Christelijke vrijheid.

[François Turretini]

Christelijke vrijheid is voor mij wat Luther zegt in zijn bekende geschriftje "Von der Freiheit eines Christenmensch"; een Christen is vrij en heer over alle dingen, aan niemand onderworpen, maar tegelijkertijd een knecht van allen, aan allen onderworpen.

Verder zou ik willen zeggen dat de wedergeboren mens bevrijdt is tot de dienst van God. Wanneer de mens zijn 'vrijheid' gebruikt voor zelfgenoegzame doeleinden, blijkt hij toch niet vrij maar een slaaf te zijn, en wel van de zonde. Wanneer God ons zegent zodat we niet langer voldoening kunnen vinden in de vleselijke verlangens, en ons heiligt, zodat we de oude mens kunnen afwerpen en de nieuwe mens, die vernieuwd wordt tot kennis, naar het evenbeeld van zijn Schepper, aan kunnen doen, dan groeien we steeds meer en meer naar ware Christelijke vrijheid; namelijk vrijheid om de Heere te dienen.

[Simon]

Christelijke vrijheid is voor mij wat Luther zegt in zijn bekende geschriftje "Von der Freiheit eines Christenmensch"; een Christen is vrij en heer over alle dingen, aan niemand onderworpen, maar tegelijkertijd een knecht van allen, aan allen onderworpen.

Verder zou ik willen zeggen dat de wedergeboren mens bevrijdt is tot de dienst van God. Wanneer de mens zijn 'vrijheid' gebruikt voor zelfgenoegzame doeleinden, blijkt hij toch niet vrij maar een slaaf te zijn, en wel van de zonde. Wanneer God ons zegent zodat we niet langer voldoening kunnen vinden in de vleselijke verlangens, en ons heiligt, zodat we de oude mens kunnen afwerpen en de nieuwe mens, die vernieuwd wordt tot kennis, naar het evenbeeld van zijn Schepper, aan kunnen doen, dan groeien we steeds meer en meer naar ware Christelijke vrijheid; namelijk vrijheid om de Heere te dienen.

Hetzelfde geschriftje eindigt met het volgende:
'' Goede werken maken niet een goede man, maar een goede man doet goede werken. Wanneer goede werken worden gezien als bijdragend aan de rechtvaardigheid, dan worden ze daarmee slecht, omdat ze de vrijheid en het geloof vernietigen. Goede werken zijn alleen goed als ze in geloof gedaan worden. Naast algemene werken en werken om je vlees te bedwingen, zijn er ook werken voor de naaste. De mens leeft voor anderen. Zoals Christus omgang had met anderen, moeten ook wij dat doen. Zo komt uit het geloof ook de liefde voort, zo stelt Luther.

In een later geschriftje "'von den Juden und Ihre Luegen'' laat Luther zich helaas van een heel andere kant zien.

[jakobmarin]

De één zal een nauwere consciëntie hebben dan de ander
als het om bijkomstige zaken gaat.
Een ander hoeft dan daarom niet om bijkomstige
zaken be-oordeeld te worden.

Eens, daarom ook: hoe kan een Kerkenraad zijn leden verplichten niet met de auto of fiets te rijden op zondag en dit zelfs censurabel te stellen?
Ik kan me moeilijk aan de indruk onttrekken dat dit farizese gedragingen vertoond...

[SecorDabar]

De één zal een nauwere consciëntie hebben dan de ander
als het om bijkomstige zaken gaat.
Een ander hoeft dan daarom niet om bijkomstige
zaken be-oordeeld te worden.

Eens, daarom ook: hoe kan een Kerkenraad zijn leden verplichten niet met de auto of fiets te rijden op zondag en dit zelfs censurabel te stellen?
Ik kan me moeilijk aan de indruk onttrekken dat dit farizese gedragingen vertoond...

Tja, er is altijd een gewenning nodig aan aanpassingen.
In de jaren '20 was het voor vrouwelijke lidmaten in sommige gemeente van van de Gereformeerde kerken in Nederland (1892) verboden om "vleeskleurige" kousen te dragen.

