Bijna dood-ervaring

[Terri]

En kunnen ze je dan vertellen wat ze gehoord hebben in een behandelkamer en klopt dat dan? Want dat vind ik toch wel opmerkelijk. Artsen bevestigen dan vaak wel dat ze idd dat en dat gezegd hebben.

Dat is iets anders. Dat is tijdens coma. En ja dan kun je gewoon horen. Als je slaapt weet je overdag ook een soort van onbewust dat het heeft gewaaid, geregend of geonweerd zonder dat je daar klaarwakker voor geweest hoeft te zijn. Een BDE is van een heel ander orde en wordt waarschijnlijk veroorzaakt doordat je metabolisme helemaal uit balans raakt. Je stapelt CaO2 en krijgt nierfunctiestoornissen waar je je een soort high van gaat voelen. Dit uit zich in mooie visioenen en ervaringen.

Wacht even, dit klopt volgens mij niet. Toen ik uit mijn narcose bijkwam (ooit), had ik het gevoel dat er geen tijd zat tussen het wegmaken en het bijkomen. Er waren echt een paar uren 'weg' uit mijn leven. Als je geslapen hebt, heb je het gevoel dat er een tijdsruimte achter je ligt.

Narcose is volgens mij weer anders dan slaap en coma.

[Afgewezen]

Wacht even, dit klopt volgens mij niet. Toen ik uit mijn narcose bijkwam (ooit), had ik het gevoel dat er geen tijd zat tussen het wegmaken en het bijkomen. Er waren echt een paar uren 'weg' uit mijn leven. Als je geslapen hebt, heb je het gevoel dat er een tijdsruimte achter je ligt.

Narcose is volgens mij weer anders dan slaap en coma.

Dat zal wel, maar ik lees hier over een 'behandelkamer', dus dan denk ik aan narcose.

[Mara]

Nee, je kunt ook op de eerste hulp met acute klachten binnen gebracht worden, maar ook bijv in een operatiekamer "out" raken.

[vlinder]

En kunnen ze je dan vertellen wat ze gehoord hebben in een behandelkamer en klopt dat dan? Want dat vind ik toch wel opmerkelijk. Artsen bevestigen dan vaak wel dat ze idd dat en dat gezegd hebben.

Dat is iets anders. Dat is tijdens coma. En ja dan kun je gewoon horen. Als je slaapt weet je overdag ook een soort van onbewust dat het heeft gewaaid, geregend of geonweerd zonder dat je daar klaarwakker voor geweest hoeft te zijn. Een BDE is van een heel ander orde en wordt waarschijnlijk veroorzaakt doordat je metabolisme helemaal uit balans raakt. Je stapelt CaO2 en krijgt nierfunctiestoornissen waar je je een soort high van gaat voelen. Dit uit zich in mooie visioenen en ervaringen.

Wacht even, dit klopt volgens mij niet. Toen ik uit mijn narcose bijkwam (ooit), had ik het gevoel dat er geen tijd zat tussen het wegmaken en het bijkomen. Er waren echt een paar uren 'weg' uit mijn leven. Als je geslapen hebt, heb je het gevoel dat er een tijdsruimte achter je ligt.

Narcose is volgens mij weer anders dan slaap en coma.

Klopt. Bij coma kan je zelfs soms een idee van dag en nachtritme hebben.
Een mooi filmpje van IC-patienten die in coma hebben gelegen en hun impact op hun leven nu: http://www.rkk.nl/kruispunt/archief/201 ... 40540.html

[Afgewezen]

Een mooi filmpje van IC-patienten die in coma hebben gelegen en hun impact op hun leven nu: http://www.rkk.nl/kruispunt/archief/201 ... 40540.html

Gaaf filmpje.

[jakobmarin]

Neurochirurg vertelt over zijn bijna-doodervaring
Alexander was een christen, die het geloof niet al te strikt nam.
Hij leunde voor zijn werk op de nieuwste wetenschappelijke verklaringen.
„Ik trad in het spoor van mijn vader en werd een academische neurochirurg,
docent aan Harvard Medical School en andere universiteiten.
Ik begreep wat er gebeurde met het brein als mensen bijna dood zijn.
Ik had altijd geloofd dat er goede wetenschappelijke verklaringen waren voor de verhalen over reizen uit het lichaam naar de hemel.”

Totdat hij zelf in coma raakte. Dat was in 2008. Hij werd op een dag wakker met zware hoofdpijn.
Binnen een paar uur was zijn cortex, het deel van de hersenen dat gedachten en emoties regelt, uitgeschakeld.
Zeven dagen leefde hij in comateuze toestand als gevolg van een zeldzame bacterie in zijn hersenen.

Zijn geest, vrij van bewustzijn, maakte zich los van zijn lichaam en zweefde weg, zo vertelde hij aan Newsweek.
Sinds die bijna-doodervaring is zijn leven totaal veranderd. „Het bestaat.
En wat ik zag en leerde, heeft mij letterlijk geplaatst in een nieuwe wereld:
een wereld waarin we veel meer zijn dan onze hersenen en organen,
en waar de dood niet het einde is van het bewustzijn, maar veeleer een hoofdstuk in een grote, niet na te rekenen positieve reis.”

