Wedergeboorte of schijngeboorte [3]

[huisman]

@Tiberius, waarom zet je zo in op het remonstrantisme?

Je vraagt er toch naar:

Dit te leren is toch geen remonstrantisme?

Dan geef ik daar een antwoord op.

Ook op mijn laatste vraag mag je antwoord geven als het je uitkomt natuurlijk. Posting van za dec 29, 2012 4:35 pm

Voordat je dat doet wat onderwijs van ds J.J. van Eckeveld over voorbereidingen op de wedergeboorte.

Wij zien dit zo duidelijk in Ezech. 37, waar het ganse huis Israels vergeleken wordt bij een veld vol dorre doodsbeenderen. Dat is ook een prediking voor ons, deze prediking: De H. Geest vindt bij ons geen geschiktheden, waarbij Hij Zich zou kunnen aansluiten. Hij vindt bij ons niets dan de dood. Pas als de H. Geest komt worden de dorre beenderen in Ezech. 37 levend gemaakt. De mens doet alles wat in zijn vermogen ligt om de H. Geest te ontlopen; hij werkt niet mee, hij werkt alleen maar tegen! Wanneer wij dus de "voorbereiding tot de wedergeboorte" of de "voorbereidende genade" opvatten in de zin van de remonstranten, dan zitten wij op een dwaalspoor. In ons is er niets, dat ons geschikt maakt om Gods genade te ontvangen. Toch zijn er verschillende van onze vaderen, die wel degelijk spreken over voorbereidingen tot de wedergeboorte. Wij kunnen daarbij vooral denken aan Engelse theologen, zoals o.a. Perkins en Amesius en ook John Bunyan. Volgens Drs. P. de Vries (in zijn boek "De orde des heils bij John Bunyan") hebben de Engelse puriteinen gesproken over de voorbereiding tot de wedergeboorte, omdat zij er diep van overtuigd waren, dat er veel godsdienst is, die niet de vrucht is van de onwederstandelijke werking van de H. Geest. Onder voorbereidingen tot de wedergeboorte verstonden zij een wettische verslagenheid over de zonde, een ijver voor de dienst des Heeren, een hoogachting voor Gods kinderen en knechten, e.d. De voorbereiding tot de wedergeboorte krijgt volgens de puriteinen, daarin gestalte, dat we door de roepstem van het Woord Gods rekening gaan houden met het bestaan van hemel en hel en dat wij de werkelijkheid van het toekomende oordeel gaan inzien. Met hun spreken over voorbereidingen tot de wedergeboorte hebben de puriteinen echter geenszins willen suggereren, dat de mens op een of andere manier bereidwillig zou zijn om zalig te worden. Integendeel, die voorbereidingen rekenden zij onder de algemene werkingen van Gods Geest en niet onder de zaligmakende.De zaligheid schreven zij geheel en al toe aan Gods eenzijdige genade. In de voorbereiding tot de wedergeboorte zoekt de mens volgens hen de zaligheid nog in eigen werken en buiten Christus. Ook Brakel spreekt over enige voorbereidingen

[Ad Anker]

Zeg jij nu dat die droefheid honger en dorst kenmerken van de wedergeboorte zijn ? Dan zeg jij toch wat anders dan ds van Haaren. Hij zegt dat die diepe indrukken en overtuigingen er kunnen zijn voor de levendmaking.

Hoe doet Hij dat? Dat doet Hij door wederbaring, door ontdekking. In die wederbaring komt God ons leven binnen. (...) Dat is nu vrucht van het zaligmakend werk van de Heilige Geest. Daar komt het nu met de mens van nature nooit! Door de overtuigingen van de Heilige Geest wordt die trotse mens, die goddeloze en onheilige vorst, onttroond en ontkroond.

Van ganse harte... en ik begrijp jouw verbazing dan ook niet. Ik ontken nergens dat de weg naar het heil gaat in de beleving van de 3 stukken ellende, verlossing en dankbaarheid. Ook ontken ik niet dat Gods Geest plaats moet maken voor Christus want van nature is er bij ons geen plaats voor Hem. Het gaat in deze discussie om het feit dat jij deze ontgrondende werkzaamheden genoegzaam vind om te zeggen dat een mens is wedergeboren. Ik zeg: Pas bij het kenmerk, de bewuste kennis van Christus, mag je rust geven en iemand voor wedergeboren houden, alles daarvoor wordt pas helder als het verder is gekomen.
Lees nog maar eens wat Boston schrijft in zijn 12 bijlslagen...erg leerzaam.

