Wedergeboorte of schijngeboorte [3]

[edmund]

Kent de Schrift ook 'bloembollen'. Dat verheldert de discussie. Kan er tenminste op grond van Schriftgegevens met elkaar worden nagedacht.

De lelie der dalen?

Een bijzonder aan te bevelen preek van Andrew Gray (ook door ds. Kort aanbevolen ):

Ik ben een roos van Saron, een Lelie der dalen. Gelijk een lelie onder de doornen,
alzo is mijn vriendin onder de dochteren. Als een appelboom onder de bomen des
wouds, zo is mijn Liefste onder de zonen; Ik heb groten lust in Zijn schaduw, en zit er
onder, en Zijn vrucht is mijn gehemelte zoet. Hooglied 2:1-3

Wat maakt de hemel zo'n aangename plaats en zo'n heerlijke en vermakelijke woning?
Zijn het niet de bladeren van de roos van Saron en de lelie der dalen, waarmede alle
straten en vensters en portalen, bestrooid zijn? Het ware een eindeloos werk om uit te
weiden over al de voortreffelijkheden van Hem, Die is de edele plant van Naam. Zij
gaan de uitnemende welsprekendheid van de engelen ver te boven! De bruid had
Christus geprezen in het laatste vers van het voorgaande kapittel, maar het is inderdaad
allermeest gepast voor Christus, Zichzelf te prijzen.
(..)
van alle anderen. Niemand kan spreken gelijk Hij. Dit was het getuigenis, dat van Hem
gegeven werd: Nooit heeft een mens alzo gesproken.
Nu, in Zijn woorden zijn twee dingen aan te merken.
1. Christus maakt Zichzelf bekend en stelt Zichzelf voor in het eerste vers. In het
tweede vers prijst Hij de bruid en maakt haar toestand bekend. Christus beveelt
Zichzelf aan in het eerste vers: "Ik ben een roos van Saron, een lelie der dalen."
Hierin zijn twee zaken op te merken: de Persoon Die aanbeveelt en de Persoon, Die
aanbevolen wordt, en dat is Jezus Christus, die edele Plant van naam, Die
aanbeveelt en aanbevolen wordt.
2. Wij horen de aanbeveling, die Christus van Zichzelf geeft: "Ik ben een roos van
Saron, een lelie der dalen." Hij was de roos van Saron, die een voortreffelijke en
rijkdragende plant was. En Hij is de lelie der dalen, welke zonder twijfel zeer
aangename, schone en welriekende bloemen gaf. Wij menen, dat deze twee
uitdrukkingen ons een zevenvoudige uitmuntendheid in Christus voorstellen; dat
deze twee zinnebeelden ons iets moeten zeggen van de onvergelijkelijke
bevalligheid en van de alles overtreffende schoonheid, die in Hem is.
(1.) Is niet de roos de koningin der bloemen? Is er in schoonheid iets te vergelijken met
een lelie? Hoewel deze slechts donkere schaduwen zijn, zo zeggen zij toch iets van
de onuitsprekelijke schoonheid en van de innemende bevalligheid, die in Christus
is.
(2.) Zij drukken iets uit van de geur en verkwikking, die is in de dierbare en
onvergelijkelijke Christus. Is er iets meer welriekend dan een roos? Is er iets meer
verkwikkend dan een lelie der dalen? En toch zijn dit slechts schaduwen, om enige
indruk te geven van de liefelijke geur van Christus, Die berookt is met mirre en
wierook en met allerlei poeder des kruideniers.
(3.) Zij stellen in het licht de onuitsprekelijke heerlijkheid, die in Christus is en de
majesteit Desgenen, Die is een Koning der koningen. Heeft Christus niet gezegd:
"Aanmerkt de leliën des velds, hoe zij wassen; zij arbeiden niet en spinnen niet en
Ik zeg u, dat ook Salomo in al Zijn heerlijkheid niet is bekleed geweest gelijk een
van deze," Matth. 6:28. Zodat de vergelijking van Christus met een lelie of met een
roos, ons voert tot de onuitsprekelijke en onvergelijkelijke heerlijkheid en majesteit,
die in Hem is. Denkt u niet, dat Christus zeer heerlijk moet zijn, daar Hij zo'n
heerlijk kleed van majesteit draagt? "Hij bedekt Zich met het licht als met een
kleed," Ps. 104:2. Moet Hij niet zeer heerlijk zijn, Die op zo'n troon zit dat Hij een
ontoegankelijk licht bewoont? Moet Hij niet zeer heerlijk zijn, Die van zo'n hoge
staat is, dat van Hem gezegd wordt, dat Hij de eeuwigheid bewoont?
(4.) Zij stellen ons voor de gepastheid, die voor ons in Christus is. Deze twee
uitmuntende bloemen zijn zeer geschikt voor geneeskundig gebruik. Zo mogen wij
het besluit trekken, dat onder deze zinnebeelden ons wordt voorgesteld de
gepastheid, die in Christus is, om ons te genezen.
(5.) Deze twee uitdrukkingen duiden ook aan de gemakkelijke en vrije toegang, die tot
Christus is te verkrijgen. De eerste uitdrukking betekent: "Ik ben een roos van het
veld." Alsof Hij zeide: "Ik ben niet ingesloten in een tuin, maar Ik ben in de velden,
zodat ieder, die voorbijgaat, Mij mag hebben."
(6.) Zij drukken uit, de lage neerbuiging van Christus, welke wordt voorgesteld in de
woorden: Ik ben een lelie der dalen. Alsof Hij heeft willen zeggen: "Wilt u de plaats
weten waar Ik woon?" Het is in de dalen. Ik ben niet een lelie die groeit op de
bergen, maar die groeit in de valleien. Het gezicht in het eerste kapittel van
Zacharia is een vergelijking daarvan. "Ik zag een man, die stond tussen de mirten,
die in de diepte waren." De mirten zijn lage heesters.
(7.) Wanneer ons wordt voorgesteld, wat in Christus is, onder het beeld van een roos en
een lelie, dan wordt ons duidelijk gemaakt dat er iets in Hem is, dat niet na te
speuren is en iets dat niet uit te drukken is. Zeker, indien Christus van Zichzelf tot u
zou spreken, zoals Hij is in Zichzelf, wij zouden het niet verstaan, het zou voor ons
een vreemde taal zijn. Maar Christus maakt ons iets van Zichzelf bekend onder deze
schaduwen. Hij kan Zichzelf niet bekend maken zonder een schaduw, zoals Hij is,
maar de schaduw toont aan, dat er ten eerste, een onuitsprekelijke grootheid in Hem
is en dat er ten tweede, een onuitsprekelijke onwetendheid in ons is. Maar o, de
gezegende engelen zingen nu zoetelijk Zijn lof! Zeker, ofschoon wij ze zouden
horen, wij zouden ze niet begrijpen, vanwege onze onwetendheid. Maar moet het
niet een onuitsprekelijke zaligheid zijn, eeuwig te wonen onder de verkwikkende en
vertroostende schaduw van de roos van Saron? O, welk een leven moet het zijn,
vertroost te worden door het zien op Hem en Hem in onze armen te nemen en uit te
roepen: Het is alles voor eeuwig goed gemaakt! Dat is de onvergankelijke
blijdschap van hen die wonen in het Hoge Hof.

