Waar ging de preek van afgelopen zondag over?

[Jvslooten]

Ja graag! Ik maak van jongs af aan deel uit van een van de Christelijk gereformeerde kerken. Ik weet niet goed wat je met ´´scherp´´ bedoeld, maar daar kom ik dan vast wel achter;)

Aha, we zijn "kerkgenoten". Maar dat zegt niet zoveel meer, these days.
Je hebt hem inmiddels in je postvak.

Bedankt, ik heb 'm binnen! Wat bedoel je met ''dat zegt niet zoveel meer, these days.''? Denk je dan aan de grote verscheidenheid op het gebied van levensstijl en theologie in de verschillende CG kerken?

Inderdaad. Het maakt nogal verschil of je zegt lid te zijn van de gemeente te B of te G. (Willekeurige letters hoor )

Enerzijds ben ik het met je eens en ondervind ik ook zelf van dichtbij wat voor misstanden er in sommige gemeenten kunnen plaatshebben. Anderzijds zijn er gelukkig ook heel veel gemeenten waar het wel goed gaat, en dan vind ik het juist heel waardevol hoe het kerkverband met de onderlinge verschillen omgaat. Uiteindelijk gaat het ook niet om de verschillen, maar moet juist dat wat ons bind centraal staan; Namelijk het zuiver bewaren en toepassen van Gods woord.

[Mara]

Dat is zeker waar! Maar ik ben het toch niet met je eens dat we zo makkelijk over de verschillen moeten heenstappen.
Want die verschillen kunnen op bepaalde punten zo groot zijn, dat je je plaatselijk kerkverband moet verlaten om elders te gaan kerken.
In onze gemeente kwam op een bepaald moment een behoorlijke leegloop, dan zie je dus de gevolgen van deze toestand!
En als er nieuwe gezinnen een paar zondagen komen luisteren, ter oriëntatie en ze kiezen uiteindelijk voor de kerk 10 of 20 km verderop, is dat ook pijnlijk.
Dus het is geen persoonlijke mening van mij, maar die deel ik met heel velen.
Wij blijven (nog). Een van onze oudere kinderen heeft inmiddels gekozen voor een ander kerkverband.

[Jvslooten]

Dat is zeker waar! Maar ik ben het toch niet met je eens dat we zo makkelijk over de verschillen moeten heenstappen.
Want die verschillen kunnen op bepaalde punten zo groot zijn, dat je je plaatselijk kerkverband moet verlaten om elders te gaan kerken.
In onze gemeente kwam op een bepaald moment een behoorlijke leegloop, dan zie je dus de gevolgen van deze toestand!
En als er nieuwe gezinnen een paar zondagen komen luisteren, ter oriëntatie en ze kiezen uiteindelijk voor de kerk 10 of 20 km verderop, is dat ook pijnlijk.
Dus het is geen persoonlijke mening van mij, maar die deel ik met heel velen.
Wij blijven (nog). Een van onze oudere kinderen heeft inmiddels gekozen voor een ander kerkverband.

Dat zijn ook absoluut niet de verschillen waar ik op doel. De verschillen die ik in gedachten heb, zijn veel meer (uiterlijke/plaatselijke/historisch bepaalde) aangelegenheden die wel recht doen aan het onfeilbare woord van God. Alle andere verschillen zijn afkeuringswaardig.

Die leegloop die je noemt is vaak begrijpelijk, maar ook heel pijnlijk. Ik heb er persoonlijk best wel vragen bij. Natuurlijk kunnen dingen zo hoog oplopen dat het (voor je gevoel) onmogelijk word om nog langer deel uit te maken van een gemeente, maar aan de andere kant denk ik dan "is weglopen nu wel de juiste weg?". Een gemeente is toch niet alleen maar een dominee en een kerkenraad, maar dat ben je toch vooral samen?

[Jo-Ann]

Een gemeente is toch niet alleen maar een dominee en een kerkenraad, maar dat ben je toch vooral samen?

En toch wordt het 'gezicht' van een gemeente wel door bovengenoemde personen bepaald. Zij maken de dienst uit in de gemeente en gaan ook voor in het gemeenschappelijke gebed.
Ik ben het eens met je maren en bezwaren, anderzijds als je in zo'n situatie zit dat kerkgang veel moeite kost vanwege dit soort menselijkheden, kan dit wel op gaan breken en vraag ik me af of je bij zo'n gemeente moet blijven.

[-DIA-]

Een gemeente is toch niet alleen maar een dominee en een kerkenraad, maar dat ben je toch vooral samen?

