Kerkverband-typerende preken

[Wilhelm]

Ik bespeur in deze discussie een nogal gevaarlijke trend,
de HC wordt gezien als de ultieme gezaghebbende waarheid terwijl het maar een leerboekje is over de wel gezaghebbende Bijbel, Gods woord!

Nog erger, niet de HC maar het Schatboek wordt bijna het einde van alle tegenspraak. Beetje Rooms, vind je niet?

Nee hoor, maar als verklaring van de H.C. is het Schatboek het dichtst bij de bron. Meer is er niet gezegd.

Bij de bron met een kleine letter ja. Meer niet gezegd... DIA noemt een verklaring van ds. Venema maar dan wordt wel gelijk opgeroepen om het Schatboek maar te lezen, want dat is het meest zuivere. Ik weet niet of dat zo is.

Het was andersom. Ik vroeg DIA om een onderbouwing vanuit het Schatboek en kreeg het advies de verklaring van ds Venema te lezen.

[Ad Anker]

Het was andersom. Ik vroeg DIA om een onderbouwing vanuit het Schatboek en kreeg het advies de verklaring van ds Venema te lezen.

Je hebt gelijk. DIA kwam daarna met de verklaring van ds. Venema. Wel is het zo dat de uitleg die DIA heeft over Z7 en Z23 getoetst moet worden aan het Schatboek. Afgewezen heeft er toen ook iets zinnigs over gezegd.

[DDD]

Wat mij een beetje stoort is dat er hier -in ieder geval door DIA- steeds wordt gesproken over 'onze oude predikanten'. En dan gaat het over een heel kort rijtje.

Venema is van elders ingekomen, overigens. En daarnaast wordt er ook een heel selectief aantal predikanten genoemd. Waarom niet ds. J.B. Bel bijvoorbeeld? Ik noem er maar een. En er zijn genoeg predikanten van de generatie Venema die niet in het lijstje voorkomen.

Het is wat mij betreft niet anders dan geschiedvervalsing. Horen de broeders Kleppe en Verweij trouwens ook tot de oude predikanten?

Daarnaast is het naar mijn mening flauwekul om bij de minieme verschillen van inzicht die hierin aan de orde zijn te spreken over een dwaalweg.

A. Ik heb ds. Venema inderdaad vaak gehoord.
B. Maar het is niet met opzet dat ik juist zijn naam noem, ik zou veel meer namen kunnen
noemen.
C. Ds. J.B. Bel ken ik alleen van enkele leespreken, verder niet. Hij was ook van voor mijn tijd,
alhans, hij is overleden toen ik een kind was dat zulke zaken niet verstond.
C. De broeders ds. J.M. Kleppe en ds. J.W. Verweij hebben mij persoonlijk minder aangesproken.
Verder hoef ik er niet veel van te zeggen. Laat het genoeg zijn dat ik ze niet negatief wil
afschilderen. Er is echter wel een accentverschil in hun prediking dat iedereen zal opmerken.
D. Zou je zo vriendelijk willen zijn om aan te geven waar ik de geschiedenis vervals?
Want misverstanden moeten niet blijven bestaan, maar uitgepraat worden.
E. Woorden die je bezigt als 'flauwekul' ben ik niet zo van gecharmeerd. Het kan ook netter
worden uitgedrukt.

Er is al zoveel tussendoorgekomen dat ik maar even integraal citeer.

Ik vind persoonlijk het woord flauwekul niet onfatsoenlijk, maar daar zal ik rekening mee houden.

Geschiedvervalsing vindt volgens mij plaats als je een eenzijdig beeld van het verleden schetst. Je zegt zelf eerlijk dat bepaalde predikanten (ik noemde ze vanwege je woonplaats) je minder aanspreken. Ik merk heel duidelijk dat je ook als het gaat om oudere generaties predikanten 'een heel dun jaarboekje hebt'. Het beroep op de "oude predikanten" is dus als ik het goed begrijp in werkelijkheid een beroep op enkele oude predikanten. En dan wel die van de sub-sublijn die jouw voorkeur geniet.