(..)

[Tiberius]

Kent de Schrift ook 'bloembollen'. Dat verheldert de discussie. Kan er tenminste op grond van Schriftgegevens met elkaar worden nagedacht.

Alleen bloemhoven, volgens mij. Maar dat is eerder het tegenovergestelde.

[Tiberius]

Dat kan zijn, maar daarom moet je het als mens wel als dood zien, tot de bevestiging, dan kun je achteraf zeggen dat het leven was.
De rechtvaardiging moet gebeurd zijn om te weten wat de overtuiging is, het einde klaart het begin op.

Precies. En wanneer dat licht erover mag vallen, zal een zondaar niet kunnen en willen ontkennen, dat het begin Gods werk is geweest.

[ejvl]

Dat kan zijn, maar daarom moet je het als mens wel als dood zien, tot de bevestiging, dan kun je achteraf zeggen dat het leven was.
De rechtvaardiging moet gebeurd zijn om te weten wat de overtuiging is, het einde klaart het begin op.

Precies. En wanneer dat licht erover mag vallen, zal een zondaar niet kunnen en willen ontkennen, dat het begin Gods werk is geweest.

Volgens mij ben je ook een "Kortiaan" Tiberius als je het met me eens bent dat het voor de bevestiging, voor de rechtvaardiging, voor de mens als dood moet worden gezien en behandeld.
Ook Kort zegt in zijn boek dat het einde het begin opklaart, en dus achteraf gezien kan worden dat het begin Gods werk is, gisteravond nog gelezen namelijk.