En toch wordt het 'gezicht' van een gemeente wel door bovengenoemde personen bepaald. Zij maken de dienst uit in de gemeente en gaan ook voor in het gemeenschappelijke gebed.
Ik ben het eens met je maren en bezwaren, anderzijds als je in zo'n situatie zit dat kerkgang veel moeite kost vanwege dit soort menselijkheden, kan dit wel op gaan breken en vraag ik me af of je bij zo'n gemeente moet blijven.

De samenstelling van de kerkenraad zal wel vaak bepalend zijn wat er op de
kansel gehoord wordt.
Maar dan lezen we tevens in Hosea 4: "Daarom, gelijk het volk, alzo zal de
priester zijn"

[Jvslooten]

De samenstelling van de kerkenraad zal wel vaak bepalend zijn wat er op de
kansel gehoord wordt.

Als dat het geval is is dat een zeer kwalijke zaak. Op de kansel is alleen plaats voor het Woord, wat wél moet worden toegespitst op de toehoorders

[SecorDabar]

De samenstelling van de kerkenraad zal wel vaak bepalend zijn wat er op de
kansel gehoord wordt.

Als dat het geval is is dat een zeer kwalijke zaak. Op de kansel is alleen plaats voor het Woord, wat wél moet worden toegespitst op de toehoorders

Beste JvSlooten,
Ja, dat ben ik met u eens, het moet toegespitst zijn op de toehoorders.
We hebben het hier over predikkunde of ook wel homelitiek genoemd.
Waar een gereformeerde preek aan dient te voldoen, kan men lezen in een scriptie van Dr. T. Hoekstra uit 1926.
Deze scriptie werd alom in de breedte van de Gereformeerde Gezindte gewaardeerd.
Het is mij bekend dat Ds. G.H. Kersten in het kerkelijk orgaan "De Saambinder" (Geref.Gemeenten) er sympathiek tegenover stond.

Hierbij de scriptie van Dr. T. Hoekstra uit 1926 (Predikant in de Geref.Kerken in Nederland):
Op de website theologienet gevonden:

http://www.theologienet.nl/documenten/H ... letiek.pdf

[Mara]

Dat is zeker waar! Maar ik ben het toch niet met je eens dat we zo makkelijk over de verschillen moeten heenstappen.
Want die verschillen kunnen op bepaalde punten zo groot zijn, dat je je plaatselijk kerkverband moet verlaten om elders te gaan kerken.
In onze gemeente kwam op een bepaald moment een behoorlijke leegloop, dan zie je dus de gevolgen van deze toestand!
En als er nieuwe gezinnen een paar zondagen komen luisteren, ter oriëntatie en ze kiezen uiteindelijk voor de kerk 10 of 20 km verderop, is dat ook pijnlijk.
Dus het is geen persoonlijke mening van mij, maar die deel ik met heel velen.
Wij blijven (nog). Een van onze oudere kinderen heeft inmiddels gekozen voor een ander kerkverband.

Dat zijn ook absoluut niet de verschillen waar ik op doel. De verschillen die ik in gedachten heb, zijn veel meer (uiterlijke/plaatselijke/historisch bepaalde) aangelegenheden die wel recht doen aan het onfeilbare woord van God. Alle andere verschillen zijn afkeuringswaardig.

Die leegloop die je noemt is vaak begrijpelijk, maar ook heel pijnlijk. Ik heb er persoonlijk best wel vragen bij. Natuurlijk kunnen dingen zo hoog oplopen dat het (voor je gevoel) onmogelijk word om nog langer deel uit te maken van een gemeente, maar aan de andere kant denk ik dan "is weglopen nu wel de juiste weg?". Een gemeente is toch niet alleen maar een dominee en een kerkenraad, maar dat ben je toch vooral samen?

Wat voor de één een hoofdzaak is, kan voor de ander een (onbelangrijke) bijzaak zijn.
Ik noem een paar dingen:
* de hoed, in midden en links niet zo'n issue meer, er wordt in het algemeen veel genuanceerder over gedacht.
Wel bestond nog heel lang de regel: bij het ten doop houden van een kind, bij deelneming aan het H.A., belijdenis afleggen, dienen de dames een hoofddeksel te dragen
Wanneer dan opeens één of meerdere dames dit niet meer doen en de k.r. zegt hier niets van, ontstaat er in een deel van de gemeente onvrede.
* ritmisch zingen. Sommigen vragen er om, anderen willen dit niet, dus je zult een compromis moeten zoeken

* de keuze voor een bepaalde predikant of k.r. lid. Als de uitslag van het stemmen 180 - 17 is bijv, is het duidelijk. Een ruime meerderheid, maar als het maar een paar stemmen scheelt, geeft goed aan dat de gemeente verdeeld is.