Dat geeft verder niet. Maar ik heb heel duidelijk het idee dat aan hun preekinhoud ook veel wordt afgemeten. Op die manier doorgeredeneerd wordt de kring van rechtzinnige predikanten steeds kleiner totdat je in Pauwiaanse toestanden belandt.

Voor het overige ben ik van mening dat al deze dingen in het licht van de eeuwigheid helemaal niet ter zake doen, behalve dan mogelijk waar de kern van het Evangelie verdwijnt uit de prediking. Dat bedoelde ik met mijn zinsnede over flauwekul.

Overigens is in het licht van het Evangelie de kwalificatie dwaalweg toch wel heel wat erger dan die van flauwekul. Dus in zoverre zou het goed zijn ook nog even naar je eigen uitspraken te kijken.

[Fjodor]

Het ligt zeer voor de hand dat de mensen van Dordt bij hun onderstrepen van de HC de bedoeling van de opsteller voor ogen hadden. Daar zit namelijk minder dan vijftig jaar tussen.
Als wij dan met onze ruim 400 jaar afstand tot de HC wilden weten welke interpretatie van de HC de mensen van Dordt onderstreepten dan zal dat waarschijnlijk die van de opsteller zijn.
Ook hierom is het verstandig om voor de betekenis van de HC te rade te gaan bij de uitleg van de opsteller.

En trouwens: als de bedoeling van de opsteller anders is dan de wijze waarop wij de HC willen onderstrepen, dan kunnen we beter een nieuw document schrijven. Dat lijkt me dan een mooi werk voor Tiberius..

[-DIA-]

Het was andersom. Ik vroeg DIA om een onderbouwing vanuit het Schatboek en kreeg het advies de verklaring van ds Venema te lezen.

Je hebt gelijk. DIA kwam daarna met de verklaring van ds. Venema. Wel is het zo dat de uitleg die DIA heeft over Z7 en Z23 getoetst moet worden aan het Schatboek. Afgewezen heeft er toen ook iets zinnigs over gezegd.

Laten we alles even op een rijtje zetten, anders raak ik het overzicht totaal kwijt.

Volgens mij werd er door iemand ergens gezegd dat Z.23 gelijk aan, of een nadere
verklaring van Z.7 zou zijn.
1e vaststelling: Dat geloof ik niet, Z.23 is niet zonder reden in de HC opgenomen.

Verder had ik gezegd dat volgens mij, en vele predikanten en catechismusverklaringen,
Z.7 spreekt over het wezen des geloofs, en Z.23 over het welwezen des geloofs.

Het punt lijkt me te zijn dat men niet onderscheidt wat het verschil is tussen het
wezen des geloofs en het welwezen des geloofs.
Dat kan ook niet, als men de gerichtishandeling in de vierschaar loochent, meen ik.

[Fjodor]

Het was andersom. Ik vroeg DIA om een onderbouwing vanuit het Schatboek en kreeg het advies de verklaring van ds Venema te lezen.

Je hebt gelijk. DIA kwam daarna met de verklaring van ds. Venema. Wel is het zo dat de uitleg die DIA heeft over Z7 en Z23 getoetst moet worden aan het Schatboek. Afgewezen heeft er toen ook iets zinnigs over gezegd.

Laten we alles even op een rijtje zetten, anders raak ik het overzicht totaal kwijt.

Volgens mij werd er door iemand ergens gezegd dat Z.23 gelijk aan, of een nadere
verklaring van Z.7 zou zijn.
1e vaststelling: Dat geloof ik niet, Z.23 is niet zonder reden in de HC opgenomen.

Verder had ik gezegd dat volgens mij, en vele predikanten en catechismusverklaringen,
Z.7 spreekt over het wezen des geloofs, en Z.23 over het welwezen des geloofs.

Het punt lijkt me te zijn dat men niet onderscheidt wat het verschil is tussen het
wezen des geloofs en het welwezen des geloofs.
Dat kan ook niet, als men de gerichtishandeling in de vierschaar loochent, meen ik.