Je bent erg verwarrend, huisman. Zie je bovenstaande uitspraak en de uitspraak van ds. van Haaren zelf. Ik zie daarin een verschil. Wat de dikgedrukte zin betreft: wil jij één citaat deze topic van mij laten zien waarin ik dat beweer. Wat een vals getuigenis, dat maakt me echt een beetje boos.

Even naar boven halen, graag reactie huisman!

[Ad Anker]

Wat vind jij van de post van ab321 met citaten van Maede en Immens?

Wat is het antwoord op deze vraag, huisman?

Even naar boven halen. Graag reactie, huisman!

[Ad Anker]

en jij kunt dat onderscheiden van de diepe indrukken en overtuigingen die er volgens ds van Haaren (en huisman) kunnen zijn voor de wedergeboorte? Dat zijn ook werkingen van de dode mens dus vind jij ds van Haaren blijkbaar remonstrants.

En volgens alle 'embryotheologen'. Dat wordt niet ontkend. Alleen het zijn geen zaligmakende overtuigingen. Zaligmakende overtuigingen zijn gewerkt door de Heilige Geest en vallen binnen de wedergeboorte. Dat zegt ds. van Haaren ook, zie het citaat wat ik nog even naar boven hebt gehaald. Ik begrijp uit één van je laatste postings dat je het daar mee eens bent?

Natuurlijk kunnen er diepe indrukken zijn. Dat een onwedergeboren mens Gods Woord leest, naar Gods huis gaat, uitwendig netjes leeft e.d. is algemene genade. Dat kan inderdaad heel ver gaan en daar doelt ds. van Haaren op.

[huisman]

Zeg jij nu dat die droefheid honger en dorst kenmerken van de wedergeboorte zijn ? Dan zeg jij toch wat anders dan ds van Haaren. Hij zegt dat die diepe indrukken en overtuigingen er kunnen zijn voor de levendmaking.

Hoe doet Hij dat? Dat doet Hij door wederbaring, door ontdekking. In die wederbaring komt God ons leven binnen. (...) Dat is nu vrucht van het zaligmakend werk van de Heilige Geest. Daar komt het nu met de mens van nature nooit! Door de overtuigingen van de Heilige Geest wordt die trotse mens, die goddeloze en onheilige vorst, onttroond en ontkroond.

Van ganse harte... en ik begrijp jouw verbazing dan ook niet. Ik ontken nergens dat de weg naar het heil gaat in de beleving van de 3 stukken ellende, verlossing en dankbaarheid. Ook ontken ik niet dat Gods Geest plaats moet maken voor Christus want van nature is er bij ons geen plaats voor Hem. Het gaat in deze discussie om het feit dat jij deze ontgrondende werkzaamheden genoegzaam vind om te zeggen dat een mens is wedergeboren. Ik zeg: Pas bij het kenmerk, de bewuste kennis van Christus, mag je rust geven en iemand voor wedergeboren houden, alles daarvoor wordt pas helder als het verder is gekomen.
Lees nog maar eens wat Boston schrijft in zijn 12 bijlslagen...erg leerzaam.

Je bent erg verwarrend, huisman. Zie je bovenstaande uitspraak en de uitspraak van ds. van Haaren zelf. Ik zie daarin een verschil. Wat de dikgedrukte zin betreft: wil jij één citaat deze topic van mij laten zien waarin ik dat beweer. Wat een vals getuigenis, dat maakt me echt een beetje boos.

Even naar boven halen, graag reactie huisman!

1.Excuses dat ik verwarrend voor jou ben. Voor mijzelf ben ik erg helder.
2. Ik zie dat ik jouw persoonlijk beschuldig van rust te geven buiten Christus. Dat neem ik ruitelijk terug. Ik bedoelde dat zogenaamde enbryo-aanhangers dat gevaar lopen.

[huisman]

en jij kunt dat onderscheiden van de diepe indrukken en overtuigingen die er volgens ds van Haaren (en huisman) kunnen zijn voor de wedergeboorte? Dat zijn ook werkingen van de dode mens dus vind jij ds van Haaren blijkbaar remonstrants.