Bron : http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieu ... g_1_682206

Ik blijf het intrigerend vinden!

[dennis]

Intrigerend blijft het!
Zoals ik eerder schreef, ik heb het boek van Lommel gelezen, maar dat roept evenveel vragen op als het beantwoord.
Uiteindelijk geldt ook voor dit onderwerp - zoals voor alles: er is er Een die alles weet.

[-DIA-]

Bijna dood-ervaringen, zoals die soms worden beschreven zijn totaal onbijbels, en naar mijn mening is het niet het hemelse Licht wat men soms lijkt waar te nemen...

Laat ik het maar zeggen: Ik heb zelf een tijd gehad dat de doktoren mij als het ware hadden opgegeven, en niet meer verwachtten dat ik erdoor zou komen. Ik weet zelf hoe het voelt als je met bewustheid tegen de dood aan ligt. Ik kan er kort over zijn. Alles ontvalt je, je vermeende goede werken, je teksten waar je op meende te bouwen, je psalmvers dat je dierbaar scheen... Dat is mijn ervaring. Meer hoef ik er niet van te zeggen dacht ik.

[eilander]

Bijna dood-ervaringen, zoals die soms worden beschreven zijn totaal onbijbels, en naar mijn mening is het niet het hemelse Licht wat men soms lijkt waar te nemen.

Eens. Er is namelijk een zeer fundamenteel verschil tussen bijna-dood en het echte sterven: het leven. We geloven dat God de Heere van alle leven is, die de adem kan inhouden. Daar hoort absoluut niet bij dat sommige mensen ergens in een tussenstadium verkeren.

[jakobmarin]

Bijna dood-ervaringen, zoals die soms worden beschreven zijn totaal onbijbels

Ik neem aan dat onbijbels is 'zoals die soms worden beschreven', want een BDE ervaar en daar kun je verder weinig aan doen. Hoe je het duid, kan idd onbijbels zijn, maar hoeft natuurlijk niet.

[vlinder]

Bijna dood-ervaringen, zoals die soms worden beschreven zijn totaal onbijbels, en naar mijn mening is het niet het hemelse Licht wat men soms lijkt waar te nemen...

Laat ik het maar zeggen: Ik heb zelf een tijd gehad dat de doktoren mij als het ware hadden opgegeven, en niet meer verwachtten dat ik erdoor zou komen. Ik weet zelf hoe het voelt als je met bewustheid tegen de dood aan ligt. Ik kan er kort over zijn. Alles ontvalt je, je vermeende goede werken, je teksten waar je op meende te bouwen, je psalmvers dat je dierbaar scheen... Dat is mijn ervaring. Meer hoef ik er niet van te zeggen dacht ik.

Dit is natuurlijk iets totaal anders dan en BDE. Dat je opgeven bent geeft het gevoel alsof de grond even onder wegzakt, maar is iets anders dan ervaren dat je buiten je lichaam bent, jezelf kunt zien liggen op een OK-tafel, teruggeroepen worden en weet ik al niet meer. Geen appels met peren vergelijken.
Ik weet niet wat ik van een BDE vind. Ik wil het heel voorzichtig uitdrukken, maar persoonlijk denk ik dat het diverse factoren bij elkaar zijn:
1. Door je lichamelijk toestand (bijvoorbeeld verminderde zuurstoftoevoer naar de hersenen) stijgt je CO2 en kom je in een soort subcoma. Hierbij kun je niet meer oprecht beoordelen wat echt is en wat niet echt is.
2. Je krijgt hallicunaties en die koppelt je onderbewustzijn aan diepe innerlijke gedachten/gevoelens/emoties/...
Samen wordt dit iets vreemds wat je nooit eerder hebt gezien.
Mensen die stikken zien vaak ook een tunnel. Je hersenen beschadigen door het zuurstoftekort. Ook mensen die bijna flauw vallen zien

Helemaal begrijpen doe ik het ook niet.

[-DIA-]

Bijna dood-ervaringen, zoals die soms worden beschreven zijn totaal onbijbels

Ik neem aan dat onbijbels is 'zoals die soms worden beschreven', want een BDE ervaar en daar kun je verder weinig aan doen. Hoe je het duid, kan idd onbijbels zijn, maar hoeft natuurlijk niet.

Ik geloof dat dit meer voorkomt bij niet-reformatorische mensen, en die zijn er meestal ook meer in geïnteresseerd.

[-DIA-]

Bijna dood-ervaringen, zoals die soms worden beschreven zijn totaal onbijbels, en naar mijn mening is het niet het hemelse Licht wat men soms lijkt waar te nemen...

Laat ik het maar zeggen: Ik heb zelf een tijd gehad dat de doktoren mij als het ware hadden opgegeven, en niet meer verwachtten dat ik erdoor zou komen. Ik weet zelf hoe het voelt als je met bewustheid tegen de dood aan ligt. Ik kan er kort over zijn. Alles ontvalt je, je vermeende goede werken, je teksten waar je op meende te bouwen, je psalmvers dat je dierbaar scheen... Dat is mijn ervaring. Meer hoef ik er niet van te zeggen dacht ik.