Als argument werd destijds gebruikt dat vleeskleurige kousen,
het nabootsen van blote benen was.
Het werd als uitdagend en onzedelijk gezien.
En dat moesten de vrouwen niet gaan
nabootsen met vleeskleurige kousen, (panty's).

[Mara]

Mijn tantes mochten vroeger van hun vader, mijn opa dus, niet met een wit of lichtbeige hoedje en lichte schoenen met hakjes naar de kerk.
Eind jaren 20/begin 30 was dat.
De beste man zou nu eens om een hoekje moeten kijken.

[Simon]

De één zal een nauwere consciëntie hebben dan de ander
als het om bijkomstige zaken gaat.
Een ander hoeft dan daarom niet om bijkomstige
zaken be-oordeeld te worden.

Eens, daarom ook: hoe kan een Kerkenraad zijn leden verplichten niet met de auto of fiets te rijden op zondag en dit zelfs censurabel te stellen?
Ik kan me moeilijk aan de indruk onttrekken dat dit farizese gedragingen vertoond...

Tja, er is altijd een gewenning nodig aan aanpassingen.
In de jaren '20 was het voor vrouwelijke lidmaten in sommige gemeente van van de Gereformeerde kerken in Nederland (1892) verboden om "vleeskleurige" kousen te dragen.

Als argument werd destijds gebruikt dat vleeskleurige kousen,
het nabootsen van blote benen was.
Het werd als uitdagend en onzedelijk gezien.
En dat moesten de vrouwen niet gaan
nabootsen met vleeskleurige kousen, (panty's).

Daar kan ik me best wel wat bij voorstellen.
Alles was er Paulus aan gelegen om de samenkomsten te vrijwaren van allerlei afleidingen, daarom werd geleerd dat we bescheiden gekleed dienen te gaan en de vrouw een sluier moest dragen.
Wie de natur van een man goed kent en eerlijk is , geeft toe dat ie zo verleid is... Simson, David, Salomon...

[Curatorium]

Tja, er is altijd een gewenning nodig aan aanpassingen.
In de jaren '20 was het voor vrouwelijke lidmaten in sommige gemeente van van de Gereformeerde kerken in Nederland (1892) verboden om "vleeskleurige" kousen te dragen.

Als argument werd destijds gebruikt dat vleeskleurige kousen,
het nabootsen van blote benen was.
Het werd als uitdagend en onzedelijk gezien.
En dat moesten de vrouwen niet gaan
nabootsen met vleeskleurige kousen, (panty's).

Ik vind dat toch wel een groot verschil met hetgeen wat de OGG van Urk doet/deed. Uitdagende kledij is niet Bijbels daar zijn argumenten en teksten genoeg voor, maar voor autorijden kan ik niet veel bedenken.
Als een buitenstaander refo's een sektarische gemeenschap noemt, zoals mijn collegas, probeer ik dat altijd te verdedigen. Maar nu ik lees dat zulke denkbeelden nog bestaan en tevens opgelegd worden aan alle leden (ernstige vorm van wetticisme) moet ik toch wel denken aan een sektarische gemeenschap.. Deze zaak doet me dan zou dan ook toepasbaar zijn op het Amish vs. Refo topic: onder censuur staan is iets vreselijks, zeker in een besloten gemeenschap als Urk.. Maar goed, de regel is afgeschaft dus waar maken we ons druk over..

[Jongere]

Maar goed, de regel is afgeschaft dus waar maken we ons druk over..

Nou, het feit dát het is afgeschaft maak ik me nu juist druk over. Het is toch eigenlijk bizar dat van de ene op de andere dag iets niet meer censurabel is wat het voorheen wel was? De kerkenraad zou er dan ook héél erg duidelijk bij moeten zeggen dat één van de twee situaties helemaal niet goed was/is.
De kerkelijke tucht is niet zomaar iets, waarmee wat 'gestrooid' kan worden. Hoe valt het uit te leggen aan jongeren (maar ook veel ouderen) als iets van de ene op de andere dag niet meer tuchtwaardig is door een kerkenraadsbesluit? En hoeveel andere censurabele zaken zijn er eigenlijk vatbaar voor om door de praktijk te worden ingehaald?

