Misschien was ik op een verkeerd tijdstip in het Dagverblijf. Het was een uur of 2; dus veel kleintjes waren vast moe. Wat ik zag deed mij zeer. En ik dacht eraan wat die kinderen écht nodig hebben. En hoe jammer het is dat moeders niet beseffen hoe rijk ze zijn als moeder en hoe verantwoordelijk je taak is als moeder. Ik weet van kindjes die daar zeker 4 hele dagen van 8-5 zijn. Hoe kan je het merendeel van de opvoeding aan anderen overlaten?Kippetje schreef: Hoewel ik een trouwe meelezer ben, reageer ik nog maar zelden meer op berichten. Soms kan ik het echter niet laten....
Ik vind het altijd jammer als de suggestie wordt gewekt dat kinderen die naar een dagverblijf of BSO gaan niet door hun ouders worden groot gebracht. Onze kinderen worden 2 dagen per week opgevangen in een agrarische buitenschoolse opvang op een boerderij (en gingen daarvoor naar het kinderdagverblijf). Nog steeds ben ik er van overtuig dat wij (de ouders) de kinderen grootbrengen. Ze worden daar niet gedumpt, dat vind ik zo'n lelijke vergelijking! En als je echt wilt weten hoe zielig het is voor de kinderen: afgelopen week vroeg de leidster of onze kinderen gedurende de kerstvakantie nog kwamen. Ze lieten ons het programma zien voor die dagen (tijdens vakanties kunnen de kinderen de hele dag naar de BSO als beide ouders moeten werken, je hebt als werknemer nu eenmaal niet alle schoolvakanties vrij en bijvoorbeeld maar 3 weken in de zomer). Onze kinderen vroegen ons eenmaal thuis of je toch alsjeblieft wel gingen werken in de vakantie, want er stond zoveel leuks op het programma, speurtochten bij de koeien, groen rondom de boerderij plukken om kerststukjes te maken, etc.
Ik vind het prima als het je overtuiging is om thuis te zijn voor en bij de kinderen. Maar het komt op mij altijd een beetje hoogmoedig over als men dan gaat roepen over zielige kinderen zonder moeder (sorry Helma, dat bedoel ik echt niet op de persoon, al realiseer ik me dat dit zo lijkt), want dan zijn de kinderen van een moeder die altijd thuis is toch echt stukken beter af. Zielige kinderen zonder moeder zijn de Aids-wezen in Afrika, of kinderen die tot arbeid gedwongen worden om ons aan goedkope spijkerbroeken te helpen.....
En toen moest ik denken aan die column ooit in de Gezinsgids waar het woord "Ukkiedumpie" boven stond. Het spijt me als ik met het gebruiken van dat woord mensen gekwetst heb. Ik had dat achterwege kunnen laten en op een andere manier mijn gevoel onder woorden kunnen brengen. nogmaals sorry.
De vergelijking met zielige Aidskinderen vind ik niet terecht. Je kan altijd wel iets bedenken wat zieliger/erger is.
Het wegbrengen van je kinderen omdat je zelf wil werken om jezelf te kunnen ontplooien/carrière te maken of andere niet noodzakelijke motieven is een keuze die vaak ten koste gaat van de kinderen. En dat gaat mij aan het hart.
Wat de Bijbel betreft; ik denk zelf dat alleen de rijkere mensen allerlei mensen in dienst hadden waarvan de kinderen opgroeiden in dezelfde (beperkte) leefomgeving als de kinderen van de heer. Ik denk niet dat de kinderen van de heer 'uitbesteed' werden door de opvoeding in handen te leggen van de dienstknechten. De teksten in de Bijbel die gaan over opvoeden gaan altijd over de ouders; zie o.a. Deuteronomium en Spreuken die daar vooral heel duidelijk over zijn. Ik lees juist dat ook de dienstknechten en hun gezinnen vielen onder verantwoordelijkheid van de 'heer' en dat daarom, bij een besnijdenis of doop, ook die mensen allemaal betrokken werden. Dat wijst dus eerder op het tegendeel; de kinderen van de dienstknechten 'hoorden' bij het gezin van de heer in plaats van andersom. En dat er dienstmaagden die hielpen bij de verzorging dat geloof ik ook wel; maar dan was de moeder niet buitenshuis met haar eigen dingen bezig.
Dus waarom zou ik ons kind een paar uur bij een ander dumpen, om zelf een leuk leven te hebben.