Tiberius schreef:gertje schreef:Luther schreef:Ik heb er erg veel moeite mee als ouders gefeliciteerd worden met een kindje dat gehandicapt ter wereld kwam. Ik heb het van nabij meegemaakt dat ouders in die situatie op een gegeven moment maar 1 ding wilden: Dat iedereen weg ging!
Ik ken meer de mensen die maar niets zeiden en de hele geboorte en het kindje negeerden terwijl het wel een geschonken leven was/is.En natuurlijk is het dan moeilijk als je een kindje krijgt wat een beperking heeft, maar mensen willen niet genegeerd worden, dat doet nog veel meer pijn, het gaat wel om hun kindje waar ze ondanks alles van houden.
Dus om hier onderscheid in te maken, gezond/ziek/beperkt lijkt me niet op zijn plek als het om een felicitatie gaat.
Het is m.i. erg dubieus en onchristelijk om ouders niet te feliciteren als ze een kindje krijgen, dat niet (helemaal) gezond is.
Dat doet zeker heel pijn.
Het is in zekere zin een zonde. Alle geschonken leven komt van de Heere, of het nu ziek of gezond is.
Ook de uitdrukking, die kort na de geboorte gebezigd wordt: het is een
kerngezond kind.
Dat weet je niet altijd. Sommige dingen openbaren zich in de eerste 48 uur, of nog later.
De Ductus Botalis bijv, moet sluiten (klepje in de longslagader). Gebeurt dit niet, openbaart zich een hartafwijking. Kindje wordt blauw.
Of kindjes die hun meconium niet gaan lozen.
En feliciteren we net zo enthousiast bij een 8e kindje, als we dat bij de eerste hebben gedaan?