Voor de duidelijkheid: ik ben blij dat de beslissing deze kant op is genomen. Dat lijkt me ook volkomen logisch, nuchter en normaal.
Maar laten we er wel uit leren ontzettend voorzichtig te zijn met het censurabel stellen van bepaalde dingen als die niet heel duidelijk op de Schrift zijn te herleiden.

[albion]

Maar goed, de regel is afgeschaft dus waar maken we ons druk over..

Nou, het feit dát het is afgeschaft maak ik me nu juist druk over. Het is toch eigenlijk bizar dat van de ene op de andere dag iets niet meer censurabel is wat het voorheen wel was? .

Ja, dit begrijp ik ook niet. Waarom zou de regel opeens afgeschaft moeten worden? Of je nu een half uur van de kerk woont of anderhalf uur, zou niet moeten meespelen. Wij mochten vroeger ook niet met de auto naar de kerk, we liepen anderhalf uur heen en anderhalf uur terug en 's avonds nog een keer (tegenwoordig is lopen erg in om km te maken voor het afvallen, dan loop je met gemak 2 uur). Voor mijn moeder was het te ver, dus de oplossing was verhuizen naar een wijk dat veel dichter bij de kerk lag. En waarom moet dat nu bekritiseert worden?
Ik ben het wel eens met een quoter die het een kwalijke zaak vindt dat het bij de OGG in Urk 'verboden' zou zijn en in de OGG van zeg maar Krimpen a/d IJssel wel normaal is. Gelijke monniken gelijke kappen zou ik zeggen.
De normen en waarden zijn in een hele korte tijd wel heel sterk veranderd. Vroeger was 'hokken' uit den boze, tegenwoordig wordt 'samenleven' geaccepteerd. En zo zijn er veel meer voorbeelden te noemen. Ik denk ook niet dat het in de uiterlijke dingen ligt maar als je Christus tot je deel mag hebben is het geen probleem meer wat je doen of laten moet, je eigen conscientie spreekt wel.

[Simon]

Maar goed, de regel is afgeschaft dus waar maken we ons druk over..

Nou, het feit dát het is afgeschaft maak ik me nu juist druk over. Het is toch eigenlijk bizar dat van de ene op de andere dag iets niet meer censurabel is wat het voorheen wel was? .

Het doet me denken aan de paus, die op een dag zegt dat het voorgeborchte nu ineens niet meer bestaat.
En de schaapjes volgen.....Tucht is er om mensen die zware zonden in de gemeente hebben gedaan, terug te brengen , nooit als straf en machtsvertoon.

[Simon]

Maar goed, de regel is afgeschaft dus waar maken we ons druk over..

Nou, het feit dát het is afgeschaft maak ik me nu juist druk over. Het is toch eigenlijk bizar dat van de ene op de andere dag iets niet meer censurabel is wat het voorheen wel was? De kerkenraad zou er dan ook héél erg duidelijk bij moeten zeggen dat één van de twee situaties helemaal niet goed was/is.
De kerkelijke tucht is niet zomaar iets, waarmee wat 'gestrooid' kan worden. Hoe valt het uit te leggen aan jongeren (maar ook veel ouderen) als iets van de ene op de andere dag niet meer tuchtwaardig is door een kerkenraadsbesluit? En hoeveel andere censurabele zaken zijn er eigenlijk vatbaar voor om door de praktijk te worden ingehaald?

Voor de duidelijkheid: ik ben blij dat de beslissing deze kant op is genomen. Dat lijkt me ook volkomen logisch, nuchter en normaal.
Maar laten we er wel uit leren ontzettend voorzichtig te zijn met het censurabel stellen van bepaalde dingen als die niet heel duidelijk op de Schrift zijn te herleiden.