Kan jij iemand uit de tijd van de reformatie die dit onderscheid zo leert tussen het wezen en het welwezen van het geloof? En het liefst nog ééntje die dat beschrijft aan de hand van Zondag 7 en Zondag 23?

[-DIA-]

Het was andersom. Ik vroeg DIA om een onderbouwing vanuit het Schatboek en kreeg het advies de verklaring van ds Venema te lezen.

Je hebt gelijk. DIA kwam daarna met de verklaring van ds. Venema. Wel is het zo dat de uitleg die DIA heeft over Z7 en Z23 getoetst moet worden aan het Schatboek. Afgewezen heeft er toen ook iets zinnigs over gezegd.

Laten we alles even op een rijtje zetten, anders raak ik het overzicht totaal kwijt.

Volgens mij werd er door iemand ergens gezegd dat Z.23 gelijk aan, of een nadere
verklaring van Z.7 zou zijn.
1e vaststelling: Dat geloof ik niet, Z.23 is niet zonder reden in de HC opgenomen.

Verder had ik gezegd dat volgens mij, en vele predikanten en catechismusverklaringen,
Z.7 spreekt over het wezen des geloofs, en Z.23 over het welwezen des geloofs.

Het punt lijkt me te zijn dat men niet onderscheidt wat het verschil is tussen het
wezen des geloofs en het welwezen des geloofs.
Dat kan ook niet, als men de gerichtishandeling in de vierschaar loochent, meen ik.

Kan jij iemand uit de tijd van de reformatie die dit onderscheid zo leert tussen het wezen en het welwezen van het geloof? En het liefst nog ééntje die dat beschrijft aan de hand van Zondag 7 en Zondag 23?

Ten eerste: Luther kende de Heidelberger Catechismus niet, en Calvijn ook niet.
Maar een andere zaak is dat uit hun leven, hun woorden, hun werken duidelijk blijkt
dat zij van God geleerd waren.
Een raad: Lees niet alles, groen en rijp door elkaar, dat is erg verwarrend.
Let erop of uit het geschrevene blijkt dat de leraar/predilant/persoon van God is
geleerd. Dan zouden we zo eens een paar goede vertrouwde catechismusverklaringen
moeten lezen. En daar is volop keuze. Neem ds. A. Hoogerland, ds. J. van Sliedregt
Justus Vermeer, ds. B. Smijtegelt, ds. A.F. Honkoop, ds. J. Karels, en zo zijn er nog
vele betrouwbare verklaringen in de handel.

[Fjodor]

Ten eerste: Luther kende de Heidelberger Catechismus niet, en Calvijn ook niet.
Maar een andere zaak is dat uit hun leven, hun woorden, hun werken duidelijk blijkt
dat zij van God geleerd waren.
Een raad: Lees niet alles, groen en rijp door elkaar, dat is erg verwarrend.
Let erop of uit het geschrevene blijkt dat de leraar/predilant/persoon van God is
geleerd. Dan zouden we zo eens een paar goede vertrouwde catechismusverklaringen
moeten lezen. En daar is volop keuze. Neem ds. A. Hoogerland, ds. J. van Sliedregt
Justus Vermeer, ds. B. Smijtegelt, ds. A.F. Honkoop, ds. J. Karels, en zo zijn er nog
vele betrouwbare verklaringen in de handel.

Mijn punt is dat als het onderscheid tussen het wezen en het welwezen in de tijd van de reformatie (dat ik dan voor het gemak even neem voor zo ongeveer tot 1600) niet werd geleerd, we het ook niet kunnen inlezen in de HC.

[-DIA-]

Wat mij een beetje stoort is dat er hier -in ieder geval door DIA- steeds wordt gesproken over 'onze oude predikanten'. En dan gaat het over een heel kort rijtje.

Venema is van elders ingekomen, overigens. En daarnaast wordt er ook een heel selectief aantal predikanten genoemd. Waarom niet ds. J.B. Bel bijvoorbeeld? Ik noem er maar een. En er zijn genoeg predikanten van de generatie Venema die niet in het lijstje voorkomen.