Het behoudende deel van een gemeente, heeft het gevoel steeds een beetje "op te moeten schuiven". Het zijn allemaal kleine veranderingen, maar alles bij elkaar ervaren mensen dit als kleine vosjes.
Hoe komt het toch dat een voorheen bloeiende gemeente, in 2 of 3 generaties helemaal weg is? Opgeheven, niet alleen door vergrijzing, er zijn veel meer redenen voor.
Je hebt mensen die vanaf hun doop lid zijn en mensen die halverwege "instappen".
De eerste zullen waarschijnlijk zich ten diepste verbonden weten en echt liefde voor hun kerk/gemeente voelen, ze zijn er gedoopt, zondagsschool gevolgd, catechisatie, ze hebben de aansprekende leden van weleer meegemaakt.
Mensen die vanwege hun huwelijk of verhuizing kiezen voor lidmaatschap, hebben die emotie niet.

Maar ik vrees dat we helemaal van het onderwerp afraken.

[-DIA-]

EEN UITTREKSEL VAN DE GEHOUDEN PREEK VAN VANAVOND
Er zullen wel enkele zinnen ontbreken, daar ik niet zo snel kon schrijven als ds. preekte
Maar in de hoofdlijnen is het wel te volgen denk ik.

---------------------------------------------
Votum en Groet

Zingen:
Psalm 94 vers 3,5

't Verbrijzeld volk, o HEER, moet bukken,
Daar zij Uw erfdeel wreed verdrukken;
De zwakke weêuw, van hulp ontbloot,
Wordt met den vreemdeling gedood;
Zelfs wordt d' onnooz'le wees vermoord;
Naar recht noch reden wordt gehoord.

Zou dan de Schepper, die onz' oren
Geplant heeft, Zelf niet kunnen horen?
Zou Hij, die 't oog formeert, niet zien?
Zoudt Gij des Rechters wraak ontvliên,
Die volken straft, en wijsheid leert
Den mens, die wetenschap ontbeert?

LEZEN: MATTHEUS 24 vers 4-22

Gebed

Zingen:
Psalm 56 vers 3, 4

Zij rotten saâm, en houden bozen raad,
Terwijl mij elk in 't heim'lijk gadeslaat,
Mijn schreden volgt, en mij naar't leven staat,
Door ramp noch klacht bewogen.
Zoudt Gij, o God, nog met Uw heilig' ogen,
Hun boosheid zien, en straffeloos gedogen?
Neen; stort hen neer door Uw geducht vermogen;
Uw gramschap straff' hun kwaad.

Gij weet, o God, hoe 'k zwerven moet op aard';
Mijn tranen hebt G' in Uwe fles vergaard;
Is hun getal niet in Uw boek bewaard,
Niet op Uw rol geschreven?
Gewis, dan zal mijn wreev'le vijand beven,
En, als ik roep, straks rugwaarts zijn gedreven.
Dit weet ik vast: God zal mij nooit begeven;
Niets maakt mijn ziel vervaard.

De tekst is uit LUKAS 23 vers 29
Want ziet, er komen dagen, in welke men zeggen zal: Zalig zijn de onvruchtbaren,
en de buiken, die niet gebaard hebben, en de borsten, die niet gezoogd hebben.

THEMA:
DE LAATSTE ZALIGSPREKING
1. De tijd van deze zaligspreking
2. Het adres van deze zaligspreking
3. De inhoud van deze zaligspreking

Geliefden,
Waarmee is Christus Zijn werk op deze aarde begonnen? We hoorden vanmorgen hoe Hij de Bergrede met de zaligsprekingen begon. (Matth. 4)
De eerste discipelen nam Hij mee op een hoge berg om Zijn onderwijs te beginnen. En Jezus, de schare ziende, is geklommen op een berg, en als Hij nedergezeten was, kwamen Zijn discipelen tot Hem. En Zijn mond geopend hebbende, leerde Hij hen.
O, die gezegende mond , nadat onze mond in Adam gesloten was, Hij opende Zijn mond.
En Zijn mond brengt niets dan loutere wijsheid voort.
Negen malen wordt uitgeroepen: Macarius! Vol van geluk!
Nee, niet in de wereldse schatten van deze tijd

Wie worden er zalig gesproken? De armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
Die treuren, want zij zullen vertroost worden.
De zachtmoedigen, want zij zullen het aardrijk beërven.

Dat eerste nog, Waarom? Om met God verzoend te worden?
Alleen in de Zaligmaker is de blijdschap voor treurenden. Zo is de Heere Zijn onderwijs aangevangen met deze zaligsprekingen.