Uit Schrift en geschiedenisboeken weten we allemaal heel goed, dat de gelovigen uit de eerste eeuwen, na de samenkomsten gewoon gingen werken.
Elders in de wereld is dit vaak nog steeds zo.
Het is volgens mij een eenzame nederlandse traditie om van deze herdenkingsdag een joodse sabbat te maken, en heeft niets te maken met een bijbelse verordinering, noch van Christus Zelf, die altijd de sabbbat hield , naar de wet, noch naar Paulus, die dit anders beslist op tafel had gelegd tijdens het Apostelconvent.
Minder belanngrijke zaken, zoals kosher eten etc werden tenslotte ook besproken.

[-DIA-]

RIJSSEN was vroeger in de wijde omgeving bekend als een bijzondere stad. Men kwam er ook van vele kanten, daar er een redelijk belangrijke vee- en warenmarkt was. Tot diep in de Gelderse Achterhoek werd over dat 'bijzondere' Rijssen gesproken. Men begreep er niks van, een raar en apart volkje.

Toen mijn ouders voor het eerst met Rijssen in aaraking kwamen was het nog een stadje dat te kennen was aan de godsvreze die er nog was. Rijssen is wel erg veranders wat dat betreft, en heeft alleen nog bij sommigen de naam een orthodox christelijk bolwerk te zijn. Toch het verschil met de ons omringende plaatsen flinterdun geworden.
Mijn ouders moesten zo'n 7 tot 8 kilometer naar Rijssen fietsen. Maar daar mijn grootouders niet meer konden fietsen moest er iets anders op gevonden worden. Dat kon ook, want thuis was een koets met een paard aanwezig. Mijn moeder heeft de koets opnieuw netjes gestoffeerd (aan een auto dacht de gewone man in die tijd niet!). En zo ging mijn voorgeslacht naar de kerk. Maar.... In Rijssen zou men de mensen kwetsen als men op zondag in een koets reed. Vandaar dat mijn ouders reden tot het begin van de bebouwde kom. Daar woonde een kennis, en daar stalden we de koets en het paard. Als we nu op zondag de straten van Rijssen zien, is het nog wel iets minder druk dan op andere dagren, maar er zijn er weinig meer die de auto op zondag om echt pincipiele redenen laten staan. Ik meen dat de zondagsrust en -heiliging toch overal minder beseft wordt. Men doet eerder dingen die vroeger beslist als zonde werden gezien.
Is dat dan nú geen zonde meer? Ik zou zelf, als het nodig zou zijn, ook op zondag naar de kerk rijden. Maar ik bedoel dat overal veel makkelijker wordt heengestapt.
Ook wat de voorzienigheid Gods betreft. Velen waren niet verzekerd. Mijn ouders ook niet.
En toch hebben we als gezin veel moeten meemaken in ziekenhuizen en andere tegenheden.
Maar we kunnen niet zeggen dat God ons voorgeslacht ooit in de ellende heeft doen omkomen. Het spande er wel eens om, als een doktersrekening moest betaald worden. Maar het is meerdere malen gebeurd, en de kerkenraad wist van niets, dat net de dag tevoren dat betaald moetst worden, een man kwam: Dit is voor jullie.
Mijn vader zag het: Het was precies uitgerekend het bedrag wat betaald moest worden. Meerder malen heeft dit plaatsgevonden, en nooit zijn mijn ouders beschaamd uitgekomen zonder verzekering.
Nog een opmerzaam detail wil ik er als lering aan toevoegen: Mijn vader was tegen verzekeren. Daar begreep men in het dorp waar wij woonden niets van. Toen er in de buurt een soort potje werd gemaakt voor eventuele ongelukken en ziekten, hebben ze mijn vader overgehaald om daar lid van te worden. Mijn vader had zijn handtekening gezet, maar hij had er geen vrede mee. Spoedig zou het ook blijken dat het niet in de gunst des Heeren was geweest. Hij kreeg een enorme klap van een aardappelstoommachiene. Hij kwam op bed met een zware hersenschudding. Een buurman bezocht hem, en het eerste wat die zei: Man, man, wat ben je toch gelukkig dat je hebt getekend voor die regeling! Nu hoef je de ziektekosten niet zelf te betalen. De woorden waren als hamerslagen voor mijn vader. Want hij wist waarom hem dit was overkomen. Het eerste wat hij deed,toen hij weer wat kon was zich laten uitschrijven uit die "verzekering". En daar heeft zegen op gerust. Weer werden we onbergrijpelijk wonderlijk geholpen als het scheen dat iets onmogelijk was.