Dit is natuurlijk iets totaal anders dan en BDE. Dat je opgeven bent geeft het gevoel alsof de grond even onder wegzakt, maar is iets anders dan ervaren dat je buiten je lichaam bent, jezelf kunt zien liggen op een OK-tafel, teruggeroepen worden en weet ik al niet meer. Geen appels met peren vergelijken.
Ik weet niet wat ik van een BDE vind. Ik wil het heel voorzichtig uitdrukken, maar persoonlijk denk ik dat het diverse factoren bij elkaar zijn:
1. Door je lichamelijk toestand (bijvoorbeeld verminderde zuurstoftoevoer naar de hersenen) stijgt je CO2 en kom je in een soort subcoma. Hierbij kun je niet meer oprecht beoordelen wat echt is en wat niet echt is.
2. Je krijgt hallicunaties en die koppelt je onderbewustzijn aan diepe innerlijke gedachten/gevoelens/emoties/...
Samen wordt dit iets vreemds wat je nooit eerder hebt gezien.
Mensen die stikken zien vaak ook een tunnel. Je hersenen beschadigen door het zuurstoftekort. Ook mensen die bijna flauw vallen zien

Helemaal begrijpen doe ik het ook niet.

Is er wel eens onderzocht of 'uitredingen' van de ziel ook voorkomen bij
orthodox reformatorische mensen? Ik heb dat zelf nog nooit gehoord.
Wel dat godvrezende mensen onder narcose een Goddelijk onderwijs kregen.
Ook van heel nabij een kind van God dat zo hemelsgezind was, dat het een
als het ware een zware slag was toen hij weer uit deze toestand kwam en
nog op de aarde bleek te zijn.

[dennis]

Bijna dood-ervaringen, zoals die soms worden beschreven zijn totaal onbijbels, en naar mijn mening is het niet het hemelse Licht wat men soms lijkt waar te nemen...

Laat ik het maar zeggen: Ik heb zelf een tijd gehad dat de doktoren mij als het ware hadden opgegeven, en niet meer verwachtten dat ik erdoor zou komen. Ik weet zelf hoe het voelt als je met bewustheid tegen de dood aan ligt. Ik kan er kort over zijn. Alles ontvalt je, je vermeende goede werken, je teksten waar je op meende te bouwen, je psalmvers dat je dierbaar scheen... Dat is mijn ervaring. Meer hoef ik er niet van te zeggen dacht ik.

Dit is natuurlijk iets totaal anders dan en BDE. Dat je opgeven bent geeft het gevoel alsof de grond even onder wegzakt, maar is iets anders dan ervaren dat je buiten je lichaam bent, jezelf kunt zien liggen op een OK-tafel, teruggeroepen worden en weet ik al niet meer. Geen appels met peren vergelijken.
Ik weet niet wat ik van een BDE vind. Ik wil het heel voorzichtig uitdrukken, maar persoonlijk denk ik dat het diverse factoren bij elkaar zijn:
1. Door je lichamelijk toestand (bijvoorbeeld verminderde zuurstoftoevoer naar de hersenen) stijgt je CO2 en kom je in een soort subcoma. Hierbij kun je niet meer oprecht beoordelen wat echt is en wat niet echt is.
2. Je krijgt hallicunaties en die koppelt je onderbewustzijn aan diepe innerlijke gedachten/gevoelens/emoties/...
Samen wordt dit iets vreemds wat je nooit eerder hebt gezien.
Mensen die stikken zien vaak ook een tunnel. Je hersenen beschadigen door het zuurstoftekort. Ook mensen die bijna flauw vallen zien

Helemaal begrijpen doe ik het ook niet.

Is er wel eens onderzocht of 'uitredingen' van de ziel ook voorkomen bij
orthodox reformatorische mensen? Ik heb dat zelf nog nooit gehoord.
Wel dat godvrezende mensen onder narcose een Goddelijk onderwijs kregen.
Ook van heel nabij een kind van God dat zo hemelsgezind was, dat het een
als het ware een zware slag was toen hij weer uit deze toestand kwam en
nog op de aarde bleek te zijn.

Dat laatste is een heel goed teken. We moeten ons zelf maar steeds afvragen of we het verlangen naar de hemel kennen. Of - veel -beter gezegd: dat verlangen om bij de Heere te zijn. Om nooit meer de hoeven zondigen, en eeuwig zijn liefde te mogen smaken..

[Mara]

Ik denk niet dat men dit snel gaat onderzoeken. Dit hoort onder de verborgen dingen.
Misschien dat er mensen tussen dood en leven hebben verkeerd, vanwege een hartstilstand o.i.d.
Er zijn ook verhalen bekend van mensen die vreselijke dingen hebben gezien.
Wat daar echt waar van is, blijft ook gissen denk ik.
Volgens mijn tante woonde er een man bij hen in de straat, die op zijn sterfbed een ondraaglijke hitte voelde.
Maar is dat geen verhaal dat in de loop van de jaren wordt bijgekleurd, mogelijk erger gemaakt?