[Tiberius]

Volgens mij ben je ook een "Kortiaan" Tiberius

Gelukkig, val ik toch nog wat mee.

[ejvl]

Volgens mij ben je ook een "Kortiaan" Tiberius

Gelukkig, val ik toch nog wat mee.

Ik vind jouw eerder genoemde voorbeeld prachtig over dat huis wat in brand staat.
Ben je al gered als je erachter komt dat het huis in brand staat terwijl je nog in het huis bent? Nee. Kun je nog verbranden? Ja.
Ben je al gered als je erachter komt dat je tegen God gezondigd hebt? Nee. Kun je nog verloren gaan? Ja. (algemene overtuigingen).
En het is of dood, of leven, en je zei dat het niet genoeg is voor de eeuwigheid, dus is het niet het leven, dus de dood.
Wanneer ben je dan gered? Als je uit het huis bent wat in brand staat, als je in Christus bent.

En dat is precies wat Kort in zijn boek beschrijft.

[Ad Anker]

Artikel 6 van ds. J. Roos, eerste gedeelte:

Onze lezers weten dat we een reactie geven op het boek van ds. Kort: Wedergeboorte of schijngeboorte, met als ondertitel 'de bijbelse bloedtheologie vegeleken met de filosofische embryotheologie.' Nadat we stilgestaan hebben bij de wezenlijke verschillen, willwen we thans uw aandacht vragen voor:
2. Het selectief en subjectief beroep op leraars
In de vorige artikelen hebben we aangetoond dat ds. Kort vele godvruchtige oudvaders veroordeelt en een pleidooi voert voor de reformatoren. Wel beroept hij zich op enkele predikanten, zodat de lezer zou denken dat zij met betrekking tot zijn visie aangaande de embryotheologie hetzelfde leerden. Doch zijn beroep is subjectief! We laten de volgende leraars zelf aan het woord: Th. van der Groe; L.C.G. Ledeboer; C. Smits, en Thomas Boston.

Ds. Th. van der Groe (1705-1784)
Ds. Kort beroept zich op ds. Th. van der Groe, maar het zou goed zijn al shij de eerste preek leest in zijn boek met als titel: De bekering. Ds. Van der Groe merkt daarin op:
'De grond van de oprechte bekering der zondaars ligt geheel in het óngeveinsd geloof, of in de waarachtige vereniging der ziel met Christus, door het geloof. Waar die vereniging der ziel met Christus niet gevonden wordt, daar is ook geen ware bekering, wat een mens dan ook al hebben of voorwenden moge. Daarom is het Gods grote en voorname werk, als Hij een zondaar bekeert, hem allereerst door de Geest des geloofs met Christus te verenigen; en zulks door deze vier dingen aan de zondaar te doen, door middel van Zijn Woord en Geest:
1. Hij overtuigt de zondaar op een klare en bevindelijke wijze in zijn ziel van zijn gans ellendige, rampzalige, verloren en machteloze staat in de zonde; zodat deze zichzelf niet alleen ziet en kent, met al wat aan hem is, als één enkele gruwel en vloek voor God, maar deswege ook op het diepst vernederd voor God en verslagen wordt. Zodat hij het vonnis des eeuwigen doods over zichzelf gewillig moet ondertekenen, en op eenmaal met zijn ganse hart moet uitroepen: wee mij! Ik verga! Het is buiten hoop! en Alzo van zichzelf en van aller schepselen hulp wordt afgedreven, om die als gebroken bakken voor eeuwig te verzaken.
2. God ontdekt dan die bij zichzelf verloren en verslagen zondaar Zijn Zoon Jezus Christus en Zijn genade, in de belofte des Evangelies. Door het gemoed des zondaars zó te bekrachtigen van de waarheid Zijner Evanglische beloften en van de volle algenoegzaamheid, bereidwilligheid en gepastheid van de Zaligmaker te vergewissen en te verzekeren, dat de zondaar daar niet langer aan kan twijfelen. Maar gans en al in zijn hart overreed wordt, dat Christus voor hém een volkemen Zaligmaker is en dat álles in Hem is (...)"
In deze preek wordt geen onderscheid gemaakt tussen ontwaken en levendmaken zoals ds. Kort leert.