[Eppo Gremdaat]

Ik heb zojuist weer eens het boek over `de Baron`(nee, niet die van Munchausen)..... Ds E. du Marchie van Voorthuysen (`De zoon van Bornia`) gelezen. Een wonderlijke godsman. Maar je komt wel onder de indruk van zijn doen en laten (was vaak de eerste met een behoorlijke gift als iemand in financiele nood was). Maar wat er nu in Urk gaat geboren.... - groot gelijk hebben ze daar trouwens dat het `fietsverbod`wordt opgeheven. Maar `Marchietje`of `Massief`zoals hij genoemd werd, zou zich b.w.v.s. in z`n graf omdraaien als hij ervan wist.
In zijn biografie las ik er ook over en dacht `die arme oudjes die zo graag naar de kerk willen, maar niet kunnen omdat het niet mag van de dominee en van de kerkeraad`.
Over wel of niet met fiets, auto of zelfs openbaar vervoer(!) wordt wat af geredeneerd.......(En ook niet overal mogen/mochten bandrecorders, herinner ik me).
Vijftiger jaren was wijlen Ds W.L. Tukker predikant in Rotterdam. Zelf liep hij zondags ook altijd naar de kerk waar hij moest voorgaan. Op een bepaalde zondagavond was het heftig gaan regenen toen de kerk uitging. Van verschillende kanten werd dominee aangeboden om het met de auto thuis te brengen. Hij weigerde. (Gelukkig had hij zijn (uiteraard zwarte) paraplu bij zich. Zijn `volgelingen`zonder vervoermiddel, verkozen de trams die bij de kerk stopten.

[SecorDabar]

Maar goed, de regel is afgeschaft dus waar maken we ons druk over..

Nou, het feit dát het is afgeschaft maak ik me nu juist druk over. Het is toch eigenlijk bizar dat van de ene op de andere dag iets niet meer censurabel is wat het voorheen wel was? De kerkenraad zou er dan ook héél erg duidelijk bij moeten zeggen dat één van de twee situaties helemaal niet goed was/is.
De kerkelijke tucht is niet zomaar iets, waarmee wat 'gestrooid' kan worden. Hoe valt het uit te leggen aan jongeren (maar ook veel ouderen) als iets van de ene op de andere dag niet meer tuchtwaardig is door een kerkenraadsbesluit? En hoeveel andere censurabele zaken zijn er eigenlijk vatbaar voor om door de praktijk te worden ingehaald?

Voor de duidelijkheid: ik ben blij dat de beslissing deze kant op is genomen. Dat lijkt me ook volkomen logisch, nuchter en normaal.
Maar laten we er wel uit leren ontzettend voorzichtig te zijn met het censurabel stellen van bepaalde dingen als die niet heel duidelijk op de Schrift zijn te herleiden.

Uit Schrift en geschiedenisboeken weten we allemaal heel goed, dat de gelovigen uit de eerste eeuwen, na de samenkomsten gewoon gingen werken.
Elders in de wereld is dit vaak nog steeds zo.
Het is volgens mij een eenzame nederlandse traditie om van deze herdenkingsdag een joodse sabbat te maken, en heeft niets te maken met een bijbelse verordinering, noch van Christus Zelf, die altijd de sabbbat hield , naar de wet, noch naar Paulus, die dit anders beslist op tafel had gelegd tijdens het Apostelconvent.
Minder belanngrijke zaken, zoals kosher eten etc werden tenslotte ook besproken.