En volgens alle 'embryotheologen'. Dat wordt niet ontkend. Alleen het zijn geen zaligmakende overtuigingen. Zaligmakende overtuigingen zijn gewerkt door de Heilige Geest en vallen binnen de wedergeboorte. Dat zegt ds. van Haaren ook, zie het citaat wat ik nog even naar boven hebt gehaald. Ik begrijp uit één van je laatste postings dat je het daar mee eens bent?

Natuurlijk kunnen er diepe indrukken zijn. Dat een onwedergeboren mens Gods Woord leest, naar Gods huis gaat, uitwendig netjes leeft e.d. is algemene genade. Dat kan inderdaad heel ver gaan en daar doelt ds. van Haaren op.

Precies en daarom moet je daar ook geen theologie op ontwikkelen die zegt dat er buiten de kennis van Christus leven is.Wij kunnen niet onderscheiden wat algemene werkingen zijn of voorbereidingen op de wedergeboorte/
Het moet gaan om deze vraag. Mattheüs 22:42a 42 En zeide: Wat dunkt u van den Christus?

De grote toets van uw zielswelstand is: "Wat dunkt u van de Christus?" Uw lompen deren mij niet; wat dunkt u van Zijn koninklijk gewaad? Ik vraag niet naar uw wonden, al gutsen er stromen bloed uit; wat dunkt u van Zijn wonden, zijn zij u dierbaar en waard? Ik acht u niet minder, al ligt u als Lazarus op de mesthoop, waar de honden u likken; ik beoordeel u niet naar uw armoede; wat dunkt u van de Koning in Zijn schoonheid? Zou u willen sterven, als u daardoor slechts een nieuwe bazuin voegen kondt bij het geschal, dat Zijn lof verkondigt? O, dan is het goed met u. Wat u ook aangaande uzelf mag menen als Christus u dierbaar is, zult u eerlang met Hem zijn, ofschoon iedereen mijn keus bespot. Bij Jezus wil ik eeuwig wonen; want Hij alleen bezit mijn hart, Hij is de schoonste aller schonen." (SPURGEON).

[Ad Anker]

1.Excuses dat ik verwarrend voor jou ben. Voor mijzelf ben ik erg helder.
2. Ik zie dat ik jouw persoonlijk beschuldig van rust te geven buiten Christus. Dat neem ik ruitelijk terug. Ik bedoelde dat zogenaamde enbryo-aanhangers dat gevaar lopen.

Mooi, huisman!

Dat laatste citaat van ds. van Haaren over die wedergeboorte en dat ontgronden etc., dat is ook jouw visie? Dat wil ik alleen nog weten, want daar geef je geen antwoord op. En ik ben nog steeds benieuwd naar jouw mening over de citaten van Maede.

[Ad Anker]

Precies en daarom moet je daar ook geen theologie op ontwikkelen die zegt dat er buiten de kennis van Christus leven is.Wij kunnen niet onderscheiden wat algemene werkingen zijn of voorbereidingen op de wedergeboorte/
Het moet gaan om deze vraag. Mattheüs 22:42a 42 En zeide: Wat dunkt u van den Christus?

Ik geloof dat het bij beide partijen om die vraag gaat. Wij missen het onderscheidingsvermogen wat algemene werkingen zijn of wat voorbereidingen op de wedergeboorte. Toch wordt er onder theologen onderscheid gemaakt, bijv. de hieronder geciteerde ds. van Haaren. Welke reden kan er zijn om de toeleidende weg tot Christus te laten vallen binnen de wedergeboorte? Precies, om remonstrantse gedachten te voorkomen. We zijn van nature immers onbekwaam tot enig geestelijk goed. Alleen als Gods Geest ons levend maakt kan er sprake zijn van een uitgaan naar God in Christus. Daarom zegt ds. Roos bijv. ook dat ds. Kort een derde staat leert, een tussenstaat. Nog dood, nog onbekwaam tot enig geestelijk goed en toch voorbereidende, uiteindelijk zaligmakende werkzaamheden des Geestes, terwijl dat uiteindelijk alle kanten op kan. Dat is wel heel bijzonder natuurlijk. Ik onderken trouwens het gevaar er is dat de handen opgelegd wordt bij wat bijzondere overtuigingen zonder een duidelijke omhelzing van Christus. Dat gevaar bestaat zeker maar dat ligt niet aan de theologie die er aan ten grondslag ligt. Die is glashelder: zonder Jezus geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.

[Rietje2]

Dat laatste citaat van ds. van Haaren over die wedergeboorte en dat ontgronden etc., dat is ook jouw visie? Dat wil ik alleen nog weten, want daar geef je geen antwoord op. En ik ben nog steeds benieuwd naar jouw mening over de citaten van Maede.