Ook in Lukas 11 lezen we nog een zaligspreking. Deze staat ook in verband met de tekst voor vanavond: Een zekere vrouw, de stem verheffende uit de schare, zei tot Hem: Zalig is de buik, die U gedragen heeft, en de borsten, die Gij hebt gezogen.
Zalig die Mijn Woord hoort. Nu volgen de laatste zaligsprekingen uit die gezegende mond. Niet in de rust die in de Bergrede was bij het liefelijke zien op Galliea. Niet met de toeloop toen die vrouw uitriep Zalig!

Maar nu Hij gevoerd wordt naar ’t rechthuis van Pilatus. Nu Barabbas vrij, en Jezus veroordeeld is. Jezus gaar Jeruzalem uit. Als Jezus weggaat neemt Hij alles mee. Als Hij weggaat gaat alles weg. Hij laat de toorn Gods achter.

Maar nu gaat Hij uit om de toorn te dragen. Er komt een volheid van toorn over Jeruzalem.
Nog maar vier dagen weende Jezus over de stad: Jeruzalem, Jeruzalem, gij die de profeten doodt en stenigt die tot u gezonden zijn. De stad die doorgaat en doodt en kruisigt Hem nu en zal straks Jacobus en de andere profeten uitwerpen. Uw woning worde u woest gelaten.
Hoe menigmaal heb Ik u bijeen willen vergaderen, gelijk een hen haar kiekens.

Ondanks de last van het drukkende lijden doet de Heere nog Zijn mond open en spreekt als Profeet en Priester nog met innerlijke ontferming bewogen.
Als zij dit doen aan het groene (levende) hout wat zal dan aan het dorre hout geschieden? Hij. De Boom des Levens, die in het midden van haar straat was.(Openbaring 22)
Hij, in Wien alleen het Leven is, voor die Zijn Woord bewaard hadden. Nu werpen zij Hem uit. Als dat nu aan het groene hout, aan de Zaligmaker niet kan ontgaan, wat moet er dan met het dorre hout gebeuren?

Als Gods kinderen in het laatste der dagen die smeltkroes der beproeving niet bespaard zal blijven. Waar zal dan de onbekeerde blijven? De tijd staat voor de deur.
Het is met biddag de tijd voor boetedagen. Ik weet dat 1000 jaren voor de Heere als één dag zijn, en het is niet aan ons om te profeteren. Maar wel zoals Hij, de mond der waarheid Zelf heeft geboden.(…)

Hebben ze geloofd? Hebben ze Hem verwacht? Wat doen ze? Wat zeiden ze? Het valt nog wel mee, het zal nog wel een poosje duren. Zoals ook nu?
Waar blijft de toekomst des Heeren?

Christus is ermee begonnen. Juist als er zovelen in Zijn Naam zullen komen. Hier is de Christus, of daar is de Christus.
Satan zal alle krachten aanwenden voor de kinderen. Die de toekomst van de kerk zijn. Wat de buik voortbrengt. Satan laat ouderen mensen meer met rust. Hij wil juist de jongeren in Zijn macht. Hetzij linksom of rechtsom, hij zal proberen hen af te trekken en hen te bedriegen voor de grote Godsontmoeting.

Weet wat Hij zegt
Hoe zal dan de goddeloze gespaard worden. Het oordeel zal beginnen bij het huis Gods. En indien de rechtvaardige nauwelijks zalig wordt, waar zal de zondaar en godelozen verschijnen? Die dagen zullen zo zijn, indien die niet verkort werden om der uitverkorenen wil, geen vlees zou behouden blijven.

Laat u waarschuwen! We gaan met rasse schreden die tijd tegemoet. De dwaze maagden slapen, maar ook de wijzen maagden slapen.
Dan die laatste zaligspreking. Tot wie? Een grote menigte van volk en vrouwen. Een grote menigte. Dat is wat, mensen die veel Hosanna riepen, maar riepen nu “Kruist Hem!” Om Jezus uit de heilige stad uit te werpen.

Ziet u hier de grote afval? Een grote afval! Ben je er nooit bang voor? Niet bang dat je af zou vallen? Bidt je niet of de Heere je vast zou willen houden. Om in dat levende hout ingeplant te worden.
Zalig, die het Woord Gods hoort en bewaart. Omdat het Zijn vrucht draagt. Hebt u zo gehoord, of alleen uitwendig? Aan mooie preken hebt u niets,

Het begint met een droefheid naar God. Dat hebben we van nature niet
Het is verdiend door die Hem wenende voor Jeruzalem stond
Hij is de verdienende oorzaak
Bij de schatten van de wereld hoort wereldse blijdschap
Bij de hemelse schatten droefheid

Die werkt een onberouwlijke bekering tot zaligheid, die heeft Hij zalig gesproken
Uw Woord kan mij ofschoon ik alles mis, door zijn smaak en hart en zinnen strelen.
Eerlijk dan wil je die schatten, die tranen, die in de fles worden bewaard en de droefheid naar God niet meer ruilen voor de hele wereld.
Dan zegt Ruth: laat mij bij u blijven, laat Orpa maar heengaan
Zo’n verslagen hart die door God ervan overtuigd geworden
Die het Woord bewaren, dat een zondaar met behoud van Gods deugden nog verlost kan worden.