Beste Simon,
U schreef: dat de gelovigen uit de eerste eeuwen, na de samenkomsten gewoon gingen werken.
Elders in de wereld is dit vaak nog steeds zo. Het is volgens mij een eenzame nederlandse traditie om van deze herdenkingsdag een joodse sabbat te maken, en heeft niets te maken met een bijbelse verordinering.


Moet ik hieruit concluderen dat u het geen enkel bezwaar vindt om na de kerkdienst
weer aan het werk te gaan, boodschappen gaat doen, sporten,e.d. ?

(Ik kan me overigens wel voorstellen dat men noodzakelijk werk mag verrichten,
en dat de werken der barmhartigheid worden betoond.)

[Simon]

Maar goed, de regel is afgeschaft dus waar maken we ons druk over..

Nou, het feit dát het is afgeschaft maak ik me nu juist druk over. Het is toch eigenlijk bizar dat van de ene op de andere dag iets niet meer censurabel is wat het voorheen wel was? De kerkenraad zou er dan ook héél erg duidelijk bij moeten zeggen dat één van de twee situaties helemaal niet goed was/is.
De kerkelijke tucht is niet zomaar iets, waarmee wat 'gestrooid' kan worden. Hoe valt het uit te leggen aan jongeren (maar ook veel ouderen) als iets van de ene op de andere dag niet meer tuchtwaardig is door een kerkenraadsbesluit? En hoeveel andere censurabele zaken zijn er eigenlijk vatbaar voor om door de praktijk te worden ingehaald?

Voor de duidelijkheid: ik ben blij dat de beslissing deze kant op is genomen. Dat lijkt me ook volkomen logisch, nuchter en normaal.
Maar laten we er wel uit leren ontzettend voorzichtig te zijn met het censurabel stellen van bepaalde dingen als die niet heel duidelijk op de Schrift zijn te herleiden.

Uit Schrift en geschiedenisboeken weten we allemaal heel goed, dat de gelovigen uit de eerste eeuwen, na de samenkomsten gewoon gingen werken.
Elders in de wereld is dit vaak nog steeds zo.
Het is volgens mij een eenzame nederlandse traditie om van deze herdenkingsdag een joodse sabbat te maken, en heeft niets te maken met een bijbelse verordinering, noch van Christus Zelf, die altijd de sabbbat hield , naar de wet, noch naar Paulus, die dit anders beslist op tafel had gelegd tijdens het Apostelconvent.
Minder belanngrijke zaken, zoals kosher eten etc werden tenslotte ook besproken.

Beste Simon,
U schreef: dat de gelovigen uit de eerste eeuwen, na de samenkomsten gewoon gingen werken.
Elders in de wereld is dit vaak nog steeds zo. Het is volgens mij een eenzame nederlandse traditie om van deze herdenkingsdag een joodse sabbat te maken, en heeft niets te maken met een bijbelse verordinering.


Moet ik hieruit concluderen dat u het geen enkel bezwaar vindt om na de kerkdienst
weer aan het werk te gaan, boodschappen gaat doen, sporten,e.d. ?

(Ik kan me overigens wel voorstellen dat men noodzakelijk werk mag verrichten,
en dat de werken der barmhartigheid worden betoond.)

Wat het laatste betreft, dat zijn precies de moderne versies van wat Jezus de farizeers leerde omtrent het goed doen en je vee losmaken op sabbath/zaterdag
Maar dat was sabbat, en de zondag heeft een hele andere betekenis, het is geen rustdag, maar een gedenkdag, (waarop we gelukkkig kunnen en mogen rusten)
het sabbatsgebod was een voorafschaduwing.
Kol 2:16, 17
Deze is dus verwezenlijkt inmiddels.
Het Woord (het onderwijs) is vlees geworden.
Het onderwijs was een tuchtmeester, die ons in bewaring hield, totdat Jezus kwam.
Dan kun je toch niiet zonder 1 bijbelse authorisatie de sabbat even een dag opschuiven?
ook Rom 14:5,6 leert dat het houden van een dag nooit een wet mag worden.
Een ieder zij in zijn eigen genoed ten volle verzekerd!