[/quote]

Anker, zou ik zo vrij mogen zijn om hier even op te reageren? Zo ja, dank je!:D
Ik denk dat je dit citaat bedoeld? "Hoe doet Hij dat? Dat doet Hij door wederbaring, door ontdekking. In die wederbaring komt God ons leven binnen. (...) Dat is nu vrucht van het zaligmakend werk van de Heilige Geest. Daar komt het nu met de mens van nature nooit! Door de overtuigingen van de Heilige Geest wordt die trotse mens, die goddeloze en onheilige vorst, onttroond en ontkroond."

Ik ben het namelijk deels hiermee eens, namelijk dat een mens van nature nooit tot zijn werkelijke ontdekking komt, als de Heilige Geest zich niet aan het Woord paart. Maar ik denk niet dat je dit mag zetten als vrucht van de wedergeboorte. Dit vanwege de Bijbel, die bij de wedergeboorte over de nieuwe mens spreekt, die van de zonde verlost is.

Je leest dit heel veel in de brieven van Paulus.
Bijv. Romeinen 7:14
14 Want wij weten,38 dat de wet geestelijk is,39 maar ik ben vleselijk,40 verkocht onder de zonde.41

38) Want wij weten,
Tot hiertoe heeft de apostel gesproken van de macht der wet en der zonde in den verdorven en onwedergeboren mens, gelijk hij ook zelf eertijds ervaren had, toen hij nog in zulken stand was, Rom. 7:9; maar nu komt hij en spreekt van zichzelven, gelijk hij toen was, en verklaart welke macht de overblijfselen des zondigen vleses nog in hem hadden, nadat hij nu van de heerschappij der zonde was verlost, gelijk al zijne redenen, die volgen, van den tegenwoordigen tijd spreken, en niet van den verleden.

39) geestelijk is,
Dat is, die niet alleen een uitwendige, maar ook een inwendige gehoorzaamheid des harten vereist, en den volmaakten regel van een geestelijk en heilig leven voorschrijft, gelijk Christus de som daarvan verklaart Matth. 22:37.

40) ik ben vleselijk,
Namelijk nog ten dele, ten aanzien van de overblijfselen des vleses, die nog in mij zijn, gelijk hij verklaart Rom. 7:18,23. Want dat ook de wedergeborenen, ten aanzien van enige gebreken die nog in hen zijn, vleselijk genaamd kunnen worden, blijkt 1 Cor. 3:1.

41) verkocht onder de zonde.
Namelijk niet als een gewillige slaaf, die de begeerte der zonde in alles zou volgen, gelijk Achab gezegd wordt 1 Kon. 21:20, maar die tegen zijn dank en wil de begeerten en aanvallen der zonde nog is onderworpen, zonder dat hij zich daarvan nog ten enenmale kan ontslaan, hoewel hij die ernstig wederstaat en ten merendele door den Geest Gods, die in hem is, overwint. Zie dergelijke Gal. 5:17,18.

Of bijv. in de Galaten
Zie Galaten 3: 23 "Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden."

Kantt: Tot Christus: Dat is, om ons te leiden tot Christus. Hetwelk de wet der zeden doet als zij ons van zonde overtuigd en den vloek verkondigd, en derhalve ons toont dat wij dan, om behouden te worden, onze toevlucht tot Christus moeten nemen enz. Zie Gal 3:23

Hartelijke groet, en een goede zondag allen!

[Rietje2]

[/quote]Daarom zegt ds. Roos bijv. ook dat ds. Kort een derde staat leert, een tussenstaat. Nog dood, nog onbekwaam tot enig geestelijk goed en toch voorbereidende, uiteindelijk zaligmakende werkzaamheden des Geestes, terwijl dat uiteindelijk alle kanten op kan. Dat is wel heel bijzonder natuurlijk. Ik onderken trouwens het gevaar er is dat de handen opgelegd wordt bij wat bijzondere overtuigingen zonder een duidelijke omhelzing van Christus. Dat gevaar bestaat zeker maar dat ligt niet aan de theologie die er aan ten grondslag ligt. Die is glashelder: zonder Jezus geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.[/quote]

Weer deels met je eens!;)