O, het hongeren en dorsten naar die aangebrachte gerechtigheid waar die schare van volk en van vrouwen. Waren het misschien vrouwen met een gevoelige aard, omdat Hij zoveel goed deed. Vrouwen die geen zicht hadden op Zijn lijden en sterven

Vrouwen zulke tijdgelovigen? Dat is niet zo, bijna alle rechtzinnige verklaarders komen tot een andere verklaring. Er waren oprechten hierbij, die openbaarden een liefde Gods in zich om te dragen. Het zaad was in hun harten geplant. Maria, de huisvrouw van Klopas, en een rentmeester van Herodes. De vrouwen die de Heere altijd gevolgd waren. Het waren bedroefden om der bijeenkomst wil.

Terwijl de Heere uitgaat uit Jeruzalem is de wereld blij maar treuren dezulken waar het beginsel der genade is. In wie dat ,… geplant is
Dat had Maria geleerd toen ze als een hellewicht werd verlost en zachtmoedig werd gemaakt.
Ze was van zeven duivelen verlost. Ze was Zijn bruid

Het uur van de vrijheid Moest aanbreken. Al zitten we zo vast in de knopen.
Er is bij God nog doen aan. Zul je het niet uitstellen?
Daar gaat de moeder des Heeren en wordt vervuld het woord van Simeon: Ook een zwaard zal door uw ziel gaan
Ze ging hier stervende over de aarde. Met mij verging hun hoop, o Israëls God.

Dat is de echte bekering, als die de voedstappen van die Jezus komen te drukken.
Er zijn er wat die Jezus uit Nederland uitwerpen en hele scharen die tot voor kort nog
onder de waarheid waren. (…)
De Emmaüsgangers konden het niet meer bekijken
Wat u mij onthoudt ik kan die lieve zoete Profeet niet missen
Neen Jezus weg dan is alles weg.
Al gaf iemand al het goed van zijn huis, dat zou men ten enenmale verachten.
Ze kunnen Hem niet missen
Ze zien niet dat de Hogepriester uitgaat om de schatten van dierbaar Verbondsbloed aan te doen.

Deze treurende vrouwen zien dat niet. Heere, wat blijft er van Uw Kerk over? Zijn die er ook nog in Rijssen? Als Jezus Nederland verlaat blijft er niets meer over. Waar mag de genade van de oude tijd zijn? Die vrezen dat Hij Zijn kandelaar zal verlaten. Denk niet dat het mee zal vallen. Hij heeft Jeruzalem ook verlaten.

Let er eens op hoe Jezus de Zijnen heeft liefgehad. Hij komt de tranen ook in Zijn fles te leggen en ze hadden kennis aan de zaligsprekingen. Ze zullen ook kennis krijgen aan de derde zaligspreking.
Moeten die nog wenen? Ja, die moeten wenen over de zonde en
Hoe lang? Tot het Pasen wordt, tot Pasen: Gij hebt mijn weeklacht en geschrei, veranderd in een blijde rei.Dat ze er nog mochten wezen, die liever met Hem uit Jeruzalem worden uitgeworpen. Wiens taal is: U kiest mijn hart voor eeuwig tot zijn Koning

Zij hebben een schat in de hemel.
Weent over uzelf, weent over uw kinderen die niet zien.
Wat is u beter dat ik u opzocht als moeder, als kind, het is vrije genqade.
Het is de opdracht van de Kerk om te wenen. Over uzelf en over uw kinderen.

TUSSENZANG:
Psalm 59 vers 6

Beroof hen niet terstond van't leven,
Opdat mijn volk, van angst ontheven,
Uw oordeel tevens niet vergeet'.
Uw macht, als Gij ter vierschaar treedt,
Doe elk van hen als balling zwerven,
En, 't kwaad ten spiegel, schand'lijk sterven;
Ja, werp, o God, mijn Schild, hen neer,
Als trotse schenders Uwer eer.

De oorzaak. Want… Zie, let er eens op!
Een De dagen komen. Dagen duren niet zo lang als jaren en eeuwen.
Het is nog maar even, op de vingers aftellen.
De duivel zegt altijd: Later. Neen! Het is nabij!
Het zal zeker gebeuren.