Het is wat mij betreft niet anders dan geschiedvervalsing. Horen de broeders Kleppe en Verweij trouwens ook tot de oude predikanten?

Daarnaast is het naar mijn mening flauwekul om bij de minieme verschillen van inzicht die hierin aan de orde zijn te spreken over een dwaalweg.

A. Ik heb ds. Venema inderdaad vaak gehoord.
B. Maar het is niet met opzet dat ik juist zijn naam noem, ik zou veel meer namen kunnen
noemen.
C. Ds. J.B. Bel ken ik alleen van enkele leespreken, verder niet. Hij was ook van voor mijn tijd,
alhans, hij is overleden toen ik een kind was dat zulke zaken niet verstond.
C. De broeders ds. J.M. Kleppe en ds. J.W. Verweij hebben mij persoonlijk minder aangesproken.
Verder hoef ik er niet veel van te zeggen. Laat het genoeg zijn dat ik ze niet negatief wil
afschilderen. Er is echter wel een accentverschil in hun prediking dat iedereen zal opmerken.
D. Zou je zo vriendelijk willen zijn om aan te geven waar ik de geschiedenis vervals?
Want misverstanden moeten niet blijven bestaan, maar uitgepraat worden.
E. Woorden die je bezigt als 'flauwekul' ben ik niet zo van gecharmeerd. Het kan ook netter
worden uitgedrukt.

Er is al zoveel tussendoorgekomen dat ik maar even integraal citeer.

Ik vind persoonlijk het woord flauwekul niet onfatsoenlijk, maar daar zal ik rekening mee houden.

Geschiedvervalsing vindt volgens mij plaats als je een eenzijdig beeld van het verleden schetst. Je zegt zelf eerlijk dat bepaalde predikanten (ik noemde ze vanwege je woonplaats) je minder aanspreken. Ik merk heel duidelijk dat je ook als het gaat om oudere generaties predikanten 'een heel dun jaarboekje hebt'. Het beroep op de "oude predikanten" is dus als ik het goed begrijp in werkelijkheid een beroep op enkele oude predikanten. En dan wel die van de sub-sublijn die jouw voorkeur geniet.

Dat geeft verder niet. Maar ik heb heel duidelijk het idee dat aan hun preekinhoud ook veel wordt afgemeten. Op die manier doorgeredeneerd wordt de kring van rechtzinnige predikanten steeds kleiner totdat je in Pauwiaanse toestanden belandt.

Voor het overige ben ik van mening dat al deze dingen in het licht van de eeuwigheid helemaal niet ter zake doen, behalve dan mogelijk waar de kern van het Evangelie verdwijnt uit de prediking. Dat bedoelde ik met mijn zinsnede over flauwekul.

Overigens is in het licht van het Evangelie de kwalificatie dwaalweg toch wel heel wat erger dan die van flauwekul. Dus in zoverre zou het goed zijn ook nog even naar je eigen uitspraken te kijken.

Deze had ik nog niet gezien, sorry!

Ik kan niet inzien wat hiet geschiedvervalsing is.
Je mag doorvragen...

Wat betreft oude predikanten, nee dan ben je abuis. Het gaat niet om leeftijd maar
om waarheid.
Ik zou het Kerkelijk Jaarboek erbij moeten nemen om de leeftijd te weten.

Verder gaat het ook beslist niet om "enkele" predikanten, maar feit is wel, dat degene
die een ander geluid brengen meest van na de jaren 60 zijn. Maar dat gaat gelukkig ook lang niet
altijd op, want ook na die tijd blijven er nog altijd predikanten die de oude lijn voortzetten.

[DDD]

Dat geeft niet.

Ik weet niet hoe ik duidelijker kan uitleggen wat geschiedvervalsing is. Laat ik zo zeggen: jouw beeld van het verleden van de gereformeerde gemeenten is volgens mij onjuist. Vanaf het begin is de gereformeerde lijn daarin aanwezig geweest. En omdat je alleen citeert wat in je eigen kraam te pas komt is dat geschiedvervalsing. Dat is niet expres, want je leest natuurlijk het liefst die dingen die passen bij je eigen opvattingen. Het is sowieso iets waar christenen goed in lijken te zijn. Als het gaat om de vaderen dan bedoelen ze vaak een stuk of tien van de honderden predikanten in die tijd, afhankelijk van de opvattingen geselecteerd uiteraard.

