WimA schreef:Mijn indruk is dat men verharding vaak aanziet voor bevestiging.
Wat doe jij met een tekst als Mattheüs 18:20
20 Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen.
Lees daarbij eens de verklaring van M. Henry bij deze tekst.
Matthew Henry schreef:b. Christus’ tegenwoordigheid in de vergadering der gelovigen, vers 20. Christus is tegenwoordig bij iederen gelovige, maar de belofte heeft hier betrekking op de bijeenkomsten, waarin twee of drie vergaderd zijn in Zijn naam, niet slechts tot oefening der kerkelijke tucht, maar voor de aanbidding Gods, of voor enigerlei handeling der Christelijke gemeenschapsoefening. Vergaderingen van Christenen tot heilige doeleinden zijn hiermede aangewezen en aangemoedigd. Zij zijn hiermede aangewezen; de kerk van Christus in de wereld bestaat het meest zichtbaar in de Godsdienstige bijeenkomsten. Het is de wil van Christus, dat deze gehouden zullen worden tot eer van God, tot stichting van mensen, en ter bewaring van een Godsdienstig aanzien in de wereld. Als God voornemens is een bijzondere gebedsverhoring te schenken, dan roept Hij een plechtige vergadering samen, Joël 2:15, 16. Indien er gene vrijheid of gelegenheid is voor grote en talrijke vergaderingen, dan is het de wil van God toch, dat twee of drie samen zullen komen. Als wij in zake van den Godsdienst niet kunnen doen wat wij zouden wensen te doen, dan moeten wij doen wat wij kunnen, en dan zal God ons aannemen. Hun wordt hiermede voorgeschreven om samen te komen in den naam van Christus. In de uitoefening der kerkelijke tucht moeten zij samen vergaderd zijn in den naam van Christus, 1 Cor. 5:4 . Deze naam zet gezag bij op aarde aan hetgeen zij doen, en maakt het welbehaaglijk in den hemel. In het bijeenkomen ter Godsverering moeten wij het oog hebben op Christus; wij moeten samenkomen krachtens Zijne volmacht en aanwijzing, ten teken van onze betrekking tot Hem, geloof belijdende in Hem, en in gemeenschap met allen, die aan alle plaatsen Hem aanroepen. Als wij samenkomen om God te aanbidden in afhankelijkheid van den Geest en de genade van Christus als Middelaar, voor hulp en bijstand, en van Zijne verdienste en gerechtigheid als Middelaar om aangenomen te worden, op Hem ziende als op onzen Weg tot den Vader en onzen Voorspraak bij den Vader, dan zijn wij samengekomen in Zijn naam. Hiermede worden zij bemoedigd door de verzekering van Christus’ tegenwoordigheid: Daar ben Ik in het midden van hen. Door Zijn algemene tegenwoordigheid als God is Hij aan alle plaatsen; maar dit is ene belofte van Zijn bijzondere tegenwoordigheid. Waar Zijne heiligen zijn, daar is Zijn heiligdom; en dáár zal Hij wonen; het is Zijne ruste, Ps. 132:14; dáár wandelt Hij, Openb. 2:1. Hij is in het midden van hen, om hen levend te maken en te versterken, om hen te verkwikken en te vertroosten, zoals de zon in het midden des heelals. Hij is in het midden van hen, dat is: in hun hart; het is een geestelijke tegenwoordigheid, Christus’ tegenwoordigheid met hun geest, die hier bedoeld wordt. Daar ben Ik, niet slechts: daar zal Ik zijn, maar daar ben Ik, alsof Hij het eerst aanwezig is, vóór hen gereed is, zij zullen Hem er vinden. Deze belofte heeft Hij herhaald bij het scheiden, Hoofdst. 28:20 :Ziet,Ik ben met ulieden al de dogen. De tegenwoordigheid van Christus in de bijeenkomsten der Christenen is beloofd, er kan in het geloof om worden gebeden, en op worden gerekend. Dáár ben Ik. Dit staat gelijk met de Shechina, een bijzondere tegenwoordigheid Gods in den tabernakel en den tempel vanouds, Ex. 40:34. 2 Kon. 5:14 . Hoewel er slechts twee of drie samen zijn gekomen, is Christus toch in hun midden. Dit is ene bemoediging voor de bijeenkomst van weinigen, wanneer zij plaatsheeft: Ten eerste. Door keuze. Behalve de aanbidding in het verborgene, in de binnenkamer, door bijzondere personen, en de openbare Godsdienstoefeningen van de gehele gemeente, kan er soms aanleiding zijn voor twee of drie om samen te komen, hetzij tot wederzijdse hulp in beraadslaging, of verenigde hulp in het gebed; niet uit minachting voor den openbaren eredienst, maar in overeenstemming er mede; dáár zal Christus tegenwoordig zijn. Of, Ten tweede. Uit nooddwang, als er niet meer dan twee of drie zijn, of indien er wel meerderen zijn, maar om de vreze der Joden niet durven samenkomen, dan zal Christus toch in hun midden zijn, want het is niet de menigte, maar het geloof en de oprechte Godsvrucht der aanbidders, die de tegenwoordigheid van Christus uitlokt, en hoewel er slechts twee of drie zijn, het kleinste getal, dat bij elkaar te krijgen is, toch is, zo Christus, die de voornaamste is, tot hun getal behoort, hun bijeenkomst even eervol en troostrijk, alsof er twee of drie duizend waren.
Wij mogen dankbaar zijn dat in ons land thuislezen bijna nooit noodzakelijk is maar er zullen altijd uitzonderingen zijn die op wettige gronden hiertoe verplicht zijn. Thuislezers die wel in hun omgeving een prediking kunnen horen naar Schrift en belijdenis zijn verplicht zich bij zo'n gemeente aan te sluiten.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.