Wenen. Waarover? Over de kinderen. De onvruchtbaren, de buiken die niet gebaard hebben, de borsten die niet gezoogd hebben.. Deze profetie is in de eerste plaats de ontzaglijke nood die Jeruzalem zal overkomen. Maar achter deze profetie ligt ook een tweede vervulling.
In 70 na Christus als de Romeinen zullen komen en ze proberen te vluchten. Het wordt je dood.
Als je geen kinderen hebt is vluchten makkelijker in de holen der bergen, om daar een schuilplaats te zoeken.

Deze profetie ziet verder: Het ontzaglijk verdriet. Wanneer? Als ze de kinderen van de borsten zullen gaan trekken en met spiesen zullen doorsteken, als ze de kinderkens aan de muren te pletter zullen slaan.
Dan zullen ze de kinderen doden in de moederschoot

Elia moest Hazael zalven. Hij gaat hem wenende tegemoet. Hazael zegt waarom weent u? Omdat ik weet wat u zal doen aan de kinderen. U zult ze te pletter slaan. Dan zegt Hazael: Ben ik een hond? Maar het is uitgekomen.
Hosea zegt ook: Samaria zal woest worden. Hun kinderen zullen opengesneden worden. Ontzaglijk Godsoordeel! De misdaden der vaderen bezoeken aan de kinderen
Die de borsten hebben gezoogd.
Ze hebben de Heere uitgeworpen. Straks, veertig jaar later zullen ze het meemaken.

Als ik kijk naar de kinderen als ik er aan denk met het dopen.
Met de doop hoor ik het wel eens: Moet je nog wensen om kinderen te krijgen. Nee dat is dan geen
Onverschilligheid, neen, dat is een bewogen hart.
Zalig zijn ze.
Vaak verdrietige mensen die nooit kinderen hebben gekregen.
Verklaarders maken hier onderscheid. Toulaar maakt onderscheid tussen ongetrouwden en onvruchtbaren.

Die de grote nood, dat ontzaglijk oordeel niet zullen aanzien.
U zegt: Ze komen nog niet aan onze kinderen? Hoever worden ze al weggerukt van de borsten?
Voor dat ze worden weggerukt, vermorzeld en verpletterd.
Wat er van jongs aan op onze kinderen aankomt hebben we vorige week gehoord. Ga je niet met de nood naar huis? Moeten we niet smeken of de Heere Zich nog over ons zou ontfermen?

Bij Josephus Flavius is te lezen hoe die dagen waren.
Waarom? Zijn bloed kome over ons en onze kinderen.
En wij? Wat hebben wij dan te wachten? Wij die de Weg hebben gehoord, en niet bewandeld?
Wat gelooft u als Jezus’ wenende tot Rijssen spreekt: Och, of gij ook heden bekendet wat tot uw vrede dient!

De buiken, dat is de toekomst van de kerk. Dan hoeven de buiken niet meer te baren. Dan zal de schat van toorn over ons worden uitgestort. Zo komt de tijd.
Hebt u de tekst goed gelezen? “In dewelke MEN” en “ZIJ zullen” Dat is dus wat anders. Hij voert hier sprekende anderen in. De ontzettende wanhoop waarin de mens dan zal verkeren.
’t Beleven in dat vluchten: Bergen valt op ons, heuvelen bedekt ons!

Spreekt dit van de vlucht uit Jeruzalem? Lees Openbarig 6 vers 16. En zeiden tot de bergen en tot de steenrotsen: Valt op ons, en verbergt ons van het aangezicht Desgenen, Die op den troon zit, en van den toorn des Lams. Want de grote dag Zijns toorns is gekomen, en wie kan bestaan?
Die lijdende Zaligmaker zal dan op Zijn troon zitten. Daar wordt gesproken over de toorn van het Lam!

Het Paaslam dat de zonden der wereld zal bezoeken.
De toorn van het Lam. Dat zal ook ons wat zeggen.
Zij zullen zeggen tot de bergen en tot de steenrotsen Valt op ons en verbergt ons van het Aangezicht Desgenen Die op de troon zit.

Hoe arm er hoe hopeloos is dan een mens die een onbekend God ontmoet? Of bent u zo verhard geworden dat deze dingen u niet meer verschrikken?
Omdat u net als Eli was, die alles maar toeliet. Dat moeten we niet doen, en zeggen: Dat kan ik niet, maar toch, het is onze plicht.

Hosea 14: En hun kinderen zullen opengesneden worden.
Bekeert u, o Israël tot de Heere Uw God
Want gij zijt gevallen om uw
Doet de Heere met een liefdesbevel: Bekeert u!
Dan geeft de Heere u een gebed – Bekeert u! Neemt deze woorden met u.
Breng ze binnen in ’t verborgene.