Eens: Zonder Jezus geen leven, maar een eeuwig zielsverderf!
Oneens: Ds. Kort zegt dat de toeleidende weg(zoals ontdekking aan je zonde, afsnijding van de wereld, je werken en jezelf) buiten de wedergeboorte ligt, en zegt: Heb je Jezus niet, dan ben je dood, Heb je Hem wel dan ben je levend.
In dat opzicht is hij heel strict, en zegt: Of Jezus en wedergeboren, of Jezus niet, en niet wedergeboren.
Persoonlijk vind ik het jammer dat Ds. Roos zegt dat dit een tussenstaat is, aangezien Ds. Kort zegt: Al is er dan wat gebeurd in je leven, als je persoonlijk geen God voor je ziel en Borg voor je schuld hebt, dan ben je niet wedergeboren. Dus dood, geen leven.

Ds. Roos stelt dat er dan al wel leven is, wedergeboren, maar ik vraag me dan af: wat als die mens sterft?
Hij is wedergeboren, maar kent Christus nog niet als persoonlijke verlosser!
Zoals dat stukje wat ik toen aanhaalde uit Davids Reislied, daar ben ik echt van geschrokken!

“Maar volk des Heeren, u voelt wat u mist: u voelt u hapers, al kunt u niet ontkennen wat de Heere aan uw ziel gedaan heeft enz."
(..) Welnu, diegenen die daar geen vreemdeling van zijn, moeten telkens zeggen: Ik voel wat ik mis, ik voel de hapers, want ik kan niet zeggen: De HEERE is mijn Herder.

Ik weet dat Ds. Roos wijst op de noodzaak van het gereinigd worden in Christus Bloed, maar het wordt al wel het volk des Heeren genoemd, terwijl ze hem niet hebben kunnen eigenen als hun eigen Herder!

Ik denk dat daar de moeilijkheid ligt...

[huisman]

1.Excuses dat ik verwarrend voor jou ben. Voor mijzelf ben ik erg helder.
2. Ik zie dat ik jouw persoonlijk beschuldig van rust te geven buiten Christus. Dat neem ik ruitelijk terug. Ik bedoelde dat zogenaamde enbryo-aanhangers dat gevaar lopen.

Mooi, huisman!

Dat laatste citaat van ds. van Haaren over die wedergeboorte en dat ontgronden etc., dat is ook jouw visie? Dat wil ik alleen nog weten, want daar geef je geen antwoord op. En ik ben nog steeds benieuwd naar jouw mening over de citaten van Maede.

Over de citaten kan ik kort zijn: Het boek van Mattheüs Meade "de bijna christen ontdekt" is één van de eerste theologische boeken die ik(jaren en jaren geleden) gelezen heb. Deze puritein snijdt alles af buiten Christus. aan het einde van zijn boek zegt hij:
Maar hoe kan ik weten of ik bijna of geheel een christen ben. Antwoord 1 begint met : De gehele christen neemt Christus aan en sluit een verbond met Hem op evangelische voorwaarden De voorwaarden, waarop God in het Evangelie Christus aanbiedt, zijn, dat wij een gebroken Christus aannemen met een gebroken hart, en nochtans een gehele Christus met een geheel hart.

Hij besluit zijn boek met een ten derde: Rust nooit in overtuigingen, voordat ze eindigen in bekeering. Hierin gaan veel mensen verloren; zij rusten in hun overtuigingen en houden die voor bekeering; alsof de zonde vergeven was omdat men ze zag;of, als kon een gezicht van gebrek van genade, het rechte werk van genade zelf wezen.

Echt een diep ernstig maar prachtig boek die "schijn" onderscheidt van "zijn".

[edmund]

Precies en daarom moet je daar ook geen theologie op ontwikkelen die zegt dat er buiten de kennis van Christus leven is.Wij kunnen niet onderscheiden wat algemene werkingen zijn of voorbereidingen op de wedergeboorte/
Het moet gaan om deze vraag. Mattheüs 22:42a 42 En zeide: Wat dunkt u van den Christus?

