-DIA- schreef:Ik schrok...
toen ik de stukjes in dit topic las....
Ik denk dat ik toen meer vuur als licht had.
We moesten meer bidden: Zet een wacht voor mijn lippen.
Wat ik hier sprak was hard, maar ik werd toen gedwongen
om ertegenin te gaan. Er waren er weinig die me begrepen.
Daarin is trouwens nog weinig veranderd. Maar men is naar
mijn gevoel wel anders gaan reageren op mijn berichtjes omdat
ik niet anders kon, bleef ik op hetzelfde aambeeld hameren.
En meende toen ook daadwerkelijk dat ik het scherp
moest zeggen. Het zou anders niet overkomen? Wat een onkunde
was er toen ook bij mij. Het heeft me wel verschillende keren een
ban gekost, maar ik kon toen de dwalingen en onkunde niet
vatten. Het was nog maar een jaar dat ik dit forum kende
en wat ik hier las schokte me.
De bannen die ik kreeg begrijp ik nu wat beter, maar niet
zo dat ik die goed kan keuren. Het wat geen hardheid om hard
te willen zijn, maar een hardheid tegen onkunde (terwijl ik zelf
ook nog van vele dingen onkundig was.)
Ik van mijn kant ben dus geschrokken van mijn eigen woorden...
Ik schaam voor de harde taal. Weinig liefde klinkt de ook in
door. En nu kan dat verklaard worden door de bittere tegenstand
van toen, maar toch...
Nogmaals ik had toen meer vuur dan licht. En ik snap nu beter,
nu ik dit weer lees, hoe het bij de schare van de lezers over kwam.
De bannen acht ik nog altijd wel onterecht, daar ik beslist niet
kwaadwillend was maar ik meende het goede te zoeken...
Maar ik denk dat ik nu wel beter begrijp waarom de bannen me troffen,
wat ik toen beslist niet kon vatten. Terwijl ik zelf ook zo vol onkunde
zat. En nog zit. Laten we maar eerlijk zijn.
Dat was even schrikken van mezelf, en tevens een verantwoording,
ten aanzien van de dit forum. Vergeef mij mijn hardheid. En neem
als het u mogelijk is, maar aan dat er geen bewuste kwaadwilligheid
was. Hoewel ik er wel laat achter kom... Maar ik meen toch dat het
goed was dat ik eens met de neus op mijn eigen zo kil lijkende
woorden wordt gedrukt.
Beste DIA,
Mooi stukje, om in het openbaar op internet te belijden dat u soms hard was.
Toch behoeven we niet verdraagzamer te zijn dan de apostelen, want de Heilige Geest
heeft het goed gedacht om bijvoorbeeld de apostel Paulus te doen optekenen in
Filippenzen 3: 2
Ziet op de honden, ziet op de kwade arbeiders, ziet op de versnijding.
Maar de apostel Paulus gaf ook wel de reden op hoe hij het in zijn hart voelde toen hij dit sprak, namelijk:
vers 18 Want velen wandelen anders; van dewelken ik u dikmaals gezegd heb,
en nu ook wenende zeg, dat zij vijanden des kruises van Christus zijn;
en vers 19 Welker einde is het verderf, welker God is de buik, en welker heerlijkheid is in hun schande, dewelken aardse dingen bedenken.
De apostel Paulus zegt het dus
wenende......en omdat hij zijn gevoel laat spreken
is het dan ook geen hardheid als hij het heeft over "honden",
nee, dat kon hij zeggen, omdat hij zichzelf als "een hond" heeft leren kennen.
Maar hij spreekt over "honden", niet in de zin van roekeloos schelden, nee, maar omdat Gods eer er mee gemoeid is door de Schriftaanranders.
De Paus is zo'n Schriftaanrander, want als deze man waarachtig bekeerd was, dan zou
hij niet in de hardnekkige dwaling vervallen om gestorven zielen zalig en heilig te verklaren,
want geen sterfelijk mens kan doen.
Alleen de Heere God komt het oordeel der gestorvenen toe.
