veel bredere kijk hierdoor en kijk over kerkmuren en leefmuren heen.
Op zich denk ik nu wel terug op de vastigheid en duidelijkheid die een traditie biedt, maar meer ook niet.
Voor mij zelf was het een sleur en als jongere benauwde het mij me.
Zeker omdat (echt een zeer grote fout van de traditie die er in is geslopen) als je 18 was en alle catechesaties had doorlopen, tja, dan hoorde je belijdenis te doen.....
ik heb hier bewust voor gepassed..... waarom zou ik? Het zei me allemaal niks.....
Ben altijd blij dat ik die keus toen gemaakt heb.
Ik heb ook bewust de hele boel ook de rug toegekeerd hierdoor en dat heeft me werkelijk bevrijdt en ben van voor af aan zelf op ontdekking gegaan, eerst niet naar het geloof, maar later wel weer beetje bij beetje naar wat het geloof nu echt is en inhoud.
Gelukkig ben ik hierbij op mijn pad de juiste mensen tegen gekomen, die mij hierin tot steun zijn geweest, niet dwingend, maar liefdevol en neutraal....
Ik ben hier erg dankbaar voor
Zeker omdat ik dit zelf nu had gekozen bewust
Een persoonlijke relatie met de Heer is ook persoonlijk, dat kan een ander je niet opleggen.
Ik heb ook belijdenis van het geloof gedaan bewust toen ik 28 jaar was.
Dit is ook een proces van zeker 10 jaar geweest en nog steeds ben ik groeiend in het geloof.
Mijn verstandelijk IQ haalt het niet bij geleerde boekjes en studies en moeilijke woorden over het geloof, daar heb ik ook zelf heel geen belang bij (als een ander dat wel heeft prima, maar ik zie er geen meerwaarde voormezelf in)
Ik ben liever direct onder de mensen en wat er leeft en hoe het geloof praktisch in te vullen in je leven en toch....ook je verleden blijft je bij.....heel veel is me duidelijk geworden intussen....maar ik kan er ondanks alles toch in rust naar terug kijken.
Temeer ook de reden om lid te worden van het forum alhier, want ik wil graag leren en delen, kijken of er nog aansluiting is...
het maakt onderdeel uit van het hele proces waarin ik al jaren ga wellicht.....
Ik ben kwetsbaar, ben ik me zeer bewust, heb heel veel moeite met harde reacties, daar krijg ik letterlijk tranen van in mijn ogen.
Dat maakte ik vroeger in mijn omgeving al mee als kind / jongere en snapte er niks van...... in de kerk sprak men over liefde van Jezus voor mensen en vergeven, en op maandag was er de ruzie en hardheid.... niks geen liefde...
een jongere een kind, die hebben nog een soort onschuld en beoordelen dat een soort eerlijk...en dan klopt het totaal plaatje op dat moment gewoon niet.
enfin, ik dwaal af en het is dus mijn verhaal
Ik heb ook vele warme, zo ontzettend warme gezinnen mee mogen maken waarin ik terecht kwam via vriendjes van school, dat het een warm bad was, en liefdevol respectvol, zeg maar bijna praktisch uit de bijbel geleefd werd, dat voel je zo aan als kind, zo kan het ook. Maar dat verschil te ontdekken, zo kan het ook, maakt het des te pijnlijker....
Zoveel Jongeren, zoveel achtergronden, onderschat dit ook niet.... de kerk kan ook best hard zijn en onpersoonlijk.
Maar gelukkig heb ik mogen ontdekken persoonlijk dat de Heer dat niet is en altijd bij Hem terecht kan.
En zo besef ik me goed dat iedereen zo zijn eigen verleden heeft, maar wees hiervan bewust
zeker bij dit onderwerp van dit topic
Jongeren en de kerk..... Koester ze in Liefde en probeer ze te begrijpen ook, neem ze serieus, ook als ze zich afzetten, want ze willen enkel eerlijkheid en oprechtheid. Dwing vooral niet, probeer te sturen... ze moeten helemaal zelf uiteindelijk de keuze maken persoonlijk en dat kan een ander niet voor hen doen, althans dat kan wel, maar dan maakt de jongere in kwestie niet zelf een persoonlijke keus helaas.(en loslaten valt niet mee, maar eens moet het hoe dan ook)
en het is zeker een kunst als je ook kan praten in de taal van de jongeren van vandaag! 't valt niet mee....
Maar het gebed vermag ook veel, dat is zeker niet om te onderschatten.
MoesTuin
Weet je dat de Vader je kent
Weet je dat je van waarde bent
Weet je dat je een Parel bent
Een Parel in Gods Hand!
Weet je dat je van waarde bent
Weet je dat je een Parel bent
Een Parel in Gods Hand!
Re: Jongeren en kerk
@Moestuin:
Hoe moeilijker het geloof gemaakt wordt, hoe verder het afstaat van de woorden van Jezus.
Niet dat theologie niet ingewikkeld mag zijn, dat is een wetenschap. Maar het is een wetenschap die de kerkleden dient, niet die het de kerkleden moeilijk moet maken.
En werkelijk slimme mensen kunnen wat ze willen zeggen ook heel eenvoudig formuleren. Mensen die dat niet kunnen begrijpen het meestal zelf maar half, enkele genieën die contactgestoord zijn daargelaten.