Neem weg onze zonden
Dat is het eerste. Eerst het stuk der ellende. Zult u eraan vasthouden?
Het is nog de genadetijd.
Hosea 14: 3 Daar gaat de Heere Zelf een biddaggebed schenken. Neem deze woorden met u!
Neem weg al onze ongerechtigheden. Geef het goede, zo zullen wij betalen…
Dat zijn geen schapen als vanmorgen maar schatten
In deze Zaligmaker is nog vergeving.

Er moeten er nog toegebracht worden. Ook in Jeruzalem Er lag tussen de\
3000 worden er nog toegebracht en even later nog eens 5000.
Daarom neem met u, deze woorden
Geef het goede.
Om deze mochten we smeken.
En om dan uit louter genade varren te offeren
Dan zal ellende overgaan in een eeuwige Dankdag!
AMEN.

Gebed.

Slotzang
Psalm 119 : 60

Al 't godd'loos volk verdoet G' als schuim van d' aard'
Dies zal ik Uw getuigenissen vrezen.
Het heeft mijn ziel verschrikkingen gebaard,
Ja, zelfs is mij het haar te berg' gerezen,
Als ik op Uw gerichten heb gestaard;
Uw oordeel, HEER, kan niet dan vrees'lijk wezen

Zegen.

Uitleidend orgelspel: Psalm 79

[Jvslooten]

@DIA

Maakt deze preek uit van een serie?

[-DIA-]

@DIA

Maakt deze preek uit van een serie?

Nee, waarom dacht je dat dan?

[SecorDabar]

Beste DIA,

Indrukwekkend dat u zo'n uitvoerig verslag hebt gemaakt van de preek van Ds. C. van Dieren.
Het is natuurlijk een verslag zoals u dit hebt gehoord en opgeschreven.
Misschien dat Ds. van Dieren het anders heeft gezegd dan u hebt gehoord.
Vandaar dat ik een paar voorzichtige opmerkingen plaatst bij dit verslag:

Het begint met een droefheid naar God. Dat hebben we van nature niet

Begint het niet met de roeping ? Romeinen 8: 29 Want die Hij te voren gekend heeft, die heeft Hij ook te voren verordineerd, den beelde Zijns Zoons gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zij onder vele broederen.
30 En die Hij te voren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt.


Verder begint het m.i. niet in de eerste plaats met de val van Adam, maar bij het paradijs, dat de mens goed en naar Zijn evenbeeld geschapen is. Gods kinderen worden teruggeleid naar het paradijs: in den beginne,...en ziet het was zeer goed.

En dat hebben we van nature niet meer....

Ten tweede:

Dan zegt Ruth: laat mij bij u blijven, laat Orpa maar heengaan

Hier moeten we het Woord gedenken: Ruth 1: 14 Toen hieven zij haar stem op, en weenden wederom; en Orpa kuste haar schoonmoeder, maar Ruth kleefde haar aan. en verder in vers 16 Maar Ruth zeide: Val mij niet tegen, dat ik u zou verlaten, om van achter u weder te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik ook heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten.

Mijn opmerking hierbij: Ruth sprak geen woord over Orpa. Daar was bij Ruth een heilig stilzwijgen.
Dat bleek toen zij haar schoonmoeder aankleefde. Daarna sprak zij de woorden: Val mij niet tegen, dat ik u zou verlaten
Het was een werk van de Heilige Geest dat zij dit deed.

[Jvslooten]

@DIA

Maakt deze preek uit van een serie?

Nee, waarom dacht je dat dan?

Het viel me gewoon op dat de preek eindig met de ellende (de dominee geeft het zelf ook aan). In principe hoeft dit geen probleem te zijn als het stuk van verlossing en dankbaarheid in de volgende preken naar hun volle recht aan de orde gesteld wordt, het is meer dat ik preken als deze zo niet ´´gewend´´ ben.. in de preken die ik normaal hoor loopt juist die driedeling door de preek heen,

Wat me verder opviel is dat wereldse blijdschap tegenover hemelse droefheid wordt gezet, terwijl de bijbel juist aardse droefheid tegenover hemelse droefheid zet (2 Korinthe 7). Andersom mis ik ook de Hemelse blijdschap, die God nadrukkelijk van ons eist. Zie in dit verband ook Deuteronomium 28 (en dan met name het 47ste vers).

[henriët]

Wij hadden gisteravond een biddagpreek die juist opriep afzien van je zelf en eigen kracht, maar om de Heere de eer te geven. Vanuit Efeze 3:20/21
Ik zal de aantekeningen wat weergeven.

20 Hem nu, Die machtig is meer dan overvloediglijk te doen, boven al wat wij bidden of denken, naar de kracht, die in ons werkt,
21 Hem, zeg ik, zij de heerlijkheid in de Gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot alle eeuwigheid. Amen
( HSV 20Hem nu Die bij machte is te doen ver boven alles wat wij bidden of denken, overeenkomstig de kracht die in ons werkzaam is,
21Hem zij de heerlijkheid in de gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot in alle eeuwigheid. Amen.)