Ik geloof dat het bij beide partijen om die vraag gaat. Wij missen het onderscheidingsvermogen wat algemene werkingen zijn of wat voorbereidingen op de wedergeboorte. Toch wordt er onder theologen onderscheid gemaakt, bijv. de hieronder geciteerde ds. van Haaren. Welke reden kan er zijn om de toeleidende weg tot Christus te laten vallen binnen de wedergeboorte? Precies, om remonstrantse gedachten te voorkomen. We zijn van nature immers onbekwaam tot enig geestelijk goed. Alleen als Gods Geest ons levend maakt kan er sprake zijn van een uitgaan naar God in Christus. Daarom zegt ds. Roos bijv. ook dat ds. Kort een derde staat leert, een tussenstaat. Nog dood, nog onbekwaam tot enig geestelijk goed en toch voorbereidende, uiteindelijk zaligmakende werkzaamheden des Geestes, terwijl dat uiteindelijk alle kanten op kan. Dat is wel heel bijzonder natuurlijk. Ik onderken trouwens het gevaar er is dat de handen opgelegd wordt bij wat bijzondere overtuigingen zonder een duidelijke omhelzing van Christus. Dat gevaar bestaat zeker maar dat ligt niet aan de theologie die er aan ten grondslag ligt. Die is glashelder: zonder Jezus geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.

ds. Van der Groe in zijn 'schadelijk misbruik': Geen overtuiging zal ooit heilzaam of zaligmakend zijn, dan die door de krachtdadige werking des Geestes in 's mensen hart dadelijk doorbreekt tot een oprecht gelovige kennis en omhelzing van de Heere Jezus, zoals Hij ons wordt voorgedragen in de beloften des heiligen Evangeliums. En verder: dat zolang als iemand de Heere Jezus niet kent, met een geestelijke en gelovige kennis van bijzondere toeëigening voor zich zelve en van een hartelijk vertrouwen op Hem en Zijn genade, op grond van de beloften des Heiligen Evangelies, hij dan ook nog geen ware zaligmakende overtuiging bekomen heeft welke ontdekking van zonde en vloek, verdoemenis, onmacht, enz. hij schoon anders ook al in zich bevinden moge, en hoe grotelijks beangst en bekommerd hij daaronder ook wezen moge.

Het is inderdaad zo dat we onttroonde zondaren MOETEN worden en waarom? Hoe komt dit? Omdat Gods Geest (onder de wet) de zonden levend voor ogen gaat stellen (Rom. 7:9: zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven.) in zulke zondaren. Dat is niet levendmakend! Het gaat op de ondergang of totale verbrijzeling aan, denk aan de 12 bijlslagen van de godzalige oudvader Boston. Zolang zo'n overtuigde zondaar nog in Adam (de oude stam is), ook al hangt hij -door de overtuigingen des Heilige Geestes- daar nog met 1 vezeltje aan, is hij dus dood in zonden en misdaden en kan het nog misgaan! Want dit werk des H. Geestes kan zowel plaatsvinden in uitverkorenenen als in verworpenen, want het heeft die mens door het geloof nog niet in Christus geënt en al wat uit het geloof niet is, dat is zonde. Rom. 14:23: En zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen, te weten ter zaligheid, Hebr. 11:6. Dan telt niet dat het einde het begin zal opklaren (lees Hebr. 6:4-6: "Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, En gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw, En afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering, als welke zichzelven den Zoon van God wederom kruisigen en openlijk te schande maken.", hoe vér het kan gaan met geestelijk overtuigde en de Heilige Geest deelachtig geworden zijnde zondaren), nee, dan gaat het erover of wij daadwerkelijk in de tweede Adam ingelijfd, opgenomen worden: eerder is er geen enkel leven in die dode zondaar, ook al kunnen er nog zoveel uitgangen en 'hemelse' gaven zijn naar een oplossing voor het grote zielenvraagstuk: hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God? (MacCheyne)
Pas als het Gode behaagt Zijn Zoon in zoeen te openbaren, is er sprake van dat ongelofelijke, bovennatuurlijke, heerlijke Godswerk dat wedergeboorte genoemd wordt! Dit is met geen pen te beschrijven (lees hoe onze Dordtse vaderen het in de 5 art. tegen de Remonstranten verwoord hebben - zij hebben er ook bijna geen woorden voor), eigenlijk alleen voor beleving vatbaar! Het is ook niet voor niets een eeuwig Godswonder, dat uitgewerkt wordt in zulk een!

En dan nog iets heel fundamenteels: we moeten er goed voor oppassen dat we ons niet doodstaren (letterlijk misschien) op alleen maar dogma's, zonder dat dit voortkomt uit een godzalige praktijk, levenswandel. Laten we ernstig zuchten of ons verstand verlicht, onze wil vernieuwd en onze hartstochten geregeld mogen gaan worden door Gods Heilige Geest! Pas dán komt Hij werkelijk aan Zijn eer en gaat het niet meer om onze naam, of over onze reacties op een Refoforum.