Ik ben helemaal niet abuis als het gaat om de definitie van 'oude predikanten'. Dat blijkt wel uit wat je schrijft. Onder oude predikanten versta jij blijkbaar de predikanten die in jouw beleving het dichtst bij de waarheid blijven. Dat moet je dan geen oude predikanten noemen, dat geeft de suggestie dat die er vroeger meer waren dan nu. Terwijl dat op geen enkele manier door jou aannemelijk wordt gemaakt.

Kortom: wat jij 'de oude lijn' noemt, is volgens mij historisch gezien één van de oude lijnen. De andere lijn heeft net zoveel bestaansrecht, al moet ik wel toegeven dat in de gereformeerde gezindte -maar dat zie je ook in socialistische kringen en bij antroposofen- degenen die het extreemst zijn vaak als norm voor orthodoxie worden gehouden en dat dat niet toevallig ook de 'grootste schreeuwers' zijn. Dat zijn ook de mensen die dreigen op te stappen als hun zin niet wordt doorgedreven. Het zijn vaak mensen die vanwege hun karakter of levenservaring hun eigen opvattingen niet kunnen relativeren en daarnaast een emotionele instelling hebben, zodat ze bij alles eenvoudig geraakt zijn en ook diepovertuigd van hun eigen ideeen.

Het gevoelen dat in Jezus Christus was, die het geen probleem vond om dienstknecht van allen te zijn, lijkt dan soms wel eens wat teveel naar de achtergrond te verschuiven, ondanks alle gevoelige zielsgestalten.

Ik moet eerlijk zeggen dat me dat ook wat voorzichtig maakt als het gaat om allerlei beschrijvingen van kenmerken van het ware geloof. Als de kenmerken die in de bijbel centraal staan niet te onderscheiden zijn dan neem ik alle kruispunten verder met een grote korrel zout. Het is niet zo moeilijk je allerlei ervaringen in te beelden, maar om je werkelijk te vernederen onder de krachtige hand Gods en de ander uitnemender te achten dan jezelf, daar komt wel wat meer bij kijken. Ook in kerkelijke vergaderingen gaat dat niet vanzelf, wat ik over de invloed van de extreme posities in een sociale groepering schreef geldt hier ook: mensen die werkelijk de ander uitnemender achten dan zichzelf zullen de neiging hebben de broeders die nauw in het geweten zijn maar veel toe te geven.

Op mij komen discussies in zulke gevallen -niet zozeer met jou, maar in het algemeen- vaak over als gesprekken met mensen met overgevoelige tenen. Ik hoop dus maar dat ik niet op gevoelige tenen sta met wat ik nu geschreven heb en als ik iets verkeerd zie dan lees ik dat natuurlijk graag. Daarom zit ik hier op het forum.

[-DIA-]

Dat geeft niet.

Ik weet niet hoe ik duidelijker kan uitleggen wat geschiedvervalsing is. Laat ik zo zeggen: jouw beeld van het verleden van de gereformeerde gemeenten is volgens mij onjuist. Vanaf het begin is de gereformeerde lijn daarin aanwezig geweest. En omdat je alleen citeert wat in je eigen kraam te pas komt is dat geschiedvervalsing. Dat is niet expres, want je leest natuurlijk het liefst die dingen die passen bij je eigen opvattingen. Het is sowieso iets waar christenen goed in lijken te zijn. Als het gaat om de vaderen dan bedoelen ze vaak een stuk of tien van de honderden predikanten in die tijd, afhankelijk van de opvattingen geselecteerd uiteraard.