[Ad Anker]

Artikel 6 van ds. J. Roos, tweede gedeelte:

Ds. L.G.C. Ledeboer (1808-1863)
Des. Kort noemt ook ds. L.G.C. Ledeboer, maar we raden hem aan zijn werkt te lezen: 's Heeren wegen gehouden met een alles verbeurd hebbend zondaar:
'Wedergeboorte. versta dit wel. Zonder geestelijk levensbeginsel kan niemand geloof oefenen. Maar ik bedoel, hoe de ziel in de aanvankelijke trekkingen en bewerkingen des Geestes aan hun zielen, bij de een vroeger, bij de ander, reeds zonder gebracht te zijn, waar de Heere hem brengen zal, verhoring van gebeden ontvangen kan, en wel verstaan, geloof oefenen, buiten dat hij dadelijk nog tot Christus gebracht is in de bewustheid voor zichzelf (...). Waar het beginsel of kiempje, het zaad waar reeds leven aanwezig is, in enige ziel ingelegd en uitgestort, kan het niet anders of, waar de Heere ontroert, zal niemand, ook hij zelf, noch satan, dat kunnen stillen. Het gaat door, werkt door, als het zaad door de aarde, dat er in gelegd is, of gelijk het zuurdesem door de meel (...). Er zal in die ziel, waar de Heere is begonnen te werken, geen rust zijn voor zij in Christus gevonden is, en zeggen mag en kan: Hij is de mijne, en ik de Zijne; ik ben gevonden van Hem, naar Wien ik niet zocht. Hij heeft mij eerst liefgehad, en wat dies meer zij.'
We citeerden zo juist Ledeboer, en dat raakt de zielesnaren van de ziel wanneer we lezen hoe dierbaar Christus wordt voor een alles-verbeurd hebbende zondaar.

Ds. C. Smits (1898-1994)
Ds. Kort meent ook een medestander in ds. C. Smits, predikant van de Oud Ger. Gem. in Ned. te hebben gevonden, hoewel hetgeen hij van deze predikant citeert voor ons geen overtuigend bewijs is. We zouden volgens ds. Kort moeten denken dat ds. Smits geen voorstander van dr. Comrie is geweest. Echter in zijn nagelaten predikaties lezen we het tegendeel, bijvoorbeeld in die van Profetie en vervulling. In de tweede preek merkt hij op: 'Als we over deze waarheid in dit morgenuur een ogenblik wensten te handelen, dan denken we trug aan wat ik eens jaren geleden gelezen heb in dat aan bevinding en geloofsgangen zo rijke en dierbare boek van Comrie, Het ABC des geloofs. Daar verhaalt deze getrouwe Godsgezant (...)'.
Dat is wat anders dan de opmerking van des. Kort in zijn boek: 'Ik begrijp nu dat de Heere mij nooit op Comrie heeft gewezen, ofschoon ik een aantal boeken van hem had aangeschaft. In deze studie merk ik weer de stuiting in het lezen van zijn geschriften, hoewel hij ook wel kostelijke dingen beschrijft. De theologie die eracht zit, is niet geheel betrouwbaar.
We laten ds. Smits nogmaals aan het woord, en nu in de vierde predikatie van voormeld boek:
'Ik heb gedacht aan ds. Comrie. Ik haalde onlangs nog aan wat de oude ds. Fraanje wel eens van die godzalige Schotse schrijvers zei: De Schotten schoten verder dan de Hollanders; u moet hun geschriften maar lezen, hoor; u kunt altijd merken dat het een Schot is. Dat heeft u in de geschriften van Comrie ook. Hij heeft zijn hele leven in Woubrugge gestaan. Op 20-jarige leeftijd kwam hij als een wonder in Holland. Een geschenk aan de kerk van Holland. Zo zegt hij in: Verzoening door voldoening, in de negende preek: 'Ik wil u vragen, Bent u ookt bedroefd geweest om Jezus? Dat betekent het gemis van zijn Persoon. Dat wordt niet op de eerste dag van het geestelijk leven geleerd. Aaan de droefheid naar Jezus gaat de droefheid naar God vooraf (...).'
Deze loftuiting en zijn vraag en antwoord passen werkelijk niet in het schema van ds. Kort!