Onvoorstelbare heerlijkheid en macht
1 geopenbaard in de Schrift
2 beleefd
3 geprezen

Heel de Schrift staat vol van Zijn heerlijkheid en macht. Als je al in het eerste vers van de Bijbel kijkt.. In de beginne schiep God hemel en aarde. Dat bewijst meteen al Zijn almacht.
Dit is oa ook terug te zien bij het uitleiden van het volk uit Egypte.
De Israëlieten wisten niet meer hoe ze konden eten.
, ze hadden zelf niet kunnen bedenken dat er manna zou vallen,Die Israëlieten hadden nooit gedacht dat er water uit de rots zou komen, Elia had nooit kunnen denken dat er raven zouden komen.. enz enz. Heel de Schrift spreekt van Zijn heerlijkheid en macht.
God nu Die machtig is meer dan overvloediglijk te doen boven bidden en denken.
Ook al weet je zelf geen uitkomst, Hem is gegeven alle macht in de hemel en op de aarde. Zowel geestelijk als in aards opzicht. Denk nooit te klein van God!

2
Terwijl de Schrift volstaat van de bewijzen van Zijn macht, is het noodzaak dat we dit beleven/ ervaren. "de kracht die in ons werkt" Hij wil dat ook geven.
Kracht->ondersteuning door de Heere door de Heilige Geest.
Ken ik dat zelf ook?Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Zodat mijn weg niet te zwaar is, maar Hem eer gevend/
Zelf geen kracht hebben, maar het leven buiten jezelf zoeken in Christus.
Biddag- bedenk dat ook het tijdelijke leven niet te scheiden is van de kracht van God.
"die in ons werkt"- de kracht werkend in Paulus - voorheen strijdend tègen God
-werkend in de Efeziërs (die oa de afgoden dienden)
-werkend in eigen leven. Heb je dat leren kennen in je eigen leven, eerst gestreden tegen Hem, totdat het Woord ging sprekend en je met Christus werd levendgemaakt.
Had je ooit kunnen denken dat je onder beslag van Hem zou kunnen gaan leven. Als je eerlijk bent, zegt je verstand/gewetzen dat je bekeerd wil worden, maar ten diepste wil je niet. Ga dat maar tegen de Heere zeggen, zo wil Hij mensen horen, eerlijke mensen.

3 Er komt verwondering als je zo mag zien, tegen Hem gestreden te hebben, maar door Zijn komst,Zijn spreken door ZijnWoord en Geest. Dat leidt tot verwondering. En dan ga je God groot maken
:21 Hem, zij de heerlijkheid.
Je leest in vers 14 bidden.. ! niet vertragen in verdrukking.
Hem zij de heerlijkheid in de gemeente.
De gemeente is de ecclesia, dat is Gods gemeente, Zijn kinderen. door Jezus Christus in alle geslachten.

God prijzen niet alleen in goede tijden, maar ook in zware tijden. zoals Paulus in de gevangenis.. "zij baden en zongen lofpsalmen"
Dan komt ook de psalm
'k Zal Zijn lof zelfs in de nacht,
zingen daar ik HEM verwacht
En mijn hart wat mij moog treffen,
tot de God mijns levens heffen.

[Mara]

@DIA

Maakt deze preek uit van een serie?

Nee, waarom dacht je dat dan?

Het viel me gewoon op dat de preek eindig met de ellende (de dominee geeft het zelf ook aan). In principe hoeft dit geen probleem te zijn als het stuk van verlossing en dankbaarheid in de volgende preken naar hun volle recht aan de orde gesteld wordt, het is meer dat ik preken als deze zo niet ´´gewend´´ ben.. in de preken die ik normaal hoor loopt juist die driedeling door de preek heen,

Wat me verder opviel is dat wereldse blijdschap tegenover hemelse droefheid wordt gezet, terwijl de bijbel juist aardse droefheid tegenover hemelse droefheid zet (2 Korinthe 7). Andersom mis ik ook de Hemelse blijdschap, die God nadrukkelijk van ons eist. Zie in dit verband ook Deuteronomium 28 (en dan met name het 47ste vers).

Het eindigt met deze woorden:
Er moeten er nog toegebracht worden. Ook in Jeruzalem Er lag tussen de\
3000 worden er nog toegebracht en even later nog eens 5000.
Daarom neem met u, deze woorden
Geef het goede.
Om deze mochten we smeken.
En om dan uit louter genade varren te offeren
Dan zal ellende overgaan in een eeuwige Dankdag
AMEN.
Dan blijft ds. toch niet in de ellende steken lijkt mij?