Ik ben helemaal niet abuis als het gaat om de definitie van 'oude predikanten'. Dat blijkt wel uit wat je schrijft. Onder oude predikanten versta jij blijkbaar de predikanten die in jouw beleving het dichtst bij de waarheid blijven. Dat moet je dan geen oude predikanten noemen, dat geeft de suggestie dat die er vroeger meer waren dan nu. Terwijl dat op geen enkele manier door jou aannemelijk wordt gemaakt.

Kortom: wat jij 'de oude lijn' noemt, is volgens mij historisch gezien één van de oude lijnen. De andere lijn heeft net zoveel bestaansrecht, al moet ik wel toegeven dat in de gereformeerde gezindte -maar dat zie je ook in socialistische kringen en bij antroposofen- degenen die het extreemst zijn vaak als norm voor orthodoxie worden gehouden en dat dat niet toevallig ook de 'grootste schreeuwers' zijn. Dat zijn ook de mensen die dreigen op te stappen als hun zin niet wordt doorgedreven. Het zijn vaak mensen die vanwege hun karakter of levenservaring hun eigen opvattingen niet kunnen relativeren en daarnaast een emotionele instelling hebben, zodat ze bij alles eenvoudig geraakt zijn en ook diepovertuigd van hun eigen ideeen.

Het gevoelen dat in Jezus Christus was, die het geen probleem vond om dienstknecht van allen te zijn, lijkt dan soms wel eens wat teveel naar de achtergrond te verschuiven, ondanks alle gevoelige zielsgestalten.

Ik moet eerlijk zeggen dat me dat ook wat voorzichtig maakt als het gaat om allerlei beschrijvingen van kenmerken van het ware geloof. Als de kenmerken die in de bijbel centraal staan niet te onderscheiden zijn dan neem ik alle kruispunten verder met een grote korrel zout. Het is niet zo moeilijk je allerlei ervaringen in te beelden, maar om je werkelijk te vernederen onder de krachtige hand Gods en de ander uitnemender te achten dan jezelf, daar komt wel wat meer bij kijken. Ook in kerkelijke vergaderingen gaat dat niet vanzelf, wat ik over de invloed van de extreme posities in een sociale groepering schreef geldt hier ook: mensen die werkelijk de ander uitnemender achten dan zichzelf zullen de neiging hebben de broeders die nauw in het geweten zijn maar veel toe te geven.

Op mij komen discussies in zulke gevallen -niet zozeer met jou, maar in het algemeen- vaak over als gesprekken met mensen met overgevoelige tenen. Ik hoop dus maar dat ik niet op gevoelige tenen sta met wat ik nu geschreven heb en als ik iets verkeerd zie dan lees ik dat natuurlijk graag. Daarom zit ik hier op het forum.

Laat ik eerst een korte reactie geven.
Een uitgebreidere versie vergt tijd en wat voorbereiding.
Ik hoop dat je daar op kunt wachten.

Eén ding: Ik ben zeer verbaasd en verschrikt over deze reactie.
Ik dacht: hoe bestáát het.
Je valt soms van diepte in diepte.
En je mag weten dat dat wel eens een gevoel geeft van
eenzaamheid en verlatenheid en onbegrepenheid.

Reactie volgt later (D.V.)

[DDD]

Natuurlijk kan ik daarop wachten.

Het is juist zo belangrijk dat er maar niet wat geroepen wordt maar dat je -en dat geldt ook voor mij- goed nadenkt bij wat er geschreven wordt. Dat zou al een hoop onenigheid besparen, en niet alleen op dit forum.

Ik begrijp uit je reactie dat je schrikt van wat ik schrijf. Het was in ieder geval niet bedoeld om iets over de echtheid van wiens persoonlijke geloof dan ook te melden, laat staan over deelnemers aan een discussie als op dit forum, die ik alleen maar op een heel beperkte manier een klein beetje leer kennen. Maar ik zal verder afwachten wat de oorzaak is van de schrik.

[-DIA-]

Natuurlijk kan ik daarop wachten.

Het is juist zo belangrijk dat er maar niet wat geroepen wordt maar dat je -en dat geldt ook voor mij- goed nadenkt bij wat er geschreven wordt. Dat zou al een hoop onenigheid besparen, en niet alleen op dit forum.