Thomas Boston (1676-1732)
In zijn De viervoudige staat lezen we:
'6. De natuurlijke geboorte geschiedt langzamerhand. Hebt Gij mij niet als melk gegoten en mij als een kaas doen runnen? (Job 10:10). Zo gaat het ook met de wedergeboorte met de ziel zoals het ging met de blinde die door onze Heere genezen werd. hij zag 'de mensen als bomen wandelen' en naderhand zag hij 'hen allen ver en klaar' (Mark. 8:23-25). Omdat de wedergeboorte, strikt genomen, een overgang is van de dood in het leven, is het waar dat de ziel in een ogenblik tot het leven wordt gebracht. Zo wordt ook de ziel in de levenloze klomp ingebracht, wanneer het embryo tot volkomenheid is gekomen in de baarmoeder. Niettemin kunn wij ons een ontvangenis bij de geestelijke geboorte voorstellen, die daar enigszins op gelijkt. Daarbij wordt ziel voobreried op de levendmaking en is het schepsel vatbaar voor 'wasdom' en voor een 'overvloediger leven'.

Met de leer van bovengenoemde leraars aangaande de wedergeboorte stemmen we geheel in!

[ejvl]

Aangaande ds Smits heeft ds Roos het fout, want Kort schrijft in zijn boek dat Comrie juist een ster was aan Gods hemel, Roos suggereert dat Kort anti Comrie is, maar dat is niet waar, integendeel, hij zegt alleen dat op bepaalde vlakken Comrie te ver is doorgeslagen en dat zijn navolgelingen dit nog eens extra hebbeb uitverdiept en als Comrie geweten zou hebbeb wat er met zijn ideeen gebeuren zou, zou hij zich nog wel eens bedenken, Kort is juist positief over Comrie.

[ab321]

Aangaande ds Smits heeft ds Roos het fout, want Kort schrijft in zijn boek dat Comrie juist een ster was aan Gods hemel, Roos suggereert dat Kort anti Comrie is, maar dat is niet waar, integendeel, hij zegt alleen dat op bepaalde vlakken Comrie te ver is doorgeslagen en dat zijn navolgelingen dit nog eens extra hebbeb uitverdiept en als Comrie geweten zou hebbeb wat er met zijn ideeen gebeuren zou, zou hij zich nog wel eens bedenken, Kort is juist positief over Comrie.

Uit onderstaande meditatie blijkt dat ds. Smits helemaal in de lijn van Comrie stond. De verslagen en uitziende ziel die smacht naar een blik op Jezus, wordt door de Heere al in het offer van Christus aangezien. Wel wijst ds. Smits er terecht steeds op dat we nooit in overtuigingen mogen rusten buiten de kennis van Christus.

Maar op dezen zal Ik zien, op den arme en verslagene van geest en die voor Mijn woord beeft.
Jesaja 66: 2b

De Heere ziet alleen op de arme en verslagene van geest in de aan het kruis genagelde Zoenborg. Alleen in Hem slaat Hij een oog van gunst en welgevallen op dezulken die het leven uit eigen hand verliezen. En dat geeft aan zulk een verslagene een onuitsprekelijke troost.
….
"Zie mij aan." Dat is de taal van een zondaar die met een verbroken hart aan de voetbank der genade nederligt. "Zie mij aan", zegt de ziel, "hier lig ik voor Uw voeten, arm, hulpeloos en ellendig. Eén blik van Uw ogen ben ik onwaardig. Een enkel woord van Uw mond heb ik verbeurd, ik heb verdiend onder Uw heilige Godsvoeten vertreden te worden. Maar nochtans, ik kan het niet buiten U stellen. O Heere, schenk mij één blik van Uw genade in Christus." Eén blik, o, welk een onnoemelijke waardij. En zie, dat wordt het deel van zulk een arme en ellendige. De ogen des Heeren zijn over degenen die Hem vrezen. Ja, in alle kruis en druk, in alle smart en beproeving ziet de Heere Zijn volk aan door Bethlehem over Golgotha in Christus.

Ds. C. Smits

[GJdeBruijn]

Artikel 6 van ds. J. Roos, tweede gedeelte:
Thomas Boston (1676-1732)
In zijn De viervoudige staat lezen we:
(..)Daarbij wordt ziel voorbereid op de levendmaking en is het schepsel vatbaar voor 'wasdom' en voor een 'overvloediger leven'.

Met de leer van bovengenoemde leraars aangaande de wedergeboorte stemmen we geheel in!

Voorbereid óp, dat is toch voorafgaande aan de levendmaking, zoals Boston het hier stelt? Ik begrijp ds. Roos hier niet. Dit lijkt eerder de mening van ds. Kort te staven. Boston stelt hier de embryo-fase vóór de levendmaking!?

