Lijdenstijd

[JALP]

We zijn de lijdenstijd weer ingegaan. Misschien wel een mooi gedicht:


Lijdenstijd

O God, zo veel keer ´t lijden al gehoord,
Maar nog nooit heeft ´t recht bekoord.
Hoe U, o Jezus, werd geslagen
Hoe U, o Jezus, zonder vragen
werd gevangen en verraden
O God, leer mij Uwe lijdenspaden

Leer mij, o God, Uw lijdensgangen
Hoe U, o Jezus werd gehangen
Hoe U, o Jezus, werd bespot,
Over Uwe kled´ren wierpen ze het lot
Hoe U, o Jezus, riep met luide stem
O God, leer mij het bit´re lijden van Hem

Leer mij, o God, toch nu het kruishout kennen
Waar U, o Jezus, werd genageld met de pennen
Waar U, o Jezus aan het ruwe kruishout werd geslagen
Waar U, o Jezus de straf heeft willen dragen
Waar U, o Jezus vrijwillig de dood inging
Waar U, o Jezus, stierf als der Joden Koning

O God, leer mij na zoveel jaren
Mijn stem tot Uwe lof te paren
Om mij in Uwe kruisdood te verblijden
Opdat Mijn stem ook mocht belijden:
Komt laten wij dan tot Hem gaan
Want Hij is waarlijk opgestaan!

[David J]

Mooi gedicht, al is de inhoud beter dan de dichtkunst.

Wie is de dichter?

[JALP]

Zag ook dat de dichtkunst niet helemaal je van het is... ach... de boodschap vond ik ook wel mooi!

[Marco]

O God, leer mij na zoveel jaren
Mijn stem tot Uwe lof te paren
Om mij in Uwe kruisdood te verblijden
Opdat Mijn stem ook mocht belijden:
Komt laten wij dan tot Hem gaan
Want Hij is waarlijk opgestaan!

Het is een stijlfiguur, ik weet het, maar ik blijf het erg indirect vinden. Je komt het in heel veel gedichten en publicaties voor.

Dat indirecte:
Opdat mijn stem ook mocht belijden:
Want dat mag al die jaren al. Dat moet.

De Bijbel is veel directer:
Leer mij, HEERE! Uw weg; ik zal in Uw waarheid wandelen..

Oftewel, maak er dan van: "Zodat mijn stem ook zal belijden:"

[SecorDabar]

O God, leer mij na zoveel jaren
Mijn stem tot Uwe lof te paren
Om mij in Uwe kruisdood te verblijden
Opdat Mijn stem ook mocht belijden:
Komt laten wij dan tot Hem gaan
Want Hij is waarlijk opgestaan!

Het is een stijlfiguur, ik weet het, maar ik blijf het erg indirect vinden. Je komt het in heel veel gedichten en publicaties voor.

Dat indirecte:
Opdat mijn stem ook mocht belijden:
Want dat mag al die jaren al. Dat moet.

De Bijbel is veel directer:
Leer mij, HEERE! Uw weg; ik zal in Uw waarheid wandelen..

Oftewel, maak er dan van: "Zodat mijn stem ook zal belijden:"

Dit mooie lijdensgedicht is inderdaad indirekt.
Maar daar is toch niet mis mee?

Of de genoemde bijbeltekst direkter is?
Ik denk van niet....

De genoemde bijbeltekst is geciteerd uit Psalm 86:11
Leer mij, HEERE! Uw weg; ik zal in Uw waarheid wandelen;
verenig mijn hart tot de vreze Uws Naams.

Duidelijk is hier dat ook het "in Uw waarheid wandelen"
niet toegeschreven moet worden aan de vrije wil van de mens,
Maar dat de Heere Zijn volk leert in Zijn waarheid te wandelen.

Hetzelfde ontdekken we in Psalm 25:4-5 HEERE! maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.
5 Leid mij in Uw waarheid, en leer mij,
want Gij zijt de God mijns heils; U verwacht ik den ganse dag.

Een direkt gedicht of lied is bijvoorbeeld:
Ik wandel in het licht met Jezus,
en ik luister naar zijn dierbre stem,
en niets kan mij van Jezus scheiden,
sinds ik wandel in het licht met Hem!

of:
Ik wil mijn Heiland volgen door dit aardse dal.
Hij is mij tot hulp en sterkte ziet mij overal!
In Zijn voetstap gaan en steeds luis’ren naar Zijn stem.
Glorievol Hem zien in ’t nieuw Jeruzalem!
Volgen! Volgen! Ik wil Jezus volgen!
Hem alleen, Hem alleen, luis’trend naar Zijn stem.
Volgen! Volgen! Ik wil Jezus volgen!
Achter Jezus aan naar ’t nieuw Jeruzalem!

[-DIA-]

We zijn allemaal mensen die zo graag de Heere Jezus willen navolgen geloof ik.
Dan hoeven we echt niet zo ver weg te gaan.

Eens wandelden er velen met Hem. Zijn woorden waren aangenaam.
Zijn woorden waren vriend'lijk, Zijn stem was altijd zoet!
Was dat echt zo?

Wat lezen even later? Van toen aan wandelden velen niet meer met Hem.
Omdat Zijn woorden niet meer vriendelijk waren of Zijn stem niet meer zoet was?
Neen...

Maar omdat die woorden ook Recht waren, zodat zelfs zijn discipelen in verslagenheid
vroegen: Wie kan dan zalig worden?

Dat is ook niet mogelijk bij ons mensen. Maar we zullen er wel voor ingewonnen moeten
worden, en inleven: Uit u geen vrucht meer in der eeuwigheid...

Ik las de Bijbel... En ik las wel de waarheid. Ik stemde de Waarheid toe.
Maar wat ik las, waren enkel de vloeken der Wet.

Zo leer ik in de aanvang geen vriendelijke woorden en een zoete stem.
Maar ik leer wat zien van het ongenoegen Gods over de zonde.

Er moet plaats komen, plaats gemaakt worden voor de Borg. Want kennen we de
vloeken van de Wet niet, hoe zullen wij een Borg nodig hebben?

Ik ken mensen, die ook die vloeken de wet hebben leren lezen.
Die zich als een buitenstaander leerden kennen.

En wat hoorden die mensen? Zoete woorden? Liefelijke woorden?
Ook wel eens hoor. Soms lazen ze door alle vloekspraken wel eens
iets wat hun hart in verwondering deed wegsmelten.

Elke morgen was het een wonder dat ze nog in het leven waren,
nog in de genadetijd.

God maakt Zelf plaats voor de Middelaar. Wij hebben van nature geen
dings gebrek, en kunnen heb best stellen zonder een toegepaste Borg,
en dan klimmen in onze religieuze harten wel eens de liederen op:

Ik wandel in het licht met Jezus, en ik luister naar Zijn dierbare stem.
Niets zal mij van Jezus scheiden...

Maar er is ook een volk dat met zichzelf, en met alle bevindingen in de
dood terecht komt.
En ik zou zeggen, dat volk heeft toch wat meer diepte leren kennen dan
degenen die nooit echt ontdekt zijn aan de scheiding tussen God en hun
ziel.

Tja... Zo zal er wel wat te bemedtiteren zijn. Maar God werkt in alles aan op
Zijn eer. En gaat door een weg van gelijkvormig worden aan Jezus:
O Zoon, maak ons Uw Beeld gelijk. Wat dat inhoudt, dat weten zij, die met
Jezus de dood in moesten, en die zullen ook met Hem opstaan.

[Mara]

Alle forummers een gezegend Pasen toegewenst!