Ik begrijp uit je reactie dat je schrikt van wat ik schrijf. Het was in ieder geval niet bedoeld om iets over de echtheid van wiens persoonlijke geloof dan ook te melden, laat staan over deelnemers aan een discussie als op dit forum, die ik alleen maar op een heel beperkte manier een klein beetje leer kennen. Maar ik zal verder afwachten wat de oorzaak is van de schrik.

De oorzaak kan ik heel kort over zijn: Weer een tegenvaller. Niet begrijpen wat ik bedoel,
en blijkbaar ook niet weten of kennen waar ik het over heb.

[ejvl]

Ik zou graag weer voorzichtig willen mee discussiëren op dit forum, ook omdat ik er veel van leer.
Aangaande deze discussie begrijp ik beide kampen.

Hoe ik het zelf zie:
De daad der levendmaking is het begin van het geestelijke leven.
Echter is het gevaar dat er 2 soorten berouw over de zonde kunnen zijn, namelijk een menselijk berouw die niet zaligmakend is en wat weer zal wegvloeien en een door God gewerkt berouw, de levendmaking, wat zal leiden tot de rechtvaardigmaking.
Vanuit de mens gezien is deze weg verborgen tot de kwijtschelding van schuld.
Wij mensen kunnen dus nooit zeggen, die mens is wel levend gemaakt maar mist Christus nog, wij mensen weten immers niet of het een menselijk berouw is of een door God gewerkt berouw, dat zal vanzelf openbaar komen.

Als je zo beredeneerd kun je en de toeleidende weg verklaren (achteraf, omdat dit voor ons verborgen is), maar ook dat er voor Christus geen enkel leven is, want voor Christus is de dood voor de mens.
Ik denk dat de toeleidende weg tot Christus pas achteraf verklaard kan worden, men weet immers niet of deze toeleidende weg een eigen weg is of een door God gewerkte weg, als de mens vergeving van schuld heeft ontvangen kan hij terugkijken op zijn (toeleidende) weg en zeggen, God is begonnen.

Kortom, vanuit de mens gezien is er geen leven voor de rechtvaardigmaking.
Vanuit God gezien wel, maar dit is voor ons mensen verborgen en daar moeten we dus niet mee rekenen en zeer zeker geen rust in hebben, want het kan een eigen weg zijn, geen rust voor Christus.

Aangaande zondag 7 en 23 van de HC denk ik dat de mens in zondag 7 vergeving van zonde ontvangen heeft en zich geborgen mag weten in Christus, dan komen alle geloofsoefeningen tot zondag 23, en daar staat de mens zeer sterk in het geloof, in principe menselijk verklaard is zondag 7 het begin in alle zwakheid (al is dit per mens verschillend natuurlijk) en zondag 23 precies hetzelfde, alleen nog verder uitgewerkt met alle geloofsoefeningen.

Zo denk ik erover, als dit niet correct zou zijn hoor ik dit graag,, en ik ben benieuwd of DIA het ook zo bedoeld.

[Fjodor]

Natuurlijk kan ik daarop wachten.

Het is juist zo belangrijk dat er maar niet wat geroepen wordt maar dat je -en dat geldt ook voor mij- goed nadenkt bij wat er geschreven wordt. Dat zou al een hoop onenigheid besparen, en niet alleen op dit forum.

Ik begrijp uit je reactie dat je schrikt van wat ik schrijf. Het was in ieder geval niet bedoeld om iets over de echtheid van wiens persoonlijke geloof dan ook te melden, laat staan over deelnemers aan een discussie als op dit forum, die ik alleen maar op een heel beperkte manier een klein beetje leer kennen. Maar ik zal verder afwachten wat de oorzaak is van de schrik.

De oorzaak kan ik heel kort over zijn: Weer een tegenvaller. Niet begrijpen wat ik bedoel,
en blijkbaar ook niet weten of kennen waar ik het over heb.

Nee, nee, niet in een hoek zetten. Gewoon ingaan op dat wat er gezegd wordt.