[GJdeBruijn]

Aangaande ds Smits heeft ds Roos het fout, want Kort schrijft in zijn boek dat Comrie juist een ster was aan Gods hemel, Roos suggereert dat Kort anti Comrie is, maar dat is niet waar, integendeel, hij zegt alleen dat op bepaalde vlakken Comrie te ver is doorgeslagen en dat zijn navolgers dit nog eens extra hebben verdiept en als Comrie geweten zou hebben wat er met zijn ideeën gebeuren zou, zou hij zich nog wel eens bedenken, Kort is juist positief over Comrie.

Comrie wijst verschil aan tussen zielen die om Christus smeken en zielen die Christus bezitten, dat wil zeggen bevestigd zijn van hun aandeel in Christus, waarbij beide situaties (standen) Christuskennis veronderstellen! Waar ds. Kort de vinger bij legt, en waar niemand echt een inhoudelijks tegen-argumentatie bij geeft, is een bepaalde visie die inderdaad verder gaat dan Comrie en zelfs dat wat vooraf gaat aan het smeken om Christus als levende staat leren. Dit verschil is in de betogen van zowel ds. Roos als ds. De Heer niet aan bod gekomen.

[Johann Gottfried Walther]

Artikel 6 van ds. J. Roos, tweede gedeelte:
Thomas Boston (1676-1732)
In zijn De viervoudige staat lezen we:
(..)Daarbij wordt ziel voorbereid op de levendmaking en is het schepsel vatbaar voor 'wasdom' en voor een 'overvloediger leven'.

Met de leer van bovengenoemde leraars aangaande de wedergeboorte stemmen we geheel in!

Voorbereid óp, dat is toch voorafgaande aan de levendmaking, zoals Boston het hier stelt? Ik begrijp ds. Roos hier niet. Dit lijkt eerder de mening van ds. Kort te staven. Boston stelt hier de embryo-fase vóór de levendmaking!?

Ds. Roos wil wat te graag Thomas Boston aan zijn kan krijgen lijkt ja. Ik geloof niet dat Ds. Boston de wedergeboorte leert zoals bij de embryoleer.

[Cees]

Artikel 6 van ds. J. Roos, tweede gedeelte:
Thomas Boston (1676-1732)
In zijn De viervoudige staat lezen we:
(..)Daarbij wordt ziel voorbereid op de levendmaking en is het schepsel vatbaar voor 'wasdom' en voor een 'overvloediger leven'.

Met de leer van bovengenoemde leraars aangaande de wedergeboorte stemmen we geheel in!

Voorbereid óp, dat is toch voorafgaande aan de levendmaking, zoals Boston het hier stelt? Ik begrijp ds. Roos hier niet. Dit lijkt eerder de mening van ds. Kort te staven. Boston stelt hier de embryo-fase vóór de levendmaking!?

Ds. Roos wil wat te graag Thomas Boston aan zijn kan krijgen lijkt ja. Ik geloof niet dat Ds. Boston de wedergeboorte leert zoals bij de embryoleer.

Wacht maar af, hij krijgt het nog wel kloppend hoor

[GJdeBruijn]

Artikel 6 van ds. J. Roos, tweede gedeelte:
Thomas Boston (1676-1732)
In zijn De viervoudige staat lezen we:
(..)Daarbij wordt ziel voorbereid op de levendmaking en is het schepsel vatbaar voor 'wasdom' en voor een 'overvloediger leven'.

Met de leer van bovengenoemde leraars aangaande de wedergeboorte stemmen we geheel in!

Voorbereid óp, dat is toch voorafgaande aan de levendmaking, zoals Boston het hier stelt? Ik begrijp ds. Roos hier niet. Dit lijkt eerder de mening van ds. Kort te staven. Boston stelt hier de embryo-fase vóór de levendmaking!?

Ds. Roos wil wat te graag Thomas Boston aan zijn kan krijgen lijkt ja. Ik geloof niet dat Ds. Boston de wedergeboorte leert zoals bij de embryoleer.

Ik vind het woord 'embryoleer' niet vriendelijk. Het lijkt wel alsof dit scheldwoord inmiddels ingebakken zit bij sommigen . Kunnen we dit soort woorden niet achterwege laten? Overigens is er niets mis met een leer waarbij het woord embryo in zekere zin als beeld gebruikt wordt. Als maar nooit vergeten wordt dat een embryo nog wel geboren moet worden!