Hoe moeilijker het geloof gemaakt wordt, hoe verder het afstaat van de woorden van Jezus.
Niet dat theologie niet ingewikkeld mag zijn, dat is een wetenschap. Maar het is een wetenschap die de kerkleden dient, niet die het de kerkleden moeilijk moet maken.
En werkelijk slimme mensen kunnen wat ze willen zeggen ook heel eenvoudig formuleren. Mensen die dat niet kunnen begrijpen het meestal zelf maar half, enkele genieën die contactgestoord zijn daargelaten.
Re: Jongeren en kerk
Juist! Daarom verscheen er in 1997 al een boekje met de titel "Het is ingewikkeld geworden". Mensen hebben het ingewikkeld gemaakt, met al hun redenaties en systemen.DDD schreef:@Moestuin:Hoe moeilijker het geloof gemaakt wordt, hoe verder het afstaat van de woorden van Jezus.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/ ... ezig.dhtml
De conclusies van dit onderzoek moeten voorgangers toch wel wakker schudden:
http://www.refdag.nl/polopoly_fs/script ... 0Wilde.pdf
De preek wordt vaak niet begrepen. En dan nou eens niet gaan jammeren over de jeugd van tegenwoordig en dat het vroeger allemaal veel beter was. Dat leidt tot niets. Doé er wat aan!
Ik lees conclusies die mij raken. En ik hoop dat ook anderen geraakt worden.
~~Soli Deo Gloria~~
-
Bookreader
- Berichten: 175
- Lid geworden op: 09 aug 2007, 16:24
Re: Jongeren en kerk
Ha, ik zie dat de discussie over dit onderwerp hier al loopt.
De titel "Onderzoek naar identiteit refojongeren: Opgesteld in 325? „De belijdenis van IKEA”" vind ik overigens wel díép triest! Goeiedag zeg, als dat een serieus gegeven antwoord is door iemand, toont die wel heel erg een onwetende in Jeruzalem! Dan zou ik zeggen: zullen we misschien eens beginnen uit te leggen hoe een kerk er van binnen uitziet? (Alhoewel dat misschien ook weer niet nodig is, omdat de zintuigen ons daarover sneller informeren.) En weet je wat een Bijbel is?
Gisteren las ik dit artikel: Commentaar: Groot deel reformatorische jongeren begrijpt zondagse preken niet
Daarvan was me dit nogal uit het hart gegrepen:
"Dat gezegd hebbend, moet er ook naar de ontvangers gekeken worden. Soms lijkt het erop dat het geaccepteerd is dat voor alle kennisvermeerdering inspanningen vereist zijn, behalve voor het vermeerderen van geloofskennis. Maar iedereen snapt toch dat het alleen voorlezen uit een leerboek wiskunde niet genoeg is om leerlingen de stof ook te laten begrijpen? Waarom zou dat voor de Bijbel en de belijdenisgeschriften dan wel gelden?"
Er zijn mensen voor wie de preken te moeilijk zijn. Er zijn natuurlijk ook mensen voor wie de preken best wat hoger niveau mogen hebben. Probleem is dat je al die mensen nooit allemaal tegemoet kan komen.
Persoonlijk ervaar ik ook wel punten, waarvan ik kan zeggen: daar mag van mij wel meer op ingezet worden. Zoals bijvoorbeeld: de rationele verdediging van je christelijke geloof naar de niet-gelovigen.
De titel "Onderzoek naar identiteit refojongeren: Opgesteld in 325? „De belijdenis van IKEA”" vind ik overigens wel díép triest! Goeiedag zeg, als dat een serieus gegeven antwoord is door iemand, toont die wel heel erg een onwetende in Jeruzalem! Dan zou ik zeggen: zullen we misschien eens beginnen uit te leggen hoe een kerk er van binnen uitziet? (Alhoewel dat misschien ook weer niet nodig is, omdat de zintuigen ons daarover sneller informeren.) En weet je wat een Bijbel is?
Gisteren las ik dit artikel: Commentaar: Groot deel reformatorische jongeren begrijpt zondagse preken niet
Daarvan was me dit nogal uit het hart gegrepen:
"Dat gezegd hebbend, moet er ook naar de ontvangers gekeken worden. Soms lijkt het erop dat het geaccepteerd is dat voor alle kennisvermeerdering inspanningen vereist zijn, behalve voor het vermeerderen van geloofskennis. Maar iedereen snapt toch dat het alleen voorlezen uit een leerboek wiskunde niet genoeg is om leerlingen de stof ook te laten begrijpen? Waarom zou dat voor de Bijbel en de belijdenisgeschriften dan wel gelden?"
Er zijn mensen voor wie de preken te moeilijk zijn. Er zijn natuurlijk ook mensen voor wie de preken best wat hoger niveau mogen hebben. Probleem is dat je al die mensen nooit allemaal tegemoet kan komen.
Persoonlijk ervaar ik ook wel punten, waarvan ik kan zeggen: daar mag van mij wel meer op ingezet worden. Zoals bijvoorbeeld: de rationele verdediging van je christelijke geloof naar de niet-gelovigen.
...en gij zult voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, zeven dagen vrolijk zijn. (Leviticus 23:40b)