Ach! Daar kan zoveel bij door!

[SecorDabar]

Beste Forumleden,
We horen weleens het gezegde: “Ach, daar kan zoveel bij door !”
Het gezegde wordt vaak gebruikt bij de levenswandel van andere gemeenteleden,
of over de levensstijl in andere kerken.
Men wil dan tot uitdrukking brengen dat men zich daar niet mee kan verenigen.

Er zitten denk ik, drie kanten aan dit gezegde.

Of: men zegt het uit oprechte droefheid daarover.
Of: men zegt het uit hoogmoed, ziende de splinter in andermans oog, maar niet de balk in eigen oog.
Of: men zegt het om zichzelf te camoufleren, om dat het in groepsverband degelijk staat dat te zeggen.

Misschien zijn er wel meer kanten aan dit gezegde.
Wie weet er meer te noemen?

Zijn deze opgesomde omschrijvingen over dit gezegde herkenbaar bij de forumleden?

N.B. Het vriendelijke doch dringende verzoek om niet te discussieren over wat er wel en/of niet "mee door kan gaan"
Daar zijn andere topics voor

[jakobmarin]

Meestal gaat dit gezegde over een ander, en dan is het niet goed om dit zo te zeggen (oordeel niet, etc).
Als je dat oprecht vind van iemand, zegt dit dan tegen de ander.

Het is ook te algemeen, als je het zo zegt, en wordt vaak gezegd vanuit een wettische gedachte.
"Er kan zoveel mee door", dat zeiden de Farizeeen van Jezus ook.
Hij at en dronk met hoeren en tollenaars. Op de sabbat genas Hij mensen, liep door de korenvelden.

Als je jezelf een beetje kent, zeg je dit soort dingen niet gauw over of zelf tegen een ander.

[ejvl]

Ik ken dit gezegde alleen als het gaat over bijzaken (wat zijn bijzaken? Persoonlijk...) zoals kleding (broek-rok) of zondagsbesteding (sabbat-gedenkdag) of SV-HSV en dergelijke.

[henriët]

Korte reactie op je 3 'redenen':
Of: men zegt het uit oprechte droefheid daarover.

Wanneer dat werkelijk zo is, ga je dat niet 'bespreken', maar ga je daarmee je binnenkamer in en naar de desbetreffende persoon/ personen

Of: men zegt het uit hoogmoed, ziende de splinter in andermans oog, maar niet de balk in eigen oog.

Dat is ten alle tijde fout.. hoogmoed is een zonde!

Of: men zegt het om zichzelf te camoufleren, om dat het in groepsverband degelijk staat dat te zeggen.

Ook dan bezondig je je. Het 'iets zeggen' omdat het degelijk staat verwoest de gereformeerde gezindte.

De mens ziet aan wat voor ogen is, God ziet het hart aan.

[Mara]

Dat hoeft helemaal geen hoogmoed te zijn, je kunt het ook denken in verwondering.
Soms kan er bij mensen nauwelijks iets door, maar gaan ze opeens dingen doen waarvan je denkt: kan dat dan wel?
In gesprek gaan heeft niet zoveel zin denk ik, want men komt al snel met: de meetlat, de ander de maat nemen...
Ik heb de indruk dat dit vroeger meer speelde, men liet nog wel eens dingen voor een ander.
Of je werd ergens over aangesproken.
Mijn pa werd al aangesproken als een gemeentelid mij had zien schaatsen in een lange broek
Kan dat er bij jou door? werd er dan aan hem gevraagd.
Ik denk dat je hiermee niet meer hoeft aan te komen, en m.i. is dat terecht.
Als het gaat om "grote" zaken, tja... dan kom je toch weer in een discussie terecht: wat is nu groot?
En met welke insteek ga je het vragen, heb je het heil van de ander op het oog?
Maar dan nog, ik vind het heel lastig.
In het algemeen kun je zeggen van bepaalde kerken dat er heel veel bij door kan. Bij de gemeenteleden dus ook.

[MoesTuin]

Ik sluit me aan bij wat hierboven beschreven is.

Het heeft pas een meerwaarde als je vraagt waarom iemand iets juist wel doet / of iets juist laat.

Dan kan je erzelf ook wat mee (er in meegaan of niet en het respecteren etc)

Overigens is Hartsgesteldheid belangrijker

Waarom vragen waarom iemand om het voorbeeld van Mara maar aan te houden een lange broek draagt (als meisje zijnde) en dit niet vragen aan het meisje zelf maar via de vader.

Het meisje heeft toch ook een eigen ik, een eigen hart, en moet zich zelf ontwikkelen en van jongs af aan moet het geloof en een levende relatie met de Heer groeien en ontwikkelen, kiemen , ontkiemen.

Dan kunnen de ouders nog wel verantwoordelijk zijn, maar je kan een heel persoonlijke relatie met de Heer, het Geloof niet overdragen aan je kinderen.

Als je via je vader dan hoort, dat er over je gepraat is, mmmmm, niet wenselijk wat mij betreft van het meisje uit gezien

MoesTuin