[Ad Anker]

1.Excuses dat ik verwarrend voor jou ben. Voor mijzelf ben ik erg helder.
2. Ik zie dat ik jouw persoonlijk beschuldig van rust te geven buiten Christus. Dat neem ik ruitelijk terug. Ik bedoelde dat zogenaamde enbryo-aanhangers dat gevaar lopen.

Mooi, huisman!

Dat laatste citaat van ds. van Haaren over die wedergeboorte en dat ontgronden etc., dat is ook jouw visie? Dat wil ik alleen nog weten, want daar geef je geen antwoord op. En ik ben nog steeds benieuwd naar jouw mening over de citaten van Maede.

Over de citaten kan ik kort zijn: Het boek van Mattheüs Meade "de bijna christen ontdekt" is één van de eerste theologische boeken die ik(jaren en jaren geleden) gelezen heb. Deze puritein snijdt alles af buiten Christus. aan het einde van zijn boek zegt hij:
Maar hoe kan ik weten of ik bijna of geheel een christen ben. Antwoord 1 begint met : De gehele christen neemt Christus aan en sluit een verbond met Hem op evangelische voorwaarden De voorwaarden, waarop God in het Evangelie Christus aanbiedt, zijn, dat wij een gebroken Christus aannemen met een gebroken hart, en nochtans een gehele Christus met een geheel hart.

Hij besluit zijn boek met een ten derde: Rust nooit in overtuigingen, voordat ze eindigen in bekeering. Hierin gaan veel mensen verloren; zij rusten in hun overtuigingen en houden die voor bekeering; alsof de zonde vergeven was omdat men ze zag;of, als kon een gezicht van gebrek van genade, het rechte werk van genade zelf wezen.

Echt een diep ernstig maar prachtig boek die "schijn" onderscheidt van "zijn".

Ik vind het ook een prachtig boek. Hij sluit echter wel de toeleidende weg tot Christus in de wedergeboorte. Op het citaat van ds. Van Haaren, dat laatste ga je niet in. Dus dat ds. Van Haaren zegt dat de ontdekking een zaligmakende vrucht is van de Heilige Geest. Daar ben je het dan ook van harte mee eens?

[Ad Anker]

En dan nog iets heel fundamenteels: we moeten er goed voor oppassen dat we ons niet doodstaren (letterlijk misschien) op alleen maar dogma's, zonder dat dit voortkomt uit een godzalige praktijk, levenswandel. Laten we ernstig zuchten of ons verstand verlicht, onze wil vernieuwd en onze hartstochten geregeld mogen gaan worden door Gods Heilige Geest! Pas dán komt Hij werkelijk aan Zijn eer en gaat het niet meer om onze naam, of over onze reacties op een Refoforum.

Van harte eens.

[hervormde]

Het remonstrantse zit hem hierin, wanneer deze zaken (ontwaken, hongeren en dorsten) toegeschreven worden aan mensen die nog dood zijn.

Wat leren de remonstranten? Dat mensen die nog dood zijn ontwaakt zijn, hongeren en dorsten?

Lees de weerlegging van de DL:

We verwerpen de dwalingen van die leren:

Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is.
Want deze dingen strijden tegen de klare getuigenissen der Schrift: Gij waart dood door de misdaden en de zonden (Ef. 2:1, 5); en: Het gedichtsel van des mensen hart is alleenlijk boos, te allen dage (Gen. 6:5 en 8:21). Daarenboven, hongeren en dorsten naar de verlossing uit de ellende, en naar het leven, en Gode een offerande van een gebroken geest opofferen, geldt eigenlijk van de wedergeborenen, en van degenen die zalig genaamd worden (Ps. 51:19 en Matth. 5:6).

Hier ligt toch het antwoord. Tenminste als je instemt met wat de DL belijdt. De remonstranten leren dat de onwedergeboren mens niet helemaal dood is in de zonde. Hij kan nog hongeren en dorsten naar de gerechtigheid. De DL verwerpen dit en zeggen op grond van Psalm 51:19 en Mattheüs 5:6 dat alleen wedergeborenen hongeren en dorsten naar de verlossing uit de ellende. Ze offeren Gode een offerande van een gebroken geest op.

Wie hongert en dorst naar de verlossing, daarvan zegt Christus:

Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.

Dit hongeren en dorsten is een blijvende grondtrek van het Koninkrijk van Christus.