Toch opmerkelijk dat we de verordeningen van een heidense keizer tot wet hebben verklaard.J.C. Philpot schreef:Dat is een redernering die je overal tegenkomt, maar eigenlijk te kwalificeren is als geschiedvervalsing. In handelingen lezen we al dat de gemeenten de eerste dag van de week samenkwamen. Er waren Joodse christenen die de sabbath hielden, maar de gangbare praktijk in de vroege kerk was dat de gemeente de eerste dag van de week samenkwam.eswil123 schreef:Onderstaande kwam ik tegen:
De invoering van de zondag als rustdag in plaats van de zaterdag vond plaats onder de Romeinse keizer Constantijn de Grote (Constantinus). Door Constantijn werd in een edict in 321 n. Chr. zowel aan zijn heidense als aan zijn christelijke onderdanen de zondag aanbevolen als de ’eerbiedwaardige dag voor de verering van de Zon. Het was zijn manier om de tegenstrijdige religies van het Rijk samen te brengen door iets gemeenschappelijks onder hen in te stellen.
Niet dat men er vanuit ging dat de sabbath 1 dag verschoven was, maar wel in Christus vervuld. Men kwam op de zondag vroeg samen als gemeente, maar er werd ook gewerkt. Men zag de zondag dus niet als een verschoven Sabbath.
De gewoonte die onder Christenen al bestond heeft Constantijn in zijn hele rijk ingevoerd, en heeft daarbij verboden om te werken (dat niet werken is niet altijd algemeen gangbaar geweest in de vroege kerk). Een uitzondering hierop was arbeid op het land.
Waarbij de meesten nu de zondag wel degelijk zien als de nieuwe sabbat.
leert de HC ook niet zo?
